Secret... ความลับเฉพาะเธอ

9.6

เขียนโดย Lookpla

วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.25 น.

  20 ตอน
  191 วิจารณ์
  35.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

   ...20.30น....

 

 

   ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเสร็จก็เจอกับเจ้าของห้องที่นอนหลับเป็นตายอยู่ที่โซฟาใน

 

ห้องนอนฉันจึงเดินผ่านเขาไปและลงนอนบนเตียงอันแสนกว้างคนเดียว

 

 

   ฟุบ!

 

 

   "อืม...เฮ้ย! นี่นาย ขึ้นมาได้ไงเนี่ย ลงไปเดียวนี้เลยนะ"

 

 

   เมื่อฉันนอนไปได้สักพักก็รู้สึกว่าข้างตัวของฉันในผ้าห่มมีเสียงอะไรขุกขิกๆอยู่ข้าง แต่เมื่อหันไปก็

 

เผชิญหน้ากับเจ้าของห้องที่นอนคลุมโปรโผล่แต่หน้าออกมานอกผ้าห่มเท่านั้น

 

 

   "อืม..."

 

 

   แต่เสียงที่ตอบฉันกับมาเพียงแค่เสียงครางที่รำคาญฉันเท่านั้น

 

 

   "นี่ นายจะไม่ลงไปใช่มั๊ย ได้ งั้นฉันจะไปเอง หึ!"

 

 

   ฟุบ!

 

 

   แต่พอฉันจะพลิกตัวเพื่อลงจากเตียง มือของเขาก็มาคว้าที่เอวของฉันและดึงให้นอนลงเหมือนเดิม

 

 

   "ปล่อย ปล่อย! นี่ปล่อยนะ !!!"

 

 

   แต่คนข้างๆก็ไม่ได้พูดหรือตอบอะไรฉันกลับมา แม้แต่มือเขาก็ยังไม่ยอมเลื่อนออก

 

 

   "นอนแล้วก็ไม่ต้องพูดอะไรอีก เธอทำให้ฉันเหนื่อยมาก"

 

 

   ฉันหันไปตามเสียงและก็พบว่าเขาพูดออกแต่ตายังปิดอยู่ ใช่เพราะว่าเขาเหนื่อย เหนื่อยที่ต้องดูแลตัว

 

ปัญหาอย่างฉัน

 

 

 

   "เหนื่อย นายก็นอนไปสิ  แล้วมาเกาะอะไรฉันล่ะ ฉันอึดอัด!"

 

 

   ฉันพูดแล้วก็พยายามดึงมือของเขาออกจากตัวเขาไปด้วย

 

 

 

   "เฮ้อ!เธอก็นอนไปสิ"

 

 

   เขาพูดเสร็จก็ดึงมือออกไปนอนต่อ

 

 

 

   ก็มีแต่เขานั่นแหละที่นอนหลับ ฉันนี่สิจะนอนหลับลงได้ยังไง 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   เช้าวันนี้ฉันตื่นขึ้นมาก่อน เพราะเมื่อคืนนอนไม่หลับพึงจะมาหลับเมื่อประมาณ4ชั่วโมงก่อนนี้เอง

 

 

   "ฮ้าวววววววว  -_-"

 

 

   ตื่นเช้ามาฉันก็ไม่รู้จะทำอะไร เพราะหน้าที่แม่บ้านดูแลทำความสะอาดห้องของเขา ตอนนี้มันก็ไม่มี

 

อะไรให้ทำแล้ว  ห้องสะอาดและเป็นระเบียบจนฉันไม่รู้จะทำอะไรดี

 

 

    "ฉันจะเข้าไปเคลียร์งานที่ห้างหน่อย"

 

 

   "เรื่องของนายสิ นายจะไปแล้วมาบอกฉันทำไม"

 

 

   "ที่ฉันบอกเพราะว่าฉันไม่อยู่แล้วห้ามเธอออกจากห้องนี้ไง"

 

 

   "แต่วันนี้ฉัน..."

 

 

   "วันนี้เธอไม่มีเรียน เพราะฉะนั้นห้ามไปไหนจนกว่าฉันจะกลับมา!"

 

 

   "ชิ!"

 

 

   ฉันหันไปมองเขาขณะที่เขากำลังจะเดินไปที่หน้าประตูห้อง

 

 

   "เออ  แต่ฉันว่าเธอไปกับฉันดีกว่า จะได้ไม่ต้องก่อปัญหาให้ฉันไกลๆอีก"

 

 

   "ไม่! ฉันไม่ไป"

 

 

   "ไปกับฉัน ไปอยุ่ใกล้ๆสายตาฉัน เธอจะดื้อจะซนก็ของให้เธออยู่ในสายตาฉัน"

 

 

   "นี่ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ "

 

 

   "มานี่ ตามมา"

 

 

   เขาว่าเสร็จก็มาดึงแขนของฉันเดินออกจากห้องไป

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา