รักร้าย เจ้าสาวจำเป็น
เขียนโดย วาริน
วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.15 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 17.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) เริ่มสนิทแต่แรกเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เหนื่อยอ่ะ"จินนี่บ่นหลังจากพึ่งไปรีดนมวัวในฟาร์มมาปกติพ่อจะเป็นคนไปทำแต่วันนี้มันวันซวยจริงๆ
"น้อยๆหน่อยจินนี่ฉันวิ่งไล่วัวกลับคอกตกโคลนไปครั้งนึงแล้วเนี่ย"เฟย์เบ้ปากขึ้นเกาศรีษะที่มีแต่เศษดิน
"อะแฮ่ม…บ่นอะไรกันเปิดประตูให้หน่อย"ขนมจีนยืนเคาะประตูในมือมีถังสองถังที่เต็มไปด้วยข้าวโพด
"ค่ะ"ฟางวิ่งไปช่วยพี่สาวสุดน่ารักที่มีรอยขีดข่วนเต็มตัว
"ไปฟัดกับหมาที่ไหนมาเนี่ยขนมจีน"แก้วถามยืนส่ายศรีษะแล้วยิ้มออกมานิดๆให้กับความเปิ่นของพี่สาว
"ไปช่วยคนงานเก็บข้าวโพดแทนแม่"
"โห แม่ทำทุกวันไม่เห็นเป็นแบบพี่เลย"เฟย์พูดทำปากจู๋ใส่พี่สาว
"แหม่ฉันโดนข้าวโพดตบหน้าไปสองทีแดงป่ะดูให้หน่อยดิ"ขนมจีนพูดออกมาเบาๆอย่างเขินอาย
"รู้ถึงไหนอายถึงนั่นนะเนี่ยลูกสาวเจ้าของฟาร์มโดนข้าวโพดตบหน้า"จินนี่ล้อก่อนที่ทุกคนจะหัวเราะเบาๆแล้วเริ่มอาหารมื้อเย็นที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นของครอบครัว
~กริ๊ง กริ๊ง~
เสียงกริ่งห้องประชาสัมพันธ์ของรีสอร์ทเตือนว่ามีคนมาทำให้ห้าสาวรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปพร้อมกัน
"สวัสดีคะ"ขนมจีนไม่ทันมองแขกกล่าวต้อนรับก่อนอันดับแรก
"อ้าวขนมจีนฉันจองเบนะนี่น้องๆสี่คนของฉัน"ขนมจีนรีบเงยหน้าทำให้รู้ว่าเธอไม่ได้หูฝาดไป
"คุณจองเบฉันนึกว่าคุณติดงานอยู่ไม่คิดว่าจะมาเร็วขนาดนี้"หญิงสาวแอบดีใจอยู่ลึกๆโดยไม่รู้เหตุผลว่าทำไมต้องดีใจ
"ผมต้องรีบมาดูพนักงานผมซิครับเผื่อเป็นอะไรไป"
"แหม่มาช้าไปต่างหากคะพี่ขนมจีนโดนข้าวโพดทำร้ายไปแล้วละค่ะ"เฟย์พูดขนมจีนรีบเตะขาน้องสาวโดยไม่รู้ว่าน้องชายคนสุดท้องของเจ้านายเธอกำลังจับจ้องมาที่น้องสาวเธอ
"สวัสดีฮะผมชื่อเขื่อนน้องของจองเบครับคุณชื่ออะไรครับ"เขื่อนยื่นมือออกมาข้างหน้า
"สวัสดีเหมือนกันคะฉันชื่อเฟย์น้องพี่ขนมจีนคะ"เฟย์ยิ้มหวานบิดตัวแบบอายๆแล้วยื่นมือไปแตะฝ่ามืออันอบอุ่นข้างหน้า
"คุณทำงานอะไรในไร่นี้ครับ"
"อ๋อ ปกติก็ไม่ได้ทำอะไรนะคะแต่ตอนนี้ต้อนวัวแทนพ่อคะ"เฟย์ตอบรู้ว่าเขื่อนพยายามที่จะเข้าหาตนเอง
"พรุ่งนี้ผมไม่รู้จะทำอะไรเดี๋ยวออกมาถามคุณเกี่ยวกับเรื่องวัวนิดหน่อยพอดีพ่อจะเปิดฟาร์มวัวนะฮะ"เขื่อนยิ้มหวานเป็นเด็กๆแต่เขาก็ได้หัวใจเฟย์ไปแล้วแบบไม่รู้ตัว
"หะ พ่อจะเปิดฟาร์มวัว"เคนตะสะดุ้งแต่โดยไม่รู้ตัวเขาก็ทำโทรศัพท์ตกลงมาพอดีบนพรมเช็ดเท้า
"เออไง พ่อจะเปิดฟาร์มวัว"เขื่อนรีดเสียงให้เข้มมองพี่ชายด้วยสายตาหนักแน่น
"อ๋อใช่พ่อจะเปิดฟาร์มวัว"เคนตะรำพึงออกมาเบาๆ
"โอเคครับเรามาแล้วพวกเราก็กะว่าจะมาพักที่นี่ซักเดือนกว่ามาศึกษาเกี่ยวกับฟาร์มด้วยอย่างที่เขื่อนพูดพ่อจะเปิดฟาร์มช่วยรบกวนหาห้องซักห้องให้หน่อยนะครับแล้วพรุ่งนี้เราค่อยมาคุยกันต่อ"ป๊อปปี่พูดแอบมองหญิงสาวคนหนึ่งท่าทางน่ารักหนึ่งในน้องของขนมจีนอย่างสนใจ
"คะเดี๋ยวให้น้องฉันพาไปนะคะ"ขนมจีนพยักหน้าให้แก้วแล้วพาน้องคนอื่นกลับเข้าบ้าน
"เอ่อเดี๋ยวฉันพาพวกคุณไปห้องพักละกันนะคะ"แก้วบอกเดินนำมาเรื่อยๆ
"คุณชื่ออะไรครับ"หนึ่งในห้าหนุ่มถามอย่างเป็นมิตร
"ฉันชื่อแก้วแล้วคุณละคะ"แก้วตอบตามมารยาท
"อ๋อผมโทโมะครับยินดีที่ได้รู้จัก"ชายหนุ่มยิ้มทำเอาแก้วหน้าแดง
"คะถึงที่พักพวกคุณแล้ว"แก้วส่งห้าหนุ่มแล้วตั่งท่าจะเดินกลับ
"เอ่อแก้วครับผมขอเรียกคุณว่าแก้วได้มั๊ยครับ"หลังจากสี่หนุ่มเข้าที่พักโทโมะก็พูดกับแก้ว
"เอ่อก็ได้คะ"แก้วอนุญาตยิ้มหวานจนหน้าแดง
"เจอกันพรุ่งนี้ครับ"โทโมะตอบแล้วเข้าที่พักไปปล่อยแก้วแทบชักดิ้นชักงออยู่กับที่เธอรู้สึกว่าเขามีแรงดึงดูดต่อเธออย่างเหลือล้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ