สัญญารักลวง...

นิยายเรื่อง สัญญารักลวง

 

ตอนที่3 มันต้องมีแผน

 

 

หญิงสาวนั่งเท้าคางท่ามกลางวงสนทนาอันเผ็ดร้อนของเพื่อนสาวแท้และเทียมอย่างเหม่อลอย

 

 

“ฟาง แกเป็นอะไรเนี่ย ไหนแกบอกว่าพี่ป๊อปของแกกลับมาแล้วไง ทำไมถึงได้มานั่งเหงาเป็นหมาหงอยอยู่อย่างนี้

 

 

ล่ะ”แอนนี่ เพื่อนสาวเทียมของเธอเอ่ยถามอย่างห่วงใย และเธอจะซึ้งใจมากกว่านี้หากเจ้าหล่อนไม่ได้หาว่าเธอ

 

 

เป็นเจ้าสี่ขา

 

 

“เขามีคนรักแล้ว ฉันจะทำยังไงดี”ทุกคนหันหน้ามามองเธอกันอย่างพร้อมเพรียงก่อนจะตะโกนถามเป็นเสียงเดียว

 

กัน

 

 

“มีแฟนแล้ว!!!!”

 

 

“อืม เขาบอกว่าเห็นฉันเป็นแค่น้องสาว”

 

 

“เอ้า ไหนแกบอกว่าแกคบเขามา9ปีแล้วยังไงล่ะ”เสียงประท้วงจากเฟย์ ทำเอาทำนบน้ำตาของเธอแทบพัง เพราะ

 

 

ตลอดเวลาที่ผ่านมา มีแต่เธอเท่านั้นที่คิดไปเองว่าเธอและเขารักกัน

 

 

“ยัยเฟย์!!!” “ขอโทษ...ปากไวไปหน่อย”

 

 

“แกว่าจะมีใครรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเด็ก9ขวบมั้ย”เธอเอ่ยถามความคิดเห็นของเพื่อนทั้งสาม

 

 

 

“อะไรวะ สัญญาที่แกว่า”แก้วเอ่ยถามอย่างใคร่รู้

 

 

 

“สัญญาว่าจะแต่งงานด้วย”

 

 

 

“บ้าหน่ายัยฟาง ใครจะไปซื่อถึงขนาดนั้น”เป็นเฟย์อีกครั้งที่เอ่ยออกมา แต่ก็ต้องหุบปากฉับ เมื่อโดนรองเท้าสั้นสูง

 

 

ของเพื่อนทั้งสองสะกิดเข้าให้อย่างรุนแรง

 

 

 

“นั่นสินะ...”มือบางยกค็อกเทลผลไม้ขึ้นดื่มก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่

 

 

“แกรักเขามากขนาดนั้นเลยหรอฟาง”แก้วเอ่ยถามอย่างเห็นใจ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่มีสักครั้งที่เพื่อนรัก

 

 

ของเธอจะชายตามองชายอื่น ถึงแม้ว่าใครคนไหนจะเพียบพร้อมแค่ไหน บางคนตามตื้อจนท้อไปเองก็มี

 

 

 

“รักมาก แต่มันจะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อเขาไม่ได้รักฉัน”

 

 

“นี่ยัยฟาง แกเลิกทำตัวเป็นนางเอกนิยายน้ำเน่าเสียทีเหอะ นี่มันชีวิตจริงนะ...อยากได้ มันก็ต้องมีแผน” แก้วเอ่ย

 

 

ออกมาอย่างเจ้าแผนการก่อนจะสบตากับแอนนี่อย่างเข้าใจกัน ทั้งสายตาสองคู่มองทั้งสองสลับกันอย่างงุนงง

 

 

“แผนอะไร!”ฟางและเฟย์เอ่ยถามพร้อมกัน ก่อนแก้วจะล้วงบางอย่างในกระเป๋าออกมา ฟางมองแคปซูลยานอน

 

 

หลับในมืออย่างชั่งใจ เงยหน้าขึ้นมองหน้าเพื่อนรักทั้งสามอย่างต้องการคำตอบ

 

 

 

“เม็ดนี้เม็ดเดียวจบ อยู่จนถึงเช้าแน่...แค่แกทำตามแผนของฉัน แล้วก็สละเลือดปลายก้อยของแกอีกสองสามหยด

 

 

 

แล้วฉันกับยัยเฟย์จะช่วยบริจาคเสียงกรี๊ดโหวกเหวกโวยวายให้”แอนนี่เอ่ยนัยน์ตาพราวระยับ ทำเอาขนกายเธอลุก

 

 

ซู่

 

 

 

“ส่วนเพื่อนรักคนนี้จะคอยใช้สายตาอันฉียบแหลมดูต้นทางให้เอง”แก้วพูด ก่อนจะชี้นิ้วเรียวตรงมาที่เธอ

 

 

“ฉันต้องทำอะไรบ้างล่ะ”ทุกคนหันมามองเธอเป็นตาเดียว ก่อนนัยน์ตาของเพื่อนรักทุกคนจะทอประกายวาบวับ

 

 

“แก้ผ้า!”เธอสะดุ้งสุดตัว ก่อนจะหันซ้ายและขวา กลัวเหลือเกินว่าใครจะได้ยินบทสนทนาโรคจิตระหว่างเธอกับ

 

 

เพื่อนๆ

 

 

 

“แกจะให้ฉันมอมยาพี่ป๊อปงั้นหรอ”เธอเอ่ยถามอย่างกระดากปาก

 

 

 

“จะว่าอย่างงั้นก็ได้”

 

 

 

“ยี้ ไม่เอาหรอก”เธอใช้มือลูบไป-มาบริเวณต้นแขนที่ขนอ่อนลุกชัน เมื่อจินตนาการว่าเธอต้องทำอะไรบ้าง

 

 

 

“อะไรของแกยัยฟาง แต่นี้ก็ป๊อดแล้วหรอ รู้มั้ยว่าถ้าแต่งงานกันไปต้องทำยิ่งกว่านี้อีก”แอนนี่พูดอย่างผู้เชี่ยวชาญ

 

 

ก่อนเธอจะเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม

 

 

 

“ก็แกเคยกอดพี่ป๊อปรึเปล่า”

 

 

 

“เคยสิ”เธอจ้องเพื่อนสาวเทียมอย่างต้องการหาคำตอบว่านางจะถามไปเพื่ออะไรกัน

 

 

 

“เคยจูบมั้ย”

 

 

 

“บ้าหรอ จะจูบกันได้ยังไงยังไม่ได้แต่งงานกันซะหน่อย”เพื่อนสาวทั้งสามถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นี่เพื่อน

 

 

ของพวกเธอยังอ่อนต่อโลกเกินไปจริงๆด้วย

 

 

 

“ไม่แต่งก็จูบได้ย่ะ...แกลองดูสิ เคยมีจูบแรกรึเปล่า”เธอส่ายหน้าเบาๆ เธอกับไว้ให้เขาคนนั้นคนเดียวเท่านั้น

 

 

 

“แล้วมันต้องทำยังไงบ้างอ่ะ”เธอมองไล่เพื่อนสาวรายคน แต่ทุกคนต่างหลบตาเธอกันหมด ไม่พอยังพร้อมใจกัน

 

 

 

หน้าแดงก่ำอีก จูบมันให้ความรู้สึกวิเศษขนาดนั้นเลยหรือไงกันนะ

 

 

 

“เคยดูหนังฝรั่งมั้ย..นั่นแหละ”แอนนี่ตอบเธอ ก่อนจะเป็นเธอเองที่รู้สึกถึงความร้อนผะผ่าวของใบหน้า

 

 

“ไม่เอาแล้ว...แล้วแกจะเริ่มแผนวันไหน ลองเล่ามาให้ละเอียดๆหน่อยสิ เดี๋ยวฉันก็ทำพลาดกันพอดี” สี่สาวเริ่ม

 

 

 

การวางแผนอย่างจริงจัง เพื่อการพร้อมปฏิบัติการในพรุ่งนี้

 

 

 

พรุ่งนี้เขาจะต้องเป็นของเธอ!!!

 

 

 

.........................................................................................................................................................

 

 

“พิมครับ เป็นอะไร ดูเหม่อลอยชอบกล”ป๊อปปี้เอ่ยถามเมื่อเห็นแฟนสาวเหม่อมองนอกกระจกร้านอาหารอยู่บ่อย

 

 

ครั้ง

 

 

 

“ป๊อปบอกว่าถ้ากลับมาคุณจะพาพิมไปให้คุณพ่อคุณแม่ท่านดูตัว...แต่นี่คุณก็กลับมาเกือบเดือนแล้ว เรื่องของเรา

 

 

ยังไม่ไปถึงไหนเลย...คุณจะทิ้งพิมรึเปล่าคะ”เขาถอนหายใจ ก่อนจะเลื่อนมือกุมมือเรียวแล้วกระชับแน่น อาจเป็น

 

 

เพราะปมในใจที่มี่มาแต่ไหนแต่ไร ทำให้เธอกลัวที่จะถูกทิ้งอย่างแน่นอน

 

 

 

“ป๊อปไม่ได้คิดจะทิ้งพิมเลยนะ แต่ช่วงนี้งานป๊อปยุ่งมาก เดี๋ยวอาทิตย์หน้าป๊อปว่าง ป๊อปจะพาพิมไปรู้จักท่านแน่

 

ครับ ไม่ต้องกลัวถูกทิ้งหรอกนะคนดี”เขายิ้มบางๆให้แฟนสาว

 

 

“ค่ะ พิมขอโทษนะที่ทำตัวไม่มีเหตุผล”มือใหญ่วางบนศีรษะสวยก่อนจะโยกไป-มาอย่างเอ็นดู

 

 

 

“เรื่องของพิมสำคัญสำหรับป๊อปเสมอนะครับ”

 

 

 

 

 

 

...................................................................................................................................

พรุ่งนี้ป๊อปจะเป็นของฟางงงงง อิอิ หรือว่าของคนอื่นนนน  

 

 

 

ติดตามด้วยนะ มีความสุขกับการแต่งเรื่องนี้มากกก