Back Togeter

-----------------------------------------------------

“อาบน้ำคะ” ดันแฟนหนุ่มเข้าห้องน้ำก่อนหาเสื้อผ้าไว้ให้

เข้าไปอาบน้ำสักพัก ร่างสูงก็เดินออกมา แล้วก็ต้องพบกับแฟนสาวที่นั่งนวดข้อมืออยู่ รีบเดินเข้ามาดู ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกผิด

“ขอพี่ดูหน่อย” เดินมาข้างๆก่อนจะช้อนร่างบางขึ้นนั่งบนตัก คว้าข้อมือเล็กขึ้นมาดู

“มันจะบวมรึป่าว” หันมาถามแฟนหนุ่มกลัวว่าจะบวมแล้วทำอะไรไม่ถนัด พรุ่งนี้ซ้อมพร้อมกันด้วย

“ไม่บวมหรอกครับ” บอกพร้อมกับค่อยๆขยับข้อมือแฟนสาวเบาๆ

“ปวดรึป่าว” ถามพร้อมโอบเอวบางประชิดตัว หน้าหล่อสัมผัสแก้มนวล

“ถ้าพี่ไม่หมุนข้อมือก็ไม่ปวดคะ”

“พี่ไปซื้อยาให้ดีกว่า” ห่วงจริงๆ กลัวจะบวมครับ ดูสิคงเจ็บมากสิท่า พี่ขอโทษนะตัวเล็ก

“ไม่เป็นไรพี่ มันดึกแล้วพี่บอกว่าไม่บวม แก้วเชื่อคะ” ยิ้มบางบอกแฟนหนุ่ม

“พี่ปล่อยได้แล้วคะแก้วจะอาบน้ำ”

“ให้พี่ไปส่งไหม” ถ้าเป็นเมื่อก่อนถามอย่างนี้ผมต้องหวังอย่างอื่นครับ แต่วันนี้ไม่ครับห่วงตัวเล็กมากกว่า

“ไม่เป็นไรคะ พี่แต่งตัวได้แล้ว”

“ครับ ขอหอมหน่อยดิ”

“ไม่ให้ ................. พี่อ่ะ” ไม่ต้องรอคำตอบ หอมแก้มนวลก่อนปล่อยคนบนตักไปอาบน้ำ คนตัวเล็กหน้าแดงเหมือนมะเขือเทศค่อยๆลุกจากตัก เดินหยิบชุดคลุมก่อนเข้าห้องน้ำ

ปล่อยน้ำอุ่นชำระร่างกาย หลังจากผ่านเรื่องหนักๆมา รู้สึกสบายก็ตอนนี้ มองดูข้อมือแดง คงไม่เป็นไรมากมั้ง แต่ช่างเถอะพรุ่งนี้เจ็บค่อยไปหาหมอ กว่าจะอาบน้ำเสร็จก็ร่วมครึ่งชั่วโมง ทำไงได้ในเมื่อเป็นเวลาผ่อนคลายของแก้ว ป่านนี้พี่คงหลับแล้วมั้ง

เดินออกมาจากห้องน้ำ ก็พบเจ้าตัวยุ่งนอนอยู่บนเตียงแล้ว คงหลับแล้วจริงๆ รีบเปิดตู้มองหาเสื้อผ้า แต่ไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ก็ไอ้พี่ตัวแสบหอบกลับไปไว้บ้านหมดแล้ว ดีนะยังหลงเหลืออยู่บ้าง แต่เป็นกางเกงขาสั้นกับเสื้อกล้ามเนี้ยะนะ ชุดนี้เค้าไว้ใส่สำหรับนอนคนเดียว แล้วสถานการณ์อย่างนี้อันตรายคะ แต่อย่างไงก็ต้องใส่ ดีกว่าไม่ใส่อะไรเลย นึกแล้ว ..... เฮ้อ! ขอให้พี่หลับ แล้วก็ขอให้รอดนะแก้วใจ

“ใส่ชุดนี้นอนไม่กลัวเหรอครับ” ผมว่าวันนี้ผมจะไม่กวนแล้วนะ เจอเรื่องไม่ดีของผมมาเยอะให้พักดีกว่า ขอแค่นอนกอดเฉยๆ ก็ชื่นใจ แต่เห็นชุดนอนทูนหัว พี่จะอดใจไม่ไหวนะครับ เห็นตัวเล็กๆ อวบเหมือนกันนะแถมเซ็กซี่อีกต่างหากเมียผม

“พี่แกล้งหลับเหรอ งั้นคงเห็นตลอดแล้วสิ” นึกแล้วว่าต้องแกล้งหลับ นอนมองอยู่นานแล้วหล่ะสิ

“พี่ไม่ได้บอกนี่ว่าพี่หลับ พี่แค่นอนรอตัวเล็กอ่ะ มาเถอะขอนอนกอดหน่อย” คนสวยทำหน้ายู่อีกแล้วครับ แต่ยิ่งเห็นผมยิ่งชอบ ก่อนจะเดินมาที่เตียงแล้วค่อยๆ ล้มตัวลงนอน คงเจ็บข้อมือด้วยนั้นแหละ

“ไม่เอาอ่ะ ตัวเล็กนอนอย่างนี้พี่กอดไม่ถนัด” จะให้กอดถนัดได้ไงครับ นอนซะห่างเชียว รู้ครับว่ามีหมอนสองใบ แต่นอนใกล้ๆพี่ก็ได้

“แล้วพี่จะให้แก้วนอนยังไงอ่ะ ง่วงแล้วนะ” เด็กน้อยงองแงอีกแล้วครับ

“ก็นอนอย่างนี้ไง” ขยับตัวเข้าหาสุดที่รัก ดึงหมอนที่ตัวเล็กหนุนออก ก่อนจะจับให้หนุนบนลำแขนของตนแทนหมอน คนตัวเล็กก็ว่าง่ายคงง่วงจริงๆ รู้ว่าต้องนอนอย่างไง หนุนแขนแฟนหนุ่มก่อนจะหันหน้าเข้าหาอกแกร่ง ปล่อยให้แฟนหนุ่มกอดตามใจ มือหนาไล้ผมยาวปิดหน้าไปทัดหูให้ ก่อนจะจูบเบาๆ ลงบนหน้าผากสาวหน้าหวาน

“พี่โทรบอกที่บ้านรึยัง” ถามทั้งที่ยังหลับตา คงง่วงเต็มที่แมวน้อย

“ส่งข้อความบอกพี่เคนจิแล้วครับ ตัวเล็กพี่ห่มผ้าให้ดีกว่า” เสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้น อากาศอย่างนี้ไม่หนาวก็บ้าแล้วครับ

“อืมม เดี๋ยวแก้วห่มให้คะ” ค่อยๆยันตัวเองลุกขึ้นดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเองและแฟนหนุ่ม ก่อนจะก้มลงไปกอดซบกับอกแกร่งอีกครั้ง

“พี่รักแก้วนะ แล้วพรุ่งนี้เอาชุดนี้กลับบ้านเราด้วยนะครับ” หันกอดแฟนสาวแนบอบ ก่อนจะค่อยๆหลับตา ตามสุดที่รักที่ชิงหลับไปก่อนหน้า

-------------------------------------------

หญิงสาวที่กำลังหลับสนิท ค่อยๆ ลืมตาไม่ใช่เพราะนอนเต็มอิ่มแต่รู้สึกถึงบางอย่างที่รบกวนการนอน

“ตื่นทำไมครับตัวเล็ก” เสียงแฟนหนุ่มที่นอนกอดมาทั้งคืนเอ่ยถาม

“พี่กี่โมงแล้ว”

“ตี 5 เองนอนต่อนะ” ดึงแฟนสาวกอดแนบอก มือแกร่งลูบผมสีน้ำตาลอ่อนชวนหลงใหล ส่วนอีกข้างกระชับกอดเอวบางแน่น และที่ทำให้คนตัวเล็กตื่นก็เพราะเค้าทำอย่างนี้ทั้งคืน

-------------------------------------------

ใช่ว่าตลอดคืนผมจะหลับ ผมกลัวเวลาผมหลับตัวเล็กจะตื่นแล้วแอบหนีไป สุดท้ายผมก็ได้แค่กอดเธอไว้แนบอก นอนมองหน้าหวานแสนรักตลอดทั้งคืน และเหตุนี้ละมั้งที่ทำให้ตัวเล็กของผมตื่น

“ทำไมพี่ไม่นอน”

“พี่นอนพอแล้วครับ ตัวเล็กนอนต่อนะ” พยายามบอกให้สบายใจ แต่ไม่มีสักครั้งที่พี่โกหกตัวเล็กได้

“พี่ยังไม่ได้นอน” ชะโงกหน้าขึ้นมาดู เห็นหน้าหนุ่มหล่อ ตากลมโตมีสีแดง ก็พอจะเดาได้ไม่ยาก

“พี่หลอกตัวเล็กไม่ได้อีกแล้ว” หัวเราะเบา มองหน้าหวาน ก่อนจะค่อยๆ ดึงคนสวยลงมากอดแนบอกอีกครั้ง

“ทำไมพี่ไม่นอน” ทั้งสงสัย ทั้งสงสารไม่รู้ว่าพี่เป็นอะไร ตอนนี้ที่ทำได้ก็แค่กอดเอวหนาคนตัวโตแน่น พี่เป็นอะไรทำไมไม่บอก

“พี่กลัวเมียหาย”

“บ้าแล้วพี่อ่ะ .... แก้วก็นอนอยู่นี่ไง” เงยมองหน้าแฟนหนุ่ม ก่อนจะเกยหน้าหวานบนอกแกร่งมองเจ้าตัวแสบได้ยินคำตอบมันน่าตีให้ตาย

“อย่ามองหน้าพี่อย่างนี้ตัวเล็ก” ไล้มือหนาบนหน้าหวานก่อนจะจับผมยาวที่บดบังใบหน้าไปทัดหูเผยให้เห็นใบหน้าขาวไร้ที่ติ ตาหวานขนาดนี้พี่กลัวครับ กลัวอดใจไม่ไหว กลัวจะไม่ได้เห็นอีก กลัวตัวเล็กจะหนีพี่ไปเพราะความงี่เง่าของพี่ กลัวไม่หมดแล้ว

“แล้วพี่จะให้แก้วมองยังไง”

“มองยังไงก็ได้ครับพี่ยอมแล้ว ขออย่างเดียวขอกอดตัวเล็กอย่างนี้ได้ไหม” ดึงคนสวยมากอดอีกครั้ง

“พี่ก็กอดแก้วอยู่นี่ไง”

“พี่ขอกอดตัวเล็กตลอดชีวิตพี่ได้ไหม”

“........”

“พี่ขอเป็นคนดูแลตัวเล็กชั่วชีวิตขอให้ตัวเล็กเป็นแม่ของลูกพี่ได้ไหม”

“.......”

“ช่วยเป็นคนสำคัญที่เติมเต็มชีวิตพี่ได้ไหม”

“.......”

“ตอบพี่หน่อย อนุญาตไหมคนดี”

“แก้วก็เป็นอยู่นี่ไง” รู้อยู่ว่าเค้าหมายถึงอะไรแต่ขอเลี่ยงที่จะตอบ เพราะทุกอย่างที่พี่ขอพี่ได้ไปหมดแล้ว เหลือข้อเดียวที่ยังไม่ได้เป็นคือแม่ของลูก

“ถ้าเป็นอย่างนั้นพี่ก็เป็นแค่ไอ้ผู้ชายเห็นแก่ตัว แล้วที่พี่ขอตัวเล็กไม่ใช่เพราะคำว่ารับผิดชอบแต่ที่พี่ขอเพราะพี่รักตัวเล็ก รักมากจนไม่รู้ว่าถ้าอนาคตพี่ไม่มีตัวเล็กชีวิตพี่จะอยู่ได้อย่างไง รักมากจนไม่สามารถยอมเสียตัวเล็กไปได้อีกแล้ว ขอให้พี่ได้หึงได้หวงได้ดูแล ได้ทำหน้าที่สามีที่ควรทำต่อภรรยาได้ไหม”

“.......”

“แต่งงานกับพี่นะ”

“.......”

“อย่างเงียบสิ .... พี่รอต่อไปไม่ไหวแล้วครับ”

“ถ้าแก้วแต่งงานกับพี่ พี่จะไม่ได้เป็นโทโมะหนึ่งในสมาชิกเคโอ พี่ทนได้เหรอ แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นแก้วต่างหากที่เป็นคนเห็นแก่ตัวทำลายอนาคตของพี่ แก้วทำไม่ได้” ไม่ใช่ไม่ดีใจ แต่ยังลังเลที่จะตอบเพราะนั่นหมายถึงอนาคตของชายหนุ่มคนที่เธอรัก

“ตัวเล็กไม่ได้เห็นแก่ตัว พี่เป็นคนเลือกเองแล้วพี่ก็เลือกแล้ว ... เลือกที่จะมีอนาคตกับคนที่พี่รัก สำหรับงานมันก็ถูก มันคืองานที่พี่รัก ได้รับโอกาสที่หลายคนไม่เคยได้ มีครอบครัวใหญ่ที่อบอุ่น แต่ถ้าพี่เลือกงานแล้วพี่ต้องสูญเสียแก้ว พี่ก็ไม่ขอเลือก แก้วคิดว่าถ้าชีวิตพี่ขาดแก้วแล้วพี่ยังจะมีหน้าไปยิ้มระรื่นบนเวทีต่อหน้าแฟนคลับได้อีกเหรอ มันทำไม่ได้มานานแล้วครับไม่งั้นเค้าไม่เรียกพี่ว่าผีดิบหรอก แล้วถ้าผีดิบจะเลือกมีหัวใจ ไอ้เพื่อนตัวแสบรวมไปถึงแฟนคลับพี่เค้าเข้าใจครับ ว่าไงแต่งงานกับพี่นะ ตัวเล็กไม่รักพี่เหรอ”

“รักสิ ถ้าไม่รักแก้วคงไม่ยอมพี่ขนาดนี้”

“แล้วทำไมไม่ตอบตกลง จะทรมานจะแกล้งพี่อีกแล้วใช่ไหมครับ”

“แก้วให้คำตอบพี่ หลังจบคอนเสริต์ได้รึป่าว”

นึกแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่ลังเลที่จะตอบ แต่นี้คือตัวเล็กของผม ห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเองเสมอ

“รอมาตั้งหลายปี รออีกอาทิตย์พี่รอได้ครับ”

“พี่ง่วงรึป่าว”

“ง่วงครับ”

“งั้นพี่ก็นอนสิ”

“ถ้าหลับยาวทำไงสายทั่งคู่นะครับ ... หึ”

“ซ้อม 10 โมงไม่สายหรอก แก้วง่วงนอนแล้ว”

“ก็นอนสิครับตัวเล็ก เดี๋ยวพี่ปลุก”

“อยากหลับพร้อมพี่ได้รึป่าว” ถามเสียงอ้อน สายตาหวานมองหน้าแฟนหนุ่ม

“ดื้อนะเรา ได้ครับหลับพร้อมพี่นะคนดี” ลูบผมคนสวยแสนรัก กอดคนตัวเล็กแน่น เพียงไม่กี่นาที สองร่างบนเตียงใหญ่ก็หลับสนิทเข้าสู่ห้วงนิทราแสนหวาน

-----------------------------------------------------