รักวุ่นวายของยัยตัวแสบ

  ภายในห้องพักที่เหมือนจะดูกว้างใหญ่แห่งนี้ มีชายหนุ่มสองคนกำลังง่วนอยู่กับการตกแต่งห้องที่ดูจะไม่มีอะไรเลยนี้ ให้เป็นสถานที่บันเทิงของเหล่านักร้องรูปงามผู้หลงยุค ป๊อปปี้รีบออกแบบมันและนำสิ่งที่หามาได้ก่อนจะติดมันเข้าที่ ในขณะที่โทโมะก็เร่งมือช่วยเขาด้วยเช่นกัน

“ไอ้ป๊อปปี้” โทโมะถามในขณะที่เขากำลังนำริบบิ้นไปผูกไว้ที่ประตู

“มีอะไรเหรอ” ป๊อปปี้ตอบกลับด้วยสีหน้างงๆ

“นายคิดว่า ที่พวกเราทำแบบนี้มันดีแล้วเหรอ” คำพูดของโทโมะทำเอาป๊อปปี้ถึงกับอึ้ง จากนั้นเขาก็ถามถึงความคิดของชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้ากลับไปทันที

“ก็นายเป็นคนเสนอแผนนี้เองน่ะเฟ้ย จู่ๆก็มาทำท่าลังเลใจ กินยาผิดขวดป่าวเนี่ย”

“ฉันกลัวยัยนั่นจะเข้าใจผิดน่ะสิ” โทโมะตอบพลางทำหน้าเศร้า

“ไม่มีอะไรหรอกน่า ยัยนั่นต้องดีใจแน่ๆเอาหัวฉันเป็นประกันเลย” ป๊อปปี้ปลอบก่อนลงมือทำงานต่อ

“นั้นสิ เราคงคิดมากไป” โทโมะบ่นพลางติดริบบิ้นต่อไป

   ทางด้านหนุ่มหน้าใสที่กำลังสำรวจพื้นที่อันกว้างใหญ่ของป่ารกทึบ รอบๆตัวของเขาเริ่มมีเสียงแปลกๆดังขึ้นเรื่อยๆ ในใจของเขาคิดว่าไม่มีอะไร แต่ทว่าเสียงดังกล่าวมันเริ่มใกล้เข้ามาหาเขาทุกทีจนทำให้เขารู้สึกหวั่นๆนิดๆ แต่ก็ฝืนก้าวเดินต่อไป ผ่านไปไม่นานเสียงที่ว่าก็เริ่มดังอีกครั้ง และมันดังจนทำให้เขาต้องหันไปดู หญิงสาวท่าทางโก๊ะๆปรากฏตัวต่อหน้าเขา เธอมองมาที่เขาด้วยท่าทีกลัวๆ ก่อนที่เขาจะเอ่ยถามเธอด้วยท่าทางอ่อนโยน

“เธอเป็นใครน่ะ แล้วมาทำอะไรที่ป่านี่” เขื่อนถามหญิงสาวที่กำลังแบกสัมภาระมาด้วย

“แล้วนายล่ะ ดูไม่ใช่คนในพื้นที่เลยนี่นา” หญิงสาวตอบ

“ฉันมาจากเมืองไทยชื่อว่าเขื่อน ยินดีที่ได้รู้จักนะ แล้วเธอล่ะชื่ออะไร” เขื่อนพูดและแนะนำตัว แต่เหมือนหญิงสาวจะไม่สนใจ เขาจึงออกห่างจากเธอเพื่อค้นหาเส้นทางไปในเมือง

“นี่นายจะไปไหน” หญิงสาวตะโกนถามทำเอาเขื่อนต้องหันกลับมา

“ก็จะไปในเมืองน่ะสิ” เขื่อนตอบพลางชี้ไปทางทิศเหนือ

“นายจะบ้าเรอะ ในเมืองน่ะไปทางนี้ต่างหาก” หญิงสาวชี้ไปทิศตรงกันข้าม

“งั้นขอบใจมากเลยนะ จริงสิจะไปกับฉันด้วยหรือป่าว จะได้ช่วยเลือกชุดสวยๆให้ฉันด้วยไง”

เขื่อนชักชวนให้หญิงสาวแปลกหน้าร่วมทางไปกับเขาด้วย

“ชุดสวยๆงั้นเหรอ แล้วทำไมต้องเลือกชุดสวยๆด้วยล่ะ” หญิงสาวถามพลางทำหน้างง

“ก็คืนนี้มีงานปาร์ตี้น่ะสิ ฉันก็เลยต้องเลือกชุดสวยๆสำหรับงานคืนนี้น่ะ” เขื่อนว่า

“งานปาร์ตี้งั้นเหรอ งั้นก็ได้ฉันจะไปกับนาย” หญิงสาวตอบตกลง

  สามชั่วโมงต่อมาเขื่อนและหญิงสาวแปลกหน้าก็ซื้อชุดสำหรับงานปาร์ตี้เสร็จ ในระหว่างเดินทางกลับเขื่อนที่สงสัยอยู่เรื่องหนึ่งจึงใคร่อยากจะถามหญิงสาวที่เดินมาด้วยกัน

“ว่าแต่ ร่วมทางด้วยกันมาตั้งนานฉันยังไม่รู้จักชื่อเธอเลย” เขื่อนได้ทีก็ยิงคำถามใส่เธอ

“ลืมไปซะสนิทเลย ฉันชื่อฟางยินดีที่ได้รู้จักนะ แล้วก็ ร้านที่นายเพิ่งไปซื้อชุดมาน่ะเป็นร้านของฉันเอง”

ฟางแนะนำตัว

“เช่นกันน่ะฟาง เอาล่ะ อีกด้วยก็จะถึงคฤหาสน์แล้วล่ะ” เขื่อนบอกพลางเดินนำเธอไป

“คฤหาสน์ของนายไปทางนี้เหรอ” ฟางชี้ไปทางที่เขื่อนกำลังจะเดินไป

“อืม” เขื่อนตอบสั้นๆก่อนจะเดินต่อ

“น่าแปลกนะ” ฟางพูดเอาเขื่อนหันกลับมาถาม

“แปลกยังไงเหรอ”

“ก็มันเป็นทางเดียวกับบ้านของเพื่อนฉันน่ะสิ” ฟางบอกพลางทำหน้าตื่น

“งั้นก็ดีแล้วนี่ จะได้ชวนเพื่อนเธองานปาร์ตี้ซัด้วยเลย” เขื่อนพูดก่อนจะเดินทางต่อ

      แล้วฟางคนนี้คือใคร ติดตามตอนต่อไปครับ