เมื่ิอไหร่เราจะรักกัน

 ป๊อป: มันไม่ใช่อย่างนั้นนะฟาง...ฟางป๊อปขอคุยด้วยได้ไหม (ไม่รอคำตอบลากฟางไปคุยที่สวนหลังบ้าน)

เขื่อน: เฟย์ครับเขื่อนขอโทษ..แต่เขื่อนอยากให้เฟย์อยู่นะ..เขื่อนมีอะไรจะบอกเฟย์ด้วยนะ (แล้วลากเฟย์ไปคุยที่สระว้ายน้ำ)

ณ...ห้องนอนโทโมะ

แก้ว: นายปล่อยนะ บอกให้ปล่อยไงเล่า .. ปล่อยนะปล่อย..ปล่อยเดี๋ยวนี้

โทโมะ: หยุด..หยุดโวยวายซะที...เดี๋ยวนี้เรียกซะห่างเหินเลยนะแก้วใจ

แก็ว: นายต้องการอะไร..(มองหน้าโมะอย่างอาฆาต)

โทโมะ: ต้องการเธอคืน..โมะต้องการแก้วคืน..ขอหัวใจแก้วคืนให้โมะได้ไหม(เดินเข้าไปกอดแก้ว)

แก้ว: (อึ้งค่ะ)......................(ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก)

โทโมะ: ได้ไหมแก้ว  ได้ไหมครับ

แก้ว: มันสายไปแล้วหล่ะโทโมะ....

โทโมะ: (ผะแก้วออกนิดนึง)..ไม่แก้วมันไม่สาย..มันจะไม่สายถ้าแก้วยังรักโมะอยู่..

แก้ว: นายต้องการอะไร..(ตะคอกใส่โทโมะ)..แก้วถามว่าโมะต้องการอะไรกันแน่..ตอนจะไปก้ขอแก้วไปดื้อดื้อ..ตอนจะกลับมาก้ขอกับมาแบบดื้อดื้ออีก..โมะยังเห็นแก้วเจ็บไม่พอใช่ไหม..ใช่ไหม..แก้วถามว่าใช่ไหม (น้ำตาที่หญิงสาวกักเก็บมาเป็นปีปีตอนนี้มันไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายเลย)

โทโมะ: แก้ว...(โทโมะที่เห็นแก้วร้องไห้ก้เดินเข้าไปกอดแก้ว)..แก้วโมะขอโทษ..ขอโทษจริงจริง

แก้ว: ฮือ..ฮือ..ออกไปนะออกไป..ฮือ..ฮือ (ดิ้นและทุบตีดมะที่กอดอยู่)

โทโมะ: แก้สฃว..โมะขอโทษ..ขอโทษนะแก้ว..จากนี้โมะจะไม่ทำแก้วเสียใจอีก

แก้ว: ฮึก..ฮึก..(ไม่พูดอะไรแต่กอดโมะตอบ)..

โทโมะ: ไม่ร้องนะครับคนเก่ง..ไปล้างหน้ากันดีกว่าจะได้ลงไปข้างล่างกัน..

แก้ว: พยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป..

TOMO....

นี่ผมทำแก้วเสียใจขนาดนี้เลยหรอ ผมมันเลวมากใช่ไหม จากนี้ผมจะทำให้เธอยิ้มและมีความสุข ผมจะไถ่โทษให้เธอทั้งหมดที่ได้ทำกับเธอไว้

โทโมะ : อ่าวเสร็จแล้วหรอครับ  ลงไปข้างล่างกันดีกว่า

แก้ว: อืม...(ตอบและยิ้มออกมากำลังจะเดินออกจากห้องแต่โมะคว้าแก้วไว้แก้วไม่ได้ตั้งตัวจึงเซไปซบอกโมะ)

โทโมะ: แก้ว...จากนี้โมะจะทำทุกอย่างเพื่ให้แก้วมีควมสุข

แก้ว: อืม..ยิ้มแบบเขินเขิน

โทโมะ: ไปกันเถอะ..(จากนั้นทั้งคู่ก้เดินลงมาข้างล่างพร้อมกัน)

พิม: มากันได้ซะทีนะค่ะคุณพี่ชาย

โทโมะ: เออ...แล้วไอ้ป๊อปกับไอ้เขื่อนหล่ะ

ป๊อปปี้: มีไรวะ (เดินมาโดยมีฟางเดินตามหลัง)

เขื่อน: เค้าอยู่นี้....มีไรครับโทโมะ(เดินมาพร้อมเฟย์)..(ขอรวบรัด2คู่นี้เลยนะแต่เครียกันแล้ว)

โทโมะ: ป่าวแค่ไม่เห็นพวกแกก้เลยถาม

พิม: งั้นเรามาเริ่มงานกันเลยดีกว่าเนอะ

ทุกคน: เย่ยยยยยยยยยยยยยย..

......: เดี๋ยวสิรอพวกเราด้วยสิ

.......: ไม่มีพวกเราได้ไง

.......: ใช่..ใช่..ไม่รอกันเลยนะ

ใครหว่า...มาอัฟให้แล้วเน้อ..ขอโทษนะที่ให้รอนานคิดเรื่องอยู่เลยนานนิสนึง

..(โค้งงามงามหนึ่งที)..จะรีบมาอัฟให้อีกนะรบกวนรอกันนิสสสสสสสสสสสนึงงงงงงงงเน้อ

รักลีดเดอร์ทุกคนนะม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ