เมื่ิอไหร่เราจะรักกัน

แก้ว: กั้งตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ (เบี่ยงตัวเดินมาหากั้ง)

กั้ง: เมื่อกี้เองครับ ทนคิดถึงแก้วไม่ไหวเลยต้องมาไงครับ

ฟาง : แล้วพีชชี่หละค่ะมาพร้อมกันหรือป่าว

พีชชี่: แต่ผิดกับไอกั้งมันนะครับ พีชทนเสียงหัวใจเรียกร้องหาฟางไม่ไหวเลยต้องมาอ่ะครับ

เฟย์: โห...เลียนทั้งคู่อ่ะ จะอวก พอเลยนะเคเฟย์ไม่อยากหวาน

เควิน: โห..เฟย์อ่ะขอหวานหน่อยก็ไม่ได้ งั้นเอางี้ ฟอดดดดดดดดดดดดดดด 

เฟย์: >////////////< เคบ้า

โทโมะ: หวานกันอยู่ได้

ป๊อปปี้: หน้ารำคาญ

เขื่อน: เซ็งว่ะ

พิม: เอออออออออออ..เรามาเริ่มงานดีกว่ามั้ย

กั้ง: เดี๋ยวก่อน แก้วครับจำได้มั้ยว่าวันนี้เป็นวันอะไร

แก้ว: เป็น เอ่อออออออออออ เป็น เป้นวันอะไรค่ะ

พีชชี่: ฟางหละครับจำได้ไหมครับ

ฟาง: เอ่อ มะ มะ ไม่ค่ะ

เควิน: เฟย์หละจำได้ไหมเอ่ย

เฟย์: บอกมาเลยเฟย์จำไม่ได้หรอก

กั้ง: งั้นหลับตาก่อนแล้วพวกเราจะบอก

พีชชี่/เควิน: หลับตาก่อนครับ

จากนั้น แก้ว/ฟาง/เฟย์ ก็หลับตาลง

กั้ง/พีชชี่/เควิน: ค่อยยื้นสิ่งของบางอย่างมาตรงหน้าสาวสาว

กั้ง: ลืมตาได้แล้วครับ

แก้ว/ฟาง/เฟย์: 0.0

แก้ว: อะไรกันค่ะ 

กั้ง: ครบรอบ2ปีของเราไงครับ

พีชชี่: ใช่ครับ หน้าน้อยใจจังฟางจำไม่ได้

ฟาง: เอ่อ ฟางขอโทษนะพีชฟางลืมเองฟางขอโทษ

เควิน: ใช่ใช่หน้าน้อยใจชมัดเลย 

เฟย์ เฮ้ย อย่างอนกันดิขอโทษ เฟย์ขอโทษ

ขอโทษน้าที่หายไปนานเลยลืมเค้ายังอ่า

อย่าพึ่งลืมกันน้า จะพยายามมาอัฟให้จบ เราสัญญา ฝันดีนะจุ๊บ จุ๊บ