สัญญารักลวง...

10.0

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.08 น.

  36 ตอน
  12 วิจารณ์
  76.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
นิยายเรื่อง สัญญารักลวง
 
ตอนที่3 มันต้องมีแผน
 
 
หญิงสาวนั่งเท้าคางท่ามกลางวงสนทนาอันเผ็ดร้อนของเพื่อนสาวแท้และเทียมอย่างเหม่อลอย
 
 
“ฟาง แกเป็นอะไรเนี่ย ไหนแกบอกว่าพี่ป๊อปของแกกลับมาแล้วไง ทำไมถึงได้มานั่งเหงาเป็นหมาหงอยอยู่อย่างนี้
 
 
ล่ะ”แอนนี่ เพื่อนสาวเทียมของเธอเอ่ยถามอย่างห่วงใย และเธอจะซึ้งใจมากกว่านี้หากเจ้าหล่อนไม่ได้หาว่าเธอ
 
 
เป็นเจ้าสี่ขา
 
 
“เขามีคนรักแล้ว ฉันจะทำยังไงดี”ทุกคนหันหน้ามามองเธอกันอย่างพร้อมเพรียงก่อนจะตะโกนถามเป็นเสียงเดียว
 
กัน
 
 
“มีแฟนแล้ว!!!!”
 
 
“อืม เขาบอกว่าเห็นฉันเป็นแค่น้องสาว”
 
 
“เอ้า ไหนแกบอกว่าแกคบเขามา9ปีแล้วยังไงล่ะ”เสียงประท้วงจากเฟย์ ทำเอาทำนบน้ำตาของเธอแทบพัง เพราะ
 
 
ตลอดเวลาที่ผ่านมา มีแต่เธอเท่านั้นที่คิดไปเองว่าเธอและเขารักกัน
 
 
“ยัยเฟย์!!!” “ขอโทษ...ปากไวไปหน่อย”
 
 
“แกว่าจะมีใครรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเด็ก9ขวบมั้ย”เธอเอ่ยถามความคิดเห็นของเพื่อนทั้งสาม
 
 
 
“อะไรวะ สัญญาที่แกว่า”แก้วเอ่ยถามอย่างใคร่รู้
 
 
 
“สัญญาว่าจะแต่งงานด้วย”
 
 
 
“บ้าหน่ายัยฟาง ใครจะไปซื่อถึงขนาดนั้น”เป็นเฟย์อีกครั้งที่เอ่ยออกมา แต่ก็ต้องหุบปากฉับ เมื่อโดนรองเท้าสั้นสูง
 
 
ของเพื่อนทั้งสองสะกิดเข้าให้อย่างรุนแรง
 
 
 
“นั่นสินะ...”มือบางยกค็อกเทลผลไม้ขึ้นดื่มก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่
 
 
“แกรักเขามากขนาดนั้นเลยหรอฟาง”แก้วเอ่ยถามอย่างเห็นใจ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่มีสักครั้งที่เพื่อนรัก
 
 
ของเธอจะชายตามองชายอื่น ถึงแม้ว่าใครคนไหนจะเพียบพร้อมแค่ไหน บางคนตามตื้อจนท้อไปเองก็มี
 
 
 
“รักมาก แต่มันจะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อเขาไม่ได้รักฉัน”
 
 
“นี่ยัยฟาง แกเลิกทำตัวเป็นนางเอกนิยายน้ำเน่าเสียทีเหอะ นี่มันชีวิตจริงนะ...อยากได้ มันก็ต้องมีแผน” แก้วเอ่ย
 
 
ออกมาอย่างเจ้าแผนการก่อนจะสบตากับแอนนี่อย่างเข้าใจกัน ทั้งสายตาสองคู่มองทั้งสองสลับกันอย่างงุนงง
 
 
“แผนอะไร!”ฟางและเฟย์เอ่ยถามพร้อมกัน ก่อนแก้วจะล้วงบางอย่างในกระเป๋าออกมา ฟางมองแคปซูลยานอน
 
 
หลับในมืออย่างชั่งใจ เงยหน้าขึ้นมองหน้าเพื่อนรักทั้งสามอย่างต้องการคำตอบ
 
 
 
“เม็ดนี้เม็ดเดียวจบ อยู่จนถึงเช้าแน่...แค่แกทำตามแผนของฉัน แล้วก็สละเลือดปลายก้อยของแกอีกสองสามหยด
 
 
 
แล้วฉันกับยัยเฟย์จะช่วยบริจาคเสียงกรี๊ดโหวกเหวกโวยวายให้”แอนนี่เอ่ยนัยน์ตาพราวระยับ ทำเอาขนกายเธอลุก
 
 
ซู่
 
 
 
“ส่วนเพื่อนรักคนนี้จะคอยใช้สายตาอันฉียบแหลมดูต้นทางให้เอง”แก้วพูด ก่อนจะชี้นิ้วเรียวตรงมาที่เธอ
 
 
“ฉันต้องทำอะไรบ้างล่ะ”ทุกคนหันมามองเธอเป็นตาเดียว ก่อนนัยน์ตาของเพื่อนรักทุกคนจะทอประกายวาบวับ
 
 
“แก้ผ้า!”เธอสะดุ้งสุดตัว ก่อนจะหันซ้ายและขวา กลัวเหลือเกินว่าใครจะได้ยินบทสนทนาโรคจิตระหว่างเธอกับ
 
 
เพื่อนๆ
 
 
 
“แกจะให้ฉันมอมยาพี่ป๊อปงั้นหรอ”เธอเอ่ยถามอย่างกระดากปาก
 
 
 
“จะว่าอย่างงั้นก็ได้”
 
 
 
“ยี้ ไม่เอาหรอก”เธอใช้มือลูบไป-มาบริเวณต้นแขนที่ขนอ่อนลุกชัน เมื่อจินตนาการว่าเธอต้องทำอะไรบ้าง
 
 
 
“อะไรของแกยัยฟาง แต่นี้ก็ป๊อดแล้วหรอ รู้มั้ยว่าถ้าแต่งงานกันไปต้องทำยิ่งกว่านี้อีก”แอนนี่พูดอย่างผู้เชี่ยวชาญ
 
 
ก่อนเธอจะเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
 
 
 
“ก็แกเคยกอดพี่ป๊อปรึเปล่า”
 
 
 
“เคยสิ”เธอจ้องเพื่อนสาวเทียมอย่างต้องการหาคำตอบว่านางจะถามไปเพื่ออะไรกัน
 
 
 
“เคยจูบมั้ย”
 
 
 
“บ้าหรอ จะจูบกันได้ยังไงยังไม่ได้แต่งงานกันซะหน่อย”เพื่อนสาวทั้งสามถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นี่เพื่อน
 
 
ของพวกเธอยังอ่อนต่อโลกเกินไปจริงๆด้วย
 
 
 
“ไม่แต่งก็จูบได้ย่ะ...แกลองดูสิ เคยมีจูบแรกรึเปล่า”เธอส่ายหน้าเบาๆ เธอกับไว้ให้เขาคนนั้นคนเดียวเท่านั้น
 
 
 
“แล้วมันต้องทำยังไงบ้างอ่ะ”เธอมองไล่เพื่อนสาวรายคน แต่ทุกคนต่างหลบตาเธอกันหมด ไม่พอยังพร้อมใจกัน
 
 
 
หน้าแดงก่ำอีก จูบมันให้ความรู้สึกวิเศษขนาดนั้นเลยหรือไงกันนะ
 
 
 
“เคยดูหนังฝรั่งมั้ย..นั่นแหละ”แอนนี่ตอบเธอ ก่อนจะเป็นเธอเองที่รู้สึกถึงความร้อนผะผ่าวของใบหน้า
 
 
“ไม่เอาแล้ว...แล้วแกจะเริ่มแผนวันไหน ลองเล่ามาให้ละเอียดๆหน่อยสิ เดี๋ยวฉันก็ทำพลาดกันพอดี” สี่สาวเริ่ม
 
 
 
การวางแผนอย่างจริงจัง เพื่อการพร้อมปฏิบัติการในพรุ่งนี้
 
 
 
พรุ่งนี้เขาจะต้องเป็นของเธอ!!!
 
 
 
.........................................................................................................................................................
 
 
“พิมครับ เป็นอะไร ดูเหม่อลอยชอบกล”ป๊อปปี้เอ่ยถามเมื่อเห็นแฟนสาวเหม่อมองนอกกระจกร้านอาหารอยู่บ่อย
 
 
ครั้ง
 
 
 
“ป๊อปบอกว่าถ้ากลับมาคุณจะพาพิมไปให้คุณพ่อคุณแม่ท่านดูตัว...แต่นี่คุณก็กลับมาเกือบเดือนแล้ว เรื่องของเรา
 
 
ยังไม่ไปถึงไหนเลย...คุณจะทิ้งพิมรึเปล่าคะ”เขาถอนหายใจ ก่อนจะเลื่อนมือกุมมือเรียวแล้วกระชับแน่น อาจเป็น
 
 
เพราะปมในใจที่มี่มาแต่ไหนแต่ไร ทำให้เธอกลัวที่จะถูกทิ้งอย่างแน่นอน
 
 
 
“ป๊อปไม่ได้คิดจะทิ้งพิมเลยนะ แต่ช่วงนี้งานป๊อปยุ่งมาก เดี๋ยวอาทิตย์หน้าป๊อปว่าง ป๊อปจะพาพิมไปรู้จักท่านแน่
 
ครับ ไม่ต้องกลัวถูกทิ้งหรอกนะคนดี”เขายิ้มบางๆให้แฟนสาว
 
 
“ค่ะ พิมขอโทษนะที่ทำตัวไม่มีเหตุผล”มือใหญ่วางบนศีรษะสวยก่อนจะโยกไป-มาอย่างเอ็นดู
 
 
 
“เรื่องของพิมสำคัญสำหรับป๊อปเสมอนะครับ”
 
 
 
 
 
 
...................................................................................................................................
พรุ่งนี้ป๊อปจะเป็นของฟางงงงง อิอิ หรือว่าของคนอื่นนนน  
 
 
 
ติดตามด้วยนะ มีความสุขกับการแต่งเรื่องนี้มากกก
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา