Love Really? ไม่จริง!ฉันรักนายมาเฟียเข้าแล้ว
เขียนโดย 
FuFunoi
วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.07 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 19.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15) ช่วยด้วย!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ทุกคนอยู่ที่นี่กันก่อนเดี๋ยวฉันจะออกไปดู"
มาสเตอร์บอกก่อนที่จะวิ่งออกไปจากห้อง
"นี่มันอะไรกันเนี่ย"
"ฉันแสบตา ><"
เกิดเสียงโวยวายจากเด็กในห้องแลปในขึ้นเมื่อมีควันสีขาวลอยฟุ้งอยู่ภายในห้อง ถ้าจะเป็นอารทำปฏิกิริยาจากสารก็ไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะเราทำแลปกันเสร็จแล้ว
"ยัยแก้วแกอยู่ไหน?"
เมื่อเกิดความชุลมนในห้องยัยแก้วก็เรียกฉันทันที
"อยู่นี่! พวกแกอยู่ไหนยัยแก้วยัยเฟย์"
ตอนฉันเดินไปมั่วๆเพื่อที่จะเดินไปหายัยแก้วกับยัยเฟย์ เพราะยัยพวกนั้นไม่ตอบฉันเลย
"เย้ย!"
อยู่ๆก็มีคนเอามือมาปิดปากฉันก่อนจะลากออกไปจากห้องแลป
"แอเอ็นใออ่อยอั๋นอา" (แกเป็นใครปล่อยฉันนา)
"เงีบยๆน้าหลานฟาง"
"....!!!"
ฉันรับรู้เรื่องราวทุกอย่างได้แค่นั้นก่อนที่ฉันจะหมดสติไป
Poppy Part
ตอนที่เกิดเหตุชุลมุนกันในห้องผม โทโมะและเขื่อนเลยถือโอกาศออกมาจากห้อง
"พ่อฉันมาที่นี่"
"ก็ไหนว่าเรื่องนี้คุณลุงให้แกเป็นคนจัดการ"
โทโมะถามผม
"ใช่ แต่พ่อคิดว่าฉันทำไม่ได้"
"แล้วแกฆ่าฟางได้ป่ะล่ะ?"
ไอเขื่อนย้อนผม
"(- - ) ( - -) (- - )"
ผมยอมรับว่าผมฆ่าฟางไม่ได้จริง เรารู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแล้วผมเองก็เคยสัญญากับเธอว่าจะดูแลเธอไปตลอด แล้ววันนั้นที่ผับผมก็รู้ว่าเธอกับเพื่อนแอบฟังผมอยู่
"รถคุณลุงนี่!"
เขื่อนชี้ให้ผมกับโทโมะดูรถของพ่อผมที่ตอนนี้ขับรถออกไปจากโรงเรียนแล้ว
"กลับไปที่ห้องแลป"
ผมพูดก่อนจะออกวิ่งกลับไปที่ห้องแลป
@ห้องแลปเกรด 12
ตอนนี้ควันที่อยู่ในห้องหายไปหมดแล้ว แต่ละคนที่อยู่ในห้องนี้มันผ่านสมรภูมิรบมาก็ไม่ปาน แต่สิ่งที่ผมตกใจคือฟาง และเพื่อนอีกสองคนของเธอหายตัวไป!
"คุณลุงคงเอาตัวพวกเธอไปแล้ว"
โทโมะพูด
"ฉันต้องช่วยฟาง!!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
