เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ
เขียนโดย Chapond
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 03.38 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2556 11.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
40) เธอคือทั้งหัวใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ปัง
“พี่ป๊อปปี้ พี่แคท อยู่ไหนคะ”แพทเดินนำทุกคนเข้ามาในบ้านตัวเองแล้วร้องเรียกหาป๊อปปี้และแคท แต่ต้องแปลกใจที่เห็นภายในบ้านไม่เปิดไฟเลย และบรรยากาศก็เงียบพิกล
“นี่บ้านเธอไม่มีแม่บ้านเลยซักคนหรอ”กวินถามอย่างจับสังเกต บ้านออกใหญ่แม่บ้านหายไปไหนหมด
“ก็มีนะ แต่วันนี้เค้าคงจะลากลับบ้านกันน่ะ”แพทตอบก่อนจะเดินนำทุกคนไปหาที่ห้องต่างๆ
“ว้าย”แพทร้องเมื่อสะดุดขาตัวเองขณะวิ่งขึ้นบันได
“นี่ ทีหลังก็ระวังหน่อยสิ ไม่ได้ตัวคนเดียวละนะ”กวินดุหลังจากที่รับแพทมาได้ทัน แพทพยักหน้าเหมือนเด็กโดนดุก่อนจะยอมให้กวินจูงมือขึ้นบันไดไป ฟางมองภาพนั้นแล้วคิดถึงป๊อปปี้ ก่อนจะหันไปเห็นป๊อปปี้หญิงช่วยพยุงธามไทไปหาป๊อปปี้ชายห้องด้านล่าง เธอไม่น่าปล่อยป๊อปปี้ไปไหนคนเดียว ถ้าป๊อปปี้เป็นอะไรไปเธอจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองเด็ดขาด
“ว้าย นี่มันอะไรกัน”แพทร้องดังมาจากห้องนอนของแคททำให้ทุกคนรีบเข้ามาดู แล้วต้องตกใจที่เห็นสภาพห้องกระจุยกระจายไปหมด
“เลือดนี่”ฟางร้องเมื่อเห็นคราบเลือดไม่ไกลจากเตียงและพบพร้อมกับเข็มฉีดยา
“นี่มันยานอนหลับของพี่แคทนี่นา”แพทรับมันมาดู
“โธ่ คุณป๊อป ฮือ”ฟางที่ตอนนี้หัวใจอ่อนแอเหลือเกิน ถึงกับทรุดนั่งลงร้องไห้ ป๊อปปี้หญิงและธามไทรีบไปพยุง
“อาการเครียดแบบนี้มันหายไปตั้งแต่ปีก่อนไปแล้วทำไมพี่แคทต้องใช่ยานอนหลับอีกนะ”แพทพูดเสียงสั่น
“ปีก่อน มีอะไรหรอแพท”กวินถาม
“พี่แคทกลับเข้าบ้านมาในสภาพดูไม่ได้ มือถือมีดแล้วพูดเหมือนคนจิตหลอน จนแพทกับคุณอาหมอต้องใช้ยานอนหลับที่ผสมกับยากล่อมประสาทชนิดนี้ฉีดให้พี่แคทเพื่อให้พี่เค้าหลับ จิงสิ”แพทอธิบายจบก็รีบเดินไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงของแคทแล้วต้องร้องตกใจ
“อะไรหรอแพท”กวินถาม
“มีดเล่มที่พี่แคทถือมาด้วยตอนนั้น พี่แคทเอาเก็บไว้ตรงนี้ มันหายไป หายไปพร้อมกับยากล่อมประสาทด้วย”แพทตกใจ
“มีด วันที่คุณจินนี่ตาย มีดที่ทำร้ายฟางมันก็หายไปจากที่เกิดเหตุพร้อมๆกับคุณแคท”ฟางค่อยๆเอ่ย ทุกคนรีบหันไปหาฟาง
“หมายความว่ายังไงฟาง”แพทถาม
“วันนั้นคุณแคทเข้ามาหาฟางและคุณจินนี่ และทำร้ายพวกเรา จนฟางสลบไป แต่พอฟางฟื้น คุณจินนี่ก็ตายแล้ว ฮือ จริงๆแล้วหลังงานศพคุณจินนี่ คุณแคทขู่เค้าจะทำร้ายคนที่ฟางรักถ้าฟางบอกความจริงกับทุกคน ฟางขอโทษที่ปิดมันไว้เป็นความลับไม่บอกใครทำให้เรื่องต้องบานปลายแบบนี้”ฟางย้อนเรื่องราวทั้งหมดให้แพทฟังก่อนจะร้องไห้ออกมา
“พี่แคท ฮือ เอาอีกแล้วแค่แฟนใหม่พอคนเดียวไม่พอ ยังพี่จินนี่อีก ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย”แพทที่รับไม่ได้ที่พี่สาวทำร้ายคนอื่นถึงตายถึงกับปล่อยโฮออกมา กวินจึงเข้าไปกอดปลอบแพทไว้
“แฟนใหม่พ่อเธอ ก็คือพี่สาวชั้น จริงๆด้วยสินะ เอาผิดไม่ได้เพราะเป็นอุบัติเหตุ แต่จริงๆแล้วพี่เธอก็ฆ่าพี่ชั้น”ธามไทพูดอย่างเจ็บปวดทำเอาแพทร้องไห้หนักไปอีก
“ใจเย็นๆ ตั้งสติก่อน ทั้งหมดทุกคนเลยล่ะ ตอนนี้เราก็รู้แล้วว่าฆาตกรฆ่าพี่โฟร์กับจินนี่ตัวจริงคือแคท เราต้องตามหาตัวป๊อปปี้ก่อน ที่จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก”กวินเรียกสติทุกคนไว้ ป๊อปปี้หญิงจึงเลือกกดโทรศัพท์โทรหาป๊อปปี้ชายทันที
ตึง นึงงง
“นี่มันโทรศัพท์ฮันนี่นิ”ป๊อปปี้หยิบโทรศัพ์ป๊อปปี้ชายที่หล่นใต้เตียงแคท
“แปลได้ชัดเจนว่าพี่เธอเอาบอสไป”ธามไทเสริม
“เอาล่ะ แพท เธอพอจะรู้มั้ยว่านอกจากที่นี่แล้ว มีที่ไหนบ้างที่แคทไปบ่อยที่สุด”กวินถามแพท
“พวกเรามีบ้านพักตากอากาศหลายที่ ถ้าชอบพี่แคทคงจะชอบบ้านริมน้ำแน่ๆ”แพทสันนิษฐาน ทุกคนเห็นด้วยรีบออกไปจากห้องกัน แต่ก่อนออกจากห้อง ฟางมองดูรูปที่แคทถ่ายกับจินนี่แล้วหยิบมันมาดู เพื่อนกัน ยังทำร้ายกันได้เพราะเรื่องความรัก คุณจินนี่ช่วยคุ้มครองคุณป๊อปด้วยนะคะ
พึบ
“เดี๋ยวค่ะ คุณแพท ที่นี่มันที่ไหนคะ”ฟางหยิบรูปที่หล่อนลงมาจากกรอบรูปของแคท มันเป็นรูปที่แคทถ่ายคู่กับป๊อปปี้ริมระเบียงบ้าน
“ไม่รู้อ่ะฟาง ตอนนั้นชั้นไม่ได้ไปด้วยสิ”แพทบอก
“เอ๊ะ เดี๋ยวนะคะ ถ้าจำไม่ผิด นี่มันบ้านริมทะเลของคุณป๊อปนิ”ฟางสังเกตฉากหลังที่เหมือนกับบ้านริมทะเลของป๊อปปี้
“งั้นเป็นไปได้มั้ยที่พี่เธอจะพาฮันนี่ไปที่นั่น”ป๊อปปี้หญิงช่วยถามอีกแรง
“น่าจะนะคะ งั้นเราลองเสี่ยงไปกันดูมั้ยคะ”แพทถามความเห็นทุกคน เมื่อเห็นด้วยกันทุกคนก็รีบขึ้นรถไปทันที โดยมีจุดหมายคือบ้านริมทะเลของป๊อปปี้นั่นเอง
“อืมม”ป๊อปปี้ลืมตาตื่นมองไปรอบๆตัวเองต้องตกใจเมื่อพบว่าตัวเองถูดมัดด้วยเชือกอยู่ติดกับเสาบ้าน นี่มันชั้นใต้หลังคาของบ้านริมทะเลของเขานิ มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
“ตื่นแล้วหรอป๊อป”แคทพูดเสียงเย็นจนป๊อปปี้ผงะ เมื่อเห็นแคทใส่ชุดเจ้าสาวและที่สำคัญเป็นแบบเดียวกับที่เค้าเคยเลือกกับจินนี่ที่สำคัญเขากำลังใส่ชุดเจ้าบ่าวอยู่
“แคท ทำไม”ป๊อปปี้อึ้ง
“แคทสวยใช่มั้ยป๊อป ทั้งแบบชุดเจ้าสาว และเจ้าสาวก็ต้องมีเจ้าบ่าว”แคทพูดอย่างเพ้อฝัน จนป๊อปปี้เริ่มไม่มั่นใจถึงความปลอดภัยตัวเอง
“แคท ปล่อยป๊อปเถอะ”ป๊อปปี้พยายามพูดดีๆ
“ไม่ เดี๋ยวป๊อปก็ไปจากแคทอีกหรอก”แคทตวาดใส่ป๊อปปี้
“แล้วทำแบบนี้ทำไม ทำไมต้องใส่ชุดที่เหมือนกับชุดของจินนี่ด้วย”ป๊อปปี้ถามกลับ
“ก็เพราะแคทอยากเป็นเจ้าสาวของป๊อปไง แคทสัญญาแคทจะดูแลป๊อปอย่างดี ดีกว่าที่จินนี่หรือนังฟางดูแลซะอีก”แคทพูดยิ้มๆก่อนจะเอามือลูบแก้มของป๊อปปี้ช้าๆ
“แต่ป๊อปไม่ได้รักแคท ป๊อปไม่อยากโกหกใจตัวเองอีกต่อไปแล้ว”ป๊อปปี้ตอบตามตรง
เพี้ยะ
“พูดใหม่ ป๊อปต้องรักแคท เพราะป๊อปมีอีฟางล่ะสิ อีนั่นก็หนังเหนียวตกจากสะพานก็ไม่ตาย ไม่เหมือนจินนี่”แคทโพล่งเรื่องราวทั้งหมดให้ป๊อปปี้ฟังทำเอาชายหนุ่มถึงกับช๊อค
“คนที่ฆ่าจินนี่และทำร้ายฟางจนแท้ง คือแคทเองน่ะหรอ”ป๊อปปี้อึ้งก่อนน้ำตาจะไหลออกมา ทำไมกัน เพียงเพราะเค้าน่ะหรอ ถึงทำให้แคทเป็นได้ถึงขนาดนี้ ฆ่าได้แม้แต่เพื่อนรักตัวเอง
“ใช่ แคทจะจัดการทุกคนที่มาแย่งป๊อปปี้ไปจากแคท มันทุกคนสมควรตาย โดยเฉพาะอีฟาง น่าจะตายๆไปทั้งแม่ทั้งลูก อยู่ไปก็รกโลก ขวางหูขวางตา”แคทโพล่ง
“คนที่รกโลกมันน่าจะเป็นแคทซะมากกว่า ทำร้ายเพื่อนรักตัวเองจนตาย ทำร้ายลูกของป๊อปกับฟางจนฟางต้องแท้ง หัวใจแคททำด้วยอะไร ทำไมเลือดเย็นเเบบนี้ แคท เธอมันฆาตกร!!"ป๊อปปี้ระเบิดอารมณ์ออกมา ว่าแคทอย่างเหลืออด
ผลัก
เสียงของแคทปาที่ทับกระดาษใส่ป๊อปปี้จนป๊อปปี้ก้มหน้าร้องโอ๊ยด้วยความเจ็บ ก่อนจะค่อยๆเงยหน้ามองหน้าแคทด้วยใบหน้าที่อาบเลือดจากหน้าผากตัวเองที่แตก
“ละ เลือด ป๊อปเลือดออก ไม่นะ แคทไม่ได้ตั้งใจ แคทขอโทษป๊อป แคทขอโทษ”แคทอึ้งก่อนจะรีบคลานมาดูอาการป๊อปปี้อย่างตกใจ
โป้ก
ป๊อปปี้อาศัยจังหวะนั้นโขกหัวแคทจนหงายหลัง ก่อนจะรีบวิ่งหนีแคทไป ดีนะที่แคทไม่มัดเขาแน่นมาก ทำให้ป๊อปปี้แก้ปมด้านหลังออกง่าย
ผลัวะ
“แคท”ป๊อปปี้ล้มลงเมื่อแคทคว้าไม้หน้าสามฟาดใส่กลางหลังป๊อปปี้จนชายหนุ่มล้มลง ก่อนจะฟาดใส่ป๊อปปี้อีก2ทีที่ขากับหัว จนชายหนุ่มทรุดลงแต่ก็พยายามคลานหนี
กริ๊ก
“ดี ในเมื่อบอกดีๆแล้วป๊อปยังหนี ก็ล่ามโซ่ละกัน ป๊อปจะได้อยู่กับแคทคนเดียว คนเดียวเท่านั้น!5555”แคทกระชากผมป๊อปปี้มาจากด้านหลังพูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียมก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมา
“เจ็บหรอป๊อป ไม่ต้องกลัวนะ แคทมียา ป๊อปจะได้ไม่ต้องเจ็บกับแผล555”แคทพูดแล้วหันไปหยิบยากล่อมประสาทฉีดเข้าไปเต็มแรงที่ต้นขาป๊อปปี้ทันที
“ป๊อปต้องอยู่กับแคท เราต้องอยู่ด้วยกัน ตลอดไป”แคทพูดทิ้งท้ายก่อนจะลงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าด้านล่าง
“ฟาง เธออยู่ไหน ฟาง”ป๊อปปี้ด้วยน้ำเสียงแหบพร่าสติป๊อปปี้เริ่มพร่าเลือน ฟาง เธออยู่ที่ไหนกัน ถ้าชั้นจะตายอย่างน้อยก็ขอให้เจอหน้าเธอก่อนตายก็ยังดี
มาอัฟแล้วน้าเรื่องนี้ ใกล้จะจบแล้ว อย่าลืมเม้นกับโหวตให้ไรเตอร์เยอะๆนะ อีกสองเรื่องด้วยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ