เจอแบบนี้... ฟินเลย!

 
          มีน : Say / @ School 
 
 
          ฉันนั่งเท้าค้างมองผ่านออกไปนอกหน้าต่าง สายตาจับจ้องไปยังร่างสูงขาวของเขื่อนซึ่งกำลังชูตบาสเข้าห่วงอย่างแม่นยำ เสียงกรีดร้องชอบใจของเหล่าบรรดาสาวๆ ของเขาก็ดังขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย แหม... มันจะน่าหมั่นไส้อะไรขนาดนี้วะ  -_-!! ( หึงก็บอกมาเหอะ )
 
          "เท่ตายล่ะ!" ฉันบ่นพึมพำพลางเบ้ปากใส่เขาอยู่คนเดียวในห้องเรียน บ้าปะว่ัะ -*-
 
          'how we danced all night to the best song never...'
 
          เสียงเรียกเข้าดังขึ้นทำเอาฉันแทบตกเก้าอี้ ใครฟะ!?!
 
          ( O.O) >>> เขื่อน !!
 
          เฮ้! หมอนั่นโทรมาทำไมกัน ตายยากจริงๆเลย เมื่อกี้ฉันพึ่งแอบมองเขาอยู่หยกๆ -..-
 
          "ฮัล..."
 
          ( อยู่ไหนยัยมีนกังฟู ) มารยาทดีจริงๆ พูดยังไม่ทันจบสวนขึ้นมาซะแล้ว
 
          "อยู่บนห้อง"
 
          ( ไปทำอะไรบนห้องฮะ? นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว )
 
          "ก็นั่งดูนาย... เอ้ย! เรื่องของฉันยะ" ยัยมีนนน... เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ!!
 
          ( เมื่อกี้เธอจะพูดว่าอะไรนะ )
 
          "อ๋อป่าว พอดีฉันนั่งดู... ดู... นิตยสารบรรเทิงอยู่น่ะ"
 
          ( หราาาาาาา )
 
          "โทรมาเพื่อ?"
 
          ( ว่าง... ไม่มีเพื่อนกลับบ้าน ฉันเลิกเล่นบาสล่ะ เดี๋ยวไปรอหน้าประตูโรงเรียนน่ะ ติ๊ด!!)
 
          เห้ย!!! =[]=!!! อึ้งไป 10 วินาที เขื่อนชวนฉันกลับบ้าน!! เขื่อนชวนฉันกลับบ้านนนนนน!! กรี๊ดดดดดดด >O< เป็นรอบแรกของเดือนนี้เลยนะเนี้ยที่หมอนั่นชวนฉันกลับบ้านพร้อมกัน พระเจ้า! บางทีเขาอาจจะสารภาพรักกับฉัน... หรือไม่ก็พาฉันไปที่บ้านเพื่อ... อ้ายยยยย >< ไม่ได้คิดลามกนะ แต่สมองมันพาไป
 
          ฉันยืนเต้นอยู่กับที่ก่อนจะหยิบแป้งขึ้นมาทาหน้า เติมปากด้วยลิปมันสีใสแล้ววิ่งออกไปจากห้องทันทีแต่ไม่ลืมคว้ากระเป๋านักเรียนมาด้วย เมื่อมาถึง ( เกือบ ) หน้าประตูโรงเรียน สายตาฉันก็เหลือบไปเห็นเขื่อนกับเพื่อนๆของเขาอีกหลายคนกำลังยืนคุยกันอยู่ สีหน้าเขื่อนดูกังวลแปลกๆ แต่เพื่อนคนอื่นๆ กลับแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจ มันเรื่องอะไรกันนะ... แต่เผอิญว่าฉันไม่ใช่พวกชอบเจือกเรื่องของชาวบ้านชาวช่อง ( หรอ ) ฉันจึงยืน ( ฟัง ) อยู่ห่างๆ
 
          "แกจะกลัวอะไรวะ ผู้หญิงทุกคนเขาก็ยอมแกหมดแหละ" เคนตะ
 
          "แล้วทำไมต้องเป็นยัยนี่ด้วยวะ -_-!" เขื่อน
 
          "บททดสอบมันก็ต้องใช้ตัวทดลองที่สมน้ำสมเนื้อกันหน่อยดิวะ" จองเบ
 
          "แต่ยัยนั่นเป็นเพื่อนฉันนะเว้ย!" เขื่อน
 
          "ก็ใช่ไง! ฉันถึงได้เลือกยัยนี่ยังไงล่ะ อย่าลืมนะ ถ้าแกทำไม่สำเร็จ แกต้องเอา BMW มาให้พวกฉันยืมขับ 1 เดือน" ป้อปปี้
 
          "เออๆ ไม่มีวันที่ฉันจะทำไม่สำเร็จหรอก" เขื่อน
 
          "งั้นพวกฉันไปล่ะ บายยย..." เพื่อนของเขาโบกมือลาก่อนจะเดินหายไปในความมืด 
 
          ฉันก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลา 18.30 แล้ว ให้ตายเหอะ! ป่านนี้พ่อต้องบ่นถึงฉันให้ยัยแก้วฟังแล้วแน่ๆเลย ฉันไม่รอช้ารีบวิ่งไปหาเขื่อนซึ่งยืนรอฉันอยู่ทันที จนลืมเรื่องที่พวกเขาพึ่งคุยกันไปเมื่อกี้เสียง่ายๆ
 
          "ช้าจังนะ -_-"
 
          "ก็มาแล้วนี่ไง ไปเหอะ..."
 
          "อือๆ" เขื่อนตอบสั้นๆ แล้วขึ้นไปค่อมบนมอเตอร์ไซค์ฮอนด้าคลิกตามด้วยฉันซึ่งรีบกระโดดขึ้นไปนั่งค่อมอยู่ข้างหลังของเขาทันทีก่อนที่เขื่อนจะบิดรถออกไปจากเขตโรงเรียน
 
          รถเขาเราแล่นไปตามถนนหนทางอย่างไม่รีบร้อน แสงไฟจากตึกราบ้านช่องทำให้ฉันรู้สึกดีเป็นพิเศษ อีกทั้งแผ่นหลังอุ่นๆของเขาที่อยู่ตรงหน้าของฉัน... อยากจะโผเข้าไปกอด แต่ติดตรงที่ว่าฉันกับเขาเป็นแค่เพื่อนกันน่ะสิ U.U
 
          "นี่มีน! ขอฉันแวะเอาของที่บ้านแปปนึงได้ป่ะ?" เขื่อนพูดขึ้นมาแล้วหันมามองหน้าฉันในขณะที่รถกำลังติดไฟแดง
 
          "ของอะไร -..-"
 
          "เออ... ซีดีน่ัะ ฉันจะเลยไปให้ไอ้โทโมะหลังจากส่งเธอเสร็จ"
 
          "คงไม่นานใช่มั้ย... โอเคได้" ฉันตอบตกลง เพราะบ้านฉันกับบ้านของเขื่อนอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน แต่บ้านของเขาจะแยกออกไปทางฝั่งตะวันออก ซึ่งเป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ราคา 10 ล้านอัพ ส่วนบ้านของฉันก็จัดอยู่ในโซนบ้านเดี่ยวธรรมดาแต่พิเศษนิดหน่อยตรงที่เป็นบ้านแฝด ถ้าเทียบกันแล้วมันต่างกันคนล่ะชั้นล่ะเลย -..-
 
          
          @ บ้านเขื่อน 19.00 น.
 
          "ลงมาก่อนสิ มาช่วยฉันหาของหน่อย" 
 
          "ฉัน O.o?"
 
          "เออ... เธอนั่นแหละ ช่วยกันหาจะได้ไม่เสียเวลาไง" เขื่อนบอกแล้วดึงฉันลงมาจากรถก่อนจะลากฉันเข้าบ้านไปทันที เอ๊ะ! อีตาบ้านี่ คนอื่นเขาจะมองฉันยังไงฮะที่โดนผู้ชายลากเข้าบ้านเนี้ย!! >O<
 
          เมื่อขึ้นมาถึงห้องของเขื่อน ( โชคดีไปที่บ้านของเขาไม่มีคนอยู่ จะมีก็แต่พวกแม่บ้าน ) ฉันก็สะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของเขาพลางมองไปรอบๆอย่างหวั่นใจ... ทำไมรู้สึกเหมือนคนกำลังจะเสียซิงครั้งแรกเลยแหะ -0- ( ทั้งที่ยังไม่เคยเสียเนี้ยน่ะ? ) 
 
          กริ๊ก!! 
 
          เฮือก O.O!!! ทำไมต้องลงกรอนประตูด้วยล่ะ นะ...นี่มันเรื่องอะไรกันแน่นะ
 
          "นายล็อคประตูทำไมล่ะ"
 
          "เอาน้า... ช่วยกันหาซีดีก่อนเถอะ เธอไปหาแถวๆเตียงนะ เดี๋ยวฉันจะเข้าไปหาในห้องแต่งตัว"
 
          "ซีดีอะไรเหรอ?"
 
          "มิยาบิฉบับปรับปรุง -_-!"
 
          =[ ]=!!! อึ้งแตก!!! ให้ฉันช่วยหาซีดีโป๊เนี้ยนะ กรี๊ดดดดดดดดด... แค่คิดก็ขนลุกแล้ว แต่ช่างเถอะ ไหนๆก็มาถึงแล้ว ช่วยหาหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ฉันเริ่มเดินไปที่เตียงขนาดใหญ่ของเขาอย่างช้าๆ ในขณะที่เขากำลังวุ่นวายอยู่กับการหาซีดีในห้องแต่งตัว ไหนน้า... ฉันกวาดสายตามองไปทั่วพื้นที่อย่างพินิจก่อนจะหยิบจับยกของขึ้นเพื่อหาซีดีน้องมิยาบิ -///-
 
          หมับ!!
 
          "กรี๊ดดดดดดด!!!" ฉันร้องกรี๊ดเมื่อจู่ๆ เขื่อนก็เดินเข้ามากอดฉันจากด้านหลังแล้วดันฉันไปติดกำแพงก่อนจะหมุนตัวฉันกลับมาเผชิญหน้ากับเขา เขาเป็นบ้าอะไรวะ!!!
 
          "ชู่..." เขาส่งสัญญาณให้ฉันเงียบเสียง ก่อนจะก้มหน้าลงมาจนจมูกของเราติดกัน ลมหายใจของเขาแรงขึ้นแรงขึ้นจนฉันสัมผัสได้ แง... หมอนี่หาหนังโป๊จนอารมณ์ขึ้นเลยเหรอ
 
          "ปะ... ปล่อยฉันนะ" ฉันร้องเบาๆ แล้วพยายามสะบัดตัวออกจากเขตอันตรายแห่งนี้
 
          "ฉันขอโทษนะมีน... แต่ฉันจำเป็นต้องทำวะ" เขื่อนบอกแล้วหรี่ตามองหน้าฉันด้วยสายตาเย้ายวนเป็นที่สุด!! ไม่นะ!! นี่เขาจะทำอะไรฉันน่ะ!!
 
          ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรต่อ ริมฝีปากร้อนผ่าวก็บดเบียดลงมาบนริมฝีปากฉันอย่างหนักหน่วง สัมผัสอันร้อนแรงและดูดดื่มของเขาทำให้ร่างกายของฉันแทบจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ เขารุกหนักยิ่งกว่าเดิมโดนการบีบเกรงท้ายทอยฉันไว้และยื่นปลายลิ้นอ่อนนุ่มเข้ามาในปากฉันอย่างเสียมารยาท
 
          "อืออออ..." 
 
          มือเรียวยาวลูบไล้ไปมาทั่วแผ่นหลังก่อนจะค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของฉันออกอย่างไม่รีบร้อน เขาถอนริมฝีปากออกก่อนจะกดจมูกลงมาบริเวณซอกคอขาวนวลของฉันแล้วไซร้ไปมาอย่างรุนแรงจนฉันรู้สึกเจ็บ แต่ทำไม... ทำไมฉันถึงไม่ปฏิเสธสัมผัสของเขาเลยล่ะ
 
          "เขื่อน... อย่า..."
 
          ฉันร้องห้ามแล้วพยายามผลักเขาออกไปจากตัว แต่เขื่อนไวกว่าเขาจับฉันโยนลงบนเตียงและตามลงมาคร่อมอย่างรวดเร็ว ให้ตายเหอะ!! สติจงกลับมา ฉันต้องไม่ยอมตกเป็นของเขาแน่ ถึงฉันจะชอบเขาก็จริง แต่ฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงง่ายๆแบบนั้น ฉันคิดว่าฉันต้องเข้าใจถูกแล้วแน่ๆ ว่าที่เขาคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนเขาที่หน้าประตูโรงเรียนในตอนนั้น ต้องเกี่ยวดองกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน
 
          "อืออออ..."
 
          เสียงครางของเขายังคงดังออกมาเรื่อยๆ มันทำให้สติฉันแทบขาด ฉันหลับตาตั้งสติก่อนจะดิ้นสุดแรงเกิดแล้วส่งเสียงโวยวายอย่างเอาเป็นเอาตาย
 
          "ออกไปนะไอ้บ้ากาม!! กรี๊ดดดดดด!!"
 
          ฉันร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อใบหน้าของเขามุดลงต่ำไปซุกไซร้บริเวณหน้าอกของฉันซึ่งมีแค่เสื้อชั้นในสีดำปกปิดอยู่ มือเรียวเลื่อนขึ้นมากุมหน้าอกฉันเอาไว้ข้างหนึ่งก่อนจะเคล้นคลึงอย่างเอาแต่ใจ 
 
          "มะม้ายยยย!!!" ฉันร้องอย่างตกใจจนเขื่อนเคลื่อนใบหน้าขึ้นมาจูบฉันอีกครั้งเพื่อให้ฉันหยุดร้อง "อืมมม..." เสื้อนักเรียนของฉันถูกถอดและโยนทิ้งออกไปก่อนที่สายเสื้อในของฉันจะโดนปลดออกด้วยน้ำมือของเขาอย่างชำนาญและได้ถูกโยนทิ้งออกไปอีกชิ้นหนึ่ง จนตอนนี้... ฉันได้นอนเปลือยช่วงบนไปเป็นที่เรียบเรียบร้อยแล้ว T^T แม่จ๋าาาา...
 
          น้ำตาของฉันเริ่มทำงาน มันเอ่อล้นขึ้นมาจนฉันรู้สึกร้อนผ่าวไปหมด บอกได้คำเดียวว่าฉันกลัวมาก กลัวจนทำอะไรไม่ถูก ทำไมนะ... ทำไมเขาถึงทำกับฉันแบบนี้ล่ะ ทำไมเขาถึงทำกับเพื่อนของเขาได้ลงคอ ทำไมกันเขื่อนทำไม... ฉันยกมือสองข้างขึ้นมาปกปิดหน้าอกเอาไว้ด้วยความอายแบบสุดแรงเกิด เขื่อนถอนริมฝีปากออกแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเหลือเพียงบ็อกเซอร์สีน้ำเงินตัวเดียว เขาก้มลงไซร้คอฉันอย่างบ้าคลั่งก่อนจะจับมือของฉันออกและรุกเร้ากับหน้าอกของฉันต่อจนฉันต้องจิกไหล่ขาวๆของเขาเอาไว้เพื่อปลดปล่อยอารมณ์ ใบหน้าของเขาเคลื่อนลงต่ำไปจนถึงช่วงหน้าท้อง เขาจูบลงที่หน้าท้องของฉันอย่างแผ่วเบาและเริ่มบรรเลงเพลงรักอันเร้าร้อนต่อจนร่างกายของฉันอ่อนเพลียและหมดแรงจนหลับไหลไปกับความมืดยามรัตติกาลในที่สุด 
 
          นายจะต้องเสียใจเขื่อน!! ที่ทำกับฉันแบบนี้!!
 
 
 
 
            To be continue