นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี

8.5

เขียนโดย tietang

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.56 น.

  29 ตอน
  264 วิจารณ์
  66.81K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

WRITER SAY

"อือห์... แก้วเร็ว"น้ำเสียงของโทโมะสั่นเครือมากขึ้นทุกที

"มัน ทะ ทำไงอ่า"

"อะไรก็ได้ที่แก้วอยากทำ"โทโมะยังคงจับมือของแก้วให้สัมผัสแกนกายของเค้าเมื่อแก้วเริ่มชินจึงปล่อยมือตนออก แก้วลูบไล้อย่างกล้าๆกลัวๆ มือนุ่มสัมผัสกับแกนกายแข็งแกร่งอย่างเต็มไม้เต็มมือพลางลูบขึ้นลงช้าๆ ปากแก้วอ้อยอิ่งอยูที่ลำตัวของโทโมะเธอจูบสะเปพสะไปหมดอย่างไม่เป็นภาษา แล้วทันใดนั้นโทโมะก็ช้อนร่างแก้วขึ้นมาจากอ่างอาบน้ำพาเดินมายังฝักบัวแล้วดันร่างกายของแก้วจนชิดผนังห้อง แล้วย่อตัวลงคุกเข่า

"มะ โมะ จะทำอะไร"

"วันนี้โมะยังไม่ได้กินแก้วเลยขอกินหน่อยน่ะ หิ้ว~แล้ว"พูดหยอกล้อ แล้วซุกหน้าลงกับเนินสวย มือหนาค่อยๆแยกกลีบกุหลาบให้แย้มบานออก ปลายลิ้นๆ ดูดเม้มวนอยู่บนยอดเกสร แล้วแทรกผ่านเข้าไปดูดกลืนน้ำหวานจากช่องน้อย ใช้นิ้วกดบริเวณเกสรไว้สร้าความเสี่ยวซ่านให้กับแก้วอย่างมาก

"อะ อื๊อ อื๊อ...โมะ" แก้วทนความเสี่ยวซ่านไม่ไหวจนต้องร้องครางครวญออกมา ยิ่งทำให้ธารน้ำหวานหลั่งออกมาอย่างไม่ขาดสาย แต่โทโมะก็กลืนกินมันจนไม่มีเหลือ

"อ๊ะ อ๊าา........."แก้วเริ่มหอบหายใจแรงขึ้น

"อะ อ๊ะ อ๊า....โมะแก้วใจจะ ขะ ขาดแล้ว... ฮึก อ๊า..."จากมือที่เกาะอยู่ที่ผนังห้อง แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นขนขยุ่มลงที่ผมของโทโมะดันให้ศรีษะโทโมะแนบลงไปกับเนินสวยของตน อย่างเผลอตัว

"อะ อ๊ะ อ๊าาา......ไม่ไหวแล้วโมะ"โทโมะถอนปลายลิ้นออกจากช่องน้ำหวานอย่างเสียด้ายแต่ก็เบนความสนใจมาที่อกอวบอิ่มคู่สวยแทน ในขณะที่ปากยังคงทำหน้าที่ มือไม่อยู่นิ่งบีบคลึงยอดบัวอีกข้างอย่างเมามันส์  ใช้ขาแยกเรียวขาแก้วออกแล้วค่อยสอดแกนกายเข้าไปอย่างลึกจึนร่างบางสะดุ้งเฮือก

"โอ้ย..."แต่ความขับแน่นในร่างกายแก้วก็สร้างความเจ็บให้แก่โทโมะไม่น้อย โทโมะค่อยๆเร่งจัวหวะจากช้าเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ   

"ฮึก อ๊ะ อ๊าา อ๊า..............."

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาาาาาาาาา"ทั้งโทโมะและแก้วต่างครวนครางด้วยความเสี่ยวพอกัน โทโมะเร่งจังหวะให้เร้วขึ้นอีก และครั้งสุดท้ายเค้าทำให้มันจมลึกจนร่างกายแทบจะหลอมรวมเป็นร่างเดียวกัน น้ำรักได้เข้าสู่กายสาวอย่างท่วมท้นจนเลอะออกมารอบนอก ใช้แขนช้อนขาหญิงสาวขึ้นมาแล้วอุ่มกลับไที่เตียงโดยยังไม่ยอมถอนร่างกายออก

"อึก อือ...โมะมันจะหลุด~"

"ไม่หรอกแก้ว"พูดพร้อมดันแกนกายเข้าไปอีกครั้งก่อนถึงเตียง แต่แล้วร่างบางก็สลบขาอ้อมแขนเอาซะดื้อๆ

"อ้าววว หมดกันเลยที่นี้ "โทโมะจึงถอนกายออกมาแล้วเปลี่ยนเป็นนอนกอดแก้วไว้แทน

 

"โอ้ยยย "แก้วส่งเสียงร้องออกมาแทบจะทันทีที่ขยับกาย

"มาโอ้ยอะไรยังไม่ทันทำอะไรซักเท่าไหร่เลยมาเป็นลมซะก่อนนี้55"โทโมะกลั่วเสียงหัวเราะออกมา

"อย่ามาล้อน๊ะเดี๋ยวงอนเลยนิ๊"ลุกจากเตียงเิดินไปเข้าห้องน้ำ

"ปะไปกินข้าวกันโมะ แก้วหิ้ว"ยืนมือไปให้คนที่นอนไม่ยอมลุกจับขึ้นมา แล้วพากันเดินจะออกไปข้างนอก

 

 

"เฮ้ย!!อะไรว่ะเนี่ย"เป็นจังหวะเดียวกันที่เขื่อนเปิดประตูเข้ามา

"อะ อ้าวมากันตั้งแต่เมื่อไหร่ เข้าบ้านคนอื่นไม่ยอมเคาะเดี๋ยวโทรแจ้งความเลยดีไหมเนี่ยห๊าา"โทโมะบ่นเขื่อนเบาแล้วยิ้มให้กับเฟย์ ฟาง ป๊อปปี้

"อ้าววถ้าเคาะก็ไม่เห็นนะซิว่าโมะ แก้วสวีทกันแค่ไหน"

"ยัยเฟย์!!"แก้วน่าแดงจนแทบจะพ่นไฟไ้ด้อยู่แล้ว

"โธ่ ฟางกับป๊อปเป็นห่วงโมะแทบแย่ แต่ที่ไหนได้แอบมาหวานกันซะก่อน"

"เออไอ้โมะว่าแต่ว่ากลับกรุงเทพเลยไหม๊เนี่ย"ป๊อปปี้เดินแหวกเข้ามาถาม

"ยังก่อนว่าจะเที่ยวอีกหน่อ......"

เพี้ยยย...

"แก้วตีโมะทำไมเจ็บน่ะคร๊าบบ"โทโมะมองหน้าแก้วอ้อน

"เฮ้ยยยไอ้โมะให้มัน้อยๆหน่อย"เขื่อนแซว

"โมะชอบมั่วไม่อยู่ต่อหรอกป๊อปจะกลับวันนี้แล้วหล่ะ"พูดหันไปทางป๊อปปี้

"แก้ว!!คอแกไปโดนอะไรมาเนี่ยแดงเชี่ยวห๊าาา"เฟย์มองมาที่คอของแก้ว

"บะบะ บ้า ไม่ไรสักหน่อยอย่าไปสนใจมันเลย"เอาผ้าพันคอมาพันให้มิดชิดกว่าเดิม

"เฮ้ยๆๆๆ เดี๋วยแก้วนี้มันรอย!!!"เขื่อนเอามือปลดผ้าพันคอแก้วลงอย่างอยากรู้อยากเห็น แล้วมองที่รอยแดงเป็นจ้ำๆที่คอแก้ว ทันทีที่โทโมะเห็นก็ส่งสายตาพิฆาตมาทางเขื่อนทันที

"ไอ้เขื่อน!!แกแอบดูอะไรของแฟนแัน ห่วงนะโว้ยย"โทโมะออกอาการหึงแม้แต่กับเพื่อนตนเอง

"นี่ไอ้โมะที่หลังก็เบาๆหน่อย ดูดิแก้วช้ำไปทั้งตัวเลย"เขื่อนแซว

"ทำเหมือนตัวเองไม่เคยทำหล่ะ"

"ฉันทำแต่แค่ตรีตราจองดาร์ลิ่งฉันไว้ก่อน ไม่ได้ทำแบบแกซะหน่อย"ว่าแล้วเขื่อนเอามือโอบเอวเฟย์ เฟย์ยิ้มเขิน เขื่อนก็เลย

ฟ๊อด~

"เขื่อน!!"

"จ๋าดาร์ลิ่ง นิดหน่อยเอง"

ในมุึมที่ลับตาป๊อปปี้หอมแก้มฟางเบาก่อนพากันขอตัวลงไปกินข้าวพร้อมเขื่อนเฟย์ปล่อยให้โทโมะแก้วเก็บของเตรียมกลับกรุงเทพ และแล้วโทโมะกับแก้วก้ไม่ได้กินข้าวจนได้

 

 

.........................................................................................

โอ้ตอนนี้เอ็นซีมากมาย ต้องขอบคุณเพื่อนๆที่ช่วยกันกลั่นกรองความคิดกว่าจะมาเป็นเอ็นซีที่สยิวป่นแปลกๆ5555

เม้น+โหวดเหมือนเดิมเพื่อเรียกกำลังไจกันหน่อยน๊ะตอนนี้ไรเกิดอาการเพลียจิตอีกแล้วเม้นกันน้อยทำให้แต่งไป

เพลียจิตไปด้วย(ไรเพ้อเหมือนโรคจิตเลยอ่าา)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา