เมื่ิอไหร่เราจะรักกัน

แก้ว: กั้งตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ (เบี่ยงตัวเดินมาหากั้ง)
กั้ง: เมื่อกี้เองครับ ทนคิดถึงแก้วไม่ไหวเลยต้องมาไงครับ
ฟาง : แล้วพีชชี่หละค่ะมาพร้อมกันหรือป่าว
พีชชี่: แต่ผิดกับไอกั้งมันนะครับ พีชทนเสียงหัวใจเรียกร้องหาฟางไม่ไหวเลยต้องมาอ่ะครับ
เฟย์: โห...เลียนทั้งคู่อ่ะ จะอวก พอเลยนะเคเฟย์ไม่อยากหวาน
เควิน: โห..เฟย์อ่ะขอหวานหน่อยก็ไม่ได้ งั้นเอางี้ ฟอดดดดดดดดดดดดดดด 
เฟย์: >////////////< เคบ้า
โทโมะ: หวานกันอยู่ได้
ป๊อปปี้: หน้ารำคาญ
เขื่อน: เซ็งว่ะ
พิม: เอออออออออออ..เรามาเริ่มงานดีกว่ามั้ย
กั้ง: เดี๋ยวก่อน แก้วครับจำได้มั้ยว่าวันนี้เป็นวันอะไร
แก้ว: เป็น เอ่อออออออออออ เป็น เป้นวันอะไรค่ะ
พีชชี่: ฟางหละครับจำได้ไหมครับ
ฟาง: เอ่อ มะ มะ ไม่ค่ะ
เควิน: เฟย์หละจำได้ไหมเอ่ย
เฟย์: บอกมาเลยเฟย์จำไม่ได้หรอก
กั้ง: งั้นหลับตาก่อนแล้วพวกเราจะบอก
พีชชี่/เควิน: หลับตาก่อนครับ
จากนั้น แก้ว/ฟาง/เฟย์ ก็หลับตาลง
กั้ง/พีชชี่/เควิน: ค่อยยื้นสิ่งของบางอย่างมาตรงหน้าสาวสาว
กั้ง: ลืมตาได้แล้วครับ
แก้ว/ฟาง/เฟย์: 0.0
แก้ว: อะไรกันค่ะ 
กั้ง: ครบรอบ2ปีของเราไงครับ
พีชชี่: ใช่ครับ หน้าน้อยใจจังฟางจำไม่ได้
ฟาง: เอ่อ ฟางขอโทษนะพีชฟางลืมเองฟางขอโทษ
เควิน: ใช่ใช่หน้าน้อยใจชมัดเลย 
เฟย์ เฮ้ย อย่างอนกันดิขอโทษ เฟย์ขอโทษ
 
ขอโทษน้าที่หายไปนานเลยลืมเค้ายังอ่า
อย่าพึ่งลืมกันน้า จะพยายามมาอัฟให้จบ เราสัญญา ฝันดีนะจุ๊บ จุ๊บ