Rumor in love ข่าวฉาว? ข่าวลือ? ยังไงฉันก็รักเธอ

                            25
                  ในที่สุดก็ได้พบเจอ!!
"ไอป็อป!!! กูอยู่นี่!"
 
ในขณะที่ร่างสูงกำลังจะเดินตามร่างบางร่างนั้นไป แต่มีเสียงเข้มของใครบางคนเรียกเอาไว้ก่อน ซึ่งทำให้เขาต้องหันไปมอง
 
"อ้าว! ไอเบ" เมื่อหันกลับไป ก็เจอเพื่อนสนิทสมัยเรียน ที่ตอนนี้กลายเป็นผู้อำนวยการ หรือ บอสของที่นี่ไปแล้ว
 
"มึงจะไปไหนว่ะ ห้องกูอยู่ฝั่งนี้" จองเบถามอย่างงงๆ ก็ทางนู้นไปห้องพนักงานนี่นา
 
"อ่อ เออๆ แล้วฝั่งนู้นไปไหนว่ะ" ร่างสูงถามอย่างสงสัยพลางชี้ไปที่อีกฝั่งๆ หนึ่ง ทำให้จองเบงงมากกว่าเดิม
 
"ฝั่งนู้นหรอ ก็น่าจะเป็นพนักงานบัญชี ทำไมว่ะ?"
 
"ปะ เปล่าๆ ไปเหอะ จะคุยงานไม่ใช่หรอว่ะ" ร่างสูงพูดตัดบททันทีที่เพื่อนของเขาถาม ซึ่งสามารถสร้างความสงสัยให้เพื่อนของเขาได้มากขึ้น
 
'พนักงานบัญชีอย่างนั้นหรอ งั้นหรือว่าเมื่อกี้...'
 
คิดแค่นั้นแล้วรีบสะบัดหัวทิ้งความคิดของตนเอง ก่อนจะเดินตามเพื่อนของตัวเองไปอย่างรวดเร็ว
 
ณ ห้องผู้อำนวยการ
 
"ตกลงมีเรื่องอะไรว่ะ" เมื่อพวกเขาเดินเข้ามาในห้อง ร่างสูงก็รีบเปิดประเด็นทันที ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับจองเบ
 
"ก็เรื่องกำไรน่ะสิ มันลดฮวบตั้งแต่เดือนที่แล้วว่ะ" จองเบพูดอย่างเครียดๆ
 
"มันเกิดขึ้นได้ยังไง" ร่างสูงเริ่มเข้าสู่โหมดเคร่งเครียด เมื่อได้ยินเรื่องที่เพื่อนของเขาบอก กำไรลดลงเพียงนิดเดียวก็ถือว่าเยอะแล้ว แต่นี้เล่นลดฮวบเลย!?!
 
"กูไม่รู้ เดี๋ยวกูให้เลขากูเอามาให้ก็แล้วกัน" จองเบพูดพลางหยิบหูโทรศัพท์ขึ้นมาพูด "ฮัลโหล จีนๆ ช่วยตามคุณธนัญภรณ์ มาให้หน่อย...อืมๆ...บอกให้เอาสมุดบัญชีเล่มนั้นมาด้วยนะ...อื้มๆ แค่นี้นะ"
 
'ธนัญภรณ์...ชื่อฟางหนิ!!!'
 
คิดในใจอย่างอึ้งๆ แต่ก็ยังคงทิ้งความคิดนั้นไป เพราะถึงยังไง คนที่ชื่อว่า 'ธนัญภรณ์' มีตั้งเยอะ ยังไงคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอก...
 
...มั้ง
 
 
 
ตื้ดดดดด...ตื้ดดดดด...
 
เสียงโทรศัพท์ของบริษัท ซึ่งโทรศัพท์เครื่องนั้นอยู่บนโต๊ะของเธอ เธอจึงรีบรับสาย ก่อนจะหยิบมาวางแนบหู
 
"สวัสดีค่ะ ฟาง ธนัญภรณ์ พูดค่ะ"
 
(ฮัลโหล ฟาง!) เสียงอันคุ้นเคยขิงปลายสายดังออกมา จนร่างบางต้องเอาหูโทรศัพท์ที่แนบหูของตนเองอยู่ออก
 
"จะพูดเสียงดังๆ ทำไมเนี่ยยัยจีน!"
 
(แหะๆ โทษที แกพี่เบเรียกแกอ่ะ)
 
"ฮะ!! บอสเรียกฉันหรอ!!!" พูดเสียงดังอย่างตกใจจนคนรอบข้างต้องหันมามองเป็นตาเดียว "เอ่อ...ขอโทษค่ะ" ร่างบางรีบเอ่ยขอโทษที่พูดเสียงดังทันที
 
ก็คนมันตกใจนี่นา... -3-
 
(แกก็เหมือนกัน พูดเบาๆ เซ่!) ปลายสายพูดย้อน
 
"โทษทีๆ ก็คนมันตกใจนี่นา แล้วบอสเรียกฉันทำไมอ่ะ"
 
(ไม่รู้สิ แต่พี่เบบอกฉันว่า ให้แกไปหาแล้วก็อย่าลืมสมุดบัญชีของแกด้วย เร็วๆ ล่ะ!)
 
"ค่าๆ หนูจะรีบไปนะแม่ อิอิ" เอ่ยแซวๆ ที่ปลายสายเร่ง
 
(ฟาง!!! ฉันไม่ได้...)
 
พึ่บ!
 
ไม่ทันที่ปลายสายจะพูดจบ ร่างบางก็รีบวางหูโทรศัพท์ลงทันที เพราะเดี๋ยวจะช้า (ช้าเพราะโดนเทศนะสิ -0-) เกินไป
 
ก่อนที่จะลุกขึ้นเดิน มุ่งหน้าไปยังห้องผู้อำนวยการ โดยที่ไม่ลืมหยิบสมุดบัญชีมาด้วย...
 
ห้านาทีผ่านไป...
 
ตอนนี้ร่างบางเดินมาถึงยังหน้าห้องผู้อำนวยการแล้ว ซึ่งเมื่อเดินมาต้องเจอเลขาของบอส นั่นก็คือ 'ขนมจีน' เพื่อนของเธอที่พึ่งจะวางสายโทรศัพท์ไปเมื่อกี้
 
"ฟาง!!" ขนมจีนเรียกชื่อเพื่อนสาวของตนเองตาเขียว ก่อนจะอ้าปาก แต่ถูกร่างบางห้ามเอาไว้
 
"อย่าพึ่ง! บอกบอสก่อนเหอะ เดี๋ยวฉันโดนด่าที่มาช้า"
 
"ชิ!" จิ๊ปากอย่างเซ็งๆ ก่อนจะรายงานคนในห้อง แล้วร่างบางถึงจะเปิดประตูเข้าไป...
 
แอ๊ด...
 
เมื่อเธอเปิดประตูเข้าไป หัวใจของเธอแทบจะหยุดเต้นทันทีที่เห็นคนที่นั่งตรงข้ามกับบอสของเธอ
 
"พะ พี่ป็อป" พึมพำเรียกชื่อคนตรงหน้าอย่างตกใจ จนสมุดในมือตกลงมา
 
ปึก!
 
สมุดบัญชีตกลงกระทบกับพื้นอย่างจัง จนมีเสียงดัง เป็นการเรียกความสนใจจากรนสองคนในห้องได้อย่างดี
 
"ฟาง!!!" ร่างสูงตะโกนเรียกชื่อหญิงสาวร่างบอบบางคนตรงหน้าอย่างดีใจปนตกใจ เมื่อหันไปตามเสียงของบางอย่างตก
 
ส่วนร่างบางที่เริ่มรู้สึกตัวก็รีบเดินหนีออกจากห้องทันที!
 
"มึงรู้จักคุณฟางด้วยหรอว่ะ?" จองเบถามเพื่อนตัวเองอย่างงงๆ
 
"กูเป็นแฟนฟางเว๊ย! เราเข้าในผิดกัน ฟางก็เลยหนีไป แต่ตอนนี้กูเจอแล้ว!!" พูดแค่นั้นก็รีบวิ่งตามไปทันที...
 
พ่อหมีเจอแม่กระต่ายแล้ว เย้~!
เก๊าขอโต๊ด เก๊านับตอนผิด ตอนหน้าต่างหากที่เป็นตอนจบ T3T
จบจริงๆ แล้วด้วย
ไม่แน่คืนนี้อาจจะมาอัพตอนจบให้ทีเดียวเลย
แล้วเราจะได้ไปแต่งบทที่ 2 เรื่อง Chang to love ?? ซะที
เจอกันตอนจบจ้า ^O^