Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)
7.9
เขียนโดย 
นาริจัง
วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.57 น.
22 chapter
11 วิจารณ์
32.89K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
14) ยามะจัง?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ทีก้าซังเป็นผู้หญิง!!?"สาวน้อยผมสีทองถามอย่างตกใจ
"อื้ม! ใช่!"เด็กหนุ่มที่จริงๆแล้วเป็นหญิงตอบ
"ตกใจจังเลยค่ะ"
"ขอโทษนะที่รบกวนแต่ช่างมันเถอะ"ฉันลุกขึ้นจะเดินกลับแต่ถูกรั้งไว้
"มะ ไม่ใช่ค่ะ!!ยินดีมากๆเลยค่ะ"
"งั้นขอบคุณนะ"ฉันยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร#^_^#
"คะ ค่ะ!!"-///-
ยุยบอกที่อยู่แล้วกลับไปก่อนเพราะฉันอยากอยู่ต่อ
ครืด~ครืด~
:::เคน:::
ฉันไม่รับโทรศัพท์เลยซักสายตอนนี้ก็ปาไป21miss call แต่ฉันไม่สนใจ ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ตรงดาดฟ้าของโรงเรียนโกคุโย
"ฉันว่าลองสมัครเรียนที่นี่ดีกว่า"ฉันพูดกับตัวเองนี้ก็ขาดเรียนมานานมากแล้วพรุ่งนี้ไปสอบเข้าดีกว่า ฉันเดินไปห้องผู้อำนวยการ
"อายุเท่าไรล่ะ?"ท่านผู้อำนวยการถาม
"15ครับ เอ้า!! ค่ะ!!"ลืมตัว=_=(เล่นมากๆเดี๋ยวก็ลืมเพศตัวเอง)
"อ้าวเธอผู้หญิงเหรอ!!?"
"ค่ะ"
ฉันกรอกประวัติส่วนตัวทั้งหมดเสร็จแล้ว
"พรุ่งนี้มาเรียนได้เลยนะ หนูเป็นเด็กฉลาดมากเลยนะ"
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"ฉันโค้งนิดหน่อยก่อนจะออกมาและฉันก็ชนเข้ากับ............เคน
"หัดมองทางบ้างสิฟ่ะ!!"เขาตะคอกใส่ฉัน
"ขอโทษครับ"ฉันรีบเดินออกมา
"คุฟุฟุฟุ คุณพี่หน้าคุ้นๆนะครับ " เอาแล้วไงอีตาบ้านี่
"ผมหน้าโหลน่ะไปล่ะครับ"
หมับ!!
"คุฟุฟุฟุ ครั้งแรกหลอกผมได้แต่ผมไม่หลงกลเป็นครั้งที่สองแน่"
"ปล่อยเถอะครับ!!"
"คิดจะทำอะไรครับ นาริจัง"ต้องเนียนต่อไป
"ปล่อยผมนะ!!ไอ้เกย์หื่น!!"ฉันสะบัดมือออก และวิ่งไปด้วยความเร็วสูง
พลั่ก!!
"ว่าใครเกย์ครับ?" (นายนั่นแหละ -_- )
ฉันวิ่งชนมุคุโร่เกือบล้มแต่เขาจับเอวฉันไว้ทัน
"ปล่อยผมเถอะครับ"(ยังจะเนียนต่ออีกนะเธอ=_= )
"เลิกเล่นสักทีผมเบื่อแล้วนะ"
"ฮึ่ม!!"ฉันมองไปรอบๆดีล่ะที่นี่มันกลางเมือง คนเยอะ และใกล้บ้านยุยด้วย
ฟึ่บ!!
ฉันถอกวิกและปล่อยให้ผมยาวสลวยของฉันออกมา
"ขอเตือนอีกทีปล่อยฉันไอ้บ้า"
"ปากร้ายจังนะครับคุณน่ะ"
"ช่วยด้วยค่ะ!!!ฉันถูกลวนลาม!!!"
"!!!!!!!"
"ช่วยด้วยค่ะ!!!ช่วยด้วยๆ!!!"ฉันแกล้งบีบน้ำตาแล้วตะโกนดังลั่น
"เฮ้ย!!ปล่อยเธอนะเฟ้ย ไอ้สัปประรด!!!"ชายหนุ่มผมสีเงินคล้ายปลาหมึกเข้าพยายามมาฉุดฉันออกจากมุคุโร่ แต่ไม่สำเร็จ
"ปล่อยเขาเถอะ มุคุโร่"ชายอีกคนผมฟูๆเดินมา
"5555 ปล่อยเขาเถอะนะ น่าสงสารออก"นี่นัน
"ยามะจัง?"น่าคุ้นๆ
"หืม? เธอคือ....."เขาทำถ้านึกก่อนจะเดินมาจับมืออีกข้างของฉัน เอ่ออีกข้างมุคุโร่จับอยู่
"นาริจัง?"
"ใช่ฉันเอง!!"ยามาโมโตะเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉัน
"นาริจัง!! คิดถึงจังเลย สวยขึ้นเยอะเลยนะ!!"เขากอดฉันแล้วก็หอมแก้มด้วย-////-ว้ายหล่อขึ้นเยอะเลยอ่ะ เป็นแฟนกันเถอะ(ยัยบ้า=__= )
"อื้อ นายก็ด้วยสูงกว่าฉันอีกแน่ะ!!"เดี๋ยวได้โอกาศล่ะ
"ยามะจัง ฝากกันให้หน่อยนะ"ฉันกระซิบ
"555 ยังไม่เปลี่ยนเลยนะได้สิ!"
ฉันได้โอกาศเลยรีบสะบัดข้อมือแล้ววิ่งหนีไปอีก
"เดี๋ยวสิครับ!"มุคุโร่จะวิ่งตามแต่ถูกกั้นไว้
"ใครแกล้งเธอจะไม่อภัยให้เด็ดขาด"แววตาของยามาโมโตะเปลี่ยนไป
-------------โปรดติดตามตอนต่อไป-------------
"อื้ม! ใช่!"เด็กหนุ่มที่จริงๆแล้วเป็นหญิงตอบ
"ตกใจจังเลยค่ะ"
"ขอโทษนะที่รบกวนแต่ช่างมันเถอะ"ฉันลุกขึ้นจะเดินกลับแต่ถูกรั้งไว้
"มะ ไม่ใช่ค่ะ!!ยินดีมากๆเลยค่ะ"
"งั้นขอบคุณนะ"ฉันยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร#^_^#
"คะ ค่ะ!!"-///-
ยุยบอกที่อยู่แล้วกลับไปก่อนเพราะฉันอยากอยู่ต่อ
ครืด~ครืด~
:::เคน:::
ฉันไม่รับโทรศัพท์เลยซักสายตอนนี้ก็ปาไป21miss call แต่ฉันไม่สนใจ ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ตรงดาดฟ้าของโรงเรียนโกคุโย
"ฉันว่าลองสมัครเรียนที่นี่ดีกว่า"ฉันพูดกับตัวเองนี้ก็ขาดเรียนมานานมากแล้วพรุ่งนี้ไปสอบเข้าดีกว่า ฉันเดินไปห้องผู้อำนวยการ
"อายุเท่าไรล่ะ?"ท่านผู้อำนวยการถาม
"15ครับ เอ้า!! ค่ะ!!"ลืมตัว=_=(เล่นมากๆเดี๋ยวก็ลืมเพศตัวเอง)
"อ้าวเธอผู้หญิงเหรอ!!?"
"ค่ะ"
ฉันกรอกประวัติส่วนตัวทั้งหมดเสร็จแล้ว
"พรุ่งนี้มาเรียนได้เลยนะ หนูเป็นเด็กฉลาดมากเลยนะ"
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"ฉันโค้งนิดหน่อยก่อนจะออกมาและฉันก็ชนเข้ากับ............เคน
"หัดมองทางบ้างสิฟ่ะ!!"เขาตะคอกใส่ฉัน
"ขอโทษครับ"ฉันรีบเดินออกมา
"คุฟุฟุฟุ คุณพี่หน้าคุ้นๆนะครับ " เอาแล้วไงอีตาบ้านี่
"ผมหน้าโหลน่ะไปล่ะครับ"
หมับ!!
"คุฟุฟุฟุ ครั้งแรกหลอกผมได้แต่ผมไม่หลงกลเป็นครั้งที่สองแน่"
"ปล่อยเถอะครับ!!"
"คิดจะทำอะไรครับ นาริจัง"ต้องเนียนต่อไป
"ปล่อยผมนะ!!ไอ้เกย์หื่น!!"ฉันสะบัดมือออก และวิ่งไปด้วยความเร็วสูง
พลั่ก!!
"ว่าใครเกย์ครับ?" (นายนั่นแหละ -_- )
ฉันวิ่งชนมุคุโร่เกือบล้มแต่เขาจับเอวฉันไว้ทัน
"ปล่อยผมเถอะครับ"(ยังจะเนียนต่ออีกนะเธอ=_= )
"เลิกเล่นสักทีผมเบื่อแล้วนะ"
"ฮึ่ม!!"ฉันมองไปรอบๆดีล่ะที่นี่มันกลางเมือง คนเยอะ และใกล้บ้านยุยด้วย
ฟึ่บ!!
ฉันถอกวิกและปล่อยให้ผมยาวสลวยของฉันออกมา
"ขอเตือนอีกทีปล่อยฉันไอ้บ้า"
"ปากร้ายจังนะครับคุณน่ะ"
"ช่วยด้วยค่ะ!!!ฉันถูกลวนลาม!!!"
"!!!!!!!"
"ช่วยด้วยค่ะ!!!ช่วยด้วยๆ!!!"ฉันแกล้งบีบน้ำตาแล้วตะโกนดังลั่น
"เฮ้ย!!ปล่อยเธอนะเฟ้ย ไอ้สัปประรด!!!"ชายหนุ่มผมสีเงินคล้ายปลาหมึกเข้าพยายามมาฉุดฉันออกจากมุคุโร่ แต่ไม่สำเร็จ
"ปล่อยเขาเถอะ มุคุโร่"ชายอีกคนผมฟูๆเดินมา
"5555 ปล่อยเขาเถอะนะ น่าสงสารออก"นี่นัน
"ยามะจัง?"น่าคุ้นๆ
"หืม? เธอคือ....."เขาทำถ้านึกก่อนจะเดินมาจับมืออีกข้างของฉัน เอ่ออีกข้างมุคุโร่จับอยู่
"นาริจัง?"
"ใช่ฉันเอง!!"ยามาโมโตะเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉัน
"นาริจัง!! คิดถึงจังเลย สวยขึ้นเยอะเลยนะ!!"เขากอดฉันแล้วก็หอมแก้มด้วย-////-ว้ายหล่อขึ้นเยอะเลยอ่ะ เป็นแฟนกันเถอะ(ยัยบ้า=__= )
"อื้อ นายก็ด้วยสูงกว่าฉันอีกแน่ะ!!"เดี๋ยวได้โอกาศล่ะ
"ยามะจัง ฝากกันให้หน่อยนะ"ฉันกระซิบ
"555 ยังไม่เปลี่ยนเลยนะได้สิ!"
ฉันได้โอกาศเลยรีบสะบัดข้อมือแล้ววิ่งหนีไปอีก
"เดี๋ยวสิครับ!"มุคุโร่จะวิ่งตามแต่ถูกกั้นไว้
"ใครแกล้งเธอจะไม่อภัยให้เด็ดขาด"แววตาของยามาโมโตะเปลี่ยนไป
-------------โปรดติดตามตอนต่อไป-------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
