สัญญารักลวง...

10.0

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.08 น.

  36 ตอน
  12 วิจารณ์
  76.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

30)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
นิยายเรื่อง สัญญารักลวง
 
ตอนที่30 ฉวยโอกาส(NC)
 
 
 
 
 
 
                        ริมฝีปากหยักลึกและลิ้นร้อนเอาเปรียบคนตัวเล็กอย่างไม่หยุดหย่อน มือซุกซนลูบไล้ไปตาม
 
 
เสื้อคลุมอาบน้ำผืนเล็ก เลื่อนไปดึงปมผ้าออกเปิดเปลือยร่างงามที่อยู่ภายใต้ผ้าชิ้นน้อย
 
 
เขาถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะกดจูบลงบนหน้าผากมนของคนตัวเล็กเบาๆ
 
 
“ไหนบอกว่าจะไม่รังแกฟางไง”
 
 
“วันนี้ไม่รังแกครับ แต่วันนี้จะ รัก ...”เขาพูดก่อนจะจ้องเข้าไปในดวงตาคู่หวานที่เบิกกว้าง
 
 
“จริงหรอคะ”
 
 
“เรามีพิสูจน์กันมั้ยล่ะ”เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงอีกต่อไป ก้มลงซุกไซร้ซอกคอหมกรุ่นของคนตัวเล็ก สร้างรอยแดงระ
 
 
เรื่อตีตราว่าเธอเป็นของเขาเพียงผู้เดียว เลื่อยมือไปกอบกุมเต้าทรวงอวบอิ่มก่อนจะเคล้นคลึงเบาๆ เสียงหวานคราง
 
 
ในลำคอเบาๆอย่างน่าเอ็นดู กายสาวสั่นสะท้านเมื่อชายหนุ่มเลื่อนมืออีกข้างผ่านดอกกุหลาบงามใจกลางกายสาว
 
 
“พะ พอแล้ว”เสียงหวานแหบพร่าเอ่ยอย่างยากเย็น มือเล็กๆดันแผงอกของเขาออกอย่างเอาแต่ใจ ใบหน้าแสน
 
 
หวานเบี่ยงหลบจูบของเขาเป็นพัลวัน
 
 
“ฟางรังเกียจพี่หรอ หรือว่าฟางไม่รักพี่แล้ว”เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงตัดพ้อน้อยใจ ก็รู้อยู่แล้วว่าเธอจะทำยังไงต่อไป
 
 
เขาพลิกร่างลงนอนข้างๆเธอ ก่อนจะหันหลังให้คนตัวเล็กที่หน้าเหวอไป ฟางมองแผนหลังแกร่งเปล่าเปลือยของ
 
 
สามีหนุ่มอย่างงงๆ ไม่นึกเลยว่าเขาจะขี้น้อยใจขนาดนี้ เธอเกาท้ายทอยของตัวเองแก้เก้อ ก่อนจะพลิกร่างตะแคง
 
 
ข้างตามสามี ตวัดเรียวแขนเสลารอบเอวสอบ กระถดร่างกายที่เปล่าเปลือยแนบชิดแผ่นหลังแกร่ง เธอสูดลมหายใจ
 
 
เข้าอย่างเรียกกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนจะเกยคางมนไปที่ไหล่แข็งแกร่ง
 
 
“พี่ป๊อป เค้าขอโทษนะ”
 
 
เขาเงียบไป...
 
 
“นอนเถอะฟาง พี่รู้ว่าเราไม่ชอบให้พี่ทำแบบนั้น”เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาที่เธอไม่ชอบเอาเสียเลย
 
 
“พี่ป๊อปอย่างอนเค้าเลยนะ”เธอเลื่อนมือจากเอวสอบของเขามากอดรัดที่หน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเขา
 
 
ใบหน้าเริ่มร้อนผะผ่าวอย่างกระดากอาย เธอแนบใบหน้ากับหัวไหล่ของเขาอย่างออดอ้อน แต่ดูเหมือนเขาจะโกรธ
 
 
จริงๆ ถึงได้ดูเย็นชากว่าทุกครั้ง เธอแอบเบ้ปากให้กับความขี้งอนของเขา ก่อนจะเบียดร่างเข้าหาสามีหนุ่มอย่าง
 
 
ยั่วยวน มือเล็กนั้นลูบไล้หน้าท้องแกร่งไป-มาอย่างไม่ประสีประสา ริมฝีปากอิ่มก็เฝ้าพรมจูบไปทั่วหัวไหล่แกร่ง จน
 
 
เธอแอบได้ยินเสียงครางหนักๆในลำคอของเขา
 
 
“ไม่ใช่ว่าฟางไม่ชอบนะ...แต่ว่าวันนี้ฟางอยากทำให้พี่ป๊อปต่างหาก”เธอกระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูของผู้ชายขี้
 
 
น้อยใจ และก็ได้ผล เมื่อเขาหันขวับทันที ร่างแกร่งพลิกตัวนอนหงาย ก่อนจะยกร่างเล็กข้างกายขึ้นคร่อมร่างของ
 
 
เขาอย่างง่ายดาย ชายหนุ่มดันตัวเองขึ้นพิงกับหัวเตียงนอน ก่อนจะส่งมือไปบีบเคล้นเต้าทรวงที่ยั่วยวนเขาอยู่ตรง
 
 
หน้า ร่างเล็กเหมือนจะรู้งานเบียดกายเข้าหาอย่างเย้ายวน ริมฝีปากอิ่มพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าและลำคอของเขา
 
 
อย่างเอาอกเอาใจ ทิ้งรอยแดงระเรื่อไว้ตามลำคอแกร่งดังเช่นที่เขามักจะทำกับเธอ เขารู้สึกถึงความทรมานเมื่อ
 
 
ความร้อนรุ่มในร่างกายไม่ได้รับการปลดปล่อย เขาดันร่างเล็กออกจากตัว ก่อนจะใช้ริมฝีปากครอบครองยอดถันที่
 
 
หดตัวแข็งเป็นไตด้วยความต้องการของเธอที่มีมากไม่ได้น้อยไปกว่าเขา เสียงหวานครางกระเส่าใบหน้าแสนหวาน
 
 
แหงนเงยปล่อยเสียงครางดังลั่นห้อง เขาตวัดลิ้นร้อนรอบฐานปทุมถันของเธอ ก่อนจะยกสะโพกผายเลื่อนลงให้
 
 
ทาบทับกับกายแกร่งของเขา
 
 
“พี่ต้องการฟางแล้วนะคนดี”เขากระซิบข้างใบหูบอบบาง และรู้สึกได้ถึงความหวาดกลัวของร่างเล็กที่ขนอ่อนลุกชัน
 
 
ไปทั้งตัว
 
 
“ฟางทำไม่เป็น”ใบหน้าแสนหวานที่ขึ้นสีจัดสะบัดไป-มา จนเขานึกเอ็นดู เอวบางร่อนบดเบียดกับกายแกร่งที่ร้อน
 
 
ผ่าวของเขา จนจะเป็นเขาเองมากกว่าที่ทนไม่ไหวต้องจับร่างเล็กแสนเย้ายวนมาลงโทษเสียให้เข็ด โทษฐานที่ทำ
 
 
ให้เขาต้องทรมานแบบนี้ หากแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาของเขา นักเรียนฝึกหัดของเขาต้องการได้รับการฝึก ไม่อย่างนั้น
 
 
แล้วเธอคงไม่รู้จักรสชาติของการร่วมรักกันอย่างแท้จริง ว่าทั้งสองฝ่ายต้องสมยอม มิใช่เพียงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเท่า
 
 
นั้น อย่างที่เขาทำตลอดมา “สัมผัสมันสิครับ”เขากระซิบคนตัวเล็กเบาๆ ก่อนจะเลื่อนร่างบอบบางลง จับมือเล็กๆ
 
 
เลื่อนลงกอบกุมตัวตนของเขาภายใต้ผ้าขนหนูที่พันอำพรางเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่
 
 
“ไม่เอา เค้ากลัว”คนตัวเล็กขืนมือเอาไว้ เขาหัวเราะในลำคออย่างเอ็นดู ก่อนจะก้มลงครอบครองยอดอกสีระเรื่อ
 
 
กระตุ้นความต้องการในกายสาว นิ้วเรียวรุกเข้าสำรวจภายในกายสาวแสนคับแน่น ส่งนิ้วเรียวเข้า-ออก จนคนตัวเล็ก
 
 
ครางอย่างไม่ได้ศัพท์
 
 
“อ๊ะ พี่ป๊อป พอก่อน อือ ฟางทรมาน อ๊า”มือเล็กยึดข้อมือของเขาไว้แน่น เธอสะบัดหน้าไป-มา ลมหายใจหอบแฮ่
 
 
กอย่างคนวิ่งมาหลายร้อยกิโลเมตร หญิงเลื่อนมือกอบกุมตัวตนของเขาอย่างกล้าๆกลัว ดวงตากลมโตสบเขาอย่าง
 
 
หวาดหวั่น เขายิ้มบางๆให้คนตัวเล็ก ก่อนจะดึงผ้าขนหนูที่ปิดกั้นร่างของเขาและเธอออกอย่างรวดเร็ว
 
 
“ฟาง ตะต้องทำยังไง”น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยถามอย่างกระดากอาย เขายกสะโพกของเธอขึ้น มือเล็กๆจับกายแกร่ง
 
 
ถูไถกับกลีบกุหลาบอย่างยั่วยวน
 
 
“ตรงนั้นแหละครับ อ๊าห์”เขาร้องออกมาอย่างลืมตัวเมื่อเข้ากำลังฝังตัวเข้าไปในกายสาวช้าๆด้วยมือเล็กๆของคนตัว
 
 
เล็กเอง ใบหน้าแสนหวานเหยเกอย่างหวาดกลัว
 
 
“ไม่ต้องกลัวนะคนดี พี่อยู่นี่ทั้งคน”เขาปัดปรอยผมออกจากดวงหน้าหวานที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ ขณะที่เธอพยายามส่ง
 
 
กายของเขาและเธอให้เป็นของกันและกัน
 
 
“เค้าเจ็บ อ๊ะ”เขากดจูบลงบนหน้าผากมน ก่อนจะกดสะโพกงามงอนลงเรื่อยๆ ร่างเล็กโผเข้ากอดเขาแน่น เสียง
 
 
หวานครางกระเส่าข้างใบหูของเขายิ่งปลุกอารมณ์ดิบในกายได้เป็นอย่างดี
 
 
“ฮือๆ อ๊ะ”เสียงหวานปนสะอื้นร้องเบาๆเมื่อเขากระแทกกายเข้าหาเธอจนสุด เมื่อความอดทนที่มีขาดผึ่ง และลืมนึก
 
 
ไปเสียสนิทว่าเธออาจจะเจ็บไม่น้อยกับการกระทำของเขา
 
 
“พี่ขอโทษ เจ็บมากรึเปล่า” “จุกสิ คนบ้า”มือเล็กตีเข้าให้ที่แขนของเขาอย่างแรง เขาผละเธอออก ก่อนจะกดจูบ
 
 
ลงบนริมฝีปากที่บวมเจ่อด้วยฝีมือของเขา มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนจากสะโพกผายมากอบกุมเต้าทรวงที่เด่นหราล่อ
 
 
สายตาของเขา ริมฝีปากเลื่อนจากริมฝีปากอิ่มเข้าครอบครองอกอวบอีกข้างไม่ให้น้อยหน้าไปกว่ากัน เขาบีบเคล้น
 
สะโพกผายเบาๆ เสียงหวานครางระงม สะโพกที่เขาเคล้นคลึงเริ่มขยับขึ้น-ลงอย่างรู้งาน เข้ากระแทกกายสวนรับ
 
 
ร่างบอบบางเลื่อนมือมาช่วยกอบกุมสะโพกผายเพื่อให้เธอเร่งจังหวะเพลงรักให้เร่าร้อนยิ่งขึ้น ทรวงอกอิ่มกระเพื่อม
 
 
ขึ้น-ลงตามจังหวะรักที่หนักหน่วง เสียงครางกระเส่าดังไปทั่วห้องอย่างไม่มีใครยอมใคร
 
 
“อะไรกันหมดแรงหรือไงเรา”เขาเอ่ยขณะที่ร่างเล็กโผเข้ากอดลำคอแกร่งของเขาและหยุดการขยับเขยื้อน เขาเอง
 
 
ก็กระแทกกายแกร่งเข้าหากายสาวอย่างไม่ยอมแพ้กับไฟรักที่ลุกโชนจนจะเผาให้เขากลายเป็นจุนในวินาทีนี้
 
 
ลำแขนแกร่งโอบกอดรัดร่างของภรรยาสาวอย่างรักใคร่ก่อนจะเร่งจังหวะรักกที่รุนแรงจนคนตัวเล็กหัวสั่นหัวคลอน
 
 
“อ๊ะ อ๊า พี่ป๊อป ร้อน”เขายิ้มให้กับความไร้เดียงสาของเธอ คงใกล้จะแตะขอบสวรรค์เต็มทีแล้วสินะ เขาเร่งจังหวะ
 
รักให้เร็วกว่าเดิม ก่อนร่างที่เขาโอบกอดจะเครียดขมึงเป็นสัญญาณว่าเธอก้าวผ่านเส้นสายรุ้งไปแล้ว เขาเร่งจังหวะ
 
 
ส่งตัวเองตามเธอไปติดๆ ความร้อนรุ่มถูกปลดปล่อยเข้าไปในกายสาวจนหมดสิ้น
 
 
“ฟาง ฟางครับ”เขาเรียกร่างเล็กที่เมื่อครู่ครางกระเส่าอยู่ข้างใบหูของเขา หากแต่ตอนนี้กลับเงียบกริบ และก็เป็น
 
 
อย่างที่เขาคิดไว้ “หลับไปแล้วนี่ โธ่ เมียหรือลูกวะเนี่ย
 
 
“เขาถอนหายใจก่อนจะอดยิ้มไม่ได้ เมื่อเธอหลับทั้งๆที่ยังอยู่ในท่าเดิม เขาถอดถอนแก่นกายออกจากร่างงาม
 
 
ก่อนจะวางเธอลงข้างกาย หยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันร่าง เดินเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำโดยไม่ลืมที่จะถืออ่างน้ำ
 
 
ขนาดเล็กและผ้าขนหนูผืนน้อยมาเช็ดตัวให้ภรรยาตัวน้อยด้วย
 
 
“อือ พี่ป๊อป ...ใส่เสื้อให้เค้าด้วยนะ”คนตัวเล็กปรือตาขึ้นมา ก่อนจะงึมงำบอกเขาด้วยน้ำเสียงงัวเงียสุดขีด
 
 
ดูซิ ใช้ได้ที่ไหน ทิ้งเขาไว้คนเดียวแล้วยังจะมาใช้เขาใส่เสื้อผ้าให้อีกต่างหาก และเขาเองก็ไม่ขัดศรัทธาเมื่อน้ำ
 
 
อ่างน้ำและผ้าขนหนูไปเก็บ ก็เดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตของเขาในตู้มาให้เธอ ถ้าจำไม่ผิดชุดนอนตัวสุดท้ายของเธอเพิ่ง
 
 
ถูกเขาฉีกทึ้งไปเมื่อวานนี้ สงสัยพรุ่งนี้คงต้องพาไปซื้อ ถือว่าเป็นการไถ่โทษไปในตัวด้วยละกัน
 
 
เขาคิดก่อนจะเผยรอยยิ้ม เมื่อหาแผนใหม่เอาเปรียบร่างเล็กแสนเย้ายวนนั้นได้อีกครั้ง เขาสะบัดศีรษะ ก่อนจะเดิน
 
 
ไปปิดประตูบ้านและไฟชั้นล่างของบ้าน เดินขึ้นมาหาร่างบอบบางของภรรยาปิดสวิตช์ไฟ ก่อนจะเอนตัวลงนอนข้างๆ
 
 
เธอ หลับตาเตรียมเข้าสู่ห้วงนิทราตามภรรยาสาวไป...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
...................................................................................................................................
NC ค่อนข้างแรงไปนิด ถ้าใครไม่ชอบก็ขอโทษด้วยนะจ้ะ มีคนถามว่าดราม่าระหว่างใคร แอยใบ้ว่าป๊อปฟางจ้ะ
เก็บจินนี่ไว้เป็นตัวป่วนเรื่องหน้า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา