Jealous...ไม่ใช่อิจฉาแต่ว่ามันรักเธอ

Shrewsbury International School
"เฟย์!!!!!"
"ห...หามีอะไรยัยป๊อป"
"ฉัน...ทำใจไม่ได้ว่ะแก"
"ทำใจอะไร??"
"ก็เมื่อคืนอ่ะที่งานวันเกิดยัยเนยแจมพี่โทโมะซื้อของขวัญให้ยัยนั่นเป็นไอพอดฉันรับไม่ได้"ซื้อไอพอดให้เลยเหลอะแล้วฉันล่ะ???ก็แค่กอด
"นี่!ยัยป๊อปแล้วของขวัญฉันอ่ะ"ฉันรีบเบี่ยงประเด็นก่อนที่ยัยนี่จะช็อกตายซะก่อน
"ของแก....ฉันลืมอ่าเอาไว้พรุ่งนี้นะ"
"ฮ่าๆๆพรุ่งนี้ก็พรุ่งนี้"
"เฟย์ป๊อป"
"ว่าไงยัยฟาง"
"ตกลงเรื่องรายงานอ่ะจะเอายังไง"นั่นนะสิต้องส่งภายในวันศุกร์แล้วด้วย
"งั้นเอางี้พรุ่งนี้เราไปบ้านยัยเฟย์กัน"ฉันรู้หรอกย่ะว่ายัยป๊อปจะไปบ้านฉันเพราะอะไรถ้าไม่ใช่พี่โทโมะ=_=
"แต่...."
"อื้อ^^อยากมาก็มาดิ"
 
บ้านไทยานนท์
"สวัสดีค่ะพี่โทโมะ"ตอนที่ฉันกำลังจะเดินเข้าบ้านพร้อมยัยป๊อปกับยัยฟางก็เจอพี่โทโมะที่กำลังออกจากห้องนั่งเล่นพอดี
"ครับน้องฟาง^^"
"เอ่อ...พี่โทโมะสวัสดีค่ะ"ยัยป๊อปดูจะเกร็งมากเมื่อเจอรอยยิ้มละลายใจของเขาเข้าขนาดฉันที่อยู่บ้านเดียวกันยังทำใจยากเลย-*-
"ครับน้อง....ป๊อปรึเปล่า"
"ช....ใช่ค่ะ"ดูยัยป๊อปจะเซ็งนิดๆที่พี่โทโมะจำชื่อไม่ได้ก็แน่อยู่แล้วล่ะในเมื่อพี่โทโมะไม่เคยเจอยัยป๊อปสักครั้งนอกจากที่โรงเรียนแล้วก็เวลาฉันพูดถึงอ่ะนะ
"งั้นพี่ขอตัวนะ"
"ด...เดี๋ยวค่ะเอ่อ...คือป๊อปอยากให้พี่โทโมะช่วยสอนการบ้านหน่อย"ฉันแทบจะกระโดดบีบคอยัยป๊อปที่อยู่ๆก็พูดอะไรไม่บอกไม่กล่าวกันก่อนขนาดคนโดนถามอย่างพี่โทโมะยังเลิ่กคิ้วเลย
"พี่???"
"ช...ใช่ค่ะคือป๊อปยังไม่เข้าใจที่ซิสสอนอ่ะค่ะ"
"อ้อ...งั้นเดี๋ยสพี่ตามขึ้นไปนะ"
"ค...ค่ะ"แล้วพี่โทโมะก็เดินออกจากห้องนั่งเล่นไปโดยไม่มองหน้าฉันเลยแอบเศร้าแฮะ:(
"กรี๊ดดด~แกกกได้ยินมั้ยพี่โทโมะจะสอนการบ้านฉันอ่ะ"หลังจากที่พี่โทโมะเดินออกไปได้สักพักยัยป๊อปก้กรี๊ดลั่นบ้านก่อนจะมาเขย่าตัวฉัน
"ทำอะไรไม่ปรึกษาล่วงหน้าน่ะย่ะ"
"โอ้ๆๆๆฉันขอโทษ"
"ฮ่าๆๆอย่าลืมทำตัวเป็นนักเรียนที่ดีล่ะพี่โทโมะน่ะดุมากนะจะบอกให้"
"ดุยังไงฉันก็ยอมย่ะถ้าหล่อขนาดนี้-///-"ฉันกับฟางได้ยิ้มเอือมๆให้กับยัยเพื่อนคนนี้เฮ้อ...ยังไงก็บอกใครไม่ได้ว่าเราก็ชอบพี่โทโมะเหมือนกันยกเว้นฟางอ่ะนะ
 
ห้องเฟย์
ก็อก ก็อก ก็อก~
"เดี๋ยฉันไปเปิดให้สงสัยพี่โทโมะ...."ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบยัยป๊อปก็วิ่งไปเปิดประตูซะก่อนแล้วไวจริงๆยัยเพื่อนคนนี้=_=
"ไม่เข้าใจเรื่องอะไรบ้างเดี๋ยวฉันสอนให้"ฉันกับฟางปล่อยให้พี่โทโมะกับยัยป๊อปอยู่ด้วยกันตามลำพังโดยอ้างว่าจะลงมาเอาขนมขึ้นไปทานบนห้อง แม้จะเจ็บสักนิดแต่เพื่อให้เพื่อนรักอย่างยัยป๊อปมีความสุขฉันก็ยอม>_<
"เฟย์...คิดดีแล้วใช่มั้ยที่ทำอย่างงี้"
"ก็คงงั้น^^"ฉันก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เหมือนกันถ้าวันนึงพี่โทโมะเกิดรักกับยัยป๊อปขึ้นมาจริงๆฉันจะทำยังไงดีแต่มันคงจะอีกนานเพราะตอนนี้พี่โทโมะก็มีแจมอยู่แล้ว
"เฮ้อ...ถ้าคิดว่าทำแล้วมีความสุขก็ทำไปเถอะแต่ขอร้องอย่าโกหกตัวเอง"โกหกตัวเอง???บางทีฉันอาจจะกำลังโกหกตัวเองอยู่ก็ได้
เอี๊ยดด~
"ขนมมาแล้วค่าาา"เสียงยัยฟางพูดตอนที่กำลังเอาขนมไปตั้งไว้บนโต๊ะและสายตาฉันก็ชำเลืองไปยังพี่โทโมะกับยัยป๊อปที่กำลังติวหนังสือให้กันอยู่ดูแล้วก็แอบเศร้าไหนบอกจะเป็นพี่ชายที่แสนดีให้ไงทำไมถึงไม่สนใจกันบ้างเลยนะ
"ฟางมาทำรายงานกัน"ฉันชวนฟางที่กำลังกินขนมอย่างเอร็ดอร่อยให้มาสนใจงานที่ต้องส่งวันศุกร์นี้โดยไม่คิดจะชวนยัยป๊อปเพราะรายนั้นนะกำลังมีความสุขกับพี่โทโมะอยู่น่ะสิ
"เดี๋ยวเธอทำ฿/%\¥.?_¥[%}?|!?|¥\>¥]}%]~\¥ส่วนที่เหลือฉันจะทำเอง"ฉันจัดแจงบอกยัยฟางเรื่องงานที่จะต้องทำก่อนจะเดินไปเปิดmacของตัวเองและนั่งทำอย่างตั้งตกตั้งใจวันนี้จะต้องเสร็จให้ได้!
"พี่โทโมะค่ะตกลงตรงนี้ทำยังไงกันแน่อ่าป๊อปยังงงอยู่เลย"ในขณะที่ฉันกำลังทำงานอย่างตั้งอกตั้งใจก็มักจะได้ยินเสียงพี่โทโมะคุยกับยัยป๊อปมาเรื่อยๆจนบางทีก็อยากจะเดินเข้าไปแยก2คนนั้นให้ออกจากกันแต่ก็ทำไม่ได้:(
"ก็ทำอย่างงี้นะ"ฉันแอบมองพี่โทโมะเป็นระยะๆจนเหมือนเจ้าตัวจะเริ่มรู้สึกตัวเลยหันมามองทางนี้แต่ฉันก็รีบก้มหน้าหลบพอให้macบัง
"ป๊อปเข้าใจแล้วค่ะง่ายดีเนอะ"ฉันแอบเห็นยัยป๊อปจับมือพี่โทโมะขึ้นมาด้วยเห็นแล้วอิจฉาจังขนาดฉันยังน้อยครั้งเลยที่จะได้จับ:(
"วันหลังถ้าไม่เข้าใจก็มาถามพี่ได้นะ^^"ยิ้มอีกแล้วอยากให้เขายิ้มให้ฉันแบบนี้บ้างจังมันคงจะอบอุ่นน่าดู โอ๊ย!นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี้ยฉันกำลังอิจฉาเพื่อนตัวเองเนี้ยนะ พอๆเลิกคิดเรื่องนี้เดี๋ยวนี้เลยฉันคิดพลางสะบัดหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดบ้าๆนี่ออกไปแต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะเป็นฝังลงไปใสหัวใจจนไล่เท่าไหร่ก็ไม่ออกแล้วล่ะ
"ค...ค่ะ-/////-"  
"เฟย์ๆๆมาดูนี่ให้ฉันหน่อยดิว่าถูกรึเปล่ามันดูทะแม่งๆนะถ้าเอา%\*<\€\มาวางตรงนี้อ่ะ"
"อื้ม...งั้นก็ลองเปลี่ยนที่ดูนะ....ฟางลุกก่อนดิฉันทำไม่ถนัด"ยัยฟางยอมลุกไปโดยดีส่วนฉันก็นั่งลงแทนที่และเริ่มแก้ปัญหาที่ยัยฟางก็ยังงงอยู่แต่แก้เท่าไหร่ก็ยังไม่ถูกสักที
"ขอดูหน่อย"อยู่ๆพี่โทโมะที่เงียบอยู่นานก็ลุกมายืนข้างหลังฉันพร้อมกับเอามือยันโต๊ะไว้เหมือนกับว่าเค้ากำลังกอดฉันจากทางด้านหลัง-///-
"มันต้องเอา$\^{+¥ไปไว้หลัง>$}*+\¥$ตางหากล่ะ"แล้วพี่โทโมะก็จัดการแก้โน่นแก้นี่จนกลายเป็นว่าเคา้กำลังทำรายงานให้ฉันอยู่ 
"เอ่อ...เดี๋ยวเฟย์ทำเองก็ได้ค่ะพี่ไปสอนการบ้านป๊อปเถอะ"ตอนที่ฉันพูดพี่โทโมะหันมาด้วยและมันทำใฟ้จมูกเราชนกันจนฉันต้องรีบลุกขึ้นยืนแล้วก็ถอยออกไปนิดนึง
"เป็นอะไร??"เชก็เขินนะสิ
"ป...เปล่าค่ะ"
"พี่โทโมะป๊อปขอตัวกลับบ้านก่อนนะพอดีคุณแม่โทรตามแล้วอ่ะค่ะ"
"อ้อ...ครับเฟย์ไปส่งเพื่อนก่อนไป"
"ไม่เป็นไรๆฉันกลับเองได้ไปแล้วนะบายจ๊ะ"แล้วยัยป๊อปก็โบกมือให้ฉันกับฟางก่อนจะเดินออกจากห้องไปเป็นอะไรของยัยนั่นนะ
"อ๊ะ!....เสร็จแล้ว"ห...หา!เสร็จแล้วฉันกับยัยฟางนั่งทำตั้งแต่10โมงจนตอนนี้ปาเข้าไปเกือบจะ4โมงยังทำไม่เสร็จเลยแต่พี่โทโมะกลับทำเสร็จภายในครึ่งชั่วโมงเนี้ยนะเหลือเชื่อ0_o
"ข...ขอบคุณค่ะ"
"อื้ม^^เสร็จแล้วใช่มั้ยมีงานอะไรอีก"
"เอ่อ....หมดแล้วค่ะ"
"เอ้อ!งานเสร็จแล้วงั้นฉันกลับก่อนนะเฟย์"
"จะกลับแล้วเหลอะไม่อยู่กินข้าวกันก่อนอ่ะ"
"ไม่ได้หรอกเี๋ยวจะมืดซะก่อนพี่โทโมะค่ะฟางลานะคะ"ยัยฟางก้มหัวให้พี่โทโมะทีนึงก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยเหลือแค่ฉันกับพี่โทโมะเอ่อ....มันจะอึดอัดไปป่ะ??
"เอ่อ...ขอบคุณอีกครั้งค่ะ"
"อื้มไม่เป็นไร...เดี๋ยวฉันช่วยเก็บของห้องเธอเละหมดแล้วเนี้ย"ว่าจบพี่โทโมะก็ช่วยฉันจัดโน่นจัดนี่จนมันเข้าที่เข้าทางก่อนจะหันมาบอกฉันว่า
"ที่เคยสัญญาไว้อ่ะฉันจะทำให้มันดีที่สุด"