รักของแม่มดกับแวมไพร์

9.6

เขียนโดย lovevery

วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 11.39 น.

  33 chapter
  70 วิจารณ์
  55.65K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 23.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     วันต่อมา...

พวกพิม หวาย แจมได้แอบเข้าบ้านมาหาหนุ่มๆที่บ้าน ตอนเวลา 5:30 แล้วพิมก็นำทุกคนไปที่ห้อง

ครัวแล้วพยามหาน้ำสีแดงที่พวกนั้นบอก....

(แจม) ใช่อันนี้รึเปล่าอะ 

     แจมพูดพร้อมหยิบขวดที่ใส่น้ำสีแดงสดมาไว้ที่โต๊ะ

(หวาย) ลองเปิดดูสิ

     ไม่ทันไรแจมก็เปิดขวดทันทีพอเปิดแล้ว มันไม่มีกลิ่นอะไรเลย....ทำไมกัน?? ด้วยความอยากรู้

อยากเห็นทำให้แจมกับหวายพยามจะชิมน้ำนั้นดูว่าที่จริงมันเป็นน้ำอะไร เพราะมันไม่มีกลิ่นหอม

เหมือนน้ำแดงจะบอกว่าเป็นกลิ่นมะเขือเทศก็ไม่เชิง..

(พิม) พวกเธอจะทำอะไร..

(หวาย) ก็จะลองชิมน้ำนี้นะสิ

(พิม) ไม่ต้องชิมรีบๆหาน้ำที่พวกโมะดื่มกันบ่อยๆเหอะ

(แจม) ฉันว่าน่าจะเป็นน้ำนี้นะเพราะมันสีแดงสดสุดแล้วอะ

(พิม) มันมีกี่ขวด

(แจม) ขวดเดียว

ตอนนั้นเองก็มีเสียงไลน์เข้า พิมรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดเข้าไปที่แอพไลน์ทันที แล้วกดหา

แชทที่ส่งเข้ามา

(ทรู) ฉันลืมบอกไป ถ้าพวกเธอเจอน้ำนั้นแล้ว แต่ถ้ามันมีอยู่ในขวดเดียวกันให้พวกเธอเอายาที่พวก

ฉันให้เอาไปใส่ในขวดนั้นทีละคน แล้วพูดชื่อเธอกับชื่อพวกหนุ่มๆสามครั้งแล้วครั้งที่สามพวกเธอต้อง

ใส่ให้หมด

 

เมื่อพิมได้อ่านข้อความก็ปิดโทรศัพท์ไปแล้วหันไปบอกเพื่อนๆของตัวเอง แล้วทั้งสามคนก็ทำตามที่

ทรูบอกเวลาผ่านไปจนถึงหกโมง พิม หวาย แจนก็แกล้งไปยืนรอหน้าบ้านแล้วกดกลิ่ง

 

ติ๊งงงต่องงงงงงงงง

 

ขณะที่ยื่นรอคนมาเปิดประตูอยู่ตอนนั้นเองประตูก็ถูกเปิดออก

(โทโมะ) กลับมาทำไม

(พิม) โทโมะ...พิมแค่อยากจะมาขอดูแลโมะวันนี้เป็นวันสุดท้ายนะจะได้ไหม

(แจม) ฉันก็อยากมาดูแลเขื่อนเหมือนกัน

(หวาย) ฉันด้วย

(พิม) ขอร้องนะโมะ ขอแค่วันนี้วันสุดท้ายแล้วพวกพิมจะไม่มากวนโมะอีกเลย

(โทโมะ) ........

(พิม) ขอให้พวกพิมได้มาดูแลพวกโมะนะ สัญญาวันนี้วันสุดท้าย...แล้วพิมจะไม่มาให้โมะเห็นหน้า

อีกเลย

(โทโมะ) ถ้าพวกเธอสัญญาว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้าย แล้วต่อจากนี้พวกเธอจะไม่ยุ่งกับพวกฉันอีก

ฉันก็จะยอม....

(พิม หวาย แจม) สัญญา

(โทโมะ) อีกอย่าง.....

(พิม) อะไรหรอ

(โทโมะ) พวกเธอห้ามแกล้งพวกแก้วเด็ดขาดไม่งั้นฉันไล่พวกเธอออกจากบ้านฉันแน่

(พิม) อื้ม...

 

แล้วทั้งสามคนก็เข้ามาในบ้านแล้วนั่งรอที่โซฟาที่ห้องรับแขก

 

(โทโมะ) เดี๋ยวพวกเธอไปเก็บห้องนอนของพวกฉันนะ เพราะพวกไอป็อบกับเขื่อนมันตื่นแล้ว

(พิม) ได้คะ...แล้วแก้วละคะ

(โทโมะ) ชั่งพวกเค้าเหอะมันไม่เกี่ยวกับพวกเธอ

(พิม) คะ...ค่ะ

 

แล้วโทโมะก็เดินไปที่ห้องครัว ทั้งสามคนเลยย่องตามโทโมะไป แล้วก็เห็นประตูแง้มนิดๆเลยแอบฟัง

แอบดูหนุ่มๆ

(ป็อบปี้) ใครมาวะ

(โทโมะ) พวกพิมนะ

(เขื่อน) มาไมวะ

(โทโมะ) พิมบอกว่าวันนี้อะจะมาดูแลพวกเราวันนี้....

(ป็อบปี้) แล้วแกให้พวกหวายเข้ามาปะนี่

(โทโมะ) อืม..ให้

(เขื่อน) เห้ยให้เข้ามาทำไมเดี๋ยวก็มีเรื่องกับพวกยัยเฟย์หลอก

(โทโมะ) ฟังให้จบก่อนดิวะ -0-

(ป็อบปี้) อ่าวยังไม่จบอ่อ...

(โทโมะ) เออคงพูดจบไปนานแล้วถ้าแกไม่ขัด

(ป็อบปี้) ไหนลองเล่าตอดิ

(โทโมะ) ก็พิมบอกว่า...หลังจากวันนี้จะไม่มายุ่งกับพวกเราอีก

(เขื่อน) หวังว่าพวกนั้นคงพูดเรื่องจริง

(ป็อบปี้) ชั่งเหอะเติมพลังกันหน่อยดีกว่าวะ

(โทโมะ) อืม...

 

แล้วป็อบปี้ก็เอาเลือดที่เก็บไว้มาเทใส่แก้วให้แต่ละคน แล้วพอทั้งสามคนดื่มเข้าไปมันกลับ...รู้สึก...

แปลก....แปลกมาก....แล้วตอนนั้นเองทั้งสามคนก็รู้สึก..คิดถึง......คิดถึง......พิม..หวาย..แจม

ขึ้นมา ตอนนั้นเองพวกพิม หวาย แจมก็เข้ามาในห้อง

(พิม) โทโมะค้าาา

(โทโมะ) พิม...

 โทโมะพูดพร้อมเข้าไปกอดพิมทันทีเหมือนกับว่าเค้าไม่ได้เจอกับพิมมาเป็นปีๆ

(เขื่อน) แจมของผม

(แจม) แจมอยู่นี่แล้วคะเขื่อน

 แล้วเขื่อนก็หอมแก้มแจมฟ้อดใหญ่ๆ

(หวาย) ป็อบ...

(ป็อบปี้) หวาย...ผมรักคุณนะ

 ป็อบปี้พูดพร้อมกับจับมือหวายเอาไว้

 

ตอนนั้นเองพวกเฟย์ ฟาง แก้ว ก็เดินเข้ามาเห็นพอดี..

(แก้ว) พวกเธอมาทำอะไร...ออกไปนะ

(พิม) ฉันมาหาแฟนฉันนะสิ..ใช่ไหมคะโมะค้าาาา

(แก้ว) อะไรของเธอโมะเค้าเป็นแฟนเธอตอนไหนอย่ามาพูดมั่วๆนะตอนนั้นเค้าก็ไล่เธอไปแล้ว

(โทโมะ) พิมเป็นแฟนฉันใครจะทำไม.......

(แก้ว) โทโมะ..นายเป็นอะไรตอนนั้นนายยังไล่พิมไปอยู่เลยนะ

(โทโมะ) ฉันไม่มีทางไล่แฟนตัวเองลงคอหลอก

 

    แล้วแก้วก็ลากโทโมะไปที่หลังบ้านไปคุย

 

(ฟาง) อย่าบอกนะว่านายก็เป็นไปกับเค้าด้วย..

(ป็อบปี้) ฉันรักหวาย...

(ฟาง) นายโกหกฉันใช่ไหม...นายพูดสิว่านายโกหก....

(ป็อบปี้) ฉันรักหวายเธอฟังไม่ผิดหลอก

 

    แล้วฟางก็ลากป็อบปี้ไปที่ระเบียงห้องข้างบน

 

(เฟย์) เขื่อน..นาย..

(เขื่อน) ฉันรักแจม

(แจม) เธอฟังไม่ผิดหลอกเฟย์ เขื่อนนะรักฉัน

(เฟย์) ไม่จริงนะ....

(แจม) เรื่องจริงเฟย์ งั้นฉันให้เธอเคลียกับเขื่อนเลยละกัน เดี๋ยวพวกฉันไปรอข้างนอกเอง

 

แล้วทั้งสามคนก็ยิ้มเจ้าเหล์แล้วก็เดินออกไปจากห้องนั้นแล้วก็ไปนั่งที่ห้องรับแขกอย่างสะใจ

 

----------------------------------------------------------------------------------

//////// ขอโทษนะคะที่มาอัพช้า

/////////// เดี๋ยวจะมาอัพต่อนะคะ

//// ถ้าไม่ถูกใจอะไรยังไงขอโทษด้วยนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา