สัญญารักลวง...

10.0

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.08 น.

  36 ตอน
  12 วิจารณ์
  75.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
นิยายเรื่อง สัญญารักลวง
 
ตอนที่19 การสูญเสีย
 
 
 
           
 
 
 
 
            “ขอบคุณนะคะที่มาส่ง พี่ป๊อปจะเข้าไปข้างในก่อนมั้ย”หญิงสาวเอ่ยชายหนุ่มข้างกายที่เขาเอาแต่เงียบ
 
 
ตั้งแต่ออกรถมาจากถนนเปลี่ยวสายนั้นแล้ว จะว่าไปแล้วเธอนี่มันก็ไม่รู้เรื่องอะไรเสียเลย โดนเขาพาออกนอกเส้น
 
 
ทางมาตั้งไกลยังไม่รู้เรื่องอีก
 
 
“ไม่ล่ะ เอ่อ...ฟางเจ็บมั้ย”ใบหน้าสวยหวานหันขวับไปมองเจ้าคำถามที่ทำให้เธอแปลกใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตั้งแต่เขา
 
 
กลายร่างเป็นซาตาน จนกลับมาเป็นเทพบุตรคนเดิมของเธออีกหน
 
 
“ตรงไหนล่ะคะ ที่ตัวหรือหัวใจ”เสียงหวานตอบกลับอย่างเจ็บปวดไม่แพ้กันกับการกระทำแสนป่าเถื่อนของเขาก่อน
 
 
หน้านี้ เขาไม่เห็นหรือไรว่าเธอรักเขา ทำไมถึงได้หักหาญน้ำใจกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอเป็นคนนะ เจ็บเป็น ปวดเป็น
 
 
ตบหัวแล้วมาลูบหลังกันอย่างนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน...คนใจร้าย
 
 
“อย่ามองพี่ด้วยสายตาแบบนี้สิ ต้องให้พี่ทำยังไงเราถึงจะหายโกรธ”คำพูดแสนอ่อนโยนของชายหนุ่มทำให้เธอ
 
 
เกือบจะลืมเรื่องราวเลวร้ายสารพัดที่เขาทำไว้จนหมดสิ้น แต่เธอยังลืมไม่ได้...อย่างน้อยเธอก็ได้รู้แล้วว่าเขาไม่ได้
 
 
ใจดีเสมอไป ทั้งๆที่เธอพยายามบอกตัวเองว่าเขาแสนดี หากแต่เหตุการณ์ในห้องทำงานของเขาและวันนี้...มัน
 
 
เป็นบทเรียนที่ไม่มีวันลืม จริงอยู่....เขาใจดี แต่เธอต่างหากที่ทำให้เขาต้องใจร้าย บางทีเธออาจจะต้องลองปรับตัว
 
 
ให้มากกว่านี้ นิสัยเด็กๆอย่างเธอ ผู้ชายคนไหนเขาจะทนได้นั่นก็รวมถึงพี่ป๊อปด้วยเหมือนกัน บางทีการที่เธอไม่
 
 
เป็นตัวของตัวเองเขาอาจจะรักเธอขึ้นมาก็ได้ ไม่ว่าต่อจากนี้ไปเธอจะต้องทำอะไรเพื่อให้เขารักและมองเห็นเธอใน
 
 
สายตา เธอก็พร้อมจะทำทั้งนั้น
 
 
“ฟางอยากรู้ว่าผู้ชายเป็นยังไง พี่ป๊อปบอกหน่อยได้มั้ย ฟางไม่เข้าใจพี่เลย...ฟางต้องทำยังไง พี่ถึงจะรักฟาง
 
 
ต้องเป็นผู้หญิงแบบไหน หรือว่าฟางต้องเป็นคุณหมอ เป็นผู้หญิงเรียบร้อย เป็นคนฉลาด หรือว่าเป็นอะไรพี่ถึงจะรัก
 
 
ฟาง”เธอพูดทั้งน้ำตา เธอไม่ได้ประชด แต่นั่นคือสิ่งที่เธอจะทำจริงๆ หากเขาบอกสักนิดว่าเธอต้องทำยังไง ไม่ใช่
 
 
ให้เธอมาคลำหนทางมืดมิด กว่าจะไปถึงหัวใจเขาเธอจะไม่ขาดใจตายไปเสียก่อนหรือ
 
 
“เราก็เป็นของเราแบบนี้แหละ จะเปลี่ยนตัวเองไปทำไม”น้ำเสียงเข้มๆเอ่ยอย่างเอ็นดู นี่เขาไม่คิดจะจริงจังเลยสินะ
 
 
จริงสิ ทั้งชีวิตใครจะเคยพบเคยเจอผู้หญิงอย่างเธอกันล่ะ หน้าด้านอย่างนี้ ขี้วีนอย่างนี้ เอาแต่ใจตัวเองอย่างนี้
 
 
“พี่ป๊อปไม่ได้รักที่ฟางเป็นแบบนี้หรอก ถ้าฟางเป็นเหมือนพี่พิมพี่คงไม่ปฏิเสธความรับผิดชอบตั้งแต่แรก”พูดจบ
 
 
น้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลรินลงมาอย่างมากมาย เธอใช้หลังมือเช็ดน้ำตาออก มือเล็กเอื้อมไปกุมมือหนา แววตาที่ส่ง
 
 
ออกมากำลังทำให้ชายหนุ่มสับสน
 
 
“ขอเวลาแค่6เดือน ถ้าฟางทำให้พี่ป๊อปรักไม่ได้ ฟางจะไปจากพี่เอง แต่ระหว่างนี้อย่าเพิ่งผลักไสไล่ส่งฟางนะคะ
 
 
ขอเวลาให้คนแอบรักอย่างฟางก่อน...”
 
 
“ฟางรู้ว่าพี่ป๊อปรักพี่พิมมาก แต่ฟางก็รักพี่ป๊อปไม่ได้น้อยไปกว่าที่พี่ป๊อปรักพี่พิมเลย ให้โอกาสฟางนะคะ ถึงแม้ว่า
 
 
ผู้หญิงใจง่ายอย่างฟางจะไม่มีอะไรเทียบเท่าพี่พิม แต่ให้โอกาสฟางก่อนนะ บางทีนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายก็ได้ที่
 
 
ฟางจะได้อยู่กับพี่ป๊อป ถ้าฟางทำให้พี่ป๊อปรักไม่ได้”ระยะทางแน่หรือที่จะทำให้เธอตัดใจได้ลง ขนาดอยู่ห่างกัน
 
 
คนละซีกโลกเธอยังไม่เคยเลิกรักเขา มีแต่จะเพิ่มขึ้นๆ แต่ยังไงเวลาหกเดือนจะเป็นเครื่องกระตุ้นเธออย่างดี อย่าง
 
 
น้อยเธอก็ได้โอกาสแล้ว
 
 
“บ้ายบายค่ะ”เธอยื่นหน้าไปหมายจะหอมแก้มของคนตัวโตอย่างที่เคยทำ หากแต่สิ่งหนึ่งกำลังร้องบอกเธอว่าเธอ
 
 
ไม่สมควรที่จะทำ ในเมื่อพิมคงจะไม่ทำอย่างนี้ เธอก็ต้องไม่ทำด้วย...จะได้เหมือนคนที่เขารัก รอยยิ้มบางๆถูก
 
 
แต้มบนเรียวปาก ก่อนเธอจะเปิดประตูรถ หากแต่คนตัวโตยื้อมือเล็กไว้ก่อน
 
 
“ไม่ต้องไปทำอย่างใครเขาหรอก พี่ชอบที่เราเป็นเรา”จมูกโด่งเรียวกดลงบนแก้มนวลทันทีเมื่อชายหนุ่มพูดจบ
 
 
ประโยค ดวงตากลมโตค้างเติ่ง เมื่อสิ่งที่ได้รับตอบกลับมาเกินความคาดหมาย
 
 
“จริงๆนะ”ใบหน้าหล่อคมพยักขึ้น-ลงแทนคำตอบ หัวใจดวงน้อยลิงโลด ไหนมารดาบอกว่าไม่มีใครทนเด็กเอาแต่
 
 
ใจอย่างเธอได้ แต่มันก็ไม่แน่เสมอไปหรอก ดูอย่างพี่ป๊อปสิ เขาทนเธอได้นะ...แต่จริงหรือ
 
 
“แต่ฟางเป็นเด็กไม่รู้จักโต เอาแต่ใจตัวเอง ขี้วีน เจ้าเล่ห์ จอมวางแผน แล้วก็น่ารำคาญที่สุดในโลกเลยนะ”
 
 
“รู้ตัวหนิ ถ้าฟางสัญญาว่าจะปรับตัวเข้าหาพี่ พี่ก็จะพยายามปรับตัวเข้าหาฟางด้วย”ชายหนุ่มพูดก่อนจะโยกศีรษะ
 
 
ทุยสวยไป-มาอย่างหมั่นเขี้ยว รอยยิ้มหวานถูกแต่งแต้มบนเรียวปากอิ่ม ก่อนมัยจะเลื่อนมาจดที่ปลายคางเขียวครึ้ม
 
 
ของเขาเสียเอง คนช่างยั่วยิ้มก่อนจะลงจากรถไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
สายตาคมจดไปที่ถนนตรงหน้าอย่างเลื่อนลอย ที่เขาบอกหญิงสาวน่ะไม่ผิดหรอก เขาจะพยายามปรับตัวเข้าหาเธอ
 
 
เพราะอย่างน้อยตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน1ปีเธอจะได้มีความสุข เพราะถ้าไม่ใช่1ปีเขาก็คงจะไม่ยอมแต่งงาน
 
 
กับเธอแน่ เมื่อบิดายื่นคำขาดว่าหากเขาแต่งงานอยู่กินกับคนตัวเล็กจนครบระยะเวลาหนึ่งปีแล้วไม่รักเธอ ท่านทั้ง
 
 
สองจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับเขาและพิมอีก ซึ่งนี่ก็น่าสนใจไม่น้อยเพราะเขาแน่ใจตัวเองว่าคงไม่มีทางทำให้พิมเจ็บเป็น
 
 
ครั้งที่สองอีกแล้ว เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอเจ็บเพราะเขามามากพอแล้ว เจ็บเพราะการกระทำไม่รู้จักยั้งคิด
 
 
ของเขา เขาหวังว่าเธอจะเข้าใจและรอเขา รอจนถึงวันที่เป็นของเขาและเธอจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                 มือบางกำรูปคู่ของคนรักและเธอเองไว้แน่นราวกับจะขาดใจ ไม่มีอีกแล้วอนาคตที่เธอเฝ้าวาดฝันไว้
 
 
ในเมื่อตอนนี้เขากำลังจะเป็นของผู้หญิงอีกคน เธอไม่รู้หรอกว่ามันเกิดอะไรขึ้นเมื่อสองเดือนที่แล้ว แต่ในเมื่อเธอ
 
 
คนนั้นบอกชัดถ้อยชัดคำว่าป๊อปปี้เป็นของหล่อน แล้วเธอจะทำอย่างไรได้นอกเสียจากปล่อยให้เขาไป เธอเองก็
 
 
อยากจะเห็นแก่ตัว เคยคิดว่าจะเก็บเขาไว้เป็นของเธอคนเดียว แต่ความรู้สึกของการต้องอยู่เดียวดายในช่วงเวลา
 
 
หนึ่งของชีวิตนั้นทรมานแสนสาหัส ยิ่งช่วงเวลาสำคัญที่ผู้หญิงทุกคนต้องการสามีเคียงข้างกาย คงจะทุกข์ใจไม่
 
 
น้อยที่ต้องทนอยู่อย่างเดียวดาย เธอเองก็ไม่ได้อยากให้ใครมาประสบพบเจอแบบเธออีกแล้ว อย่างน้อย การ
 
 
ตัดสินใจของเธอได้ช่วยอีกหนึ่งชีวิตน้อยๆที่กำลังจะลืมตาขึ้นมาดูโลกให้มีความสุข อย่างน้อยๆแกจะได้ไม่เสีย
 
 
ศูนย์หากเกิดมาแล้วไม่มีพ่อเหมือนใครเขา... จากนี้ไปเธอคงต้องไปจากเขาจริงๆเสียที...
 
 
โลกใบนี้มันโหดร้ายสำหรับผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างเธอเกินไป ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยมีเลยสักครั้งที่ฟ้าเบื้องบนจะ
 
 
เห็นใจเธอ กลั่นแกล้งสารพัด และเขาเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่ข้างๆเธอในวันที่เธอไม่มีใคร และไม่เหลืออะไร
 
 
หากวันนี้เธอไม่มีเขาแล้ว...
 
 
จะอยู่ไปทำไมกัน...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
....................................................................................................................................

 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา