‘sandara’

  

   อ๊ายยยยย ซวยๆๆ โว๊ยยยยไรว่ะเนียะฉันอุสาต์ไปย้อมผมมาอย่างสวยงามเหมือนนักร้องวง 2ne1 แต่ไอ้บ้าจอม

 

หยิ่งนั้น!!..... เฮ้ออออ คิดแล้วเพลียหัวใจ “_ _” ตอนนี้ฉันกำลังเดินเข้าไปในร้านคลับดาลอน

 

“อ้าวววว นูน่า! นูน่าทรงใหม่นูน่าโคตรเจ๋ง! โคตรเท่เลยฮะ” นั้นไง -_-  ยังไม่ทันเดินเข้าร้านเลย ชานซองก็ยกนิ้ว

 

ถูกใจทรงฉันซะล่ะ

 

“เท่บ้า! อะไรล่ะไอ่นี่เดี๋ยวหกเงินเลยนิ” ฉันถลกตาใส่ชานซองพร้อมทำท่าจะต่อยชางซอง

 

“โอ๊ยๆๆ กลัวจังเลยคร้าบบบบบ เจ้านาย” ไอ่บ้าชางซองนั้นทำหน้าล้อเลียนฉัน เอ๊ย! เซ็งเว้ย! ฉันเดินกระทืบเท้า

 

แล้วสะบัดผมที่โดนไถ่ไปข้างหนึ่งใส่ชางซองแล้วเดินเข้าไปในคลับ

 

“I just wanna kiss

 I never wanna miss 

ทอ จา ริ ชา เก One more time 

แน ซู มึล คา จยอ กา 

I`m dying for your kiss 

I never wanna miss 

ทอ มัง ซอ รี จี มา

แน อิม ซู รึล คา จยอ กา 

(2ne1)”.....

 

พอฉันเดินก้าวเข้าไปในคลับก็มีแต่คนมองมาทางฉันไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชาย เฮ้ออออ ฉันชินกะสายตาแบบ

 

นี้แล้วล่ะ แต่มันไม่ชินกะทรงผมอ่ะ T.T ฉันรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะ VIP รอยัยแชริน...แชรินนัดฉันเห็นว่าวันนี้เบื่อๆเลย

 

จะมาเที่ยวหานะ ฮึๆไม่งั้นฉันไม่เข้าร้านเด็ดขาดถ้าไม่จำเป็น....ไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาใคร (>▽<) (หลงตัว

 

เองอยู่นั้นแหละ) ฉันนั่งรอยัยแชรินพร้อมกันจิบ เตกีล่า เบาๆ อ๊อยยย >.< แสบคอจริงๆ

 

“นูน่า! ดื่มไม่เป็นก็อย่าดื่มเลยยยย ฮ่า ฮ่า ฮ่า” คนสวยกำลังนั่งดื่มอยู่ดีๆก็มีมารผจญอีกล่ะ ไอ่เด็กบ้านิชคุณนั้น

 

เดินผ่านฉันแล้วหยอกแกล้งฉันแล้วเดินไปเสริฟ์อาหารโต๊ะข้างๆ

 

“ไอ้นิ เดี๋ยวก็ไล่กลับไทยเลยนิ” นิชคุณยังไม่วายหันมาแลบลิ้นใส่ฉัน เฮ้อออไอ่นี้ไม่กลัวกันเลยจริงจริ๊ง _”_ ฉัน

 

เป็นเจ้าของร้านนะ  >o<

 

“ดาร่า! >O<” ยัยแชรินที่มาเรทโบกมือทักทายฉัน ยังจะมาอีก -.- ฉันคันปากอยากจะระบายเรื่องซวยๆเต็มที

แล้วเนียะ

 

“WOW!!! ทรงแกโดนใจฉันมากเลยอ่ะ แกจะอาร์ตไปถึงเนียะ >-<” ตูดแกยังไม่ทันแตะโซฟาอย่ามาพูดให้ฉัน

 

ต้องไล่แกกลับเลย _”_

 

“เท่บ้าไรล่ะ! ฉันนั่งรอแกตั้งนานคันปากอยากจะเล่าเรื่องซวยๆจะแย่!”

 

“ขอโทษน่ะแกที่มาสายอ่ะ >o< ฉันมีเรื่องต้องสั่งสอนว่าที่สามีฉันนะ” ยัยแชรินที่เพิ่งมาถึงหยอนก้นลงบนโซฟา

อย่างดี๊ด้า

 

“นี่ พวกแกจะแต่งงานกันอยู่แล้วน่ะยังจะมาทะเลาะกันอีก  -O- ว่าแต่ฉันยังไม่เคยเจอแฟนแกเลยอ่ะเคยได้ยินแต่

 

แกเล่าบ่อยๆ ดูถ้าจะเลวมากเลยน่ะเห็นแกมาบ่นให้ฉันฟังทุกกกกกกวัน”

 

“ก็คนมันรักอ่ะ >////<”

 

“แต่แกเล่าเรื่องเลวๆของแฟนแกให้ฉันฟังทุกครั้งเลยนะ =o=” ยังจะบอกว่ารักมันอีกทั้งๆที่บอกว่าเบื่ออย่างนั้น

อย่างนี้

 

“แกไม่เคยมีความรักแกไม่เข้าใจหรอก >///<” ยัยแชรินพูดแล้วผลักไหล่ฉัน อ๋อยยย -__- ใครบอกว่าฉันไม่

เคยความรักย๊ะ...

 

“Hi !!! >o< ดาร่านูน่า” อูยองเด็กในคลับฉันอีกคนทักขึ้น

 

“เอ้า! อูยอง”  ยัยแชรินเป็นคนทัก แต่ดูเหมือนอูยองจะไม่สนใจคำทักของแชรินเลยนะ แต่พุ่งเข้ามานั่งข้างฉัน

 

แทน -_- เด็กในร้านนี้มันยังไงน่ะไม่กลัวฉันสักคน เอ่อ...พวกมันจะกลัวได้ไงล่ะเพราะแต่ละคนก็รวยๆทั้งนั้นโดน

 

ฉันไล่ออกคงไม่สะเทือนอะไรอยู่แล้วนิ....ไอ้พวกนั้นบอกว่าเบื่อชีวิตเก่าเลยออกจากบ้านมาหาประสบการน์ในชีวีต

 

พวกมันอ้างอย่างนี้น่ะ... อูยองเป็นลูกชายเจ้าของห้างเกาหลีเกือบทั่วประเทศ แทคยอนลูกชายเจ้าของสายการบิน

 

นิชคุณลูกของนักธุรกิจพันล้านในไทยออกมาหาประสบการณ์ทั่วโลก และชางซองที่บ้านทำอาวุธค้าและส่งออกทั่ว

 

โลกง่ายๆมาเฟียแหละ ไม่รู้ทำถูกกฎหมายหรือผิดกฎหมายกันแน่  -_- (วันไหนอารมณ์ไม่ดีจะหยิบปืนมาเป่าหัว

 

ฉันไหมเนียะรอลุ้นที่จะถูกเป่าหัวมาหลายปีละ) แต่มันแปลกอยู่ตรงที่ว่าทำไมทุกคนถึงพร้อมใจกันโผ้ลหัวออก

 

มาสมัครงานเป็นเด็กเสริฟ์ในร้านของฉันตั้งแต่เปิดคลับวันแรกก็ไม่รู้ -,.-

 

“นูน่าๆๆ ผมคิดถึงนูน่ามากเลยนูน่าใจร้ายมากกกก ทิ้งให้อูยองน้อยนั่งเหงาอยู่ในร้านคนเดียวตั้งหลายวัน” พูด

 

พร้อมกับเกาะแขนแล้วเอาหน้ามาถูกับแขนของฉันก่อนที่ฉันจะผลักหัวไอ่เด็กนี่ออกไกลๆ

 

“อย่าเวอร์!” คำเดียวจบ!

 

“นูน่าใจร้ายอ่ะ >o<” อูยองกระทืบเท้าแล้วเดินออกไปจากโต๊ะแล้วแทคยอนก็เดินผ่านมา

 

"เดี๋ยว! แทคยอน" ฉันเรียกแทคยอนให้หยุด

 

"ฮะ นูน่ามีไรเปล่าฮะ"

 

"แทมินอยูไหน!" ฉันถามพร้องกับชี้หน้าไปทางแทคยอน

 

"อ้อ...ฮยอนมินโฮมารับไปแล้วฮะ" แทคยอนตอบเสร็จก็เดินไป...ไร้มารยาทจริงๆเป็นถึงลูกเจ้าของสายการบิน

 

“แหม่ ~เด็กในร้านแกเนียะน่ากินทั้งนั้นเลยเนอะ >< ”

     

 

“จะเอาไปเลี้ยงสักตัวสองตัวไหมล่ะ” ฉันหันไปประชดยัยแชริน

 

“ไม่ดีกว่าอ่ะแก เดี๋ยวรักที่ ที่รักของฉันจะโกรธเอา >o<”

 

“โหล! โหล 1234 โหล” ทุกคนในร้านหันไปมองทางหน้าเวทีว่ามีอะไร

 

ตอนนี้ตรงหน้าเวทีมีพวกไอ่เด็กบ้าทุกคนยืนอยู่ (ขึ้นไปตั้งแต่เมื่อไรว่ะ)..ทำอะไรไม่ปรึกษากันเลยใช่ไหมเนียะ

 

ตกลงใครเป็นเจ้าของร้านกับแน่หว่า =_= แทคยอนนั่งอยู่ตรงมือกลอง เล่นเป็นด้วยหรอ อูยองกำลังปรับเสียงเบส

 

นิชคุณกีต้าไฟฟ้า และชางซองก็กำลังโซโลเลียงกีต้า จะเปิดวงดนตรีหรือไง

 

“สวัสดีคร้าบบบบ”

 

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โห่เสียงกรี๊ดช่างทรงพลังจริงๆ >.< ฉันนั่งอูดหูดูอย่างเงียบๆว่า

พวกนั้นจะทำอะไร

 

“เอ่อ...วันนี้พวกเราหนุ่มฮอตประจำร้านจะมามอบเสียงเพลงอันไพเราะให้กับทุกคนฟังคร้าบบบบบ” นิชคุณพูด

 

เสร็จผู้หญิงทุกคนในร้านก็ประสานเสียงเห่าออกมา

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด” >o<

 

“โอป้า! โอป้า! กรี๊ดดดดดดดดดด”

 

“งั้นเรามาฟังเพลงแรกกันเลยคร้าบบบบบ” แล้วเพลงแรกก็เริ่มเพลงที่ 2 3 4 ร้องเสร็จร้องเสร็จ

 

พวกลูกค้าผู้หญิงก็บอกให้ร้องอีก ร้องอีก.... “-o-“

 

“เอาล่ะครับพวกเราก็พลัดกันร้องจนถึงเพลงที่ ห้าแล้ว และเพลงที่นี้พวกเราก็ขอเชิญเจ้านายของพวกเราสีคนขึ้นมาร้องเพลงร่วมกับเราสักเพลงครับบบบบบบ"

 

"กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" =,.= เสียงกริ๊ดยังคงดังต่อไป ชะนีพวกนี้ไปกินนกหรีดมาหรือไงย่ะ! ซึ่งฉัน! คนที่ถูกลูกน้องตัวเองเรียกไปร้องเพลงก็ลุกขึ้นยื่นแต่โดยดี (ไม่ค่อยเลยนะ)

 

"ฮู้ฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ นู่นาเชิญหน้าเวทีเลยฮ่ะ" อูฮยองกวักมือเป็นนางกวักเรียกฉัน

 

 

=O=

 

 

 

 

‘G-dragon’

 

“วี๊ดดดด ฮิ้ววววว”

 

ผมเดินเข้ามาในคลับดาลอนด้วยความมั่นใจผมเอามือลูบผมสีชมพูของผมแล้วเดินไปหาไอ่ซึงรีที่นั่งอยู่ที่ประจำ

 

ของพวกเรานี้เขากรี๊ดไรกันว่ะจียงมองเวทีแวบหนึ่งก่อนจะลงข้างๆซึงรี

 

“โหยยยย ฮยอน! เท่มากเลยฮะฮยอน” คำแรกที่ไอ่ซึงรีทักทายผม

 

“ก็แน่อยู่แล้ว ╭(╯3╰)╮....เอ่อว่าแต่มีไรกันว่ะทำไมวันนี้ครึกครักเป็นพิเศษ”

 

“รู้สึกว่าวันนี้จะเป็นวันดีน่ะฮยอน >o< ”

 

“วันดีไรว่ะ”

 

“ก็เดียวเจ้าของคลับดาลอนจะขึ้นไปร้องเพลงฮะ >< ได้ข่าวว่าเจ้าของคลับโคตรรรรสวยเลย..... นั้นไงขึ้นไปแล้ว >O< ”

 

ผมหันไปมองตามเสียงไอ่ซึงรีแล้วทุกคนก็กรี๊ดๆๆ แล้วก็ กรี๊ดพอเจ้าของคลับคนสวยที่ไอ่ซึงรีพึ่งพูดถึงขึ้นไป

ทำเอาผมอึ่งไปเลย.... OoO นี้มันผู้หญิงที่ผมทำให้ผมเธอหายไปข้างหนึ่งนิ! หึ...ไม่คิดมาก่อนว่าเทอจะเป็นเจ้าของร้านประจำที่ผมชอบมานั่งดื่มกับพวกบ่อยๆ หึหึหึ ผมคงต้องมาที่นี้ทุกวันแล้วล้ะ....

 

“อันฮาเซโยค้าทุกคน ^o^” เสียงใสๆของเธอทักทายทุกคน

 

“กรี๊ดดดดดดดด ฮิ้วววววววววว เยปอโย! >O<”

 

“ฮ่า ฮ่า เอ่อ...วันนี้เป็นเกียรติอย่างมากกกกกเลยค้า ที่ได้เป็นแขกรับเชิญให้กับพนักงานหนุ่มหล่อทั้งสี่ของฉันที่

 

ไม่ปรึกษาอะไรกันสักคำเลย ^.^”

 

ดูเหมือนเธอจะประชดไอ้พวกนั้นน่ะ เห็นทุกคนยิ้มแห้งๆให้เธอ ฮ่า ฮ่า เธอน่ารักดีนะ

 

“เห้ย! ฮยอนปิ๊งเค้าแล้วอ่ะดิ ^V^ ผมเห็นนะฮยอนมองเค้าแล้วยิ้มคนเดียวอ่ะ....” ไอ้ซึงรีเอานิ้วจิ้มปลายคางผม

แซวๆ

 

“-_- ฉันเพื่อนเล่นหรือไง”  รีบเก็บมือลง

 

“ขอโทษครับฮยอน ^,.^เอ้อ...แต่สีผมฮยอนกับเจ้าของร้านเนียะสีชมพูเหมือนกันนะฮะ ^o^ ผมว่าต้องเป็นเนื้อ

 

คู่แน่ๆเลย ฮา ฮา ฮา” ซึงรีรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะโดนฮยอนของเขาเฉื่อนเอา

 

“เอาล่ะครับวันนี้คุณซานดาร่า หรือนูน่าที่น่ารักของพวกผมก็จะมาร้องเพลงแนวน่ารักใสใสอย่าง

เพลง  ' In or out' ครับบบบบ"^o^

 

     ซานดาร่ารีบหันไปมองหน้านิชคุณแล้วส่ายหัวไปมาเพื่อเป็นสัญญาณว่าเธอไม่ชอบเพลงที่เค้าเสนอขึ้นมาเลยยยยย ! แล้วชานซองก็ยื่นเนื้อให้

 

เธอ ดาร่าทำหน้าหน่ายๆนิดหนึ่งก่อนจะรับเนื้อเพลงมาแต่โดยดีแล้วดนตรีเพลงก็บรรเลงขึ้น

 

แปะๆๆๆๆ (เสียงปรบมือ)

 

แล้วเสียงใสๆของเธอก็เริ่มขับร้องขึ้น

IN or OUT? am I In or Out?(am I in or out?)

IN or OUT? am I In or Out?(am I in or out?)

In or OUT? sana’y okay sa ‘yo at di ako magtatampo,

Kung IN ako or OUT s puso mo.

Huwag na kunot noo,

O.A ang acting ko,

Pilipit man ang Tagalog ko, pati ang English ko,

Kahit ganito ako, ako ay totoo, kaya masasabi ko,

Ay “mahal ko ka ‘yo”.

REPEAT CHORUS

At kung tulala ako,

Ang gaslaw gaslaw mo,

Bagay kaya tayo,

Anong vibration mo?

REPEAT CHORUS 2x

Kung IN ako or OUT s puso mo? (am I In or Out?).....

 

ทุกคนในร้านโยกย้ายสนุกไปกับเพลงที่เธอร้องเพราะเธอทั้งเต้นทั้งร้องได้สดใสมาก เลยอดทำให้ผมทีแอบโยกหัวเบาๆ สนุกไปกับด้วย (～ V ～) 

แล้วอยู่ๆก็.....

 

“ไอ้แพนด้า!!!!” เสียงยัยแชรินที่มาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้มาดึงหูไอ่ซึงรีให้ลุกขึ้น...ถ้าจะเจ็บน่าดู

 

“โอ๊ยๆๆๆ ยัยแชรินเบาๆๆ เจ็บโว๊ยยยยยยยยยยย!” ไอ่ซึงรีตะโกนลั่นร้านทำให้ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว โอ๊ยๆ

 

อายแทนมันจริงๆผมเอามือจับหน้าผากตัวเองอย่างปวดกะบาลจะแต่งงานกันอยู่แล้วทำไมยังทะเลาะกันอยู่อีกนะ

 

“ไหน แกบอกว่าอยู่บ้านไง” เสียงยัยแชรินตะโกนถามแต่มือก็ยังดึงหูไอ้ซึงรีอยู่

 

“โอ๊ยๆๆๆ เธอก็ปล่อยก่อนสิฉันเจ็บน่ะ >o<”  แล้วยัยแชรินก็ปล่อยมือจากหูไอ่ซึงรีไอ่ซึงรีลูบหูตัวเองเบาๆ

 

“ไหนเธอก็บอกว่าเธออยู่บ้านไง” เถียงกับอีก แชรินทำหน้าเลิกลักหน่อย

 

“ไม่ต้องมานอกเรื่องเลย!”

 

“เธอดีกว่าอย่ามาแถเลย! ว่าแต่ฉันคนเดียวเธอก็ไม่ต่างอะไรจากฉันหรอก ! >o<” ซึงรีชี้หน้าแชริน

 

“นายไม่ต้องเอาฉันไปเปรียบกันนายน่ะ” แชรินเริ่มโกรธก่อนจะเดินไปบิดหูซึงรีอีกครั้ง ตอนนี้ทุกคนในร้านหยุด

 

กิจกรรมทุกอย่างแล้วหันมามองมวยคู่รักแทน

 

“โอ๊ยๆๆๆ บอกแล้วไงว่าเจ็บ” จียงส่ายหน้าไปมากับสนิทเด็กๆของทั้งคนอย่างอายๆ

 

“นิ! ยัยแชรินมีอะไรก็คุยกันดีๆก็ได้นิ” ซานดาร่าที่ยืนดูอยู่บนเวทีได้พักหนึ่งก่อนจะเดินลงมาห้าม แล้วจียงก็ลุกขึ้น

อย่างเหลืออด

 

“เฮ้ย! นี่จะแต่งงานกันอยู่แล้วยังทะเลาะกันอีก นี้ตกลงสองคนนี้รักกันจริงๆหรือเปล่าเนียะ” ผมสยบขึ้นอย่างเซ็งๆ

 

ก่อนจะเดินออกจากร้าน อุสาต์อามรณ์ดีแล้วน่ะเนียะเฮ้อออออออ

 

“เดี๋ยวฮยอน! >O< รอผมด้วยยยยย” แล้วไอ่ซึงรีก็รีบวิ่งตามผมมา

 

“เดี๋ยวไอ้แพนด้าแกอย่าหนีนะ!!! >o<” แชรินจะวิ่งตามแต่ดาร่าดึงเอาไว้

 

“โหลๆ เอ้าละครับทุกคนตอนนี้เหตุการณ์ก็สงบลงแล้วเรามาฟังเพลงต่อกันเลยกว่าครับเพลงครับ ^O^ เพลงนี้

 

เป็นเพลงที่ผมแต่งขึ้นมาเองเพื่อดาร่านูน่าของผมครับ”

 

“ฮิ้ววววววววววววว” อูยองรีบเรียกสติทุกคนกลับมาให้สนุกเหมือนเดิม....เพื่อไม่ให้ทุกคนกร่อย

 

 

 

 

 

 

 

สมองตีบตันจริงๆ 

 

...