สัญญารักลวง...
เขียนโดย สายลมแห่งตะวัน
วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.08 น.
แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
30)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนิยายเรื่อง สัญญารักลวง
ตอนที่30 ฉวยโอกาส(NC)
ริมฝีปากหยักลึกและลิ้นร้อนเอาเปรียบคนตัวเล็กอย่างไม่หยุดหย่อน มือซุกซนลูบไล้ไปตาม
เสื้อคลุมอาบน้ำผืนเล็ก เลื่อนไปดึงปมผ้าออกเปิดเปลือยร่างงามที่อยู่ภายใต้ผ้าชิ้นน้อย
เขาถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะกดจูบลงบนหน้าผากมนของคนตัวเล็กเบาๆ
“ไหนบอกว่าจะไม่รังแกฟางไง”
“วันนี้ไม่รังแกครับ แต่วันนี้จะ รัก ...”เขาพูดก่อนจะจ้องเข้าไปในดวงตาคู่หวานที่เบิกกว้าง
“จริงหรอคะ”
“เรามีพิสูจน์กันมั้ยล่ะ”เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงอีกต่อไป ก้มลงซุกไซร้ซอกคอหมกรุ่นของคนตัวเล็ก สร้างรอยแดงระ
เรื่อตีตราว่าเธอเป็นของเขาเพียงผู้เดียว เลื่อยมือไปกอบกุมเต้าทรวงอวบอิ่มก่อนจะเคล้นคลึงเบาๆ เสียงหวานคราง
ในลำคอเบาๆอย่างน่าเอ็นดู กายสาวสั่นสะท้านเมื่อชายหนุ่มเลื่อนมืออีกข้างผ่านดอกกุหลาบงามใจกลางกายสาว
“พะ พอแล้ว”เสียงหวานแหบพร่าเอ่ยอย่างยากเย็น มือเล็กๆดันแผงอกของเขาออกอย่างเอาแต่ใจ ใบหน้าแสน
หวานเบี่ยงหลบจูบของเขาเป็นพัลวัน
“ฟางรังเกียจพี่หรอ หรือว่าฟางไม่รักพี่แล้ว”เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงตัดพ้อน้อยใจ ก็รู้อยู่แล้วว่าเธอจะทำยังไงต่อไป
เขาพลิกร่างลงนอนข้างๆเธอ ก่อนจะหันหลังให้คนตัวเล็กที่หน้าเหวอไป ฟางมองแผนหลังแกร่งเปล่าเปลือยของ
สามีหนุ่มอย่างงงๆ ไม่นึกเลยว่าเขาจะขี้น้อยใจขนาดนี้ เธอเกาท้ายทอยของตัวเองแก้เก้อ ก่อนจะพลิกร่างตะแคง
ข้างตามสามี ตวัดเรียวแขนเสลารอบเอวสอบ กระถดร่างกายที่เปล่าเปลือยแนบชิดแผ่นหลังแกร่ง เธอสูดลมหายใจ
เข้าอย่างเรียกกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนจะเกยคางมนไปที่ไหล่แข็งแกร่ง
“พี่ป๊อป เค้าขอโทษนะ”
เขาเงียบไป...
“นอนเถอะฟาง พี่รู้ว่าเราไม่ชอบให้พี่ทำแบบนั้น”เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาที่เธอไม่ชอบเอาเสียเลย
“พี่ป๊อปอย่างอนเค้าเลยนะ”เธอเลื่อนมือจากเอวสอบของเขามากอดรัดที่หน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเขา
ใบหน้าเริ่มร้อนผะผ่าวอย่างกระดากอาย เธอแนบใบหน้ากับหัวไหล่ของเขาอย่างออดอ้อน แต่ดูเหมือนเขาจะโกรธ
จริงๆ ถึงได้ดูเย็นชากว่าทุกครั้ง เธอแอบเบ้ปากให้กับความขี้งอนของเขา ก่อนจะเบียดร่างเข้าหาสามีหนุ่มอย่าง
ยั่วยวน มือเล็กนั้นลูบไล้หน้าท้องแกร่งไป-มาอย่างไม่ประสีประสา ริมฝีปากอิ่มก็เฝ้าพรมจูบไปทั่วหัวไหล่แกร่ง จน
เธอแอบได้ยินเสียงครางหนักๆในลำคอของเขา
“ไม่ใช่ว่าฟางไม่ชอบนะ...แต่ว่าวันนี้ฟางอยากทำให้พี่ป๊อปต่างหาก”เธอกระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูของผู้ชายขี้
น้อยใจ และก็ได้ผล เมื่อเขาหันขวับทันที ร่างแกร่งพลิกตัวนอนหงาย ก่อนจะยกร่างเล็กข้างกายขึ้นคร่อมร่างของ
เขาอย่างง่ายดาย ชายหนุ่มดันตัวเองขึ้นพิงกับหัวเตียงนอน ก่อนจะส่งมือไปบีบเคล้นเต้าทรวงที่ยั่วยวนเขาอยู่ตรง
หน้า ร่างเล็กเหมือนจะรู้งานเบียดกายเข้าหาอย่างเย้ายวน ริมฝีปากอิ่มพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าและลำคอของเขา
อย่างเอาอกเอาใจ ทิ้งรอยแดงระเรื่อไว้ตามลำคอแกร่งดังเช่นที่เขามักจะทำกับเธอ เขารู้สึกถึงความทรมานเมื่อ
ความร้อนรุ่มในร่างกายไม่ได้รับการปลดปล่อย เขาดันร่างเล็กออกจากตัว ก่อนจะใช้ริมฝีปากครอบครองยอดถันที่
หดตัวแข็งเป็นไตด้วยความต้องการของเธอที่มีมากไม่ได้น้อยไปกว่าเขา เสียงหวานครางกระเส่าใบหน้าแสนหวาน
แหงนเงยปล่อยเสียงครางดังลั่นห้อง เขาตวัดลิ้นร้อนรอบฐานปทุมถันของเธอ ก่อนจะยกสะโพกผายเลื่อนลงให้
ทาบทับกับกายแกร่งของเขา
“พี่ต้องการฟางแล้วนะคนดี”เขากระซิบข้างใบหูบอบบาง และรู้สึกได้ถึงความหวาดกลัวของร่างเล็กที่ขนอ่อนลุกชัน
ไปทั้งตัว
“ฟางทำไม่เป็น”ใบหน้าแสนหวานที่ขึ้นสีจัดสะบัดไป-มา จนเขานึกเอ็นดู เอวบางร่อนบดเบียดกับกายแกร่งที่ร้อน
ผ่าวของเขา จนจะเป็นเขาเองมากกว่าที่ทนไม่ไหวต้องจับร่างเล็กแสนเย้ายวนมาลงโทษเสียให้เข็ด โทษฐานที่ทำ
ให้เขาต้องทรมานแบบนี้ หากแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาของเขา นักเรียนฝึกหัดของเขาต้องการได้รับการฝึก ไม่อย่างนั้น
แล้วเธอคงไม่รู้จักรสชาติของการร่วมรักกันอย่างแท้จริง ว่าทั้งสองฝ่ายต้องสมยอม มิใช่เพียงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเท่า
นั้น อย่างที่เขาทำตลอดมา “สัมผัสมันสิครับ”เขากระซิบคนตัวเล็กเบาๆ ก่อนจะเลื่อนร่างบอบบางลง จับมือเล็กๆ
เลื่อนลงกอบกุมตัวตนของเขาภายใต้ผ้าขนหนูที่พันอำพรางเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่
“ไม่เอา เค้ากลัว”คนตัวเล็กขืนมือเอาไว้ เขาหัวเราะในลำคออย่างเอ็นดู ก่อนจะก้มลงครอบครองยอดอกสีระเรื่อ
กระตุ้นความต้องการในกายสาว นิ้วเรียวรุกเข้าสำรวจภายในกายสาวแสนคับแน่น ส่งนิ้วเรียวเข้า-ออก จนคนตัวเล็ก
ครางอย่างไม่ได้ศัพท์
“อ๊ะ พี่ป๊อป พอก่อน อือ ฟางทรมาน อ๊า”มือเล็กยึดข้อมือของเขาไว้แน่น เธอสะบัดหน้าไป-มา ลมหายใจหอบแฮ่
กอย่างคนวิ่งมาหลายร้อยกิโลเมตร หญิงเลื่อนมือกอบกุมตัวตนของเขาอย่างกล้าๆกลัว ดวงตากลมโตสบเขาอย่าง
หวาดหวั่น เขายิ้มบางๆให้คนตัวเล็ก ก่อนจะดึงผ้าขนหนูที่ปิดกั้นร่างของเขาและเธอออกอย่างรวดเร็ว
“ฟาง ตะต้องทำยังไง”น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยถามอย่างกระดากอาย เขายกสะโพกของเธอขึ้น มือเล็กๆจับกายแกร่ง
ถูไถกับกลีบกุหลาบอย่างยั่วยวน
“ตรงนั้นแหละครับ อ๊าห์”เขาร้องออกมาอย่างลืมตัวเมื่อเข้ากำลังฝังตัวเข้าไปในกายสาวช้าๆด้วยมือเล็กๆของคนตัว
เล็กเอง ใบหน้าแสนหวานเหยเกอย่างหวาดกลัว
“ไม่ต้องกลัวนะคนดี พี่อยู่นี่ทั้งคน”เขาปัดปรอยผมออกจากดวงหน้าหวานที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ ขณะที่เธอพยายามส่ง
กายของเขาและเธอให้เป็นของกันและกัน
“เค้าเจ็บ อ๊ะ”เขากดจูบลงบนหน้าผากมน ก่อนจะกดสะโพกงามงอนลงเรื่อยๆ ร่างเล็กโผเข้ากอดเขาแน่น เสียง
หวานครางกระเส่าข้างใบหูของเขายิ่งปลุกอารมณ์ดิบในกายได้เป็นอย่างดี
“ฮือๆ อ๊ะ”เสียงหวานปนสะอื้นร้องเบาๆเมื่อเขากระแทกกายเข้าหาเธอจนสุด เมื่อความอดทนที่มีขาดผึ่ง และลืมนึก
ไปเสียสนิทว่าเธออาจจะเจ็บไม่น้อยกับการกระทำของเขา
“พี่ขอโทษ เจ็บมากรึเปล่า” “จุกสิ คนบ้า”มือเล็กตีเข้าให้ที่แขนของเขาอย่างแรง เขาผละเธอออก ก่อนจะกดจูบ
ลงบนริมฝีปากที่บวมเจ่อด้วยฝีมือของเขา มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนจากสะโพกผายมากอบกุมเต้าทรวงที่เด่นหราล่อ
สายตาของเขา ริมฝีปากเลื่อนจากริมฝีปากอิ่มเข้าครอบครองอกอวบอีกข้างไม่ให้น้อยหน้าไปกว่ากัน เขาบีบเคล้น
สะโพกผายเบาๆ เสียงหวานครางระงม สะโพกที่เขาเคล้นคลึงเริ่มขยับขึ้น-ลงอย่างรู้งาน เข้ากระแทกกายสวนรับ
ร่างบอบบางเลื่อนมือมาช่วยกอบกุมสะโพกผายเพื่อให้เธอเร่งจังหวะเพลงรักให้เร่าร้อนยิ่งขึ้น ทรวงอกอิ่มกระเพื่อม
ขึ้น-ลงตามจังหวะรักที่หนักหน่วง เสียงครางกระเส่าดังไปทั่วห้องอย่างไม่มีใครยอมใคร
“อะไรกันหมดแรงหรือไงเรา”เขาเอ่ยขณะที่ร่างเล็กโผเข้ากอดลำคอแกร่งของเขาและหยุดการขยับเขยื้อน เขาเอง
ก็กระแทกกายแกร่งเข้าหากายสาวอย่างไม่ยอมแพ้กับไฟรักที่ลุกโชนจนจะเผาให้เขากลายเป็นจุนในวินาทีนี้
ลำแขนแกร่งโอบกอดรัดร่างของภรรยาสาวอย่างรักใคร่ก่อนจะเร่งจังหวะรักกที่รุนแรงจนคนตัวเล็กหัวสั่นหัวคลอน
“อ๊ะ อ๊า พี่ป๊อป ร้อน”เขายิ้มให้กับความไร้เดียงสาของเธอ คงใกล้จะแตะขอบสวรรค์เต็มทีแล้วสินะ เขาเร่งจังหวะ
รักให้เร็วกว่าเดิม ก่อนร่างที่เขาโอบกอดจะเครียดขมึงเป็นสัญญาณว่าเธอก้าวผ่านเส้นสายรุ้งไปแล้ว เขาเร่งจังหวะ
ส่งตัวเองตามเธอไปติดๆ ความร้อนรุ่มถูกปลดปล่อยเข้าไปในกายสาวจนหมดสิ้น
“ฟาง ฟางครับ”เขาเรียกร่างเล็กที่เมื่อครู่ครางกระเส่าอยู่ข้างใบหูของเขา หากแต่ตอนนี้กลับเงียบกริบ และก็เป็น
อย่างที่เขาคิดไว้ “หลับไปแล้วนี่ โธ่ เมียหรือลูกวะเนี่ย
“เขาถอนหายใจก่อนจะอดยิ้มไม่ได้ เมื่อเธอหลับทั้งๆที่ยังอยู่ในท่าเดิม เขาถอดถอนแก่นกายออกจากร่างงาม
ก่อนจะวางเธอลงข้างกาย หยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันร่าง เดินเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำโดยไม่ลืมที่จะถืออ่างน้ำ
ขนาดเล็กและผ้าขนหนูผืนน้อยมาเช็ดตัวให้ภรรยาตัวน้อยด้วย
“อือ พี่ป๊อป ...ใส่เสื้อให้เค้าด้วยนะ”คนตัวเล็กปรือตาขึ้นมา ก่อนจะงึมงำบอกเขาด้วยน้ำเสียงงัวเงียสุดขีด
ดูซิ ใช้ได้ที่ไหน ทิ้งเขาไว้คนเดียวแล้วยังจะมาใช้เขาใส่เสื้อผ้าให้อีกต่างหาก และเขาเองก็ไม่ขัดศรัทธาเมื่อน้ำ
อ่างน้ำและผ้าขนหนูไปเก็บ ก็เดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตของเขาในตู้มาให้เธอ ถ้าจำไม่ผิดชุดนอนตัวสุดท้ายของเธอเพิ่ง
ถูกเขาฉีกทึ้งไปเมื่อวานนี้ สงสัยพรุ่งนี้คงต้องพาไปซื้อ ถือว่าเป็นการไถ่โทษไปในตัวด้วยละกัน
เขาคิดก่อนจะเผยรอยยิ้ม เมื่อหาแผนใหม่เอาเปรียบร่างเล็กแสนเย้ายวนนั้นได้อีกครั้ง เขาสะบัดศีรษะ ก่อนจะเดิน
ไปปิดประตูบ้านและไฟชั้นล่างของบ้าน เดินขึ้นมาหาร่างบอบบางของภรรยาปิดสวิตช์ไฟ ก่อนจะเอนตัวลงนอนข้างๆ
เธอ หลับตาเตรียมเข้าสู่ห้วงนิทราตามภรรยาสาวไป...
...................................................................................................................................
NC ค่อนข้างแรงไปนิด ถ้าใครไม่ชอบก็ขอโทษด้วยนะจ้ะ มีคนถามว่าดราม่าระหว่างใคร แอยใบ้ว่าป๊อปฟางจ้ะ
เก็บจินนี่ไว้เป็นตัวป่วนเรื่องหน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ