ฑัณท์รักวิวาห์เถื่อน

นี่ !! เธอเสียท่าผู้ชายมาจริง ๆ หรอ

   ทันทีที่แก้วเดินเข้ามาสูเรือนใหญ่ ฟาง โทยะ พ่อของโทโมะก็ต้องตกใจกับสภาพของแก้วที่เหมือนถูกผู้ชายรุมโทรมมาเป็นร้อย ๆ คนได้ พี่สาวอย่างฟางทนไม่ไหวถึงกับตบหน้าผู้เป็นน้องสาวไปฉากใหญ่

ฟาง // : นังแก้ว เะอไปกลับผู้ชายตามที่คุรโทโมะบอกมาจริง ๆ แล้วตอนมันข่มขืนเะอ เะอได้ป้องกันหรือเปล่าห๊ะ 

แก้ว // : กะ ... แก้ว ... ฮึก ... ฮือ 

โทโมะ // : เขาจะไปป้องกันอะไรหล่ะครับ ดูจากสภาพท่าจะสมยอมเสียด้วยซ้ำ 

แก้ว // : คุณลุงคะ ลูกชายคุณลุงเขา คือ คนที่ข่มขืนแก้วคะ 

พ่อโทโมะ // : จริงหรอตาโมะ 

โทโมะ // : ไม่จริงครับ ผู้หญิงคนนี้โกหก ผมเนี่ยนะครับ จะไปมีอะไรกับลูกสาวของศัตรู ออกจะทั้งเกลียดทั้งขยะแขยง ก้คงจะใจแตกไปง่ายให้ใครและลืมดูนะครับ

แก้ว // : ฉันไม่ได้ง่ายให้ใครนะ คะ ... คุณ ข่มขืนฉันจริง ๆ

~ เพี๊ย ~

ฟาง // : หยุดกล่าวหาคุณโทโมะได้แล้ว ฉันเชื่อคุณโทโมะ จะไปไหนก็ไป ดูสภาพแกสิ โดนมันย้ำยีไปทั่ว อย่ามาให้ฉันเห็นอีกนะ ไปพักก่อนนะคะคุณลุง

โทโมะ // : งั้นผมขอตัวไปเดินเล่นก่อนนะครับ และจะกลับมาทานอาหารเย็นด้วย

@

@

@

@

@

เวลาอาหารเย็น 

แม่บ้าน // : คุณแก้วคะ คุณแก้ว คุณผู้ชายกับคุณฟางให้มาตามไปทานอาหารเย้นคะ คุณแก้วคะ

แก้ว // : ... ตอบไม่ไหวคะ ไข้ขึ้นสูงระบมไปทั้งตัว 

@

@

@

@

@

ลงมาบอกทั้งสามคน

พ่อของโทโมะ // : ยัยแก้วหล่ะ 

แม่บ้าน // : เคาะเรียกคุณแก้วแล้วแต่ไม่มีเสียงตอบคะ 

ฟาง // : ถ้าจะระบมไปทั้งตัวจนลุกไม่ไหว แม่นมคะ ช่วยโทรตามหมอมาที่บ้านด้วยคะ 

แม่นม // : ได้คะ คุณฟาง 

โทโมะ // : อ้าว น้องสาวคุณฟางไม่ลงมาทานอาหารเย็นหรอครับ 

ฟาง // : ถ้าจะลงมาไม่ไหวนะคะ ก็โดนหนักซะขนาดนั้น แต่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะคะ ฟางโทรตามหมอมาตรวจอาการให้แล้ว คุณพาคุณลุงไปพักเถอะคะ