รักนี้เหมือเส้นประ

" กรี้ดดดดด " เสียงของยัยฟางร้องกรี้ดดขณะที่หลับไปได้

 

ประมาณ 3ชั่วโมงเท่านั้น

 

 " ยัยฟางแกเป็นอะไรรึเปล่า " ฉันรีบเดินไปหายัยฟางเพราะ

 

ได้ยินเสียงมันดังมาก

 

" แก้ว! " เสียงยัยฟางทำให้ฉันกลัวว่ายัยนั้นจะเป็นอะไรไป

 

เสียงของยัยฟางเบาอ่อนนุ่มแต่แฝงด้ยวความกังวล ความกลัว

 

และ ความเจ็บปวด ทำให้ฉันหยิบ IPHONE 5 ออกมา

 

จากกระเป๋ากางเกงขาสั้นคุมเข่าโทรหานายโทโมะกับป๊อปปี้

 

 " ยัยฟาง!!!แกเป็นอะไรอ่า แกเปิดประตู!! ให้ฉัน ดิ!! ยัย

 

ฟาง! " ฉันไม่รู้จะทำไงเลยได้แต่ตะโกนเข้าไปเพราะว่าประตู

 

ห้องของยัยฟางล็อกไว้

 

 " กะ..แก้ว ชะ..ช่วยด้วย!!! " เสียงยัยฟางครั้งนี้ทำให้ฉันรู้

 

ว่ายัยฟางกำลังไม่ปลอดภัย

 

 " ฟาง! " ปัง! ฉันไม่ฟังอะไรทั้งนั้นฉันใช้พลังของฉันพังประตู

 

เข้าไปเพื่อไปหายัยฟาง

 

 " ฟาง! " พอฉันเก้าเข้ามาในห้องฉันก็เห็นว่ายัยฟางนอนอยู่

 

ที่พื้นโดยมีเลือดที่ไหลออกมาจากที่ท้อง

 

 " ฟาง ใครทำไรแกอ่า " ยัยฟางอยู่ในสภาพที่กำลังจะหมด

 

ลมหายใจ

 

 " กะ..แก้วดูละ..แลคุณทะ..โทโมะหะ..ให้ดีๆนะ มีคนจะ

 

ประ..สงค์ร้ายกะ..กับแกละ..และคุณโทโมะ อะ " ยัยฟางพูด

 

จบแล้วเอากระดาษที่กำอยู่บนมือออกมาให้ฉัน ฉันยิบออกมา

 

อ่านฉันถีงกับช๊อก  

 

     '  หึ! ยัยฟางไปถึงนรกรึยังล่ะ ถ้าแกไม่อยากให้ยัยเฟย์

 

ตายตามยัยฟางไปล่ะก็เลิกยุ่งกับโทโมะ ถ้าไม่อย่างงั้นยัยเฟย์ที่

 

อยู่ฝรั่งเศษก็จะไม่รอดด้วย อ๋อ ไม่ต้องตกใจนะว่าทำมั้ยฉันรู้ว่า

 

ยัยเฟย์อยู่ที่ไหน เอาเป็นว่าฉันรู้ละกันนะว่ายัยเฟย์อยู่ฝรั่งเศษ

 

จำไว้นะ ถ้าไม่อยากให้ยัยเฟย์ตายก็อย่ามายุ่งกับโทโมะ '   

 

 ฉันอ่านจบถึงกับอึ่งไปเลย ถ้าเรื่องนายโทโมะก็มีแต่ยัยเบลล์

 

เท่านั้นแหละที่จะเป็นแบบนี้

 

 " ยัยฟาง ฉันจะไม่ยอมให้แกตายฉันจะชุบชีวิตแกเอง " หลัง

 

จากที่ฉันเรียกภวังกลับมาได้แล้วฉันก็เห็นยัยฟางกำลังจะหมด

 

ลมไปจริงๆต่อหน้าฉันพอฉัน

 

กำลังจะเสกคถายัยฟางก็เอามือมาจับมือฉันไว้

 

 " แก้วมะ..ไม่ต้องช่วยฉะ..ฉันชะตาฉันคงจะถึงคาดแล้ว...

 

ถ้าแกช่วยฉัน..แกก็จะ..ต้อง...ตายมันไม่ใช่..สิ่งที่ฉันหวังไว้..

 

แก้ว..ก่อนที่ฉันจะตายไปจริงๆ..สิ่งที่ฉันอยากให้แกรู้ก่อนที่..

 

ฉันจะตายคือ.. คุณโทโมะเขาชอบแกตั้งนานแล้ว..ตั้งแต่เขารู้

 

ว่าแกเป็นเจ้าของเครื่องมือแพทย์แล้ว..แล้วฉันก็รู้..ว่าแกก็

 

รู้สึกไม่ต่างจากคุณโทโมะ..เหมือนกัน..แกให้โอกาศคุณโทโมะ

 

นะแก้ว " คำพูดของยัยฟางทำให้ฉันนิ่ง อึ่ง แข็ง เหมือนคถา

 

สะกดจริตเลย แล้วฉันก็ไม่รู้ว่าน้ำตามันไหลอแกมาตั้งแต่เมื่อไร

 

 " ฉันให้อภัยนายโทโมะ ยัยฟางแกไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ฉันจะ

 

ช่วยแกเอง " จบคำพูดของฉันยัยฟางก็เอาแต่พูดเพื่อให้ฉัน

 

ถอดใจ แต่คงไม่เป็นผล ไม่นานนักพวกโทโมะกับป๊อปปี้ก็มาถึง

 

" ฟาง! " นายป๊อปปี้เมื่อเห็นแฟนสาวในสภาพที่มีแต่เลือดก็

 

อุทานชื่อของคนรักออกมา

 

 " แก้ว! " นายโทโมะคงจะไม่ต่างอะไรกับนายป๊อปปี้เท่าไร

 

แล้วดูเหมือนว่านายโทโมะจะตกใจ

 

มากกว่านายป๊อปปี้ด้วยซ้ำ ที่เห็นฉันในสภาพที่มีเลือดออกมา

 

แล้วอยู่ๆหน้าท้องฉันก็มีแผลเป็นวงๆใหญ่ๆโดยไม่รู้สาเหตุแล้ว

 

เลือดในตัวฉันหลั่งไหลโดยที่ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด นายโทโมะจึง

 

รีบวิ่งมาประคองฉันเพราะฉันนั่งไม่อยู่กับที่แล้วมันเหมือนเรี่ยว

 

แรงจะหมด ลมหายใจจะขาด หัวใจกำลังจะหยุดเต้น

 

 " แก้ว! เธอเป็นอะไรอ่า ไปหาหมอเหอะแก้ว " นายโทโมะ

 

เดินเข้ามาเหมือนจะอุ้มฉันแต่ฉันก็รั้งเขาไว้ไม่ให้อุ้ม

 

 " อะ..อย่า ฉะ..ฉันจะช่วย พะ..เพื่อนฉัน " ฉันยังรวบรวม

 

แรงทั้งหมดที่มีอยู่แล้วเอามือที่ไม่ได้ทำอะไรจับมือของเขาออก

 

แล้วพยุงตัวเองขึ้นมานั่งในท่าเดิม

 

" แก้วอย่าดื้อสิ เธอยังต้องอยู่กับฉันต่อนะ " ฉันยังคงท่อง

 

คถาชุบชีวิตอยู่แต่ก็ต้องหวั่นใจเพราะ

 

คำพูดของนายโทโมะ  

 

ชึก!!!!!!

 

" แก้ว! / แก้ว! / แก้ว! " นายโทโมะ นายป๊อปปี้ ยัยฟางพูด

 

เรียกชื่อฉันหลังจากที่ฉันช่วยชีวิตยัยฟางได้สำเร็จ และเสียง

 

นั้นมาจากเสียงของท้องฉันที่อยู่ๆก็เหมือนมีมีดมาแทงแล้วก็

 

แทง! แทง! และแทง!

___________________________________

อ้าววววว แก้วจะเป็นอะไรมั้ยติดตามด้วยน๊ะะะะะะะ รักรีดเดอร์ที่รักนิยายเรื่องนี้ที่สุด