มาเฟีย(ที่รัก) ♥

มาเฟีย(ที่รัก) บทที่ 13

          "ฉันเกลียดนาย"ประโยชน์นั้นทำให้โทโมะเจ็บจี๊ดไปถึงหัวใจ เขาไม่เคยคิดจริงจังอะไรกับเธออยู่แล้วทำไมจะต้องแคร์ด้วย แต่ความรู้สึกปวดร้าวที่ใจราวกับคนอกหัก ทำให้เขาไม่อยากพูดคุยกับใคร อยากอยู่เงียบๆเพียงคนเดียวด้วยซ้ำ ชายหนุ่มรา่งสูงเดินเข้าไปในห้องพยาบาลที่ปลายฟ้านอนอยู่

          "พี่แก้วกลับแล้วหรอค่ะ"ฟ้าถาม

          โทโมะไม่ตอบ เขานั่งนิ่งๆ ไม่พูดไม่คุยกับนองสาวแม้แต่คำเดียว ไม่นานเคนตะก็เปิดประตูมาพร้อมกับจินนี่

          "พี่เคนตะ... !"ปลายฟ้าลุกขึ้นนั่งบนเตียงคนไข้

          "ปลายฟ้าจำได้มั้ย ที่พี่เคยบอกว่าพี่ไม่สามารถเป็นแฟนกับฟ้าได้"เคนตะพูด

          "จำได้ค่ะ"ปลายฟ้าก้มหน้า

          "ถึงพี่จะเป้นแฟนกับฟ้าไม่ได้ แต่พี่จะเป็นพี่ชายที่แสนดีและอบอุ่นของฟ้าได้นะ""เคนตะโอบฟ้า"พี่จะดูแลฟ้าเองหายไวๆนะครับ"เคนตะพูดจบก็หอมแก้มฟ้า

          "ขอบคุณนะค่ะพี่เคนตะ แล้วนี่ใครคะ"ฟ้ามองไปที่จินนี่

          "นี่จินนี่เป็นแฟนพี่"เคนตะพูด

          "สวยจังเลยนะค่ะ ฟ้าฝากพี่เคนตะด้วยนะตอนนี้ฟ้าดีใจที่สุดที่มีพี่เคนตะอยู่ข้างๆ คอยดูแล ฟ้าจะรีบหายไวๆนะค่ะเราจะได้ไปเที่ยวด้วยกัน"ฟ้ายิ้ม

          "รีบๆหายไวๆนะจ๊ะ"จินนี่พูดบ้าง

          "แต่อีกเรื่องที่ฟ้าัยังไม่สบายใจ. . ."ฟ้าพูดเบาๆ

          "เรื่องไรหรอจ๊ะ"จินนี่ถาม

          "ฟ้าอยากให้พี่โมะเลิกเป็นมาเฟียสักที"ฟ้่าพูดจบ โทโมะก็ลุกขึ้นและเดินออกจากห้อง

          โทโมะเดินออกจากห้องมาไม่สนใจสายตาของคนอื่นๆ มันสายไปแล้วที่เขาจะเป็นคนดี แต่มันไม่สายไปที่เขาจะง้อใครบางคน คนที่เขาไม่เคยแคร์ ไม่สนใจ แต่ตอนนี้กลับกันเขากับรักผู้หญิงคนนั้นสุดหัวใจ และขาดเธอไม่ได้จริงๆ

ที่บ้านแก้ว

           เกลียดที่สุดเลยทำไมจะต้องเสียน้ำตาให้คนอย่างหมอนั่นด้วย เพิ่งรู้ว่าเรารักเขาแล้วจริงๆ ไม่นะฉันเคยบอกกับตัวเองแล้วนิว่าจะไม่รักเขา ไม่ ไม่ ไม่ แงงงงงงงง T^T

           "ตายมั้ยเนี่ยพี่แก้วร้องไห้ข้ามวันเลย"ธามไทถาม

           "ฮือๆๆๆ อะ อุก อะ อี อิ อิ อะ อะ อะ อะ ฮือๆ"พูดไม่ออกเลยเพราะสะเอื้อนหนักมากตอนนี้เสียใจ

           "พูดไม่เป็นภาษาเลยนะพี่ ต้องหาคนมาดามใจพี่แล้วมั้ง"ธามไทพูด

           ฉันไม่ตอบเพราะตอบไปก็ไม่รู้เรื่อง ได้แต่มองหน้าหล่อๆของน้องชายตัวเอง

           "ซับน้ำตาก่อนนะพี่ แล้วไปเที่ยวกับผมดีกว่าจะได้เลิกคิดอะไรที่มันฟุ้งซ่าน"ธามไทพูด ก็จริงนะไปเที่ยวไหนดีสุสานคนเศร้า ทุ่งกุลาร้องไห้ หรือว่า... เฮ้ย แล้วจะไปที่ที่มีความเศร้า ร้องไห้ทำไมเล่า T^T

           "ไปเถอะพี่ ไปอาบน้ำแต่งตัวจะได้รีบไปกัน"โอเคเลย งั้นไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า

ที่โรงหนัง

           โธ่ นึกว่าจะไปไหนที่แท้ก็มาโรงหนังนี่เอง อย่างน้อยดูหนังก็น่าจะช่วยไรได้บ้าง

           "เอาเรื่องนี้นะธาม มันน่าสนุกดี"ตอนนี้เลิกร้องไห้แล้วแต่ใช่ว่าจะเลิกเศร้านะ

           "งั้นเด๊่ยวผมไปซื้อตั๋วนะ"พูดจบธามก็วิ่งไปต่อแถว อยู่สาวสวยเชียวนะ -3-

           ตุ๊บ !!!~ แหก โครม ใครชนเราเนี่ยกระเด็นล่ะท่าน

           "ขอโทษครับ เป็นไรมั้ยคุณมาๆ ผมช่วย"เสียงหล่อๆ ถามอย่างโง่ๆ เล่นชนซะกระเด็นแบบนี้ไม่เจ็บเลยมั้ง

           มือข้างนึงยื่นมาเพื่อจะฉุดขึ้นจากพื้นแต่วิ่งอย่าิคิดนะว่าจะดีด้วย ไหนก็ยื่นมือมาแล้วฉันจะไม่ทำให้นายเสียน้ำใจเล็กๆหรอกนะ

           พอจับมือเขาได้เขาก็ดึงขึ้นแต่ช่วงที่จับน่ะฉันบีบมือเขาแน่นมากๆ บีบเขาไป บีบให้ตาย สีหน้าเขาช่างดูนิ่งมากเลยนะนั่น

           "บีบมือผมทำไมเนี่ย"อ้าว ก็นึกว่าไม่รู้สึกเห็นนิ่งๆ

           "ผมชื่อ เควิน นะครับ"เขายิ้มให้ หนุ่มน้อยหน้าขาวคนนี้นามเพราะดีนะ แต่ที่วิ่งชนเมื่อกี้ยังไม่หายเลย

           "พี่เจ็บตรงไหนเนี่ย ผมขอโทษนะครับที่ไม่ดูทางมาวิ่งชนนางฟ้าสวยๆแบบพี่ได้ไงเนี่ย"ป๊าดดด ปากหวานนะเนี่ย พูดอย่างนี้กับผู้หญิงทั้งโลกมั้ยเนี่ย

           "อ้าว ไอ้เควินมาได้ไงเนี๊ยยยยยยย"ธามลากเสียงยาวๆ

           "อ้าว ธามไทมาดูหนังกับใครเนี่ย"เควินถาม

           "กับพี่สาวน่ะสินี่ พี่แก้ว"ธามไทชี้มาที่ฉัน"พี่แก้วนี่เควินเพื่อนธามเอง"แนะนำตัวจบธามก็ยิ้มกว้าง

           เพิ่งรุ้นะเนี่ยว่าเควินเป้นเพื่อนธาม ดูก็น่ารักดีนะ

           "มีแฟนยังครับ"เฮ้ย เควินถามทำไมเล่า

           "ยังหรอก ก็เพราะพี่ฉันน่ะอกหักก็เลยพามาดูหนังเนี่ย"ธามพูด ฉันบอกเลิกโทโมะนะจะอกหักได้ไงแค่ทำใจไม่ได้เท่านั้นเองยะ

           "ก็แสดงว่าโสด งั้นผมจีบนะ"ใจกล้ามากเลย ใจถึงจริงๆ นี่เราจะมีแฟนคราวน้องเลยหรอเนี่ย