My No Love เกลียดเธอยังไงแต่สุดท้ายก็ต้องยอม

ป๊อปปี้ :)

ปัง!

"โธ่เว้ย!"

ปึงๆๆๆๆ! ตุ้บๆๆๆๆ"

     พอผมเข้ามาในห้องก็รัวหมัดไปที่กำแพงห้องทันที ปัดโธ่เว้ย! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ!

"โธ่ เว้ยยย"ผมระเบิดเสียงออกมา ทำไมผมมันแย่ขนาดนี้วะ ก็รู้ๆอยู่ว่าฟางเขากำลังเสียใจไปพูดแย่ๆแบบนั้นเขาจะโกรธแล้วก็ตบมันก็ไม่แปลกหรอก แต่ผมก็อดไม่ได้ที่จะพูดไม่ดีกับเธอเมื่อนึกถึงเรื่องที่แม่ของเธอมาเป็นเมียใหม่พ่อผม ทั้งๆที่พ่อสัญญากับผมว่าแม่ตายไปพ่อจะไม่มีเมียใหม่แต่พ่อก็ผิดสัญญากับผม เครียดโว้ยยย!!

ติ๊ดๆๆๆ

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาไอโทโมะซักพักมันก็รับสาย

[ฮัลโหล ว่าไงวะไอป๊อป]

"แกอยู่ไหนวะ"

[โรงแรม ฉันมาตรวจงาน]

"อืม งั้นเดี๋ยวฉันไปหาแกละกันมีเรื่องจะคุยเกี่ยวกับฟาง"

ติ๊ด

แล้วผมก็วางสายหยิบกุณแจรถลงไปข้างล่างขับรถไปหาไอโทโมะที่โรงแรม ครอบครัวโทโมะทำกิจการโรงแรมมีสาขาหลายที่แต่มันได้ดูแลที่เดียวเพราะมันขอพ่อมันไว้แต่มันก็เป็นลูกชายคนเดียวนะ

โรงแรม ไทยานนท์ กรุ๊ป

"สวัสดีค่ะคุณป๊อปปี้ คุณวิศวะ รออยู่ด้านในแล้วค่ะ"พอผมมาถึงหน้าห้องโทโมะ ก็มีผู้หญิงวัยกลางคนคงเป็นเลขาของโทโมะ บอกผมทันที

"ครับ ขอบคุณครับ"ผมยิ้มตอบ

แอ๊ดดดด

"มาแล้วเหรอวะ"ไอโทโมะนั่งรอผมอยู่ที่โซฟามุมห้อง ผมก็เดินไปนั่งข้างๆมัน

"อืม"

"แล้วแกมีอะไรจะคุยกับฉันเกี่ยวกับฟาง"มันถามอย่างรู้ทันว่าผมต้องมีอะไรสำคัญที่ต้องคุยเพราะปกติผมไม่ค่อยมาหามันถ้ามันมาตรวจงาน

"คือ..."แล้วผมก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้มันฟัง

"โธ่เว่ย ไอเพื่อนบ้าแกมันไอ้บ้า"มันสบถด่าผม

"เออ ฉันรู้ว่าฉันบ้า"ผมยอมรับ

"เฮ่อ"

ปัง

อยู่ๆก็เสียงกระแทกประตูดังขึ้นพอพอผมเงยหน้ามองก็ถึงกับอึ้ง! ยะ...ยัยแก้ว! แล้วผมก็หันไปมองหน้าไอคุณเพื่อนมันยิ้ม แหยๆ ให้ผมแล้วบอกว่า

"ฉันเป็นคนโทรตามแก้วเองเพราะแกบอกจะคุยกับฉันเรื่องฟาง

ตึกๆๆๆ

แก้วย่างสามขุมมาหาผมจากประตูห้องน้ำ

"ไอหมีพู!"

หมับ

พลั่ก

เต็มๆอีกแล้วครับ ผมโดนยัยทอมต่อยอีกแล้วเลือดไหลซิบๆเลย ยัยนี่กระชากคอเสื้อผมแล้วปล่อยหมัดมาเต็มๆเลย ล้มลงนอนกับพื้นเลย

"ใจเย็นๆแก้ว"ไอโทโมะรีบเข้ามาห้ามแล้วดึงแขนยัยแก้วไว้แต่มีหรือจะหยุดยัยนั่นได้

"ปล่อยฉัน!"

พลั่ก

มันก็โดนศอกเข้าเต็มๆหน้าเหมือนกัน

"ขอโทษนะคะ คือดิฉันได้ยินเสียงเอะอะโวยไม่ทราบว่ามีอะไรเปล่าคะ"เลขาหน้าห้องไอโทโมะเปิดประตูเข้ามา

"ไม่มีอะไรครับคุณพัชรี คุณไปทำงานต่อเถอะ"ไอโทโมะบอก

"คะ...ค่ะ"คุณพัชรีดูไม่ค่อยเชื่อแต่ก็ออกไปเพราะไอโทโมะมันบอกให้ไป

หมับ

แล้วผมก็โดนยัยแก้วคว้าคอเสื้อให้ลุกขึ้นไปหาอีกครั้ง

"นายดูถูกเพื่อนฉันไม่พอ นายกล้าดียังไงมาจูบเพื่อนฉัน หา!"ยัยแก้วกัดฟัน

พลั่ก

แล้วก็มาอีกหมัดนึงครับคราวนี้เลือดที่ปากผมไหลไม่หยุดเลย ตอนนี้ผมก็มานอนอยู่ที่พื้นเหมือนเดิม

"ฉันบอกนายแล้วใช่มั้ย! ว่าอย่ารังแกเพื่อน! ไม่งั้นนายตายแน่! ย้ากกก!"

พลั่กๆ ตุ้บๆ ผลัวะๆ

ยัยนั่นขึ้นคร่อมผมแล้วรัวหมัดใส่หน้าผมไม่ยั้ง แต่ผมไม่ตอบโต้หรอกเพราะมันสมควรแล้ว

"แก้วพอแล้ว เดี๋ยวมันตาย"ไอโทโมะพยามลากยั่ยนั่นออกไปจากผม

"ปล่อย"ยัยแก้วพยามดิ้นให้หลุด แต่ก็โดนไอโทโมะอุ้มขึ้นบ่า

"ไอป๊อปแกกลับบ้านเองนะ ฉันจะไปส่งยัยนี่ก่อน"ไอโทโมะบอก

"ปล่อยช้านนนน ฉันจะฆ่ามานนนนน"ยัยแก้วพยามดิ้นบ่นบ่าของไอโทโมะ แล้วมันก็พยามพายัยแก้วออกไปอย่างยากลำบาก

อัพต่อแล้วนะค้าาา

ฝากเม้น+โหวตด้วยน้าาาาา