นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี

8.5

เขียนโดย tietang

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.56 น.

  29 ตอน
  264 วิจารณ์
  66.99K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เลิกเรียนแล้ว

 

"ฟางไปทานข้าวกันไหม๊ครับ"

"ไปก้ได้จร้า แตจ่ว่าที่ไหนอ่ะ"

"บ้านปีอปไง จะำด้รู้จักแม่ปีอปด้วยเน้น"

"อะ เอะ...มันจะดีเหรอ"

"ดีที่สุดเลยครับ"

ขว้าข้อมือฟางโดยไม่ลืมที่จะหันมาบอกลาเพื่อนๆ

"ทุกคนฉันกับฟางไปก่อนน๊ะ"

"เออๆ...ไปรถคว่ำกันหล่ะ"เขื่อนพูด

เพี้ยยยย!!! เฟยืฟาดฝ่ามือลงบนแขนเขื่อน

"โอ๊ยยย!!! เจ็บคร๊าบบบ พอแล้วคร๊าบที่ดาร์ลิ่งตีเค้าไมอ่า"

"ไปแช่งเพื่อนเพื่อนอย่างงงั้นได้ยังๆไงหล่ะ"ทำหน้าย่นใส่เขื่อน

"ก็โธ่...เฟย์มีที่ไหนคนขับรถหงายอ่ะ ดูดิทุกคนเค้าก็ขับรถคว่ำกันหมดแหละ ขับรถหงายก็ตายดิ๊55555"

เขื่อนยิ้มเริ่งร่า แต่เฟย์เริ่มหน้างอแล้วเพราะมุขของเขื่อนทำเธอหน้าแตกซะหมอไม่รับเย็บเลย เขื่อนรเลยต้องง้อด้วยการพาไปเลี้ยงไอติม

"แก้ว โทโมะไปด้วยกันไหม๊" เฟย์ยิ้มหน้าบานผิดกับเมื่อกี้เลย

"ไม่ดีกว่า เฟย์ไปกับเขื่อยเหอะจร้าา"

"ไปดีๆ ขับรถคว่ำหล่ะไอ้เขื่อน"

เขื่อน เฟย์หัวเราะและพากันออกไป

"กลับบ้านเลยไหม๊แก้ว หรืออยากไปไหน"

"แวะร้ายเครื่องเขียนซื้อกระด่าหน่อยได้ไหม จะทำรายงานอ่ะ"

"อ๋ิิอ...งั้รไปเดินห้างกันซักพักไหม ยังไม่เคยพาแก้ววไปเดินเที่ยวเลย ไปกันน๊ะ"

"อือ...ก็ได้"โทโมะเอื้อมมือมาโอบไหล่แก้วแล้วพากันเดินไปที่รถ

 

ในรถ

แกร่ก แกร่ก แคว๊กก~

"หาอะไรเหรอแก้ว"โทโมะชะโงกหน้ามาดู

"หารายงานที่ยืมยัยเฟย์มาเป็นตัวอน่างอ่ะ มันหายไปไหนก็ไม่รู้"

พลิกคว่ำพลิกหงายกระเป๋าเป็นการใหญ่แต่ก็ยังหาไม่เจอ

"ลืมไว้ใต้โต๊ะรึเปล่า"

"อาจจะใช่ งั้นเดี๋ยวมาน๊ะ"

รีบวิ่งลงจากรถ ขึ้นไปบนห้องเรียนแต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่พบ

"หาอะไรอยู่เหรอค๊ะรุ่นพี่"ผู้หญิงคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาหาแก้ว

"เธอ"แก้วยังคงจำเธอได้ดียัยเด็กที่สาดน้ำใส่เธอจนป่วยเมื่อไม่กี่วันก่อน

"เกลค่ะ พี่แก้ว"น้ำเสียงที่ฟังดูอ่อนหวานช่างขักกับท่าทางที่ดูน่ากลัวของเธอยังไงแปลกๆ แก้วเมื่อกฃหาไม่เจอตั้งใจจะเดินออกมฃทันที

"หารายงานอยู่รึเปล่าค่ะ"

"อือใช่"แก้วยังคงคิดเกลรู้ได้ไงว่าเธอหารายงานอยู่

"พอดีเกลเห็นอยู่เล่มหนึ่งไม่รู้ว่าจะใช่เล่มเดียวกับที่พี่แก้วหารึเปล่า"

หยิบกระเป๋าแล้วเปิดเอาเศษกระดาษมาโปรยใส่หน้าแก้ว ใช่แล้ว!!!มันคือรายงานของเฟย์ที่แก้วหาอยู่ แต่มันไม่เหลือสภาพรายงานซะแล้ว ถุกฉีกจนไม่มีชิ้นดีเลย

"เธอทำอย่างนี้ทำไม"แก้วเริ่มมีน้ำโห

"สะใจไง!!"หันหลังเดินออกไป

"เธอต้องการอะไรกันแน่้"แก้วตะโกนถามไล่หลังเกลไป เมื่อได้ยินแก้วถามรีบหันแล้วเดินกลับมา

"ก็เลิกยุ่งกับพี่โทโมะของฉันซะทีซิ"(ของเธอที่ไหนยัยบ้า)

"ถ้าเรื่องนี้คงจะไม่ได้"แก้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงท้าทาย

"แกจะลองดีกับฉันใช่ไหม๊ ได้!!"(ยัยรุ้นน้องนิสัยไม่ดีพูดจาไำม่เพราะ)

ในขณะที่เกลเงื้อมือขึ้น

"แก้วหาเจอไหม ไม่เจอก็กลับกับเหอะ"เสียงโทโมะดังมาจากหลังห้อง

"อือๆ คงไม่เจอแล้วหล่ะ กลับกันเหอะ"หันไปพูดกับโทโมะที่กำลังเดินมา

"อ้าววว...เกลทำไมมาอยู่นี้หล่ะ"

"อ๋อ พอดีผ่านมาแถวนี้เห็นมีคนอยู่เลยเดินเข้ามาดูหน่ะคะ งั้นเกลไปก่อนดีกว่าคะ"ชิ่งเดินออกไปเลย

"แล้วนี้มันเศษกระดาษอะไรเต็มไปหมดเลยอ่ะแก้ว"ก้มลงหยับขึ้นมาดูแต่แก้วไวกว่าขว้าไปก่อน แล้วก้มลงกวาดเศษที่เหลือลงกระเป๋าให้หมด

"ช่างมันเหอะเราไปกันดีักว่า"พูดแล้วเดินนำโทโมะออกไป โดยไม่รู้ว่าเธอเก็บเศษกระดาษไปไม่หมด โทโมะจึงเก็๋บมาดู

"โดย นางสาวพรปวีร์ นี้มันรายงานเฟย์นิ ทำไมเป็นแบบนี้หล่ะ"โทโมะเริ่มนึกอะไรได้ในใจแต่ยังคงเงียบแล้วเดินตามแก้วออกมา

 

ห้างKZ

แก้วหยิบกระดาษไปคิดเงิน และเดินไปดูของจุบจิบที่ร้านถัดไป โทโมะได้แต่เดินตามเงียบๆอย่างใช่ความคิด

"แก้ว"ตัดสินใจอยู่นานก่อนที่จะเรียก

"ห๊า"หันกลับมาหาโทโมะ

"ทำไมรายงานเฟย์ถึงโดนฉีกหล่ะ"

"มะ โมะรู้ได้ไง"โทโมะล้วงเศษกระดาษที่เก็บได้ออกมา

"ใครเป็นคนทำ"

"อะ เออ...ไม่มีใครทำหรอกน่า"แก้วยังคงไม่บอก(ทำไมไม่บอกว่ายัยเด็กนั่นทำอ่ะม๊าาา)

"ไม่มีแล้วมันจะขาดได้ไง"เริ่มขึ้นเสียง

"..."

"เกลทำใช่ไหมี"

"ปะ เปล่า"

"แก้วอย่าปิดบังโมะ มีอะไรใครทำอะไรทำไมไม่บอกโมะ โมะเป็นแฟนแก้วน๊ะ อยากดูแลและปกป้องคนที่โมะรักให้ดีที่สุด แต่ทำไม่แก้วไม่ยอมบอกโมะปล่อยให้คนอื่นเค้าแกล้งทำไม!!"

"มะ ไม่มีจริงๆ"แก้วยังคงปฎิเสธ

"แก้ว!!!"โทโมะตะคอกใส่ เพราะแก้วยังคงดื้อไม่ยอมบอก เค้ารู้แล้วว่าเกลเป็นคนทำ แต่แค่อยากให้แก้วบอกเค้าเอง เกลจะแผลงฤทธิ์ใส่ทุกคนที่เข้าใกล้โทโมะซึ่งเรื่องนี้ตัวโทโมะก็รู้

"โมะตะคอกทำไม"หยาดน้ำตาเริ่มเอ่อล้นขอบตา ตั้งแต่ที่คบกันมาโทโมะยังไม่เคยตะคอกใส่เธอเลยแล้วครั้งนี้มันคืออัฃะไรกัน

"แก้วก็แค่บอกมาว่าใครทำ เมื่อก่อนไม่เห็นเคยยอมให้ใครแกล้ง แต่นี้เป็นอะไรไปยอมเค้าทำไม"โทโมะยัึงคงตะคอกไม่หยุดด้วยความที่โมโหแก้วที่ปากแข็ง

"ก้เพราะโมะไง!! ถ้าแก้วไม่ยอมเดี๋ยวโมะก็ไม่สบายใจ ที่ไม่พูดเดี๋ยวโมะก็ไปหาเรื่องเค้า เค้าเป้นแฟนคลับโทโมะน๊ะ" ยกมือขึ้นปาดน้ำตาแล้วเดินออกไป โทโมะยืนอึงอยู่นาน ที่แก้เวไม่บอกกลัวว่าเค้าจะมีปัญหานี้เอง คิดไปแล้วเค้าเองก็ผิดที่ไปตะคอกใส่แก้ว แต่เค้าห่วงถึงได้ทำลงไป

"อะไรกันว่ะเนี่ย!!"โทโมะสบถเสียงดังลั่นจนพนักงานต่างหลบตากันเหลิกหลัก และแล้ววันนี้ทั้งแก้วและโทโมะก็แยกกันกลับบ้า่น

 

บ้านศิริมงคลสกุล(ห้องนอนแก้ว)

ฟึ่บ!! เขวียงกระเป๋าแล้วนอนฟุบหน้าลงกับเตียงนุ่ม

"ฮึก ฮือ ฮือออ~แก้วทำเพราะโมะยังมาว่าอีก"ร้องให้เสียงดังลั่นจนกวินเดินมาเคาะปรพตู

ก๊อก ก๊อก~

"แก้วเป้นอะไรรึเปล่า"

"ฮึก ~เปล่า"เปิดประตู

"ไอ้โมะมันก็เป็นห่วงอย่าคิดมากเลยน่า"โอบน้องสาวอย่างปลอบโยน

"ฮึก ฮือ...พี่รู้ได้ไง"

"รู้ละกันรน้า...เราก็อย่าน้อยใจไปเลย มันห่วงแก้วจริงๆพี่รับประกันได้" กวิืนปลอบแก้วซักพักจนเลิกร้องไห้

"เออ...เดี๋ยวพี่จะกลับอเมกาน๊ะแล้วอยู่นี้อย่าดื้อน๊ะ"

"หะ ห๊า อะไรจะกลับแล้วเหรอ"

"เรามีเรียน พี่ก็มีเรียนเหมือนกันนิ๊"

"ไม่อยากให้กลับเลย"

"ก็มีไอ้โมะมันดูแลอยู่จะกลัวอะไร"

"โมะใจร้าย"แก้วบ่น

"บอกแล้วมันใจร้ายเพราะมันห่วงไง"

"พี่นี้รู้ดีจังน๊ะ"

"ก็เป็นทั้งพี่ทั้งเพื่อนจะไม่รู้ได้ไง ไปดีกว่าเลิกเสียใจแล้วทำรายงานได้แล้วเดี๋ยวก็ส่งไม่ทันหรอก ส่งพรุ่งนี้ไม่ใช่ไง"

เดินออกไป

"แล้วพี่มารู้ได้ไงว่าแก้วมีรายงานที่ต้องทำ"พูดกับตัวเอง แต่ว่ากวินกลับเดินเข้ามาอีกพร้อมรายงานในมือและส่งให้แก้ว

"พี่ไปเอามันมาจากไหน"รายงานเฟย์ที่เหมือนของเดิมมาก แต่มันโดนฉีกไปแล้วนิ๊

"้เหอะน่า ทำเสร็จแล้วก็รีบนอนเดี๋ยวไอ้หมาหน้าห้องมันจะฟุ้งซ่านไม่ยอมกลับบ้าน"พูดแล้วพยักเพยิดไปทางหน้่าห้องของแก้ว แต่พอแก้วมองไปก็ไม่เห็นจะมีอะไร

"ยังไงแก้วก็ขอบคุณพี่มากน๊ะ รักพี่ที่สุดเลยอ่ะ"ยิ้มให้พี่ชาย

"เก็บไว้บอกคนที่เอามันมาตัวจริงดีกว่า พี่มันก็แค่คนส่งของ555"มองไปทางหน้าห้องอีกแล้วแถมคราวนี้ยักคิ้วด้วย แก้วมองตามแต่ก็ยังเห็นแต่ความว่างเปล่าเหมือนเดิม และกวินก็เดินออกไป

"พี่กวินรไปเอามันมาได้ไง"พลิกดูที่รายงานเหมือนเดิมทุกประการ แล้วเดินไปที่คอมตัวโปรด แต่แล้วก็แบนสายตาไปที่BB

"โทรบอกยัยเฟย์ก่อนดีกว่า

"ฮัลโหลเฟย์"

(อือหือ)

"คือฉันบังเอิญทำรายงานแกหายอ่ะ"

(ก็โทโมะเอาไปปริ้นใหม่แล้วไงยังไม่ได้เหรอ เฟย์!!)มีเสียงเขื่อนโหดๆตามมาด้วย

"หะ ห๊ะ อะไรนะ"

(อะ เปล่าไม่มีไร เท่านี้น๊ะคือว่าฉันยังไม่อยากตายอ่ะ)เสียงตะกุกตะกับแปลกๆ

"อืมๆๆ"

ตื้ด~

 

ไทม์แมชชีนย้อนเวลากลับไปก่อนที่จะได้รายงานเล่มใหม่ของเฟย์มาให้ม๊าของเรา

....................................................................................

จบไปอีกตอนไวมาอัพต่อน๊ะค๊ะ เม้น+โหวดเยอะน๊ะค๊ะ 

จุฟฟฟฟ ม๊วฟฟฟฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา