Wind of the love.เมื่อสายลมพัดผ่าน

ฉันสะดุดกับคำที่พี่ป๊อปพูดทันที ถ้าตอนนั้นฉันคงไม่รีรอเเละรีบให้คำตอบว่า 'ตกลง' อย่างเร็วที่สุดเเต่ตอนนี้เขามี 'คนรักที่อยู่ในใจ' นั่นก็คือ พี่พิมพ์อยู่เต็มหัวใจ

ฉันควรตอบว่าอย่างไรหล่ะ?

"ไม่ได้หรอกค่ะ" ฉันยิ้มพร้อมกับวางส้อมที่ตักสปาเกตตี้ "เพราะหัวใจของพี่ป๊อปมีเเต่พี่พิมพ์"

ฉันเห็นสีหน้าพี่ป๊อปนั่งไปพักหนึ่ง...

"พี่ยอมรับนะว่าตั้งเเต่พิมพ์เสียไป พี่รู้สึกคิดถึงเเต่เธอ เเต่สามวันมานี้พี่อยู่กับฟาง พี่รู้สึกว่า...พี่ขาดฟางไม่ได้ พี่อยากเริ่มต้นใหม่กับฟาง ฟางจะอยู่ในหัวใจพี่เสมอ เเละพิมพ์จะอยู่ในความทรงจำของพี่ ให้โอกาสพี่ได้ไหมคนดี?"

ฉันฟังคำนั้นอึ้งทันที ฉันเริ่มน้ำตาคลอพร้อมกับกุมมือของตนเองไว้เเน่น

นานเเค่ไหนเเล้วนะ ที่อยากฟังคำนี้จากปากของเขา ฟางอยากอยู่กับพี่ป๊อป อยากอยู่ด้วยกันตลอดไป อยากรักพี่ป๊อป ฟางรักพี่ป๊อป...

ฉันยิ้มด้วยน้ำตา "ค่ะ เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะค่ะ"

พี่ป๊อปยิ้มพร้อมกับกุมมือของฉัน "พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้ฟางเสียใจอีก พี่รักฟางนะ"

"ค่ะ ฟางก็รักพี่ป๊อปนะ" ฉันยิ้มพร้อมกับกุมมือของเขาเเน่นเช่นกัน

พี่ป๊อปมานั่งข้างฉันพร้อมกับกอดเเทนคำขอบคุณ โดยไม่เเคร์สายตาคนในร้าน ทำเอาฉันเขินเต็มทน! อิตาพี่ป๊อปบ้าเอ้ย!

ฉันผลักอกหนาๆของเขาออก พร้อมกับส่งสายตาดุ

"ไม่เห็นต้องอายเลยคนเป็นสามีภรรยากันก็ต้องจู๋จี๋เป็นธรรมดา" เขาทำสายตาเจ้าเล่ห์

"เอาเเต่ใจชะมัด" ฉันย่นจมูกใส้พร้อมกับหัวเราะออกมาเมื่อเห็นสีหน้าเขา 

"เอ้อ...ฟางอิ่มหรือยัง ถ้าไม่อิ่มเดี๋ยวพี่ป้อน"

"ยังค่ะเเต่ไม่ต้องป้อนก็ได้่"

"อยากป้อนให้เมียหนิครับ"

โอ๊ย!ตายละฉัน

"พี่ป๊อป!" ฉันตีเเขนเขาไปอย่างเเรงพร้อมกับสายตาที่ดุเขาสุดขีด

"ตีหอมสองที หยิกหอมหนึ่งที เเต่ถ้าไม่ให้พี่ป้อนจะจับจูบตรงร้านนี่เเหละ!"

"ฮึ่ม! ก็ได้ค่ะป้อนก็ได้" 

"ดีมากครับคุณเมีย"

ฉันยิ้มพร้อมกับเคี้ยวสปาเกตตี้ที่เขาป้อนมาอย่างอร่อย บางทีเขาก็เเย่งฉันกินบ้าง ไม่ก็มีข้อเเลกเปลี่ยนบ้าง เจ้าชายเย็นชาในอดีตได้หายไปเเล้วสินะ เหลือเเต่ เจ้าชายที่เเสนดีคนนี้

ฟางรักพี่ป๊อปที่สุดเลยค่ะ 

__________________________________________________

เม้นเกินห้าอัพ

ไรท์เหนื่อยละ

ห้ามส่อง! 

เม้นเป็นกำลังใจของคนเขียน