My No Love เกลียดเธอยังไงแต่สุดท้ายก็ต้องยอม

ฟาง :)

บรื้นๆๆ

"สงสัยพี่ป๊อปกลับมาแล้วมั้งคะ"คุณแต๊งกิ้วพูดพอได้ยินเสียง คุณแต๊งกิ้วชวนฉันกับเฟย์มานั่งเล่นที่ตึกใหญ่พอกลับมาจากโรงเรียน

"เดี๋ยวแต๊งไปรับพี่ป๊อปก่อนนะคะ"คุณแต๊งกิ้วบอก จะทำไงดีถ้าเขามาเห็นฉันจะโดนมั้ยเนี่ยเมื่อเช้าพึ่งทะเทาะกันไป

"กลับมาแล้วเหรอค้าพี่ป๊อป ว้าย ทำไมหน้าพี่เป็นแบบนี้เนี่ย!"เสียงคุณแต๊งกิ้วร้องอย่างตกใจ ฉันกับเฟย์เลยออกไปดู พอออกมาดูฉันถึงกับตกใจหน้าของคุณป๊อปปี้เต็มไปด้วยบาดแผล แล้วก็เลือด

"ทะ...ทำไมหน้าพี่ถึงเป็นแบบนี้ล่ะพี่ป๊อป"คุณแต๊งกิ้วถามแบบรนๆ

"พอดีพี่ซ้อเทควันโดมาแล้วหลบไม่ทันหน้าพี่เลยเป็นแบบนี้"คุณป๊อปปี้ตอบ แต่สายตามองมาทางฉันด้วยสายตาแปลกๆ ฉันเลยต้องรีบหลบตาลง

"ขึ้นไปทำแผลให้พี่บนห้องด้วย"คุณป๊อปปี้บอกคุณแต๊งกิ้วแล้วเดินฉันไปขึ้นชั้นไป

"เฮ่อ ซ้อมเทควันโดแล้วทำไมน่าแหกขนาดนี้"คุณแต๊งกิ้วพูดอุบอิบ"พี่ฟางคะ ช่วยอะไรแต๊งหน่อยได้มั้ยคะ"คุณแต๊งกิ้วหันมาพูดกับฉัน

"อะไรเหรอคะ"

"ช่วยขึ้นไปทำแผลให้พี่ป๊อปหน่อยนะคะ"

"หา"ฉันร้องออกมาทันทีที่ได้รู้คำตอของคุณแต๊งกิ้ว

"นะคะพี่ฟาง ช่วยขึ้นไปทำแผลให้พี่ป๊อปหน่อยนะคะเดี๋ยวแต๊งจะนั่งเล่นกับเฟย์อยู่ข้างล่าง"คุณแต๊งกิ้วบอก

"แต่...มันจะดีเหรอคะ"ฉันพยามเลี่ยง

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าให้แต๊งทำแผลให้พี่ป๊อปล่ะก็พี่ป๊อปต้องเจ็บแผลมากกว่าเดิมแน่ แต๊งทำแผลไม่เป็น"คุณแต๊งกิ้วพยามอ้อนวอนฉัน

"เอ่อคือ..."ฉันทำอึกอัก แต่อยู่ๆคุณแต๊งกิ้วก็นั่งคุกเข่ากับพื่้นแล้วจับแขนฉัน ทำให้ฉันกับเฟย์ตกใจ

"นะคะพี่ฟาง นะๆนะค้าาา ขึ้นไปทำแผลให้พี่ป๊อปหน่อยน้าาาา"คุณแต๊งกิ้วทำสายตาอ้อนวอน

"คุณแต๊งกิ้วลุกขึ้นเถอะค่ะ"ฉันบอก

"ไม่ค่ะ ถ้าพี่ฟางไม่ขึ้นไปทำแผลให้พี่ป๊อป"คุณแต๊งกิ้วพูด

"กะ...ก็ได้ค่ะ"ฉันตอบ

"เย่ พี่ฟางน่ารักที่สุดเลย ป่ะเฟย์ไปนั่งเล่นกัน"คุณแต๊งกิ้วลุกขึ้นกระโดด แล้วลากเฟย์ไปที่ห้องนั่งเล่นโดยเฟย์หันมามองฉันด้วยสายตาเป็นห่วง

แล้วฉันก็ขึ้นมาชั้นบน แล้วมายืนหน้าห้องคุณป๊อปปี้แต่ยังไม่เคาะประตูเพราะไม่กล้า ทำไงดีนะพึ่งทะเลาะกันไปแล้วจะให้สู้หน้าได้ไง แล้วฉันก็ยืนอยู่อย่างนั้นยืนคิดว่าจะเคาะประตูดีมั้ย ถ้าเคาะแล้วคุณป๊อปปี้เปิดประตูออกมาจะทำยังไง ทำยังไงดีๆ เฮ่อ

เดี๋ยวมาลุ้นกันนะคะว่าฟางจะตัดสินใจเคาะประตูรึเปล่า ถ้าเคาะแล้วป๊อปปี้ออกมาจะเกิดอะไรขึ้น

ฝากเม้น+โหวตด้วยนะค้าาาาา