Secret... ความลับเฉพาะเธอ
เขียนโดย 
Lookpla
วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.25 น.
แก้ไขเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"โอ๊ยยยย...แล้วทีนี้ฉันจะไปไหนฃ่ะเนี้ย เงินก็ไม่มีติดตัวมาเลยสักบาท"
ฉันเดินออกมาหน้าห้างก็พึ่งนึกขึ้นได้ว่าที่ตัวไม่มีเงินติดมาเลย ตอนออกมาก็อีตานายดึงฉันมาเลย ฉัน
ก็เลยไม่ได้หยิบอะไรมาเลย
ฉันเดินไปหลบแดดอยู่ที่ใต้ต้นไม้ที่มีที่นั่งอยู่โดยไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองจะต้องทำยังไงต่อไปดี
"ไม่ร้อนไง ออกมานั่งกลางแดดแบบนี้"
ฉันที่นั่งนึกอะไรเพลินๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับเขานั่งลงข้างๆฉัน
"นั่งตรงนี้ไม่ร้อนไง?"
"เรื่องของฉัน ฉันไม่รู้จักคุณ"
"อะไร ไม่รู้จักฉันได้ไง เมื่อกี้เธอยังตบฉันอยุ่เลยนะ"
"คุณคงจำผิดคนแล้วล่ะค่ะ"
"หรองั้นมานี่ ฉันจะพิสูจน์ว่าคนเดียวกับที่ฉันรู้จักหรือเปล่า"
"นี่! ปล่อยฉันนะ"
เขาดึงแขนฉันให้ลุกขึ้นแล้วเดินกลับเข้าไปในห้างนั้นอีก
"ฉันขอแก้ตัวเรื่องเมื่อกี้ เธอเลือกตามสบายเลยนะ"
เขาพาฉันมาหยุดอยู่ในร้านเสื้อร้านเดิม พนักงานต้อนรับคนเดิม
"ฉันไม่ต้องการ และปล่อยฉันได้แล้ว"
"ปล่อยเธอ แล้วเธอจะไปไหน เธอจะไม่อยู่ที่คอนโดฉันอีกแล้วไม่ใช่หรอ"
"ใช่ ฉันจะไม่อยู่ที่นั่นอีกแล้ว และก็จะไม่อยากเห็นหน้านายอีก!"
"งั้นสิ่งสุดท้ายก่อนที่เธอจะไม่อยู่กับฉันแล้ว ฉันอยากให้เธอ"
เขาผลักฉันเข้าไปในห้องลองชุด และเมื่อฉันเข้ามาในห้องลองชุดก็เห็นชุดจำนวนมากแขวนเรียงกันอยู่
"ฉันอยากให้เธอใส่วันนี้ เลือกมาตามที่เอต้องการก็ได้นะ แล้วฉันจะรอ"
เสียงที่อยู่นอกห้องพูดขึ้นก่อนที่ฉันจะเปิดประตูออกไป
"โอเค เอาชุดนี้แหละครับ ช่วยหา รองเท้าที่เข้าชุดให้ด้วยนะครับ^^"
"อะไรของนายเนี้ย"
"นี่ไงฉันพิสูจน์ได้แล้วว่าผู้หญิงที่นั่งตากแดดอยุ่ที่หน้าห้างของฉันคือเธอจริงๆด้วย"
"นี่!"
"ฉันแค่อยากให้เธอเป็นสิ่งสุกท้ายก่อนที่เราจะไม่ได้มาเถียงอย่างนี้กันอีก"
"ก็ดี เพราะคงไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ทนอยู่กับคนเจ้าอารมณ์แบบนายได้หรอก"
"อืม"
"ยังไงก็ขอบคุณนะสำหรับชุดนี้"
"อืม"
18.00น.
ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...
"ครับ"
"โมะ นายอยู่ที่ไหนน่ะ"
"อยู่ที่ร้าน...ครับ"
"แล้วแก้ว?"
"อยู่กับผมครับ"
"โอเค เดี๋ยวพี่เข้าไป อย่าบอกเธอนะ"
"ครับ"
ติ๊ด
"นี่ นายพาฉันมาที่นี้ทำไมเนี้ย แทนที่จะพาฉันไปเก็บของที่คอนโด"
"แล้วเธอคิดไว้แล้วหรอ ว่าจะไปพักที่ไหนต่อ อาของเธอก็ยังไม่กลับมา"
"โรงแรมไง"
"อืมดี ฉันลืมไป"
"ฉันพักที่ไหนก็ได้ แต่คงไม่ใช่ที่ที่นายอยู่หรอก!"
"อืม"
แล้วเราก็นั่งไปสักพักก็มีผู้ชายรูปร่างภูมิฐาน ผิวขาว สูง และหน้าตาดี แต่พอรู้ว่าเป็นวัยกลางคนแล้ว
"เป็นไงบ้างโมะ"
"ครับ"
นายนั่นลุกขึ้นแล้วพูดตอบกลับไป
"นี่หนูแก้วใช่มั๊ยลูก"
ฉันที่ยังนั่งงงอยุ่เพราะไม่รู้ว่าคนที่ทักฉันนั่นเป็นใคร อีตานี่พาฉันมาหาใครกันแน่
"ค่ะ"
ฉันตอบแล้วหันไปมองหน้าอีตาเพราะอยากรู้ว่าผู้ชายที่ดีอบอุ่นคนนี้เป็นใครกัน
"นี่คุณอาของเธอไง"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
