นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี

8.5

เขียนโดย tietang

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.56 น.

  29 ตอน
  264 วิจารณ์
  66.97K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ปัง!!! ผลั่ว ผลั่ว%#%$$%#^&

โทโมะทันทีที่ถีบประตูเข้ามาเห็นสภาพแก้วก็กระโดดทั้งถีบ ต่อยไอ้ผู้ขายที่...แก้ว

"ไอ้เฮี้..."โทโมสบถด่าแรงๆก่อนจะเดินไปถอดเสื้อคลุมร่างแก้วที่ยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้นจนต้องกอดปลอบ

"ไม่เป็นไรแล้ว...ขอโทดที่โมะมาช้า"น้ำตาโทโมะหยดลงบนแก้มของแก้ว

"ขอโทด..."

"ฮึก ฮึกไม่เป็นไร~"แก้วตอบแล้วกอดโทโมะแน่น

"หมดเวลาซึ่งแล้วค๊ะพี่โทโมะ ป่อยยัยนั่นซะถ้าพี่ไม่อยากเจ็บตัว"

"นี่เกลจะเล่นกันถึงตายเลยเหรอไง เกลเป็นนักเรียนน๊ะยังเด็กอยู่ด้วย"

"ไม่!!เกลไม่ได้เป็นนักเรียนแล้วนิ ก็พี่โทโมะบอกให้พวกเค้าไล่เกลออกไม่ใช่เหรอไง!!"น้ำเสียงที่เกรียวกราดบ่งบอกได้ชัดเจนว่าโกรธมาก

"เกล"

"เกลบอกให้พี่ปล่อยยัยนั่นมาให้เกลไง!!"

"ไม่!!"

"งั้นก็ดีเกลก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าพี่โทโมะจะรักมันมากแค่ไหนกันเชี่ยว ถ้าไม่ปล่อยมันตอนนี้ก็อย่าปล่อยมันเลยเชี่ยวนะแล้วจะหาว่าเกลไม่เตือน!!"

เกลกระดิกนิ้วชี้เรียนผู้ชายที่ยืนอยู่ ทั้งหมดนั่นเดินตรงมาที่โทโมะและแก้ว

ผลั่ว^&$%#%$$)*&%^%@

รุ่มต่อยหมายจะให้โดนแก้วแต่โทโฒะกลับกอดร่างแก้วไว้แน่นไม่ยอมปล่อยทำให้คนที่ถูกหมัดทุกช็อทยังคงเป็นโทโมะ แม้ว่าหมัดนับสิบจะจะถูกตัวโทโมะหลายต่อหลายครั้งจนโทโมะปวดหนึบไปทั้งร่างกายแต่โทโมะยังคงกอดแก้วแน่นไม่ให้ตัวแก้วโดนแม้แต่นิดเดียว

"ฮึก~โมะปล่อยแก้วเถอะ"แก้วร้องไห้คร่ำครวญขอให้โทโมะปล่อยเธอ ตอนนี้ที่ร่างของโทโมะไม่มีเสื้อ(ถอดให้แก้วคลุมอยู่)ปรากฏให้เห็นทั้งรอยช้ำและรอยเลือดจนน่ากลัว ร่างมั้งร่างจึงอาบไปด้วยเลือด

"ฮึก ฮือ~พอแล้ว เกล!!พอแล้วฉันยอมแล้ว"แก้วดันโทโมะออก

"ไม่!!"น้ำเสียงเด็ดขาดหลุดออกจากปากโทโมะ

"ก้ได้ในเมื่อพี่โทโมะต้องการ!!"สั่งให้ลูกน้องกระทืบลงที่ชายโคร่งโทโมะ จนโทโมะจะล้มลงแต่ยังขืนยืนไว้

"ฮึก~โมะปล่อยแก้วเหอะฮึก นะ~"

"ไม่ โมะไม่เป็นไร"ทั้งที่บอกว่าไม่เป็นไรแต่ใบหน้าเต็มไปด้วยแลือด

"พี่โทโมะเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันน๊ะค๊ะ

"ก็บอกว่าไม่ไง!!"

"ก็แล้วแต่พี่"สั่งให้ลูกน้องแตะแรงเข้าที่ชายโคร่งซ้ำที่เดิม

อุก!!

คราวนี้โทโมะถึงกับทรุดเลยที่เดียว แต่มือยังคงกอดแก้วแน่นไม่ยอมปล่อย แก้วยังคงร้องไห้ไม่หยุด

"พอแล้ว!!! พอได้แล้วฮึกฮือ"

"เกล!!พอได้แล้วฉันขอร้อง ฮึก ฮือ"ส่งสายตาออนว้อนไปที่เกล เกลเดินมาที่โทโมะและแก้ว

เพี้ยย!!

จะฟาดลงมาที่แก้วแต่โทโมะเบี้ยงตัวแก้วหลบกอนที่จะรับฝ่ามือนั้นแทน

"อ๋อ...รักกันมาก ก็ดีตายๆไปด้วยกันเลยไหม๊หล่ะ"เดินกระแทกเท้าไปยืนมองอย่างซะใจ เมื่อเห็นว่าโทโมะอึกเกินไปเกลล้วงมือเข้าไปในกระเป๋า

ชิ่ง~

มีด!!เกลชักมีดออกมาแล้วยกขึ้น

"หยุด!!เกล"ป๊อปปี้เคนตะจองเบและเขื่อนวิ่งกรูกันเขามา แล้วเข้าไปจัดการกับพวกเศษคนที่ยืนรุ่มโทโมะอยู่ เกลเห็นได้ทีจึงวิ่งหนีไป ไม่มีใครตามไปเพราะต่างก็ห่วงอาการของโทโมะมากกว่า

"ฮึกฮือ~โมะอย่าเป็นอะไรน๊ะ"แก้วร้องไห้อย่างหนัก

"มะโมะมะไม่ได้เป็นอะระไร"น้ำเสียงที่กระท้่อนกระัแทนยิ่งทำให้แก้วร้องไห้หนักไปอีก แล้วโทโมะก็หมดสติไปทั้งที่อยู่ในอ้อมกอดของแก้ว

"โมะ!! โมะทิ้งแก้วไปไม่ได้นะโมะฮึก ฮือออ~"เขย่าร่างของโทโมะ

"โมะ อย่าทิ้งแก้วนะ อย่าทิ้งแก้ว"ทั้ง4คนที่ยืนอยู่เห็นแล้วก็เบื้อนหน้าด้วยอดที่จะสงสารแก้วไม่ได้เธอร้องไห้เหมือนจะขาดใจเสียให้ได้ จองเบๆได้สติรีบโทรหารถโรงพยาบาลทันที ไม่นานร่งของโทโมะก็ถูกนำส่งโรงพยาบาล 

หน้าI.C.U.

แก้วยังคงร้องไห้ไม่หยุดทั้ง4คนไม่รู้จะทำไงเลยโทรไปบอกแฟนสาวให้มาดูอาการแก้วหน่อย แก้วยังยืนยันไม่ยอมไปไหนทั้งที่หน้าตาเต็มไปด้วยรอยฝ่ามือเป็นปื้นๆ

กึก กึก~ทั้งเฟยื ฟาง มีนและจินนี่ต่างวิ่งมาด้วยสีหน้าที่ตื่นตระหนก ยิ่งเห็นใบหน้าแก้วแล้วยิ่งตกใจกันไปใหญ่

"แก้วทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ"ฟางโผล่เข้ากอดแก้ว

"โมะ โมะเข้าจะเป็นอะไรไหม"

"ไม่ ไม่มีใครเป็นอะไรทั้งนั้น"ฟางบอก

"ใช่โทโมะถึวมือหมอแล้ว เฟย่ว่าแก้วใบทำแผลกอนดีกว่าไหม"

"ไม่เอาแก้วจะรออยู่จนกว่าโมะจะปลอดภัยฮึก~"

"ไม่ต้องกลัวแก้วมันไม่มีอะไรหนอก"มีนเดินมาปลอบใจ

"อืมโมะรักแก้วจะตาย เพราะฉะนั้นโมะไม่มีทางทิ้งแก้วหรอก"เฟย์เสริม

"ใช่ เพราะโมะรักแก้วไง โมะถึงเป็นแบบนี้ อึก ฮือ~"แก้วเริ่งโทษตัวเอง

"ไม่ซิแก้วอย่าโทษตัวเองอย่านั้น ถ้ามันจะมีคนผิดก็ต้องเป็นยัยเกลนั่นอย่าให้ตัวนะแม่จะตบให้คว่ำเอาให้สาหัสไปเลย ฮึ่ยนึกแล้วมันนักยัยบ้าเอ๊ย"เฟยืพุดไปโมโหไป

หมอเดินออกมาแล้ว

"เป็นไงบ้างคะหมอ"แก้ววิ่งเข้าไปถามอย่างทุลักทุเลด้วยร่างกายที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่

 

 

.........................................................................

แง่ม แง่ม รีดเดอร์ทุกคนอ่านแล้วช่วยเม้นด้วย โหวดให้ด้วยน๊ะค๊ะ

รักรีดเดอร์สุดใจจุฟฟม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา