Back Togeter

-----------------------------------------------------

หลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ มารู้อีกทีตอนที่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกที่คนตัวโตแอบตั้งไว้

“พี่ตื่นได้แล้วจะ 9 โมงแล้วเดี๋ยวไม่ทัน”

“ตื่นแล้วครับ หลับสบายรึป่าว”

“สบายคะ พี่หล่ะหลับสบายรึป่าว” ลุกขึ้นนั้นบนเตียงข้างแฟนหนุ่ม สะบัดผมไล่อาการงัวเงีย

“สบายครับ ตัวเล็กไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวพี่อาบต่อนะ”

“ทำไมพี่ไม่ลุก” ทำหน้ายู่หันมาถาม สายตาจับผิด

“เดี๋ยวพี่ลุกไงครับ ทำหน้าแบบนี้อีกแล้วนะ” บอกเสียงหวาน จะให้พี่ลุกได้ไง แขนพี่ชาไปหมดแล้ว เล่นนอนกอดตัวเล็กทั้งคืน ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หายครับ

“แก้วนวดให้” ขยับนั่งพับเพียบข้างๆ ก่อนจะยกแขนข้างที่ตัวเองหนุนเมื่อคืนวางบนตัก ค่อยๆ บีบนวดตั้งแต่หัวไหล่ไล่มาถึงข้อมือ แฟนหนุ่มมองการกระทำของตัวเล็กตาหวานฉ่ำ อย่างนี้รึป่าวที่เค้าเรียกว่าคู่ชีวิตรู้ใจทุกเรื่อง พอผ่อนคลายจากอาการเมื่อคืน ค่อยๆยันกายลุกขึ้นนั่ง คว้าคนสวยมากอดแน่นจากด้านหลัง วางหน้าหล่อเกยบนไหล่นวลเนียน

“ขอบคุณครับ ข้อมือเจ็บอยู่ไหม”

“ไม่แล้ว พี่ไปอาบน้ำได้แล้วคะ”

“อาบพร้อมกันไหม จะได้ไม่สาย” พอมีแรงขยับ ก็ส่งสายตาแบบนี้อีกแล้ว

“ไม่ พี่ไปอาบน้ำได้แล้ว”

“ตัวเล็กอ่ะ เห็นกันหมดแล้วนะ” พูดเสียงหวานกดจูบลงบนไหล่เนียน อยากอยู่อย่างนี้ทุกวัน

“ไปเถอะนะ เดี๋ยวแก้วเตรียมเสื้อผ้าให้ อย่าดื้อสิ”

“ขอพี่หอมหน่อยนะ”

กว่าจะยอมเสียหอมที่แก้มนวลไปหลายที ร้ายจริงๆ หาเสื้อกล้ามตัวใหญ่ที่มีอยู่ในตู้เตรียมไว้ให้ ก่อนจะออกไปเตรียมอาหารเช้าโชคดีอยู่บ้างที่ยังมีโจ๊กสำเร็จรูป เพราะไม่ได้อยู่ซะนานของสดที่มีอยู่ก็ต้องโละทิ้งเพราะดูจากสภาพแล้วคงไม่ไหว

-------------------------------------------------

เดินออกมาจากห้องน้ำก็พบกับสภาพห้องที่เรียบร้อย มีชุดสำหรับวันนี้พับวางอยู่บนเตียงแต่ไร้เงาแมวน้อยของผม ไม่ต้องงงครับว่าทำไมผมไม่โวยวาย ไอ้ทีแรกก็ตกใจเหมือนกันร้อนรนไปหมด จนได้กลิ่นหอมๆ ที่ลอยเข้ามาถึงโล่งอก สุดที่รักผมอยู่ด้านนอกแน่ๆ แล้วคงทำอะไรไว้รอผมอีกตามเคย

ตั้งแต่เป็นเพื่อนเห็นห้าวๆ แมนๆ ผมก็นึกว่าคงทำอะไรไม่เป็น ที่เรียบร้อยเพราะมีแม่หรือไม่ก็กิ่งทำให้แน่ๆ จนมาขยับสถานะ ถึงได้รู้ว่าผมเลือกคนมาเป็นแม่ของลูกไม่ผิด เรียบร้อย ออกจะเจ้าระเบียบซะด้วยซ้ำ รีบแต่งตัวเดินออกมาข้างนอกก็พบโจ๊กร้อน 2 ถ้วยวางรออยู่แล้ว แล้วแมวน้อยผมหล่ะ แกล้งพี่อีกแล้วชะเง้อหาก็ไม่เห็น ใจหายวูบอีกครั้ง แล้วก็โล่งครับเมื่ออยู่ๆแมวน้อยก็เปิดประตูห้องเข้ามา

“จะออกไปไหนทำไมไม่บอกพี่หล่ะครับ” เดินเข้ามากอดเอวบาง คงร้อนหล่ะสิดูจากเม็ดเหงื่อที่ผุดบนหน้าหวานก็รู้

“แก้วแค่ออกไปทิ้งขยะ พี่ปล่อยก่อนนะแก้วอยากอาบน้ำอ่ะร้อน”

“รีบทิ้งทำไม เดี๋ยวพี่ไปทิ้งให้ แล้วออกไปทั้งที่แต่งตัวแบบนี้มันน่าตีนัก พี่หวงนะครับ” มือหนาลูบเม็ดเหงื่อที่ผุดเต็มหน้าหวาน

“พี่ ปล่อยแก้วก่อนนะร้อนจริงๆ”

“ปล่อยก็ได้ เร็วๆนะครับพี่รอทานข้าวนะ”

ปล่อยได้ก็รีบวิ่งเข้าห้องไปอาบน้ำ คงร้อนจริงๆ ใช้เวลาไม่นานก็เดินออกมาจากห้อง จะมีใครว่าอะไรไหมถ้าผมจะหลงรักสาวตรงหน้าอีกแล้ว เสื้อยืดโปโลเข้ารูปพอดีตัวกับกางเกงวอล์ม แต่ที่แปลกตรงที่รวบผมขึ้นไปทำเป็นมวยผม มีไรผมที่เก็บไม่หมดลงมาปลกหน้าประปราย แค่นี้ก็เซ็กซี่แล้วครับ

“แต่งแบบนี้พี่ไม่อยากให้ออกจากห้องเลย”

“ทำไมไม่กินข้าว” เดินหน้ามุ้ยเข้ามาหา ก่อนจะลากแฟนหนุ่มนั่งประจำที่

“ก็รอตัวเล็กไง มาพี่หิวแล้วครับ” โอบเอวแฟนสาวบอกเสียงทะเล้น

“พี่นั่งนิ่งๆก่อน”

“ทำไมหล่ะครับ ตัวเล็กไม่หิวเหรอ”

“หิวคะ แต่เดี๋ยวแก้วมัดผมให้พี่ก่อน ดูสิปิดหน้าปิดตาหมดแล้ว วันนี้ไปตัดผมมั้ย” มือเรียวเล็กค่อยๆ รวบผมที่ปิดหน้าแฟนหนุ่ม

“อยากให้ตัดแล้วเหรอ แต่พี่ไม่อยากตัดอ่ะอยากให้ตัวเล็กมัดผมให้ทุกวันได้รึป่าว” ดึงมือเรียวแฟนสาวโอบรอบคอ หันมองหน้าสวยตาหวาน

“หิวข้าวคะ ปล่อยได้แล้ว” คนสวยส่งตาหวานไม่แพ้กัน

“ไม่อยากปล่อย ....” ดึงหน้าหวานเข้ามาจูบดื้อๆ จูบแสนหวานเนินนาน จนคนสวยประท้วง

“พี่อ่ะ ......แก้วไม่คุยด้วยแล้ว” ฟาดแรงๆ ที่ไหล่หนา ก่อนจะเดินลิ่ว นั่งตักโจ๊กเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ

นั่งยิ้มมองแมวน้อยตรงหน้า อยากจะแกล้งแต่ปล่อยไว้ก่อนดีกว่า หึ้ม ยิ่งเห็นยิ่งหมั่นไส้ไอ้ตัวเล็ก

“พี่ไม่กินเหรอ ถ้าไม่กินแก้วจะเก็บล้าง” งอนอีกแล้ว ไม่รู้จะงอนทำไมพี่แค่จูบนิดเดียวเอง

เดินอ้อมจะมาเก็บชามไปล้างก็ต้องล้มไปกองบนตักเจ้าพี่ตัวแสบ ก่อนจะกระซิบเบาๆ ข้างหูคนบนตัก

“ใจร้ายขนาดไม่ให้ผัวกินข้าวเลยเหรอครับ” ทุกครั้งที่ได้ยินคำพูดไร้การเซ็นเซอร์ อยากจะตบปากนัก แล้วไอ้หน้าเจ้ากรรมทำไมต้องแดงขนาดนี้ ทั้งเขิน ทั้งอาย

“.....”

“ถ้าไม่ห่วงผัว ก็ทิ้งได้เลยครับคุณเมีย” โยกเอวคนสวยบนตักที่นั่งก้มหน้าไม่กล้าแม้จะสบตา รู้ว่าเขินรู้ว่าอาย แต่พี่ชอบครับ กะว่าจะแกล้งให้อายแต่คนที่อึ้งกับเป็นผมครับ อยู่ๆ แมวน้อยก็โผกอดผมแน่น ไม่รู้ว่าเสียใจเรื่องอะไร

“ตัวเล็กเป็นอะไรครับ กอดพี่ซะแน่นเชียว” ถามเสียงอ่อนโยน ทั้งตกใจทั้งเป็นห่วง กอดคนสวยแน่นไม่แพ้กันก่อนจะฝังจมูกที่ซอกคอขาวถามคนสวยแสนรัก เป็นห่วงกับอาการคนตรงหน้า

“โดน .... แกล้งคะกินข้าวได้แล้ว ถ้าช้าแก้วจะไปแท็กซี่” บอกเสียงหวาน ก่อนจะลุกเก็บชามตัวเองไปแช่ นั่งรออารมณ์ดีที่ห้องรับแขก แมวน้อยร้ายขึ้นทุกวันไม่รู้ติดมาจากใคร นี่ผมเสียรู้เจ้าตัวเล็กเต็มๆเลยครับ

“อืม ตัวเล็กฝากไว้ก่อนนะครับ” ตักโจ๊กเข้าปาก แต่อดยิ้มไม่ได้กับอาการคนสวยเมื่อครู่ ถ้าไม่ติดว่าต้องทำงานพ่อจะกดมันซะตรงนี้เลย

---------------------------------------------

“พี่ทำอะไร ไม่ต้องเดี๋ยวแก้วทำเอง” ร้องห้ามเมื่อเห็นร่างสูงกำลังจะเก็บชามไปล้าง

“พี่ทำได้แค่นี้เอง”

“ไม่ต้องคะแก้วทำเองพี่ไปรอตรงนู้นดีกว่า” รีบเดินมาขวาง ไม่ได้กลัวว่าจะทำเลอะ แต่มันไม่ใช่หน้าที่

แต่เจ้าตัวแสบก็ใช่ว่าจะเชื่อยืนกอดเอวมองแฟนสาวล้างชามเฉยเลย กว่าจะเสร็จต้องใช้เวลามากกว่าปกติ ไหนต้องระวังชามจะแตก ไหนจะหลบการจู่โจมของผีดิบเอาแต่ใจ

-------------------------------------------------

ใช้เวลาเดินทางร่วมชั่วโมงกว่าจะถึงแต่มีความสุขครับได้แหย่ตัวเล็กชอบที่สุด ฝ่ายสตาฟก็เตรียมพร้อมพอเห็นรถกับทะเบียนก็จำได้ จัดให้จอดรถในส่วนของทีมงาน อย่างนี้พี่ก็รู้สิว่าผมมากับใคร แต่ช่างเถอะเพราะเฮียก็รู้แล้ว เดินลงรถได้ก็โอบเอวคนสวยโชว์ซะเลย มีแต่ตัวเล็กผมนี่แหละ บอกว่าไม่ได้ถึงเฮียรู้แต่ทีมงานไม่รู้ แล้วที่เฮียรู้ก็แค่รู้ว่าเจอกันแล้ว ไม่ได้รู้ไปมากกว่านั้น สุดท้ายผมก็ต้องยอมครับ ปล่อยให้ตัวเล็กเดินเข้าไปก่อน ส่วนตัวผมเดินตาม แต่ผมไม่ชอบเลยกับไอ้สายตาที่มองตัวเล็กของผมเห็นแล้วหงุดหงิด รอให้คอนเสริต์จบก่อนแล้วจะได้รู้ฤทธิ์ผม

--------------------------------------------------------