Jealous...ไม่ใช่อิจฉาแต่ว่ามันรักเธอ

"หาววว~"ฉันเดินลงมาที่ห้องอาหารเหมือนคนไร้สติเนื่องจากเมื่อคืนนอนไม่หลับเพราะมัวแต่คิดถึงคำพูดพี่โทโมะ'ที่เคยสัญญาไว้อ่ะฉันจะทำให้มันดีที่สุด'ฮึ่ย...ก็แค่คำพูดคิดอะไรหนักหนาเนี้ยย

"อ้าวคุณเฟย์ทำไมวันนี้ลงมาช้าล่ะค่ะ"พอฉันเดินลงมาถึงห้องอาหารก็เจอพี่โทโมะที่นั่่งอยู่ก่อนแล้วกับพี่มดที่เอ่ยทักฉัน

"เอ่อ....เมื่อคืนเฟย์นอนไม่หลับนะคะ^^"

"อ้อ^^งั้นนั่งก่อนค่ะเดี๋ยวพี่ไปเอาข้าวต้มกับน้ำให้"พอพี่มดออกจากห้องอาหารไปปุ๊ปฉันก็เอาหัวฟุบกับโต๊ะก่อนจะหลับตานิ่งๆไว้แต่อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนมีมืออุ่นๆมาทาบที่หน้าผากเลยสะดุ้งตัวตื่น

"เอ่อ..."แต่ที่หน้าตกใจคือพี่โทโมะที่นั่งข้างๆฉันเป็นเจ้าของมือที่กำลังทาบหน้าผากฉันอยู่น่ะล่-///-

"เป็รอเไรห๊ะเราตัวก็ไม่ร้อนแต่ทำไมหน้าแดง??"

"เอ่อ...คือ..คือเฟย์นอนไม่หลับเฉยๆค่ะ"

"อ้อ...เหลอะ?ช่างเหอะ"พอพี่โทโมะเอามือออกฉันก็ฟุบหลับต่อตอนนี้ขอแค่ได้นอนก็พอใจแล้ว

"พี่โทโมะ^^"

"อ้าวแจมมาทำไมไม่โทรบอกห๊ะ"ฉันได้ยินเสียงคนคุยกันเลยลืมตาขึ้นดูและก็เป็นไปตามที่คิดคนที่มาคือแฟนพี่โทโมะนั่นเอง

"โห~อะไรของพี่เนี้ยกะจะมาเซอไพรส์สีกหน่อย"

"ฮ่าๆแล้วนี่ยัยเนยมาป่ะ??"

"รายนั้นอยู่บ้านอ่ะบอกว่าเบื่อพี่โทโมะมากกก"

"เดี๋ยวเหอะเรา^^แล้วนี่กินข้าวมายัง??"อยู่ๆฉันก็เอามือขึ้นมาวางบนหน้าอกข้างซ้ายเบาๆทำไมมันเจ็บจี๊ดๆนะตอนที่พี่โทโมะเอามือไปยรหัวแจม

"ยังเลยงั้นแจมนั่งด้วยนะ"

"อื้อ^^พี่มดครับวันนี้แจมทานที่นี่นะครับ"

"เอ่อ...ค่ะๆ"

"สวัสดีค่ะ^^"ใครอีกเนี้ย-*-ในระหว่างที่ฉันกำลังทานอาหารอย่างทรมานใจก็ไม่รู้มีมารผจญคนไหนเข้ามาในฉากนี้เพิ่มอีกเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ!

"อ้าวน้องป๊อป"ห...หายัยป๊อปจริงๆด้วยจะมาทำไมกันนักหนาเดี๋ยวก็แจมเดี๋ยวก็ป๊อปถ้าอีกนานหน่อยคงจะยกขโยงกันมาทั้งโรงเรียนอ่ะ-_-*

"สวัสดีค่ะ^^ยัยเฟย์ฉันมาหาแกอ่ะ"

"มาหาฉัน???"ฉันถามพร้อมชี้มือมาที่ตัวเองนัดก็ไม่ได้นัดอยู่ๆมาบอกว่ามาหาฉันเนี้ยนะเพี้ยนเหมือนยัยแจมป่ะเนี้ย???

"ก็ที่นัดไว้ไงคือ...วันอังคารก็จะสอบชีวะแล้วอ่ะฉันยังไม่เข้าใจเรื่องที่จะสอบเลยเลยจะมาให้พี่โทโมะติวให้"ตอนที่ยัยป๊อปพูดฉันแอบเห็นแจมทำหน้าไม่พอใจด้วยสงสัยจะหึงมากกกกสิท่า

"อ..อ้อได้ครับ"

"แจมก็ยังไม่เข้าใจงั้นพี่โทโมะติวให้แจมด้วยนะ"ชัดเจนยัยสองคนนี้กำลังเล่นสงครามประสาทใส่กันน!!

"เอ่อ..."

"นี่แจมฉันบอกพี่โทโมะก่อนนะ"

"แต่ฉันอยากให้พี่เค้าติวให้เหมือนกันนิ"

"เธอก็รอวันอื่นสิวันนี้ฉันมาก่อน"

"แต่ฉันเป็นแฟนเค้านะ"พูดไม่พอยังเอามือไปคล้องแขนพี่โทโมะอีกเห็นแล้วก็อดสงสารตัวเองไม่ได้อยากบอกใครต่อใครบ้างจังว่าฉันก็เป็นแฟนพี่โทโมะแต่ก็ทำไม่ได้เพราะมันก็แค่ฝันกลางวัน

"เรื่องของเธอสิ..."

"โอ๊ย!อย่าทะเลาะกันได้มั้ยรำคาญ!!!ยัยป๊อปวันนี้แกกลับไปก่อนเหอะสวนเธอแจมถ้าอยากให้พี่โทโมะติวให้ก็ไว้ที่โรงเรียนที่นี่บ้านไม่ใช่โรงเรียนกวดวิชาถ้าอยากได้ความรู้นักก็ไปสมัครเรียนซะ!"ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะเดินขึ้นห้องไปพอมานึกๆดูแล้วอะไรทำให้ฉันกล้าขนาดนั้นนะ??เป็นเพราะพี่โทโมะหรือว่าเพราะใจตัวเองกันแน่??

ก็อก ก็อก ก็อก~

เฮ้อ....ยังไม่จบสินะ-_-"

เอี๊ยด~

"ไง"

"..."เป็นพี่โทโมะนั่นเองที่เป็นคนมาเคาะประตูพอมองดีๆแล้วเหมือนยัย2คนนั้นจะกลเบบ้านไปแล้วด้วยนะ

"ทำไมไปพูดแบบนั้น"จะด่าก็ด่าไม่ต้องมาทำเย็นชาใส่!!

"จะมาด่าใช่มั้ย???"

"เปล่า....แค่นะมาขอบใจ"ขอบใจ????ขอบใจเรื่อง????

"????"

"ขอบใจที่เธอช่วยไล่2คนนั้นไปวันนี้ฉันเหนื่อยๆอยู่พอดี"

"พี่ไม่สบายรึไง??"ประสาทป่ะเนี้ยปกตินะถ้าฉันพูดไม่กับยัยแจมพี่โทโมะจะต้องขึ้นว่าดุฉันหลังจากที่ยัยตัวปัญหานั่นกลับทุกที

"นี่หาว่าฉันไม่ปกติรึไง"

"ก็พี่อ่ะผิดปกติถ้าเป็นเมื่อก่อนนะแค่เฟย์พูดไม่ดีใส่แฟนพี่คนไหนพอหลังจากที่ยัยพวกนั้นกลับพี่ก็จะมาดุเฟย์ทุกที"

"เมื่อก่อนฉันเป็นอย่างงั้นเหลอะ??"เหมือนจะไม่รู้ตัวเองแฮะ

"อื้อพี่อ่ะเป็นอย่างงั้นเลย"

"....."

"แต่เฟย์ชินแล้วล่ะ^^"

"งั้นฉันไปนะ"

"ค่ะ"แล้วพี่โทโมะก็เดินไปที่ห้องตัวเองฉันเลยปิดประตูวันนี้มาแปลกอีกแล้ววแต่ฉันก็ชอบให้พี่เป็นแบบนี้นะ>_<

 

วันจันทร์

Shrewsbury International School

"ยัยเฟย์!!!!!!!"

"ห...หามีอะไร??"อยู่ๆยัยป๊อปก็เรียกฉันเสียงดังตั้งแต่ที่ฉันก้าวเข้ามาในห้อง

"เมื่อวานแกไล่ฉัน!"ว่าแล้วว่าต้องเป็นเรื่องนี้

"ก็แกทำให้ฉันรำคาญเองช่วยไม่ได้"

"นี่แกกำลังจะบอกว่าฉันผิดใช่มั้ย?"

"ก็ใช่นะสิแกมาบ้านฉันแล้วยังมาทำให้บ้านคนอื่นเสียงดังทะเลาะกันอยู่ได้หัดเกรงใจพี่โทโมะมั้ง!"

"แกกำลังจะบอกว่าฉันไม่มีมารยาท!!"

"เออแกอ่ะไม่มารยาท!"หมดแล้วความอดทนตอนนี้ฉันสามารถฆ่าคนได้แล้วจริงๆ!

"นี่แก2คนอ่ะหยุดทะเลาะกันสักทีจะได้มั้ย!!"

"ไม่ได้ยัยฟางก็เรื่องนี้ยัยเฟย์อ่ะผิดเมื่อวานมันไล่ฉันออกจากบ้าน!!!"

"แล้วแกไปทำอะไรให้ยัยเฟย์มันไล่ล่ะ"

"ก็....ทะเลาะกับยัยแจม"

"เป็นฉันฉันก็ไล่!"

"นี่แกเข้าข้างยัยเฟย์ใช่มั้ย!!"

"ฟังนะเรื่องนี้แกผิด!"

"ถ้าเมื่อวานแกนัดฉันว่าจะมาบ้านฉันก็คงไม่ไล่แกออกไปแบบนั้นแต่นี่อะไรนึกจะมาก็มาบ้านฉันไม่ใช่ที่สาธารณะหัดรู้ไว้บ้างแกกำลังทำให้ฉันโดนพี่โทโมะด่าอย่ามาสร้างปัญหาได้มั้ย!!!!"

"ฉ...ฉัน...ยังไงฉันก็ไม่ผิด"

"นี่ป๊อปเฟย์พูดขนาดนี้แล้วแกยังไม่สำนึกอีกเนี้ยนะ"

"ก็....เฟย์นั้นแหละที่มาไล่ฉันก่อน"

ปัง~

ฉันเดินออกจากห้องมาพร้อมกับปิดประตูเสียงดังเบื่อจริงๆกับเพื่อนแบบนี้กับอีแค่ฉันไล่มันออกจากบ้านเพราะมาสร้างความวุ่นวายก็ยังไม่รู้จักสำนึกสาบานได้เลยว่านี่เป็นครั้งแรกที่ฉันทะเลาะกับมันเพราะเรื่องไร้สาระแบบนี้ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงจะยอมยัยนี่หมดให้มันเข้าใจไปเองว่าตัวเองถูกเสมอจนเสียนิสัยแบบนี้แต่ครั้งนี้ขอเหอะทนไม่ไหวจริงๆ ฮึ่ยย...เป็นเพราะเรื่องนี้มีพี่โทโมะเข้ามาเกี่ยวฉันถึงเป็นได้ขนาดนี้ทำไมไม่หัดยับยั้งอารมณ์ตัวเองบ้างนะ!!!

"อื้อ...พี่เขื่อนอย่าค่ะเดี๋ยวมีคนมาเห็น"ในขณะที่ฉันกำลังจะเดินผ่านโรงยิมเพื่อไปหาที่เงียบๆให้ใจเย็นขึ้นก็ดันไปได้ยินเสียงบางอย่างเหมือนคนกำลัง....กันอี๋!คิดแล้วขนลุก-0-

"เถอะน่าไม่มีใครเห็นหรอก...อื้อ"

"แต่ถ้าพี่โทโมะเห็น...อื้อ...แจมโกรธพี่จริงๆด้วยนะ"คำว่าพี่โทโมะทำให้ฉันยิ่งสนใจกับเสียงเมื่อครู่นี่เป็นอย่างดีและถ้าหูไม่ฝาดเมื่อกี้ผู้หญิงคนนั้นแทนตัวเองว่าแจม!!

"เมื่อไหร่เธอจะเลิกกับมัน"จากตอนแรกที่น้ำเสียงเหมือนคนกำลังสวีทกันตอนนี้มันกลายเป็นเหมือนกำลังตั้งท่าจะทะเลาะกันมากกว่า

"พี่เขื่อนรอแจมก่อนนะค่ะ...อื้อ"ชัดเจน!!!!ยัยแจมกำลังสวมเขาให้พี่โทโมะอยู่!!!!!!!!!!

"พี่จะรอจนกว่าแจมจะเลิกกับมันนะ"

"อื้อ...แจมรักพี่เขื่อนนะคะ"หลังจากที่แอบฟังพี่เขื่อนกับยัยแจมสวีทกันอนู่นานฉันก็ตัดสินใจเดินไปยังตึกเยียร์13เพื่อจะไปลากพี่โทโมะให้มาดูฉากรักหักหลังเค้าให้เร็วที่สุดฉันไม่มีวันยอมแน่ที่จะให้คนที่ฉันรักต้องโดนสวมเขาแบบนี้อีนังบ้าฉันเกลียดแกยัยแจม!!!!!

ตึกเยียร์13

ปัง~

"พี่โทโมะ!!!!!"พอเข้ามาในห้องปุ๊ปฉันก็จัดการตะโกนเรียกพี่โทโมะปั๊ปโขคดีที่ซิสไม่เข้าสอนไม่วั้นมีหวังโดนทำโทษแน่

"เอ่อ...มีอะไร"พี่โทโมะก็ดูจะตกใจไม่น้อยที่ฉันมาหาเพราะในรอบ1ปีนี้ฉันไม่เคยมาหาเค้าเลย

"พี่ตามเฟย์มาเร็ว"พอเห็นว่าพี่โทโมะยังอึ้วๆอยู่ฉันเลยถือวิสาสะคว้าแขวนเค้าวิ่งผ่านนักเรียนที่กำลังเดินอยู่บนตึกเพื่อจะไปที่โรงยิมให้เร็วที่สุดขอให้พี่โทโมะเห็นภาพพวกนั้นทีเถิดฉันไม่อยากให้เค้าโดนสวมเขาแม้จะเจ็บปวดที่โดนหักหลังแต่ฉันก็เชื่อว่ามันจะต้องดีกว่ามาเจ็บตอนโดนยัยนั่นบอกเลิกทั้งๆที่ไม่ได้ผิดแน่คิดว่าสวยเลือกได้รึไงยัยแฝดนรก!!!!!

"เดี๋ยวๆๆนี่เธอจะพาฉันไปไหน"

"พี่รีบวิ่งเถอะเฟย์ไม่อยากให้พี่โดนหักหลัง"

"หักหลัง???ใครจะหักหลังฉัน"

"พอพี่ไปถึงก็รู้เอง"พูดจบฉันก็เร่งฝีเท้าก่อนจะมาหยุดอยู่ที่หลังโรงยิม

"พาฉันมาที่นี่ทำไม??"

"พี่กำลังจะโดนยัย...."

"อ้าว...พี่โทโมะทำไมมาอยู่ตรงนี่ได้ล่ะค่ะ"แต่ผิดคาดอยู่ๆยัยแจมก็เดินออกมาคนเดียวพร้อมกับทักทายพี่โทโมะเหมือนกับว่าก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดอะไรขึ้น???

"เอ่อ...เฟย์พามานะ"

"แล้วเธออ่ะแจมมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงทำไมไม่ไปเรียน"

"เอ่อ...ก็คาบแรกฉันเรียนที่โรงยิมไง"ขนาดนี้แล้วยังแก้ตัวหน้าด้านๆ!!

"ฉันเห็นเธอกับพี่เขื่อน..."

"อ้อ!คือฉันทำกระเป๋าตังค์หายนะพี่เค้าเลยมาช่วยหา"กระเป๋าตังค์หาย????ฉันเชื่อเธอตายเลยถ้าหายจริงแล้วพี่โทโมะไปเกี่ยวไรด้วยทำไมต้องบอกให้พี่เขื่อนรอแล้วไหนจะบอกรักพี่เขื่อน เหอะ!ยัยนางมารร้าย

"อะไรของเธอเนี้ยเฟย์ฉันงงไปหมดแล้วนะ"

"ก็แจมกำลังจะสวม..."

"ฉันทำกระเป๋าหายจริงๆนะ"ยัยนั่นพูดพร้อมทำหน้าสีหน้าเศร้าแสแสร้ง!!!

"ถึงเธอจะพูดยังไงฉันก็ไม่มีทางเชื่อเพราะฉันเชื่อในสิ่งที่ได้เห็นและได้ยินเท่านั้นถ้าคิดว่าจะหลอกใช้พี่โทโมะได้เธอคิดผิดแล้วฉันจะเป็นคนแฉเรื่องเธอกับพี่เขื่อนเอง!!!"ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะเดินเข้าตึกไปอย่างหัวเสียไม่คิดเลยจริงๆว่าแจมจะมีนิสัยแบบนี้ฉันจะเชทำให้พี่โทโมะตาสวางและเป็นคนขอเลิกเธอเองพี่ฉันไม่ใช่ตัวเลือกของใครเธอไม่มีสิทธิ์มาบอกให้เค้ารอรอแล้วมาหักหลังพี่ฉัน!!!!!!!ฉันเกลียดเธอ