รักวุ้นๆของ5 หนุ่มสุดหล่อ

9.1

เขียนโดย beelove

วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.12 น.

  33 ตอน
  53 วิจารณ์
  54.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 18.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บ้านแก้ว

แม่แก้ว: ตอนนี้ยัยแก้วจะเป็นยังไงบ้างนะ/ เมื่อลูกหายตัวไปผู้เป็นแม่ได้แต่นั่งเศร้าและรอคอย

ฟังข่าวลูกสาวที่หายไปโดยทำอะไรไม่ได้

ฟาง: แก้วต้องไม่เป็นอะไรค่ะคุณน้า

เฟย์: ใช้ค่ะยัยแก้วต้องปลอดภัยตอนนี้โทโมะกำลังตามหาอยู่นะค่ะ

แม่แก้ว: น้าก็ขอให้เป็นอย่างนั้นนะ

ฟาง: คุณน้าไปพักผ่อนเถอะค่ะเดียวไม่สบายเอานะค่ะ

แม่แก้ว: น้านอนไม่หลับหรอกน้าเป็นห่วงแก้ว

ฟาง: งั้นฟางไปทำข้าวต้มให้ทานนะค่ะจะได้มีแรง

แม่แก้ว: จ๊ะ

ฟาง: เฟย์ดูแลคุณน้านะ

เฟย์: ค่ะ

บ้านหวาย

 

หวาย: นี้ถ้ามีใครถามหาฉันบอกไปว่าฉันไปเที่ยวกับพวกเนยนะ

คนใช้: ค่ะ

หวาย: แล้วฉันไม่อยู่2วันนะ

คนใช้: คุณหนูจะไปใหนค่ะ

หวาย: ยุ่งไม่ใช้เรื่องของเธอ

คนใช้: ค่ะคุณหนู/แล้วหวายก็เดินออกจากบ้านไป

ด้านโทโมะ

 โทโมะที่ไม่รู้จะตามหาแก้วที่ใหนเพราะบ้านเพื่อนแก้วก็ไปมาหมดแล้วแต่ยังมีอีกที่หนึ่งที่เค้ายัง

 ไม่ได้ไปและคิดว่าน่าจะพอทำให้รู้อะไรเกี่ยวกับแก้วก็ได้นั้นก็คือบ้านหวาย

กริ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

คนใช้: ค่ะมาหาใครค่ะ

โทโมะ: หวายครับเค้าอยู่มั้ย

คนใช้: คุณหนูไม่อยู่ค่ะไปเที่ยวกับพวกคุณเนยนะค่ะ

โทโมะ: หรอครับไม่เป็นไร

นั้นทำไห้โทโมะที่ไม่ได้ไว้ใจคนในบ้านหลังนี้อยู่แล้วยิ่งทำให้เค้ากังวลมากกว่าเก่า

โทโมะ: ไปเที่ยวหรอ

%*^())(*&^%$#())_+)(*&^

ทันใคนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

โทโมะ: ฮัลโหลครับ

(เนย: โทโมะคุณไดติดต่อหวายมั้ย)คำพูดของคนที่ติดต่อมาทำให้เค้ามั้นใจว่าต้องเป็นคนๆนั้นแน่ที่

เอาตัวแก้วไปจากเค้า

โทโมะ: ก็เค้าไปเที่ยวกับคุณนิ

(เนย: ไม่นะหวายไม่ได้มาพวกเราติดต่อหวายไม่ได้เลยโทรมาถามคุณ)นั้นยิ่งทำให้เค้ามั้นใจว่าต้องเป็นหวาย

ที่เป็นคนลักพาตัวแก้วไป

โทโมะ: แล้วถ้าเธอเป็นเค้าแล้วลักพาตัวคนไปเธอจะไปที่ใหน

(เนย: คุณถามทำไม)

โทโมะ: ตอบมาเถอะถ้าเธออยากช่วยเพื่อนเธอไม่ให้ทำผิด

(เนย: ถ้าเป็นแันจะไปที่โกดังร้างที่ปากช่องนะ ไม่ก็บ้านพักที่ภูเก็ตนะ)

โทโมะ: อันใหนน่าจะใช้มากที่สุด

(เนย: ก็คงเป็นโกดังนะเพราะปลอดคนมาก)

โทโมะ: ขอบใจมากนะ/โทโมะจึงรีบขับรถไปที่โกดังร้างตามที่เนยได้บอกว่าเป็นที่ๆหวายน่าจะไปมากที่สุด

คงต้องใช้เวลาเดินทางซัก2-3ชั่วโมงได้

โกดัง

หวาย: ไม่มีอ่ะไรมีปัญหาใช้มั้ย

...:ครับนาย

หวาย: ดีพรุ่งนี้คือวันตายของมันนังแก้ว5555

....: งั้นผมขอตัวนะครับนาย

หวาย: อืม

แก้ว: ปล่อยฉันนะ

...: หุบปาก

แก้ว: ไม่จนกว่าพวกแกจะปล่อยฉัน

...: โถโว้ย

หวาย: เรื่องมากนักนะ

แก้ว: ปล่อยฉันนะ

หวาย: ปล่อยแกก็ไม่สนุกสิ

แก้ว: ต้องการอะไร

หวาย: ก็ชีวิตแกไง

แก้ว: ถึงฉันตายโทโมะก็ไม่รักเธอหรอกนะ

หวาย: นังแก้ว

เพี๊ยะ

แก้ว: โอ้ยฉันเจ็บนะ

หวาย: เจ็บนะสิดี แกควรจะขอบใจฉันนะที่ให้เวลาแกลาโลกนี้

แก้ว: หมายความว่า

หวาย: ก็หมายความว่าวันพรุ่งนี้คือวันตายของแก55555

แก้ว: เธอมันบ้าไปแล้วจริงหวาย

หวาย: ก็บอกแล้งไงฉันบ้าไดกว่านี้อีก ดูมั้นไว้ดี

....: ครับนาย

หวาย: มีความสุขจัง555

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา