รักวุ้นๆของ5 หนุ่มสุดหล่อ
9.1
เขียนโดย beelove
วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.12 น.
33 ตอน
53 วิจารณ์
54.91K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 18.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโรงพยาบาล
หลังจากที่โทโมะไปรับยาฉันเลยไปเปลียนชุดรอเต่นี้ก็นานแล้วนะทำไมยังไม่มาอีก
ปัง
แก้ว: โทโมะมาแล้วหรอ
...:
แก้ว: โทโมะ ๆ ๆ/ แอะโทโมะนี้ยังไงเรียกแล้วไมตอบ
...: เฮ้ยไปเอาตัวมันมา
....: ครับ/ นั้นไม่ใช้โทโมะนิแล้วใครล่ะ
แก้ว: นั้นใครนะ นั้นใคร
...: ไงน้องสาว
แก้ว: พวกแกเป็นใครนะแล้วเข้ามาทำไม
...: ก็มาพาน้องไปเที่ยวไงจ๊ะ เฮ้ย/ สินสุดคำสั่งมีผู้ชายร่างท่วมตัวดำ ฟันเหยิน ( bee_love: มั่นใจนั้นคน)
(แก้ว : มั้งนะเธอเขียนนิ) ก็เดินย่างสามขุมเข้าไปหาแก้วแล้วเอาผ้าผืนเล็กโปะเข้าไปที่จมูกของแก้วแล้วล็อก
ตัวแก้วไว้แก้วพยายามดิ้นรนสุดแรกแต่ต้านทานแรกของผู้ชายตัวใหญ่ไม่ได้จากนั้นสติของแก้วก็ค่อยๆหายไป
จนหมดไป
...: เอาตัวมันไปให่นาย
...: ครับ
#%$^*&(*)(&%$#@$%^&*&(
หวาย: ทำงานเสร็จแล้วใช้มั้ย
(....: ครับนาย)
หวาย: ดีมากเอามันไปไว้โกดังที่ฉันบอก
(...: ครับ)
หวาย: ดูสิแกจะดวงเข็งอีดมั้ยนังแก้ว
ด้านโทโมะ
โทโมะ: แก้วผมาแล้วไปกันเถอะ
แก้ว: .............................
โทโมะ: แก้ว
พอกลับมาที่ห้องพักโทโมะกลับไม่เจอแก้วอยู่ที่ห้องแล้ว
โทโมะ: แก้วอยู่ในห้องน้ำมั้ย
พอหาในห้อวน้ำไม่เจอโทโมะจึงลงไปข้างล่างเพื่อถามพยาบาลด้านล่าง
โทโมะ: ขอโทษนะครับคนไข้ห้อง 0258 ไปใหนครับ
พยาบาล: สักครู่นะค่ะ
โทโมะ: ครับ
พยาบาล: อ้อ คนไข้ออกไปแล้วค่ะเห็นมีคนมารับนะค่ะ
โทโมะ: เป็นไปได้ไงครับผมพึ่งไปเอายาแล้วพอบอกลักษณะคนที่มารับได้มั้ยครับ
พยาบาล: อืม เท่าที่จำได้เป็นผู้ชาย3คน รูปร่างอ้าน ใหญ่นะค่ะ
โทโมะ: เป็นไปไม่ได้ แล้วไปทางใหนครับ
พยาบาล: ไปทางลาดจอดรถหน้าโรงพยาบาลนะค่ะ
ที่โกดัง
หวาย: นี่มันยังไปตื่นอีกหรอ
...: ครับนาย
หวาย: เอาน้ำราดมัน
ซ้่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
แก้ว: โอ้ย
หวาย: ตื่นแล้วหรอจ๊ะแก้ว
แก้ว: หวาย เธอทำแบบนี้ทำมไมนะ
หวาย: ก็ฉันบอกแล้วไงว่าเรื่องมันไม่จบง่ายๆหรอกนะ
แก้ว: ปล่อยฉันนะ
หวาย: ปล่อยหรอ ไม่มีทางฉันอยากจะรู้นักว่าแกมีรอยแผลซัดแผลบนหน้าจะสวยอยูามั้ย
แก้ว: จะทำอะไรนะ
หวาย: ก็ทำให้โทโมะรักฉันไง
ฉึก
แก้ว: โอ้ย ฉันเจ็บนะ
หวาย: 5555555 หน้าก็เป็นเผลเป็นดูซิโทโมะจะยังรักอยู่มั้ย
แก้ว: เธอบ้าไปแล้วหวาย
หวาย: ใช้ฉันบ้าก็เพราะแกไงที่ทำให้ฉันบ้าแล้วฉันยังบ้าได้อีกนะคอยดูแล้วกันนังแก้ว
แก้ว: เธอจะทำอะไรนะ
หวาย: เฝ้ามันให้ดีนะ ฉันไปก่อนแล้วจะมาเล่นด้วยใหม่นะจ๊ะแก้ว
แก้ว: เธอจะทำอะไร เดียวก่อน หวายๆ ๆ ๆ
...: หุบปาก
แก้ว: ปล่อยฉันไปเถอะนะ
...: ไม่
...................................................................................................................................
มาแล้วช่วยเม้นช่วยโหวดหน่อยนะค่ะ เดียวตอนเย็นอัพใหม่*-*
หลังจากที่โทโมะไปรับยาฉันเลยไปเปลียนชุดรอเต่นี้ก็นานแล้วนะทำไมยังไม่มาอีก
ปัง
แก้ว: โทโมะมาแล้วหรอ
...:
แก้ว: โทโมะ ๆ ๆ/ แอะโทโมะนี้ยังไงเรียกแล้วไมตอบ
...: เฮ้ยไปเอาตัวมันมา
....: ครับ/ นั้นไม่ใช้โทโมะนิแล้วใครล่ะ
แก้ว: นั้นใครนะ นั้นใคร
...: ไงน้องสาว
แก้ว: พวกแกเป็นใครนะแล้วเข้ามาทำไม
...: ก็มาพาน้องไปเที่ยวไงจ๊ะ เฮ้ย/ สินสุดคำสั่งมีผู้ชายร่างท่วมตัวดำ ฟันเหยิน ( bee_love: มั่นใจนั้นคน)
(แก้ว : มั้งนะเธอเขียนนิ) ก็เดินย่างสามขุมเข้าไปหาแก้วแล้วเอาผ้าผืนเล็กโปะเข้าไปที่จมูกของแก้วแล้วล็อก
ตัวแก้วไว้แก้วพยายามดิ้นรนสุดแรกแต่ต้านทานแรกของผู้ชายตัวใหญ่ไม่ได้จากนั้นสติของแก้วก็ค่อยๆหายไป
จนหมดไป
...: เอาตัวมันไปให่นาย
...: ครับ
#%$^*&(*)(&%$#@$%^&*&(
หวาย: ทำงานเสร็จแล้วใช้มั้ย
(....: ครับนาย)
หวาย: ดีมากเอามันไปไว้โกดังที่ฉันบอก
(...: ครับ)
หวาย: ดูสิแกจะดวงเข็งอีดมั้ยนังแก้ว
ด้านโทโมะ
โทโมะ: แก้วผมาแล้วไปกันเถอะ
แก้ว: .............................
โทโมะ: แก้ว
พอกลับมาที่ห้องพักโทโมะกลับไม่เจอแก้วอยู่ที่ห้องแล้ว
โทโมะ: แก้วอยู่ในห้องน้ำมั้ย
พอหาในห้อวน้ำไม่เจอโทโมะจึงลงไปข้างล่างเพื่อถามพยาบาลด้านล่าง
โทโมะ: ขอโทษนะครับคนไข้ห้อง 0258 ไปใหนครับ
พยาบาล: สักครู่นะค่ะ
โทโมะ: ครับ
พยาบาล: อ้อ คนไข้ออกไปแล้วค่ะเห็นมีคนมารับนะค่ะ
โทโมะ: เป็นไปได้ไงครับผมพึ่งไปเอายาแล้วพอบอกลักษณะคนที่มารับได้มั้ยครับ
พยาบาล: อืม เท่าที่จำได้เป็นผู้ชาย3คน รูปร่างอ้าน ใหญ่นะค่ะ
โทโมะ: เป็นไปไม่ได้ แล้วไปทางใหนครับ
พยาบาล: ไปทางลาดจอดรถหน้าโรงพยาบาลนะค่ะ
ที่โกดัง
หวาย: นี่มันยังไปตื่นอีกหรอ
...: ครับนาย
หวาย: เอาน้ำราดมัน
ซ้่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
แก้ว: โอ้ย
หวาย: ตื่นแล้วหรอจ๊ะแก้ว
แก้ว: หวาย เธอทำแบบนี้ทำมไมนะ
หวาย: ก็ฉันบอกแล้วไงว่าเรื่องมันไม่จบง่ายๆหรอกนะ
แก้ว: ปล่อยฉันนะ
หวาย: ปล่อยหรอ ไม่มีทางฉันอยากจะรู้นักว่าแกมีรอยแผลซัดแผลบนหน้าจะสวยอยูามั้ย
แก้ว: จะทำอะไรนะ
หวาย: ก็ทำให้โทโมะรักฉันไง
ฉึก
แก้ว: โอ้ย ฉันเจ็บนะ
หวาย: 5555555 หน้าก็เป็นเผลเป็นดูซิโทโมะจะยังรักอยู่มั้ย
แก้ว: เธอบ้าไปแล้วหวาย
หวาย: ใช้ฉันบ้าก็เพราะแกไงที่ทำให้ฉันบ้าแล้วฉันยังบ้าได้อีกนะคอยดูแล้วกันนังแก้ว
แก้ว: เธอจะทำอะไรนะ
หวาย: เฝ้ามันให้ดีนะ ฉันไปก่อนแล้วจะมาเล่นด้วยใหม่นะจ๊ะแก้ว
แก้ว: เธอจะทำอะไร เดียวก่อน หวายๆ ๆ ๆ
...: หุบปาก
แก้ว: ปล่อยฉันไปเถอะนะ
...: ไม่
...................................................................................................................................
มาแล้วช่วยเม้นช่วยโหวดหน่อยนะค่ะ เดียวตอนเย็นอัพใหม่*-*
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ