Rumor in love ข่าวฉาว? ข่าวลือ? ยังไงฉันก็รักเธอ

                           24

                          คิด...

'เขามาได้ไง แล้วมาทำอะไรที่นี่!!'

 

ร่างบางมัวแต่คิดคำตอบของคำถามๆ นี้ ตั้งแต่เมื่อเที่ยง ตอนที่เธอเจอกับเขา จนมานั่งเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง (อีกแล้ว...) จนดึกป่านนี

 

"โอ๊ยยยยยยยย!!! เมื่อไหร่จะคิดออกเนี่ย!" ร่างบางยีผมตัวเองอย่างหัวเสีย จนมีนต้องห้ามเอาไว้

 

"ยัยฟาง แกจะคิดอะไรมากมาย แกคิดแค่เรื่องงานบัญชีก็พอแล้ว เดี่ยวก็โดนบอสเทศเอาซะหรอก!" มีนห้ามร่างบางเอาไว้ ก่อนจะเทศเพื่อนของตนเอง

 

"เออน่า แกอ่ะ! แค่ยัยขนมจีนเทศฉันคนเดียวก็พอแล้ว! แกไม่ต้องเลย" หันไปทำตาขวางใส่ ก่อนที่จะกระโดดขึ้นเตียงแล้วล้มตัวลงนอนทันที

 

*** 'ขนมจีน' เพื่อนสนิทจอมเนียบอีกคนหนึ่งของ 'ฟาง' ซึ่งเธอมีแฟนชื่อ 'จองเบ' นิสัยจอมเทศนาเหมือนกับแฟนของเธอเองไม่มีผิด ขนาดเพื่อนตัวเองก็ไม่เว้น ยังบ่นให้กลับไปทำงาน ตรงนั้นตรงนี้ใหม่ อีกด้วย ได้จำแหน่งสูงกว่าเพื่อนๆ ของเธอ เนื่องจากได้แฟนเป็นบอส เธอจึงโดนหางเลขต้องเป็นเลขาของเขาไปซะงั้น?! ***

 

"เฮอะๆ มันเล่นถอดนิสัยจอมเทศนามาจากแฟนมันเลยหนิ" มีนพูดพลางนึกไปถึงงานชิ้นหนึ่งที่ถูกบอสของตนเองสั่งให้ไปทำ แล้วขนมจีนมาเห็น จึงโดนเทศเรื่องลายมือไปนิดนึง (เน้นว่านิดนึง!)

 

"ช่างมันๆ เอาเป็นว่า...เฮ้ย!! ห้าทุ่มกว่าแล้ว!!!" ร่างบางที่กำลังพูดต่อ ต้องอุทานออกมาอย่างตกใจ เมื่อเหลือบไปเห็นนาฬิกาที่หัวเตียง

 

"หา!!! พรุ่งนี้มีงานด่วนตอนเจ็ดโมงหนิ ซวยแล้วไง! รีบๆ นอนกันเหอะ"

 

"อืมๆ ราตรีสวัสดิ์นะมีน" ร่างบางพูดกับเพื่อนที่คลุมโปงไปแล้ว ก่อนที่จะกดปิดสวิตไฟ

 

"อื้ม ราตรีสวัสดิ์ฟาง" พูดทั้งๆ ที่ยังคลุมโป่ง ก่อนที่จะดข้าสู่ห้วงนิทรา

 

'พี่มาที่นี่คงจะไมบังเอิญเจอกันอีกรอบหรอกใช่มั้ย?!'

 

คิดในใจอย่างหวั่นๆ ก่อนที่จะข่มตาหลับเข้าสู่ห้วงนิทราตามเพื่อนของตนเองไป...

 

วันต่อมา...

 

กรี๊งงงงงงงงงงงงงง~!!

 

"อือออออออ..." ครางเสียงงัวเงีย เมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกกรีดร้องเสียงแหลม แถมเสียงดังไปทั่วห้อง

 

ก่อนที่ร่างบางจะเปิดเปลือกตาขึ้นมองไปรอบๆ ยังเห็นเพื่อนของตัวเองนอนใช้หมอนอุดหูอยู่ แล้วตนเองค่อยไปกดที่นาฬิกา ซึ่งทำให้เสียงนั้นหยุด

 

"ยัยมีนๆ" เรียกด้วยน้ำเสียงงัวเงีย แต่สิ่งที่ได้กลับมานั่นก็คือ...

 

"อืมมมม...แกไปอาบก่อนเลย เสร็จแล้วมาปลุกฉัน" มีนพูดเสร็จ ก็ล้มตัวนอนอีกรอบทันที

 

'ไหนใครบอกว่าวันนี้ต้องรีบ? - -?'

 

ร่างบางคิดในใจอย่างเนือยๆ กับอาการขี้เซาเข้าขั้นกว่า(?) ของเพื่อนตนเอง ก่อนที่ตะเดินเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวจนเสร็จ

 

ในขณะที่กำลังจะปลุก...

 

"หื้อออออ...ฉันบอกแล้วไง แกค่อยปลุกฉันตอนอาบน้ำเสร็จสี๊~" มีนพูดอย่างงัวเงีย มือไม้อยู่ไม่นิ่ง เอาแต่ปัดนู่นปัดนี่ อยู่นั่นแหละ

 

จนสุดท้ายร่างบางต้องใช้พลังเสียงเข้าขั้นสูงสุด(?) ในการปลุกเพื่อนของตน กว่าจะยอมตื่นก็ปาเข้าไปเกือบสาย - -;;

 

"เห็นมั้ย โดนยัยจีนเทศเพราะแกคนเดียวเลย ฮึ่ย!" ร่างบางพูดอย่างเซ็งๆ กับ มีน เมื่อขนมจีนเดินกลับไปทำหน้าที่เลขาส่วนตั๊วสวนตัวของบอสต่อ

 

"ก็แกอ่ะ! ฉันง่วงนี่นา -0-;"

 

"ยังไงซะแกก็ ว๊าย!" ในขณะที่กำลังจะพูดจนจบประโยค ร่างบางดันไปชนกับชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่งจนของในมือของเขาตกลงมา ชายหนุ่มที่เมื่อเห็นแค่เสี้ยวหน้าก็รู้ว่าเป็นใคร

 

'พะ พี่ป็อปปี้!'

 

"ขอโทษค่ะ"

 

เรียกชื่อคนตรงหน้าในใจก่อนจะรีบขอโทษ รีบเก็บของให้ และรีบคว้ามือเพื่อนของตนเองเดินหนีทันที

 

"ยัยฟาง! แกจะรีบไปไหน" ถามเพื่อนของตนเองอย่างงงๆ ที่โดนลากมา

 

"แกไม่รู้สักเรื่องได้มั้ย!?"

 

"อะ อ้าว =O=" มีนถึงกับเหวอ เมื่อได้ยินคำตอบจากเพื่อนของตนเอง

 

'ฉันไผทำอะไรผิดให้มันอารมณ์เสียอี๊กกกก~'

 

 

 

ในขณะที่ร่างสูงกำลังเดินไปยังห้องของผู้อำนวยการ ก็มีหญิงสาวร่างบางคนหนึ่งเดินเข้ามาชนเขาจนของในมือขอเขาตก

 

"ขอโทษค่ะ" เอ๊ะ! ความรู้สึกแบบนี้ มันคุ้นๆ เหมือนกับเป็น...

 

...ฟาง!!!

 

ผู้หญิงคนนั้นต้องใช่ฟางแน่ๆ 

 

แต่เมื่อเขาหันกลับไปดู ว่าเป็นใคร เธอคนนั้นกลับเดินหนีหายไปซะแล้ว

 

'เมื่อกี้ใช่เธอรึเปล่านะฟาง เสียงหวานๆ แบบนั้น...ต้องใช่เธอแน่ๆ ฟาง!!!'

 

---

มาอัพให้ในวันศุกร์สุขสำราญ (เย้~~~) \(>_<)/

เดี๋ยวตอนหน้าน่าจะเป็นตอนจบแล้วล่ะ (มั้ง)

ฝากเรื่องใหม่ด้วยน้า เรื่อง 'Change to love ?? เปลี่ยนเป็นรักได้รึเปล่า ??'

พึ่งคลอดเมื่อวาน สดๆ ใหม่ๆ 

ติดตามเรื่องใหม่แล้วอย่าลืมเรื่องเก่าล่ะ ใกล้จะจบละ

เจอกันตอนหน้าจ้า ^^