Wind of the love.เมื่อสายลมพัดผ่าน

หลังจากที่เขาสูญเสียคนที่รักที่สุดในใจของเขาไป ตั้งเเต่วันที่พี่ป๊อปกอดฉันวันนั้น ตอนนี้เขาก็เริ่มพูดกับฉันมากขึ้น เเต่ฉันชอบฟังเสียงพี่เขานะ...มันทำให้ฉันรู้สึก อุ่นใจ ถึงเเม้จะสองสามคำก็ตาม 
 
"พี่ป๊อปคะ" ฉันเรียกเขาที่ตอนนี้กำลังนั่งดูทีวีอยู่ "เราไปเที่ยวกันไหมคะ?"
 
เขาหันมาหาฉันพร้อมยิ้มบางๆ 
 
"ฟางอยากไปไหนหล่ะ?"
 
"ฟางอยากไปเที่ยวสวนดอกไม้ค่ะ เห็นว่าเปิดใหม่ ถ้าพี่ป๊อปไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรค่ะ"
 
เขานั่งคิดอยู่ครู่หนึ่งพร้อมกับหันหน้ามาด้วยรอยยิ้มที่ฉันมักชอบเป็นประจำ...
 
"ได้สิ พรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันนะ"
 
"จริงนะค่ะ" ฉันยิ้มให้เขา "ขอบคุณนะครับพี่ป๊อป"
 
"ขอค่าตอบเเทนได้ไหม?"
 
"อะไรคะ?"
 
"มานี่สิ" เขากวักมือเรียกฉัน เเละดูเหมือนฉันจะขัดไม่ได้ด้วยสิ! 
 
เพราะฉันไม่ชอบตอนที่เขาโมโหใส่ฉัน
 
"นั่งตรงนี้สิ" เขาชี้ตรงที่ว่างของโซฟาฉันก็นั่งอย่างไม่ขัดใจ
 
ทันใดนั้นเขาก็มานอนหนุนตักฉัน!
 
"ขอพี่นอนหน่อยนะ พี่เหนื่อย..."
 
เเค่คำพูดนั้นทำให้ฉันรู้สึกสงสารเขาเต็มที...
 
"พี่ป๊อปพักผ่อนเยอะๆนะค่ะ ฟางจะอยู่เป็นเพื่อนพี่ป๊อปเองค่ะ"
 
ฉันลูบผมของพี่ป๊อปเบาๆ พร้อมกับเสียงหายใจเข้าออกของพี่เขาอย่างสม่ำเสมอ 
 
เมื่อไหร่ฟางจะเลิกรักพี่ป๊อปได้สักทีค่ะ
 
เพราะหัวใจของพี่ป๊อปมีเเต่พี่พิมพ์ ...
 
เช้าวันรุ่งขึ้นฉันเเต่งตัวเดรสสีชมพูอ่อนพร้อมกับหมวกปีกกว้างเดินลงไปข้างล่าง พร้อมกับพี่ป๊อปที่ตอนนี้กำลังกินขนมปังเเผ่นอย่างหิวในตู้เย็น ฉันยิ้มเเละเดินไปหาพี่ป๊อปพร้อมกับรีบจูงมือเขาออกมาทันที 
 
"เดี๋ยวๆฟาง จะรีบไปไหน?"
 
"อ้าว! ต้องรีบไปสิค่ะไม่งั้นเเดดมันร้อน ไปเร็ว!"
 
"ครับๆ" เขาว่าอย่างง่ายพร้อมกับเดินไปที่รถ 
 
ใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีเราก็เดินทางมาถึง สวนดอกไม้ ที่ตอนนี้กำลังดังในเมือง! ชื่อสวนว่า 'Flower of love' ฉันชอบดอกกุหลาบกับลาเวนเดอร์ เพราะความหมายของมันมีสองเเบบ!ต่างกันอย่างสิ้นเชิง...
 
"ฟางถ่ายรูปไหม?" พี่ป๊อปถามฉัน ฉันพยักหน้า 
 
"เราชอบดอกกุหลาบไม่ใช่เหรอ?" เขาชี้ไปตรงมุมกุหลาบสีเเดง "ตรงนั้นไงไปถ่ายกัน"
 
"ค่ะ" 
 
เวลาที่เราใช้ด้วยกันพร้อมรอยยิ้มเเละเสียงหัวเราะ ฉันชอบมันจัง
 
เรามาทานอาหารที่ร้านเเห่งหนึ่งร้านที่ตกเเต่งวินเทจดูอบอุ่นเราสั่งสปาเกตตี้ด้วยกันทั้งคู่ 
 
เพราะความหิวฉันเลยกินอย่างไม่อายใคร 
 
ฉันเห็นเขาหัวเราะอย่างตลก เขาตลกอะไรกัน!
 
"ซอสมะเขือเทศติดปากเราหน่ะ" 
 
"เอ๊ะ!" ฉันจะเอามือเช็ดปากของตัวเองเเต่ถูกเขาจับมือเอาไว้ เเละเอาผ้าเช็ดหน้าออกมา
 
เขาเช็ดมุมปากที่เลอะให้ฉัน พร้อมกับเเววตาคู่นั้นที่ฉันชอบมองมันที่สุด...
 
"เอาหล่ะเสร็จเเล้ว"
 
"ขอบคุณนะค่ะ" ฉันยิ้มให้เขาพร้อมกับทานต่อ
 
เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนหวานพร้อมกับยีหัวฉัน "เด็กเอ้ย!"
 
"โอ๊ย! เจ็บนะ" ฉันยิ้มให้เขาพร้อมกับเเย่งสปาเกตตี้ในจานของเขามากิน
 
"เฮ้ย!" เขาก็จ้องจะเเย่งไส้กรอกในจานของฉัน เเต่ถูกซ้อมของฉันขวางไว้ก่อน
 
"ไม่มีทางซะหรอก ฮะฮ่า!" ฉันหัวเราะอย่างเอาชนะ 
 
เขาได้เเต่หัวเราะพร้อมกับบีบจมูกฉันอย่างเเก้เเค้น
 
"ฟางเรามาเริ่มใหม่ด้วยกันได้ไหม?"