BECAUSE OF YOU.เพราะเธอคือลมหายใจ...

BECAUES OF YOU เพราะเธอคือลมหายใจ (NC)
 
ตอนที่14
 
 
 
 
                 เท้าแกร่งสาวเท้าวิ่งอย่างรวดเร็วเมื่อเสียงกรีดร้องเมื่อครู่ดังมาจากห้องนอนของเขา มือหนาผลัก
 
ประตูห้องออก ชายหนุ่มไม่รีรอเมื่อเห็นว่าร่างบอบบางกำลังนั่งคู้ตัวภายใต้ผ้าห่มผืนหนา เขารีบวิ่งไปสวมกอดคน
 
ตัวเล็กทันที น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยปลอบโยนหญิงสาว
 
 
 
           “ไม่เป็นไรนะฟาง พี่อยู่นี่แล้วคนดี”
 
 
 
         “พี่ป๊อปอย่าทิ้งฟาง ฮือ รอฟางก่อน ฮือๆ”ใบหน้าสวยหวานสะบัดไป-มาทั้งน้ำตา เขาหลับตาลงพร้อมๆกับ
 
กอดรัดร่างเล็กให้แน่นยิ่งขึ้น ยิ่งฟางร้องไห้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกผิดมากเท่านั้น
 
 
         “ฮึก ฮือๆ...”เขาเอนตัวให้ร่างของฟางและเขานอนราบกับเตียง ก่อนจะคลายอ้อมกอดเล็กน้อย ใช้ท่อน
 
แขนให้เธอหนุนต่างหมอน มืออีกข้างก็ยังเกาะเกี่ยวเอวบางไว้เช่นเดิม
 
 
 
          “หลับง่ายจริง”เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆ เมื่อคนตัวเล็กที่เมื่อตะกี้ยังร้องไห้ฟูมฟายกลับหลับไปเสียดื้อๆ
 
เขาหลับตาลงบ้าง เพื่อเตรียมตัวเข้าสู่ห้วงนิทราตามภรรยาสาวไป... ริมฝีปากอิ่มกดจูบลงบนริมฝีปากหยักลึกก่อน
 
จะผละออก ดวงตากลมโตยังคงทอดสายตามองชายหนุ่มข้างกาย เมื่อตอนหัวค่ำของเมื่อวานจู่ๆภาพเหตุการณ์
 
ระหว่างเขาและเธอก็หวนกลับมาอีกครั้ง ตอนนั้น เขาวิ่งหนีเธอไปท่ามกลางสายฝน ทั้งที่เธอพยายามเรียกไว้เขาก็
 
ยังไม่คิดจะหันกลับมามองเธอแม้แต่น้อย สายฟ้าที่ฟาดลงผ่าต้นตาลไม่ห่างไปเพียงหนึ่งเมตรทำให้เธอเกือบเอา
 
ชีวิตไม่รอด แต่สุดท้ายแล้วเขาก็กลับมาช่วยเธอ ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาจะใจร้ายได้ถึงขนาดนี้...
 
แต่ก็ไม่น่าเชื่อเหมือนกันที่เธอยังรักคนใจร้ายได้อย่างไม่มีข้อแม้...
 
 
 
           “ตื่นแล้วหรอฟาง”น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยถาม เธอมองไปรอบๆห้องที่ยังคงมืดสนิท แต่เธอเชื่อว่าเวลานี้คง
 
จะเป็นเวลาของเช้าวันใหม่แล้ว
 
 
 
            “ค่ะ กี่โมงแล้วคะ”ลำแขนแกร่งผละออกจากเอวของเธอ ก่อนจะควานหาโทรศัพท์มือถือเพื่อกดดูเวลา
 
 
 
           “ตีสาม”
 
 
 
          “ฟางไปอาบน้ำดีกว่า ไม่ได้อาบน้ำตั้งแต่เมื่อวานแล้ว”
 
 
 
         “อาบด้วยสิ”ไม่ต้องรอคำตอบรับจากเธอ ลำแขนแกร่งก็ช้อนร่างของเธอขึ้นทันที เท้าแกร่งก้าวอาดๆไปใน
 
ห้องน้ำ ก่อนจะใช้เท้าแกร่งปิดประตูเมื่อสามารถเข้าไปในห้องน้ำได้แล้ว ริมฝีปากหยักลึกเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อ
 
วางร่างเล็กให้ยืนใต้ฝักบัว เขายื่นมือหมุนเปิดน้ำ ก่อนจะทอดสายตามองร่างเล็กภายใต้ชุดเดรสสีชมพูที่เปียกลู่จน
 
แนบไปกับร่างเล็กทั่วทั้งตัว
 
 
 
          “ฟางอาบเองได้”เสียงหวานเอ่ยบอกเขา เขาหลุดยิ้มเมื่อเห็นว่าใบหน้าสวยหวานขึ้นที่จัด ร่างแกร่งบด
 
เบียดเข้ากับร่างเล็กดันให้ติดกำแพง ก่อนริมฝีปากหยักลึกจะเข้าครอบครองเรียวปากอิ่มอย่างเร่าร้อน มือหนาลูบไล้
 
ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างเล็กอย่างหลงใหล ก่อนจะเลื่อยไปทางด้านหลัง เพื่อรูดซิปเดรสตัวสวยลง มือหนา
 
จัดการปลดพันธนาการให้พ้นจากร่างเล็กจนเปลือยเปล่า ริมฝีปากหยักลึกละจากเรียวปากอิ่มแสนหวาน เลื่อนลงมา
 
บดจูบบนรอยตีตราอย่างแผ่วเบา มือหนายังคงเคล้นคลึงอกอวบอย่างหลงใหล ปลายนิ้วไล้ยอดอกสีระเรื่ออย่าง
 
แผ่วเบาทำให้ร่างเล็กแอ่นกายเข้าหามือหนาอย่างไม่รู้ตัว เสียงครางผะแผ่วกลับดังขึ้น เมื่อนิ้วเรียวแกร่งถูกส่งเข้าสู่
 
ภายในกายสาวเพื่อเตรียมความพร้อมให้คนตัวเล็ก มือเล็กลูบไล้อกแกร่งอย่างซุกซน ก่อนจะจัดการปลด
 
กระดุมออกเพื่อเปลื้องเสื้อเชิ้ตออกจากร่างแข็งแกร่ง มือเล็กลูบไล้ไปตามอกแกร่งเรื่อยมาจนถึงหน้าท้องแกร่งที่
 
เต็มไปด้วยมัดกล้ามของคนที่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ มือเล็กเลื้อยลงปลดเข็มขัดหนังออกจากเอวสอบ หาก
 
แต่ต้องชะงักเมื่อริมฝีปากหยักลึกบดจูบลงบนเรียวปากอิ่ม ก่อนร่างเล็กจะกระตุกเกร็งเมื่อชายหนุ่มส่งหญิงสาวให้
 
ก้าวข้ามผ่านเส้นสายรุ้ง ลำแขนแกร่งประคองร่างเล็กไว้เมื่อร่างของหญิงสาวทรุดฮวบ มือหนาปลดพันธนาการออก
 
จากร่างกายอย่างเร่งรีบ ก่อนลำแขนแกร่งจะสอดเข้าใต้ข้อพับขาเรียวของหญิงสาว
 
“พี่ป๊อป อือ”เสียงหวานเรียกชื่อคนรักด้วยน้ำเสียงปร่า ก่อนกายแกร่งจะถูกส่งเข้าภายในกายสาว ใบหน้าสวยหวาน
 
ซบลงบนบ่าแข็งแกร่งของสามีหนุ่ม เมื่อเขาเร่งจังหวะเพลงรักที่รุนแรงขึ้นจนร่างของเธอสั่นเทิ้มกับความเสียวซ่าน
 
หวานแหลมที่เสียดแทงไปทุกอณูของร่างกาย เสียงเข้มครางในลำคอเมื่อความอ่อนนุ่มโอบรัดรอบกายของเขา
 
อย่างแนบแน่น เขาใช้แขนสอดเข้าใต้ข้อพับขาเรียวอีกข้างของหญิงสาว เมื่อเห็นว่าเธอทรงตัวไม่อยู่ ขาเรียวตวัด
 
รอบเอวสอบที่ชายหนุ่มบรรเลงเพลงรักอย่างหนักหน่วง
 
 
 
           “อ๊ะ พี่ป๊อป ร้อน อ่า”ชายหนุ่มรีบเร่งจังหวะเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กใกล้ปลายทางเต็มที เขากดจูบลงบนเรียว
 
ปากอิ่มก่อนจะบดจูบอย่างอ่อนหวานก่อนจะขยับเอวสอบอย่างรัวเร็ว เขาถอนจูบออกก่อนเสียงครางหวานหูจะเปล่ง
 
ออกจากปากอิ่ม ร่างเล็กกระตุกแอ่นเกร็ง สายธารแห่งชีวิตถูกปลดปล่อยเข้าภายในกายสาวที่บีบรัดตัวตนของ
 
เขาแน่น พร้อมๆกับเสียงครางเข้มๆของชายหนุ่ม กายแกร่งถูกถอดถอนออกจากร่างแสนเย้ายวน
 
 
 
          “อือ ฟางรักพี่ป๊อปนะ”
 
 
 
          “พี่ก็รักฟางคนดี”เขายิ้มเมื่อคนตัวเล็กที่เพิ่งพูดจบประโยคกลับหลับคาอกเข้าไปเสียดื้อๆ เขาหยิบสบู่เหลว
 
เทลงบนฝ่ามือ ก่อนจะคลึงไปตามร่างเล็กที่แดงก่ำจากเพลงรักจังหวะร้อนแรง ก่อนจะคลึงครีมไปทั่วร่างของตัวเอง
 
ปล่อยให้สายน้ำจากฝักบัวชะล้างคราบสบู่ออก เขาเอื้อมมือปิดฝักบัว ก่อนจะช้อนอุ้มร่างเล็กออกจากห้องน้ำ ร่าง
 
เล็กถูกวางลงบนเตียง ชายหนุ่มเดินโทงๆไปหยิบผ้าขนหนูมาพันรอบเอว ก่อนจะนำอีกผืนไปซับหยดน้ำที่เกาะ
 
พราวตามร่างเล็ก เพียงแค่เห็นอารมณ์ของเขาก็พลุ่งพล่าน สิ่งที่คิดว่าพอกลับไม่เคยพอเมื่ออยู่กับผู้หญิงคนนี้ เขา
 
สะบัดศีรษะไล่ความคิดอกุศล ก่อนจะเช็ดผมนุ่มที่เปียกลู่ให้พอหมาดๆ ก่อนจะเดินไปหยิบชุดนอนสวมให้คนตัว
 
เล็ก ก่อนจะดึงผ้าห่มคลุมให้ แล้วเดินไปจัดการความเรียบร้อยกับตัวเอง
 
 
 
        “ฝันดีดีนะยัยเด็กดื้อ”ชายหนุ่มเอ่ยติดตลก หากแต่ภายในใจกลับว้าวุ่น กลัวเหลือเกินว่าวันพรุ่งนี้เธอจะตื่น
 
ขึ้นมาพร้อมกับความทรงจำร้ายๆแล้วเธอจะไม่ให้อภัยเขาอีกต่อไป...
 
 
 
 
 
 
 
 
                       สายลมอ่อนๆพัดปลิวดอกพุดให้ร่วงหล่นจากต้น ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆไปทั่วบริเวณสวนหย่อม
 
หญิงสาวหลับตาพริ้มภายในอ้อมกอดของชายคนรักอย่างมีความสุข
 
 
 
          “พร้อมหรือยังครับ”ฟางแอบย่นคิ้วเมื่อป๊อปปี้ถามเช่นนั้น คนอะไรไม่โรแมนติกเอาเสียเลย
 
 
 
         “พร้อมแล้วค่ะ”เธอลืมตาขึ้น พร้อมรับฟังเรื่องราวของเขาและเธอตั้งแต่ต้นจนปลาย และสาเหตุที่ทำให้เธอ
 
ต้องความจำเสื่อมกลายเป็นคนป่วยไปเสียได้ แต่โดยรวมแล้วเธอก็คงเป็นคนป่วยที่มีความสุขที่สุดในโลก...
 
         “เรื่องมันมีอยู่ว่า...”
 
 
 
 
 
 
 
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
มาแล้ววววววว จัดไปสองตอน เพราะเมื่อวานไม่ได้อัพนั่นเอง อิอิ เอาNC มาเสิร์ฟก่อนปิดเรื่อง จะจบเรื่องแล้ว ยัง
 
ไงฝากติดตามเรื่องใหม่ด้วยน้า จะอัพตอนแรกพรุ่งนี้แล้ว ใครอยากอ่านขอเสียงหน่อยยยย