นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี

8.5

เขียนโดย tietang

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.56 น.

  29 ตอน
  264 วิจารณ์
  66.80K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) ฉันเปลี่ยนไปแล้ว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

05.00

ฉันลืมตาขึ้นมาก็อยู่ในสภาพที่โทโมะกอดรัดร่างฉันแน่นราวกับกลัวว่าฉันจะหนีหายไปอย่างนั้นแหละ โอ้ยฉันปวดร้าวไปทั้งตัวเลยอ่ะจะขยีบร่างกายที่เหมือนกระดูกจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

"เจ็บมากไหม..."เสียงนั้นกระซิบที่ข้างหูของฉันแผ่วเบา

"อือ"ฉันแค่ขานรับเบาๆเพราะยังรู้สึกเพลียอยู่เลยไม่น่าเลยยัยแก้ว

"หว้าขอโทดครับที่ทำให้แก้วเจ็บ"ทำหน้าเศร้า ยังไงฉันก็แพ้หน้าหวานๆของหน้าทุกที

"ไม่เป็นไรซักหน่อย"ตอบไปพร้อมยิ้มหวานไปด้วย ก็มันสงสารเค้านิ๊ดูท่าทางเวลาพูดขอโทดซิฉันเลยไม่กล้าบอกว่ามันเจ็บมากกกอ่ะ

"โมะตัวหนักไม๊"ถามล้อๆ

"หนักที่สุดอ่ะ"ฉันเลยล้อกลับไปบ้างแล้วก็ทำปากมูทู่ไส่เค้า

"งั้นก็ต้องลองบ่อยๆแล้วมั๋งจะได้หายหนักไง"เอาหน้ามาคลอเคลียบริเวณใบหน้าฉัน

"หื้อ...ไม่เอาแล้วพอเหอะ จะกลับกรุงเทพแล้ว"เขินหน้าแดง เบี่ยงหน้าไปทางอื่น

"ไม่อยากกลับเลยอยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอ"พูดอ้อนแล้วตามเอาหน้าเข้ามาใกล้อีก

"ไม่เอาแล้วอย่ามาดื้อนะ หยุดเลย!"ฉันปรามโทโมะและพลักใบหน้าเค้าที่มาวนเวียนใกล้หน้าอกฉันจนนานเกินไปแล้ว

"นะๆ อีกหน่อยโมะยังไม่อิ่มเลย"ยังอ้อนไม่เลิกเดี๋ยวฉันก็ละลายกันพอดี

"ไม่เอาแล้วเมื่อคืนก็อิ่มแล้ว"

"เมื่อคืนอิ่มแต่เช้านี้หิวอีกแล้ว"กอดฉันแน่น

"ไม่เอาแล้วไม่สงสารแก้วเหรอ~"ฉันทำหน้าตาอ้อนใส่เค้าไม่งั้นมีหวังโดนกินอีกรอบไม่ไหวแน่

"อ้าวแล้วแก้วไม่สงสารโมะเหรอ"เค้าทวนคำพูดของฉัน ลุกจากเตียงดีกว่าไม่งั้นคุยไม่จบแน่ๆ

"คนมักมากแบร่ ไปอาบน้ำดีกว่า"ล้อเลียนแล้วก้าวลงจาดเตียง

ฟุ้บ!!

"แก้ว!!"ขาฉันมันไร้เรี่ยวแรงเลยหล่นลงไปกองกับพื้น

"..."เค้าลงจากเตียงแล้วก้าวยาวๆมาที่ฉันเอาผ้าห่อร่างฉันแล้วอุ้มไปที่ห้องน้ำ

"เอ...คนอาไรนอนก็ไม่เสื้อผ้า"

ผลั่ว

"บ้า...แล้วใครหล่ะที่เป็นคนถอด"ตีที่แขนโทโมะอย่างแรง

"ตีมากๆเดี๋ยวก็กินซะหรอก"วางตัวฉันลงที่อ่างอาบน้ำ

"อะไรก็กินเดี๋ยวแก้วก็ตายพอดี ไม่ให้กินแล้ว"แสร้งทำเป็นงอนๆ

"โอ๋...อย่างงอลนะที่รัก โมะอาบน้ำให้ไม๊"

"ไม่ต้องเลยแก้วอาบเองได้รอข้างนอกหล่ะดีแล้ว"

"จ๊ะ "กำลังจะออกจากห้องน้ำแต่อยู่ๆก็หันกลับมา

"อ๋อ...ลืมบอกไปแทนตัวเองว่าแก้วแล้วน่ารักที่สุด รีบอาบน้ำนะครับที่รัก"ยิ้มหวานแล้วเดินออกไปเดินออกไป

ฉันอาบน้ำสระผมแล้วใส่ชุดคลุมเดินออกมาแม้อาการเจ็บที่ต้นขาจะลดลงบ้างแล้ว แต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดีส่งผลให้ฉันก้าวเดินอย่างลำบากมาก

"โมะนิกว่าแก้วเป็บลมในห้องน้ำซะแล้ว"

"ไม่ได้ขนาดนั้น"

"ไปหาอะไรกินกันโมะหิ๊ว หิว"

"แต่โมะยังไม่อาบน้ำเลยนะ"

"ที่รักอาบให้หน่อยได้ไม๊คร๊าบบ"ทำเสียงอ้อนๆอีกแล้ว

"แก้วอาบน้ำแล้วเดี๋ยวเปียกหมด"พูดเอามือไปบีบแก้มเค้าเล่น ผู้ชายอะไรหน่าเนียนจนน่าอิจฉา

"แค่สระผมก็ได้นะ นะ นะที่รักสระผมให้หน่อยจิ"

"แค่สระผมเท่านั้นนะ"

"คร๊าบที่ร๊ากก"ว่าแล้วอุ้มฉันเข้าไปในห้องน้ำทันทีพอสระผมเสร็จจะลุกขึ้นแต่เค้ากลับกระตุกแขนทำให้ฉันลงไปอยู่ในอ่างเปียกหมดสภาพเลย

"โมะ"ฉันมองหน้าอย่างเอาเรื่อง

"อาบอีรอบจะเป็นไรไปเน้อ"ยังคงยิ้มหน้าทะเล้นใส่ฉันอีก

ไม่ใช่ฉันหรอกที่อาบน้ำให้เค้า แต่เป็นเค้ามากกว่าที่อาบน้ำให้ฉัน เคาใช่มือลูบไล้สัมผัสไปทั่งร่ากายไปทั้งตัวจนฉันตัวสั่น

"พะ พอแล้วโมะ"

"พอก็ได้แก้วแต่อาบให้โมะก่อน"ฉันกล้าๆกลัวที่จะเอามือไปสัมผัสร่างกายเค้า

หมับ~

เค้าคว้าข้อมือเีรียวของฉันไปสัมผัสกับร่างกายเค้า ไปมาเรื่อยๆจนถึงบริเวณที่ฉันกลัวจึงหดมือหนีแต่เค้าก็ยังขืนให้ฉันได้สัมผัสของเค้าจากความกลัวแปรเปลี่ยเป็นความกล้าฉันหย่อกล้อกับของเค้าจนมันเกิดการแข่งตัว

"แก้ว...~๐เรียกฉันน้ำเสีงสั่นเครือ

"หืม"

"โมะ ไม่ไหวแล้วแก้วช่วยโมะทีได้ไหม๊"

"ชะ ช่วยยังไงอ่า"

.................................................

เดี๋ยวจะมาอัพต่อน๊ะค๊ะ เม้นเยอะอัพเยอะ โหวดมากๆอัพเร็วนะจ๊ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา