ฑัณท์รักวิวาห์เถื่อน

 
 
นี่ !! เธอเสียท่าผู้ชายมาจริง ๆ หรอ
 

 
 
 
   ทันทีที่แก้วเดินเข้ามาสูเรือนใหญ่ ฟาง โทยะ พ่อของโทโมะก็ต้องตกใจกับสภาพของแก้วที่เหมือนถูกผู้ชายรุมโทรมมาเป็นร้อย ๆ คนได้ พี่สาวอย่างฟางทนไม่ไหวถึงกับตบหน้าผู้เป็นน้องสาวไปฉากใหญ่
 
ฟาง // : นังแก้ว เะอไปกลับผู้ชายตามที่คุรโทโมะบอกมาจริง ๆ แล้วตอนมันข่มขืนเะอ เะอได้ป้องกันหรือเปล่าห๊ะ 
 
แก้ว // : กะ ... แก้ว ... ฮึก ... ฮือ 
 
โทโมะ // : เขาจะไปป้องกันอะไรหล่ะครับ ดูจากสภาพท่าจะสมยอมเสียด้วยซ้ำ 
 
แก้ว // : คุณลุงคะ ลูกชายคุณลุงเขา คือ คนที่ข่มขืนแก้วคะ 
 
พ่อโทโมะ // : จริงหรอตาโมะ 
 
โทโมะ // : ไม่จริงครับ ผู้หญิงคนนี้โกหก ผมเนี่ยนะครับ จะไปมีอะไรกับลูกสาวของศัตรู ออกจะทั้งเกลียดทั้งขยะแขยง ก้คงจะใจแตกไปง่ายให้ใครและลืมดูนะครับ
 
แก้ว // : ฉันไม่ได้ง่ายให้ใครนะ คะ ... คุณ ข่มขืนฉันจริง ๆ
 
~ เพี๊ย ~
 
ฟาง // : หยุดกล่าวหาคุณโทโมะได้แล้ว ฉันเชื่อคุณโทโมะ จะไปไหนก็ไป ดูสภาพแกสิ โดนมันย้ำยีไปทั่ว อย่ามาให้ฉันเห็นอีกนะ ไปพักก่อนนะคะคุณลุง
 
โทโมะ // : งั้นผมขอตัวไปเดินเล่นก่อนนะครับ และจะกลับมาทานอาหารเย็นด้วย
 
@
 
@
 
@
 
@
 
@
 
เวลาอาหารเย็น 
 
แม่บ้าน // : คุณแก้วคะ คุณแก้ว คุณผู้ชายกับคุณฟางให้มาตามไปทานอาหารเย้นคะ คุณแก้วคะ
 
แก้ว // : ... ตอบไม่ไหวคะ ไข้ขึ้นสูงระบมไปทั้งตัว 
 
 
@
 
@
 
@
 
@
 
@
 
ลงมาบอกทั้งสามคน
 
พ่อของโทโมะ // : ยัยแก้วหล่ะ 
 
แม่บ้าน // : เคาะเรียกคุณแก้วแล้วแต่ไม่มีเสียงตอบคะ 
 
ฟาง // : ถ้าจะระบมไปทั้งตัวจนลุกไม่ไหว แม่นมคะ ช่วยโทรตามหมอมาที่บ้านด้วยคะ 
 
แม่นม // : ได้คะ คุณฟาง 
 
โทโมะ // : อ้าว น้องสาวคุณฟางไม่ลงมาทานอาหารเย็นหรอครับ 
 
ฟาง // : ถ้าจะลงมาไม่ไหวนะคะ ก็โดนหนักซะขนาดนั้น แต่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะคะ ฟางโทรตามหมอมาตรวจอาการให้แล้ว คุณพาคุณลุงไปพักเถอะคะ