เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ

 
 
"เดี๋ยววันนี้ฟางกลับไปนอนบ้านขนมจีนนะคะ ฟางว่าจะกลับไปดูแลคุณแพทซะหน่อยวันก่อนเห็นขนมจีนบอกว่าแพทกับกวินทะเลาะกันอีกแล้ว"ฟางบอกป๊อปปี้ขณะนั่งทานข้าวด้วยกันที่คอนโดของป๊อปปี้
 
"แน่ะ ไปดูแลคนอื่นอีกละ แล้วชั้นล่ะ"ป๊อปปี้แกล้งงอแงใส่ฟาง
 
"งั้นคุณป๊อป ไปด้วยกันมั้ยคะ"ฟางชวนป๊อปปี้เพราะจู่ๆก็นึกถึงฝันเมื่อวันก่อน ละถ้าเป็นจริงเธอควรเอาป๊อปปี้ไปด้วยดีกว่า
 
"เอ่อ ละหมอนั่นไม่ว่าหรอ ที่ชั้นไปบ้านขนมจีน"ป๊อปปี้นึกถึงกวิน
 
"จะว่าทำไมล่ะคะ กวินมีแพทแล้วทั้งคน"ฟางตอบแทน
 
"อ่อ เอาสิๆ ไปทำความรู้จักกับเพื่อนว่าที่เจ้าสาวซักหน่อยต่อไปจะได้ไม่เกร็ง"ป๊อปปี้ยิ้มพลางกินข้าวต่อ
 
"บ้า คุณป๊อปก็ ทานข้าวต่อเถอะค่ะเย็นหมดแล้ว"ฟางเขิน ก่อนจะชวนป๊อปปี้ทานข้าวต่อ
 
 
ตรู๊ดๆ
 
 
"อ้าว เห้ย ทำงี้ได้ไงวะทีเจ อยู่ตรงนั้นล่ะ เดี๋ยวจะไปหา "ป๊อปปี้หันไปรับโทรศัพท์เมื่อทีเจโทรมาหา
 
"เอ่อ ฟาง วันนี้ชั้นคงไปพร้อมเธอไม่ได้แล้วล่ะ เธอไปบ้านก่อนนะ เดี๋ยวชั้นขอจัดการเคลียร์เรื่องป๊อปปี้กับธามไทก่อนนะ"ป๊อปปี้บอกก่อนจะรีบไปหยิบกุญแจรถ
 
"ให้ฟางไปด้วยมั้ยคะ"ฟางตกใจ
 
"ไปบ้านขนมจีนก่อนเลย แค่เรื่องนิดเดียวจะได้ไม่เสียเวลา"ป๊อปปี้ยิ้มให้ฟางก่อนจะรีบออกไป ฟางยิ้มและโบกมือให้แต่ในใจรู้สึกห่วงๆยังไงพิกล
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
"พอแล้วทีเจ ป๊อปปี้ขอร้อง ฮือ"ป๊อปปี้หญิงร้องขอทีเจที่พึ่งให้พรรคพวกรุมหมัดใส่ธามไทจนธามไททรุดเพราะเขาไม่ยอมโต้ทีเจกลับเลยซักนิด
 
"ลุกขึ้นมาสิ มาต่อยชั้นสิ ทำเหมือนกับที่แกเคยทำร้ายน้องของชั้น ลุกขึ้นมา!!!"ทีเจตะคอกใส่หน้าธามไท
 
"กรี๊ดดดด พอ หยุดเถอะนะทีเจ ธามไทเค้าก็ขอโทษป๊อปปี้แล้วทีเจอย่าทำร้ายธามเลยฮือออ"ป๊อปปี้ร้องไห้กอดแขนพี่ชายตัวเอง
 
"ไม่ต้องมายุ่งป๊อปปี้ เสร็จจากไอ่นี่แล้ว เธอต้องกลับฝรั่งเศสกับพี่"ทีเจสะบัดแขนเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุมของป๊อปปี้อย่างแรงจนป๊อปปี้เซ
 
 
 
 
"มันไม่มากหน่อยหรอทีเจ"ป๊อปปี้ชายที่โผล่เข้ามาตรงโกดังร้างที่พวกทีเจพาธามไทมาซ้อม
 
"แกเองก็อีกคนไอ่ป๊อป ให้ท้ายป๊อปปี้ ช่วยให้ป๊อปปี้กลับไปหามัน"ทีเจโมโห
 
"ฮันนี่ไม่เกี่ยวนะ ป๊อปปี้เองที่ไปหาธามเอง"ป๊อปปี้รีบบอก
 
"เธอก็รู้ว่ามันทำให้เธอแท้งลูกไปเธอยังจะมีหน้ากลับไปอีก เธอนี่มัน/อย่าทำป๊อปปี้นะ"ทีเจโมโหจัดว่าและง้างมือจะตบน้องสาวตัวเอง ป๊อปปี้ชายรีบร้องห้าม
 
"หึ่ย"แต่ทีเจก็ก็ยั้งมือ ไม่ทำร้ายน้องสาวตัวเอ ป๊อปปี้เห็นทีเจเผลอรีบวิ่งไปหาธามไทที่นั่งคอพับหมดแรงอยู่ทันที
 
"ธาม อย่าพึ่งเป็นอะไรนะธาม เจ็บมากมั้ย เลือดออกหมดเลย ฮือ อ๊าย เอามือออกไปนะไอ่พวกบ้า"ป๊อปปี้หญิงประคองธามไทพลางไล่พวกของทีเจออกไป
 
 
"ป๊อปปี้ออกมานี่"ทีเจหันไปว่า แต่ป๊อปปี้ไม่ยอมกอดธามไทแน่น
 
"เห้ย นายเองก็เห็นไม่ใช่หรอว่าป๊อปปี้รักธามไทมากแค่ไหน ละนายยังจะขัดขวางความสุขของน้องนายอีกหรอ"ป๊อปปี้ชายบอกทีเจหวังเพื่อเตือนสติให้ทีเจเย็นลง
 
"ทีเจ ป๊อปปี้ขอร้องนะ เห็นแก่ป๊อปปี้ ปีอปปี้รักธามจริงๆ รักจนหมดหัวใจอย่าทำร้ายธามอีกเลยได้มั้ย มันเหมือนกับทีเจทำร้ายหัวใจของป๊อปปี้เลย ทีเจสัญญากับป๊อปปี้ไม่ใช่หรอจะไม่มีวันทำให้ป๊อปปี้เสียใจอีก"ป๊อปปี้หญิงกอดธามไทแน่นแล้วพูดทั้งน้ำตาขอร้องพี่ชายตัวเอง
 
"พี่ทีเจ ถึงแม้ในอดีตผมเคยทำร้ายป๊อปปี้ไว้ แต่ผมขอโอกาสนั้นได้มั้ยครับ โอกาสได้ดูแลผู้หญิงที่ผมรักสุดหัวใจคนนี้อีกครั้งตลอดชีวิต ทั้งชีวิตของผมคือป๊อปปี้เท่านั้น"ธามไทที่พยายามยันตัวเองลุกขึ้นมาแล้วเดินมาขอร้องทีเจ ก่อนจะทรุดลงไปตรงหน้า ป๊อปปี้หญิงรีบเข้ามาประคอง
 
"นายเห็นแล้วใช่มั้ยว่าเค้า2คนรักกันมากแค่ไหน ทีเจชั้นขอล่ะ ถ้าครั้งนี้ธามทำร้ายน้องสาวพวกเราให้เสียใจอีกครั้ง ชั้นนี่ล่ะจะช่วยนายจัดการเอง"ป๊อปปี้ชายยื่นคำขาด ทำเอาธามไทที่ทรุดอยู่แอบเสียวสันหลังวาบ
 
"ละนั่งอยู่ทำไม ได้ยินหมดแล้วไม่ใช่หรอ ไม่ไปทำแผลเล่า"ทีเจหันไปดุธามไท ป๊อปปี้หญิงดีใจรีบประคองธามไทไปหาหมอทันที ป๊อปปี้มองแล้วยิ้ม ละถ้าชั้นกำลังจะตายเธอจะห่วงชั้นแบบนี้มั้ยนะฟาง
 
 
ตึ่ง
 
 
'ป๊อป มาหาแคทหน่อยได้มั้ย แคทมีเรื่องไม่สบายใจเลย'
 
 
ไลน์ของป๊อปปี้ดังทำให้เขาหยิบมันมาดูพบว่าแคทส่งไลน์หาเขา แคทเป็นอะไรรึเปล่า
 
"ฮันนี่ นี่คืออะไร"ป๊อปปี้หญิงที่เดินกลับมาหาป๊อปปี้ชายชูซีดีแผ่นหนึ่งขึ้น
 
"เออ ใช่ นั่นมันซีดีที่พี่เอามาจากห้องฟางนิ ยังไม่ได้ดูเลย"ป๊อปปี้ตอบอย่างนึกได้ เขาเองสินะที่ลืมดูเพราะเอามันไว้ในรถ
 
"ซีดีอะไรป๊อปปี้ดูได้มั้ย"ป๊อปปี้หญิงถาม
 
"เอ่อ เอาสิ แต่เราเอารถพี่พาธามไปหาหมอก่อนเลยนะ เดี๋ยวแวะส่งพี่ที่บ้านแคทด้วย"ป๊อปปี้บอกขณะขับรถอยู่
 
"ทำไมต้องบ้านยัยป้านั่นด้วยล่ะ"ป๊อปปี้หญิงโวยวาย
 
"เอาน่า พี่ไปแปปเดียวเอง เดี๋ยวเราไปรอบ้านธามเลยนะ เพราะพี่จะไปหาฟางที่นั่อยู่แล้ว"ป๊อปปี้ตอบ
 
"โอเคๆ งั้นก็รีบๆมานะคะ"ป๊อปปี้หญิงบอกก่อนจะเปลี่ยนที่เป็นคนขับรถหลังจากส่งป๊อปปี้ที่หน้าบ้านแคท ก่อนจะออกรถไป
 
 
 
 
 
"เอ่อ แคท ทำไมปิดไฟล่ะ"ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องนอนแล้วเปิดไฟในห้องต้องตกใจเมื่เห็นว่าแคทมีสภาพเหมือนไม่ได้นอนมาทั้งคืน
 
"ฮือ ป๊อป ช่วยแคทด้วย"แคทเมื่อเห็นว่าเป็นป๊อปก็รีบโผเข้ากอดทันที
 
"เอ่อ มีอะไรรึเปล่าแคท"ป๊อปปี้ถามไม่แน่ใจเมื่อเห็นท่าทางของเเคทที่แปลกๆ
 
"แคท กะกลัว แคทไม่อยากอยู่คนเดียว ป๊อป ป๊อปอยู่กับแคทนะ"แคทกอดป๊อปปี้ขอร้องให้เขาอยู่ด้วย
 
"แคทกลัวอะไรล่ะแคท บอกป๊อปมาสิ"ป๊อปปี้ผละออกจากกอดของแคทแล้วถาม
 
"ละเนี่ยแพทไม่ได้มาหาแคทหรอ"ป๊อปปี้ถามหาแพท
 
"ไม่ป๊อป แคทไม่ต้องการใครทั้งนั้นนอกจากป๊อปคนเดียว"แคทที่เริ่มพูดสั่นไม่เป็นคำ ป๊อปปี้มองด้วยความไม่เข้าใจ
 
"แล้วทำไมต้องเป็นป๊อปล่ะ"ป๊อปปี้ย้อนถาม
 
"เพราะแคทรักป๊อปไงล่ะ"แคทโพล่งออกมา
 
"แคท"ป๊อปปี้ตกใจไม่คิดว่าสิ่งที่เขาเคยสงสัยจะเป็นความจริง
 
"แคทรักป๊อป รักมาก และรักมาตลอดเลยตั้งแต่เราเรียนด้วยกัน แคทรอ รอป๊อปมาตลอดแต่ป๊อปไม่เคยมองแคทเลย ป๊อปไปมองแต่จินนี่ แคทเองต้องซ่อนความรู้สึกไว้ และอดทนรอป๊อปมาตลอดจนมาถึงฟาง ไม่นะป๊อป แคทจะไม่มีวันยกป๊อปใครไปอีกเด็ดขาด!!"แคทเริ่มโวยวาย
 
"แต่ป๊อปเห็นแคทเป็นแค่เพื่อนนะ คิดเป็นเพื่อนมาตลอด"ป๊อปปี้ตอบตามตรง นั่นทำให้แคทกรี๊ดลั่น
 
 
"ไม่นะป๊อป แต่แคทรักป๊อปมากนะ! ฮืออ ไม่ปีอปต้องอยู่กับแคทสิแคทไม่ยอม"แคทที่เริ่มอาละวาดเขย่าตัวป๊อปปี้ จนป๊อปปี้ต้องรวบมือแคทเอาไว้
 
"แคทตั้งสติหน่อยสิ เราไปด้วยกันไม่ได้ในเมื่อป๊อปไม่ได้รักแคท"ป๊อปปี้บอก
 
"ป๊อปรักฟางใช่มั้ย"แคทค่อยๆถามทั้งน้ำตา
 
"ใช่ ป๊อปรักฟาง และเราจะแต่งงานกันเร็วๆนี้"ป๊อปปี้บอกน้ำเสียงหนักแน่น ทำเอาแคททรุดเข่าอ่อน ป๊อปปี้มองแล้วก็รู้สึกสงสารเพื่อนสาวมากก่อนจะพยุงตัวแคทไปนั่งที่โซฟาในห้องนอน
 
"ทานยาแล้วพักผ่อนเยอะๆนะแคท เดี๋ยวพรุ่งนี้ปีอปจะพาแพทมาเยี่ยมแคทนะ"ป๊อปปี้บอกแคทก่อนจะจัดการเก็บข้าวของที่กระจัดกระจายเต็มห้องแล้วเดินจะออกห้องไป
 
 
"ไม่ ไม่มีวันพรุ่งนี้สำหรับป๊อป"แคทค่อยๆเอ่ยขึ้น ทำเอาป๊อปปี้ชะงัก
 
 
"เมื่อกี้แคทว่าไงนะ"ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง
 
 
ปึก
 
 
จู่ๆโคทไฟตั้งโต๊ะก็ฟาดลงมากลางหัวป๊อปปี้ ทำให้ป๊อปปี้ล้มลงไป ก่อนจะหันไปมองด้วยสติที่เลือนพร่า พบว่าคนที่ทำร้ายเขานั้นคือเพื่นของเขาเอง แคท!!
 
 
"แคทจะไม่ยอมให้ป๊อปเป็นของใครนอกจากแคทคนเดียวเท่านั้น!"แคทแผดเสียงร้องออกมาก่อนจะคว้าเข็มฉีดยาสลบปักเข้าที่ต้นคอป๊อปปี้ทันที!
 
ป๊อปปี้อึ้งก่อนที่จะค่อยๆหลับไปเพราะฤทธิ์ยาสลบไปโดยมีแคทมองด้วยสายตารักใคร่ปีอปปี้อย่างมาก
 
 
 
 
 
"เดินเป็นหนูติดจั่นไปได้ฟาง มานั่งก่อน"แพทที่เดินไปเอานมมาก็เอ่ยชวนฟางมานั่งข้างตัวเอง
 
"ก็คุณป๊อปน่ะสิคะ ค่ำป่านนี้แล้วทำไมยังไม่กลับมาอีก"ฟางที่พยายามกดโทรศัพท์โทรออกหาป๊อปปี้แต่พบว่าปิดเครื่องก็ใจไม่ดี
 
"อ้าวเห้ย ไปขอน้องสาวเค้ากลับมานี่ถึงหน้าบวมเลยหรอว้ะธาม"กวินที่ตกใจกับหน้าธามไทที่เดินเข้ามาพร้อมป๊อปปี้หญิงก็ร้องแซวก่อนจะโดนธามไทปาหมอนที่โซฟาใส่กวินทันทีจนกวินต้องหนีมานั่งข้างแพท ทำเอาแพทสะดุ้งจะเขยิบหนีแต่ก็ไปไหนไม่ได้เมื่อข้างๆเป็นฟาง
 
"อ้าวฮันนี่ยังไม่มาอีกหรอ"ป๊อปปี้หญิงเอ่ยถามฟาง
 
"ทำไมหรอคะ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า"ฟางที่ใจไม่ดีตอนนี้ก็รีบถามป๊อปปี้หญิง
 
"ก็ฮันนี่ให้ชั้นเอารถเค้าไปส่งธามหาหมอ ก่อนจะบอกให้ไปส่งที่บ้านแคทเมื่อเย็น แล้วเค้าบอกจะกลับมาเอง ชั้นเลยไม่ได้ไปรับน่ะ นี่ฮันนี่ยังไม่กลับมาอีกหรอ"ป๊อปปี้หญิงตอบคำถามทุกอย่าง ทำเอาฟางใจหล่นวูบทันที ไม่นะ คุณปีอปกำลังตกอยู่ในอันตราย
 
"งั้นแพทว่าพวกเรารีบไปหาพี่แคทที่บ้านตอนนี้เลยเถอะค่ะ!"แพทรีบบอกกับทุกคนทันที
 
 
อัฟแล้วๆๆๆๆ ขอเม้นกับโหวตเราเยอะๆน้าาาพลีสๆ