นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี

8.5

เขียนโดย tietang

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.56 น.

  29 ตอน
  264 วิจารณ์
  66.79K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แก้วมายืนอยู่ตรงที่สวนหลังโรงเรียน แต่มองหาโทโมะไม่เจอ

"โมะ โมะ อยู่ไหนอ่ะ"แก้วร้องเรียนโทโมะ เมื่อไม่เจอก็เดินกลับแต่มีกระดาาขยุมๆถูกปามาตกอยู่ที่เท้าแก้วพออดี

~เจอกันที่ห้องเก็บของอาคาร3ชั้น2น๊ะมีอะไรจะเซอร์ไพร์~

"เล่นอะไรเนี่ยโมะไม่ใช่เวลาน๊ะ ออกมาเดี๋ยวนี้"มีแต่ความเงียบ

"โมะแก้วจะโกรธแล้วนะ"ยังไม่มีวี่แววว่าโทโมะจะออกมาแก้วเลยเดินไปที่อาคาร3

 

ห้องเก็บของ

แก้วเปิดประตูทันทีที่ก้าวเข้าไปในห้อง

ปัง!!ประตูปิดลง แก้วสะดุงเล็กน้อย

"โมะอยู่ไหน"แก้วเดินคลำทางไปเรื่อยๆเพราะไม่รู้ว่าสวิซต์ไฟมันอยู่ตรงไหน

เพละ!!ไฟถูกเปิดขึ้น(แน่ใจเหรอว่านี้คือเสียงเปิดไฟอ่ะ555)

"เกล!!"แก้วตกใจกับภาพที่อยู่ตรงหน้า เกลรุ่นน้องเธอยืนอยู่ข้างหน้าและหลังเธอก็มีผู้ชายรายล้อมอีกนับ10คนทีเดียว

"ทำไม!!ตกใจงั้นเหรอก็เห็นว่าเก่งนักเก่งหน้าไง"

"ใช่ แต่ไม่เก่งแบบหมาหมู่แบบนี้หรอก"แก้วเริ่มหน้าตึง

"ก็ถ้าหมาหมู่มันจะทำอะไรตามที่ฉันต้องการได้ มันก็สมควรที่จะหมาหมู่"

"เธอทำอย่างนี้ต้องการอะไรกันแน่"

"ฉันว่าฉันเคยบอกเธอไปแล้วนะ ว่าให้เธอเลิกยุ่งกับพี่โทโมะของฉันซ..."

"ไม่มีวัน"แก้วพูดก่อนที่เกลจะพูโจบประโยคเสียอีก

"ได้!! ไปมัดมันไว้กับเสา"สั่งผู้ชาย2คนที่อยู่ด้านหลังให้เดินมาจับแก้ว

"ปล่อย!!บอกให้ปล่อยไง"แก้วดิ้นเต็มแรงแต่ยังไงผู้หญิงก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้อยู่ดีแล้วนี้ผู้ชาย2ยิ่งหมดทางสู้แก้วเลยโดนจับมัดไว้กับเสาจนได้

"เก่งซิ เก่งเข้า"เกลเดินเข้ามาจับคางแก้ว แก้วมองกลับด้วยท่าทางโกรธจัด

"โกรธเหรอ? โกรธก็ตยฉันซิ ...ไม่ตบเหรอถ้างั้นฉันตบเธอเอง"

เพี้ยย!!ฟาดฝ่ามือลงบนแก้มของแก้ว

"ตบอีกตบฉันเลยเอาซิ"ยืนหน้าเข้าไปใกล้ๆแก้ว

"ทำไมไม่ตบหล่ะ ห๊ะอ๋อรอให้ฉันตบใช่ไหม๊ได้"(อิ๊บ้าแกมัดม๊าฉันอยู่อ่ะจะตบได้ไงเดี๋ยวปั๊ด)

เพี้ยย เพี้ยย เพี้ยย เพี้ยย!!

ใบหน้าของแก้วหันไปตามแรงของฝ่ามือที่ปะทะเข้ากับใบหน้า ถึงแม้ว่าจะเจ็บแทบตายแก้วก็ยังคงไม่ร้องอะไรสักคำ

"ขอร้องฉันซิ แล้วฉันจะหยุด"แก้วยังคงนิ่งเงียบ

เพี้ยย!!

"ขอร้องฉันซิ เธอจะได้ไม่เจ็บมากไง!!"พูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน

เพี้ย เพี้ยย!! เลือกแก้วเริ่มออกบริเวณมุมปาก

"ขอร้องซิ ทำไมไม่ขอร้องฉันหล่ะ"

"ไม่!!"แก้วตอบ

"ไม่งั้นเหรอ"

เพี้ยย!!!

 

มาดูที่โทโมะกันบ้างดีกว่า

"ไ้อ้เขื่อนแกไปส่งแก้วทีี่บ้านมายัง"

(ไปว่งมาตั้งแต่เย็นแ้ล้ว)

"เออๆขอบใจมาก"

เมื่อตอนเย็นที่ผ่านมาโทโมะตัดสิ้นใจเด็ดขาดที่จะหยุดการอาละวาดของเกลซักที ยังคงมีบางอย่างที่หลายคนไม่รู้ก็คือโทโมะเป็นประธานนักเรียนที่นี้เค้ากะว่าจะบอกแก้วแต่ก็ไม่ทันได้บอกมาเจอใบประกาศบ้าๆซะก่อน(ที่นี้ไม่มีการเลือกประธานแบบโรงเรียนเพื่อนๆน๊ะเค้าใช้ระบบพ่อแม่ใครบริจากเวินเข้าโรงเรียนเยอะกว่าก็จะได้เป็นประธานไป ซึ่งโทโมะก็ได้เป็นอยู่นี้ไงหล่ะ)โทโมะเก็บหลักฐานทุกอย่างที่เกลกลั่ันแกล้งคนอื่นๆรวมไปถึงแก้วด้วยและยื่นเข้าที่ประชุมให้อาจารย์พิจารณาไล่เกลออก แต่ก็ยังมีบางท่านที่ไม่เห็นด้วยเพราะปีๆหนึ่งทางบ้านเกลก็บริจากไม่ใช่น้อย แต่ทุกอย่างเป็นอันต้องยุติลงเมื่อโทโมะยกหูโทรหาพ่อ เลยเป็นอันว่าเกลโดนไล่ออกเนื่องจากกลั่นแกล้ง ระรานก่อความวุ่นวาย ใช้ความรุ่นแรง(บางคนที่เคยอยู่ใกล้โทโมะโดนแกล้งจนขาแข่งหักก็มี) และตอนนี้โทโมะก็กำลังจะขับรถออกไปหาแก้วที่บ้าน

 

บ้านศิริมงคลสกุล

โทโมะจอดรถที่หน้าบ้าน ลงจากรถมาไม่เห็นใครเลยถือวิสาสะเดินเข้าไปเลย

แอ๊ด~

"ที่รัก..."เปิดปรนะตูไปแต่ไม่พบแก้วเลยเดินลงมาข้างล่างเจอกับแม่ของแก้ว

"แม่ครับ...แก้วไปไหนเหรอครับ"

"อ้าว...ไม่ได้ไปหาโมะเหรอลูกเห็นเค้าบอกว่จะไปหาโมะนิ"

"ห๊ะไปหาผม"โทโมะทำหน้านิ่งแต่ในใจก็คิดว่าตนไม่เคยนัดแก้วไปหาเลยมีแต่มาหาแก้วเอง

"เอ่อ...คุฯแม่พอจะทราบไหม๊ครับว่าแก้ไปหาผมที่ไหน"

"เอะอันนี้ไม่รู้ซิลูก"โทโมะรีบลาแม่แก้วออกมาทันทีเริ่มรู้สึกถึงอะไรบ้างอย่างที่ไม่ดีแน่ กดเบอร์แก้วแล้วโทรออก แต่โทรเท่าไหร่ก็ไม่มีคนรับ

"ดธ่เว้ย!!"เปลี่ยนมาโทรหาป๊อปปี้แทน

"ไอ้ป๊อปแกบอกให้ไอ้4คนช่วยฉันหาแก้วทีดิ๊ แก้วหายไปส่งสัยเกลอีกแล้ว"

(แล้วแก้วไปไหนอ่ะ)

"ถ้ารู้จะให้ช่วยไหมีว่ะ"

(เออๆเดี๋ยวพวกฉันตามออกไป แล้วแกอยู่ไหนเนี่ย)

"ว่าจะไปดูที่โรงเรียน เพราะเมื่อเย็นพึ่งทำเรื่องไล่ยัยเด็กบ้านั้นออกไป แล้วก็เลยบอกเกลด้วยสงสัยจะโกรธ"

(อ้าววเวลแล้วไงงั้นแกรีบหาแก้วให้เจอเลยนะโว้ยไม่งั้นแก้วเละคามือเกลแน่ๆ)

"เออๆรีบๆมากันด้วยหล่ะ"

ตื้ด ตื้ด~ถึงโรงเรียนพอดี โทโมะเดินหาอยู่นานก็พบว่าอาคาร3มีไฟเปิดอยู่ก็รีบวิ่งไปทันที

 

กลับมาที่แก้วอีก

"อดทนเก่งจริงน๊ะ ถ้างั้นก็ลองมาอดทนกับหนุ่มของฉันบ้างไหมหล่ะ"เดินถอยออกไปให้ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา สีหน้าแก้วตอนนี้ออกอาการตกใจสุดขีดเมื่อชายหนุ่มที่เดินมาแล้วถอดเสื้อออก แล้วปลดกระดุมเสื้อของเธอ

"ออกไป!!"

"ออกไป!!ไอ้บ้าออกไปเดี๋ยวนี้"แก้วดิ้นรน

"ออกไปนะ อย่ามายุ่ง"การดิ้นของแก้วทำให้อีกฝายปลดกระดุมอย่างยากลำบาก เค้าเลยกระชากมันออก

แคว่ก~

เผยให้เห็นเนื้อตัวที่สะอาดต้องตาชายหนุ่มที่ยืนอยู่เป็นอย่างมาก(แต่ยังเหลืออยู่บราอยู่น๊ะอย่าพึ่งคิดมาก)อีกฝ่ายเริ่มซุกไซร้ลงบนซอกคอขาว แก้วยังคงดิ้นพลาดๆ ไม่ยอมแต่อีกฝ่ายยังคงไซร่ไม่ยอมหยุดอย่างบ้าคลั่ง

"กรี๊ดดดดดดดด!!!!!!!!!!"แก้วร้องออกมาสุดเสียงพร้อมกับน้ำตามากมาย

"ออกไป ฮือฮือ ออกไปกรี๊ดดดดดดดดด"ใช้ว่าร้องไห้แล้วอีกฝ่ายจะยอมหยุดการกระทำลงไม่เลยยิ่งเพิ่มความรุ่นแรงจนคอของแก้วแดง

"กรี๊ดดดดดดดด!!!!!"

 

.............................................................

ม๊าแย่แล้วทำไงดี

ฝากอีทีมันใกล้จะจบแล้วอ่าเม้นๆโหวดๆกันมาเยอะน้่า

ขอบคุณลีดเดอร์ทุกคนที่เค้สมาอ่าน+เป็นกำลังใจให้ รักเธอจุฟม๊วฟฟ!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา