Wind of the love.เมื่อสายลมพัดผ่าน

หลังจากที่เขาสูญเสียคนที่รักที่สุดในใจของเขาไป ตั้งเเต่วันที่พี่ป๊อปกอดฉันวันนั้น ตอนนี้เขาก็เริ่มพูดกับฉันมากขึ้น เเต่ฉันชอบฟังเสียงพี่เขานะ...มันทำให้ฉันรู้สึก อุ่นใจ ถึงเเม้จะสองสามคำก็ตาม 

"พี่ป๊อปคะ" ฉันเรียกเขาที่ตอนนี้กำลังนั่งดูทีวีอยู่ "เราไปเที่ยวกันไหมคะ?"

เขาหันมาหาฉันพร้อมยิ้มบางๆ 

"ฟางอยากไปไหนหล่ะ?"

"ฟางอยากไปเที่ยวสวนดอกไม้ค่ะ เห็นว่าเปิดใหม่ ถ้าพี่ป๊อปไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรค่ะ"

เขานั่งคิดอยู่ครู่หนึ่งพร้อมกับหันหน้ามาด้วยรอยยิ้มที่ฉันมักชอบเป็นประจำ...

"ได้สิ พรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันนะ"

"จริงนะค่ะ" ฉันยิ้มให้เขา "ขอบคุณนะครับพี่ป๊อป"

"ขอค่าตอบเเทนได้ไหม?"

"อะไรคะ?"

"มานี่สิ" เขากวักมือเรียกฉัน เเละดูเหมือนฉันจะขัดไม่ได้ด้วยสิ! 

เพราะฉันไม่ชอบตอนที่เขาโมโหใส่ฉัน

"นั่งตรงนี้สิ" เขาชี้ตรงที่ว่างของโซฟาฉันก็นั่งอย่างไม่ขัดใจ

ทันใดนั้นเขาก็มานอนหนุนตักฉัน!

"ขอพี่นอนหน่อยนะ พี่เหนื่อย..."

เเค่คำพูดนั้นทำให้ฉันรู้สึกสงสารเขาเต็มที...

"พี่ป๊อปพักผ่อนเยอะๆนะค่ะ ฟางจะอยู่เป็นเพื่อนพี่ป๊อปเองค่ะ"

ฉันลูบผมของพี่ป๊อปเบาๆ พร้อมกับเสียงหายใจเข้าออกของพี่เขาอย่างสม่ำเสมอ 

เมื่อไหร่ฟางจะเลิกรักพี่ป๊อปได้สักทีค่ะ

เพราะหัวใจของพี่ป๊อปมีเเต่พี่พิมพ์ ...

เช้าวันรุ่งขึ้นฉันเเต่งตัวเดรสสีชมพูอ่อนพร้อมกับหมวกปีกกว้างเดินลงไปข้างล่าง พร้อมกับพี่ป๊อปที่ตอนนี้กำลังกินขนมปังเเผ่นอย่างหิวในตู้เย็น ฉันยิ้มเเละเดินไปหาพี่ป๊อปพร้อมกับรีบจูงมือเขาออกมาทันที 

"เดี๋ยวๆฟาง จะรีบไปไหน?"

"อ้าว! ต้องรีบไปสิค่ะไม่งั้นเเดดมันร้อน ไปเร็ว!"

"ครับๆ" เขาว่าอย่างง่ายพร้อมกับเดินไปที่รถ 

ใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีเราก็เดินทางมาถึง สวนดอกไม้ ที่ตอนนี้กำลังดังในเมือง! ชื่อสวนว่า 'Flower of love' ฉันชอบดอกกุหลาบกับลาเวนเดอร์ เพราะความหมายของมันมีสองเเบบ!ต่างกันอย่างสิ้นเชิง...

"ฟางถ่ายรูปไหม?" พี่ป๊อปถามฉัน ฉันพยักหน้า 

"เราชอบดอกกุหลาบไม่ใช่เหรอ?" เขาชี้ไปตรงมุมกุหลาบสีเเดง "ตรงนั้นไงไปถ่ายกัน"

"ค่ะ" 

เวลาที่เราใช้ด้วยกันพร้อมรอยยิ้มเเละเสียงหัวเราะ ฉันชอบมันจัง

เรามาทานอาหารที่ร้านเเห่งหนึ่งร้านที่ตกเเต่งวินเทจดูอบอุ่นเราสั่งสปาเกตตี้ด้วยกันทั้งคู่ 

เพราะความหิวฉันเลยกินอย่างไม่อายใคร 

ฉันเห็นเขาหัวเราะอย่างตลก เขาตลกอะไรกัน!

"ซอสมะเขือเทศติดปากเราหน่ะ" 

"เอ๊ะ!" ฉันจะเอามือเช็ดปากของตัวเองเเต่ถูกเขาจับมือเอาไว้ เเละเอาผ้าเช็ดหน้าออกมา

เขาเช็ดมุมปากที่เลอะให้ฉัน พร้อมกับเเววตาคู่นั้นที่ฉันชอบมองมันที่สุด...

"เอาหล่ะเสร็จเเล้ว"

"ขอบคุณนะค่ะ" ฉันยิ้มให้เขาพร้อมกับทานต่อ

เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนหวานพร้อมกับยีหัวฉัน "เด็กเอ้ย!"

"โอ๊ย! เจ็บนะ" ฉันยิ้มให้เขาพร้อมกับเเย่งสปาเกตตี้ในจานของเขามากิน

"เฮ้ย!" เขาก็จ้องจะเเย่งไส้กรอกในจานของฉัน เเต่ถูกซ้อมของฉันขวางไว้ก่อน

"ไม่มีทางซะหรอก ฮะฮ่า!" ฉันหัวเราะอย่างเอาชนะ 

เขาได้เเต่หัวเราะพร้อมกับบีบจมูกฉันอย่างเเก้เเค้น

"ฟางเรามาเริ่มใหม่ด้วยกันได้ไหม?"