sorry sorry ขอโทษทีนางร้ายคนนี้ขอเป็นนางเอง

 “พี่คะ แก้วหลับไปนานมากเลยหรอ” แก้วถามชายหนุ่มตอบโดยพยักหน้าเบาๆ “แล้วฟาง หวายล่ะหวายไปไหน” แก้วมองหน้าฟางที่ปล่อยโฮออกมาเมื่อเธอพูดถึงหวาย
 
โทโมะเข็นรถเข็นแก้วมาที่สวนในโรงพยาบาลเห็นหวายกำลังนั่งอยู่เงียบๆ ในมือถือตุ๊กตาตัวใหญ่อยู่โดยมีเขื่อนกับเฟย์ยืนมองอยู่ห่างๆ “ยัยแก้ว” เฟย์หันมาเจอเพื่อนสาวที่ฟื้นแล้วเลยดึงเขื่อนเดินมากันทั้งคู่ “แกฟื้นแล้วหรอ” เฟย์นั่งยองๆพูดกับเพื่อนสาว “อืม หวาย” แก้วมองหวายแล้วหันมาเป็นเชิงว่าถามเฟย์ “หลังจากวันนั้นหวายก็โดนยิงเหมือนแกนี่แหละแต่คนละข้าง พอฟื้นก็โวยวายใหญ่ ไม่พูดถึงแกก็พี่โทโมะ ใครเข้าใกล้ไม่ได้เลยนอกจากคุณอองตวน” เฟย์บอกเพื่อนสาวที่น้ำตาไหลออกมาเงียบๆ “แก้วอยากไปใกล้กว่านี้ค่ะ” โทโมะค่อยเดินเข็นรถเข้าไปที่หวายที่นั่งเหม่ออยู่กับตุ๊กตา “หวาย” แก้วเรียกเบาๆ
“ใครอ่ะ เธอเป็นใครหรอ” หวายมองหน้าแก้วสัลบกับโทโมะฟางเฟย์เขื่อนและป็อปปี้ไปมาก่อนจะมาหยุดที่ตุ๊กตาในมือ “รู้จักพี่โทโมะไหม เขาน่ารักมากเลยนะทั้งใจดีทั้งหล่อ ไม่น่ามาเป็นแฟนนังแก้วเลย อองตวนล่ะ อองตวนอยู่ไหน อองตวน อองตวน” หวายเริ่มเสียงดังและร้องไห้เมื่อไม่เห็นคนที่เรียกหา “อองตวน อยู่ไหนหวายกลัว ใครก็ไม่รู้เต็มไปหมดเลย ฮือๆ ออกไปนะออกไป” หวายขว้างตุ๊กตาในมือใส่คนรอบๆโทโมะเลื่อนแก้วมาข้างหลังเอาตัวเองบังไว้ “หวาย อองตวนอยู่นี่ ไม่เป็นไรแล้วนะคะ” ชายหนุ่มที่หวายเรียกหาวิ่งเข้ามากอดเธอไว้พร้อมกับลูบหัวปลอบเหมือนผู้ใหญ่ปลอบเด็ก “อยู่กับหวายนะ ฮึก ฮืออออ” หวายถูหน้ากับแขนเสื้อของชายหนุ่มแล้วกอดไว้แน่น
“ผมต้องขอโทษแทนหวายด้วยนะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยบอกโทโมะและทุกคนหลังจากกล่อมหวายให้หลับไปแล้ว “ไม่เป็นไรครับแล้วคุณ มารู้จักกับหวายได้ยังไง” โทโมะถามดูเหมือนว่าทุกคนก็สงสัยเหมือนกัน “ผมชอบหวายครับ ชอบมานานแล้วด้วยผมเลยถือโอกาสนี้ขอดูแลเธอ” “แล้วคุณพ่อคุณแม่คุณล่ะคะ” แก้วถามบ้าง “ท่านเสียแล้วครับ ตอนนี้ทั้งบ้านผมอยู่คนเดียว สิทธิ์ขาดเลยเป็นของผมผมจะทำอะไรก็ได้ผมเลย อยากจะให้หวายไปอยู่ด้วยกันซะที่อังกฤษ” ชายหนุ่มพูดพร้อมรอยยิ้ม “ฟางเป็นกำลังใจให้นะคะ” ฟางพูดแล้วหันไปยิ้มกับน้องสาว “เฟย์ด้วยค่ะ” “พวกเราทุกคนเป็นกำลังใจให้คุณนะ หวังว่ายัยหวายจะหายเร็วๆ” ป็อปปี้พูกแล้วโอบไหล่ฟางเช่นเดียวกับเขื่อนที่โอบเฟย์ จากนั้นทั้งหมดก็แยกย้ายกันไป
“เมื่อไหร่แก้วจะได้กลับบ้าน” แก้วพูดเสียงดังหลังจากเงยหน้าขึ้นมาจากไอโฟนเครื่องสวย “พรุ่งนี้แล้วค่าคุณหนูแก้วพอแกออกจากโรงพยาบาลปุ๊บก็ต้องไปรับปริญญาปั๊บทันใจเธอแน่ๆฮ่ะ” จินนี่พูดบอกเอนสาวและจัดแจกันดอกไม้ที่โทมัฝากมาเพราะว่าชายหนุ่มต้องไปซ้อมรับปริญญาเป็นวันสุดท้ายก่อนจบปริญญาโท “ก็มันเบื่ออ่ะ ไม่อยากอยู่แล้วนี่ โอ๊ะ” แก้วรู้สึกเจ็บที่หน้าอกซ้ายนิดๆเมื่อเอี้ยวตัวมาหาจินนี่ “เป็นไงล่ะ หมอบอกแล้วอย่าเพิ่งขยับซ้ายขวามาก สมน้ำหน้า” จินนี่บ่นแต่ก็ไม่วายเดินเข้ามาหาเพื่อนสาว “”หายเจ็บยัง” “หายแล้ว มันแค่จี๊ดๆอ่ะ”
 
“สวัสดีครับสาวๆ” “วันนี้พวกเรามีของมาเยี่ยมด้วยนะ” ชายหนุ่มสองคนเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับชูของฝากในมือ
______________________________________________________________________________-
ใครมาอ่ะ -- สวัสดีตอนเที่ยงค่ารีดเดอร์ทุกๆคน > <อย่าลืมทานข้าวกันด้วยนะคะ เจอกันตอนหน้าค่า