Jealous...ไม่ใช่อิจฉาแต่ว่ามันรักเธอ

3ปีผ่านไป
นี้ก็ล่วงเลยมา3ปีแล้วสินะตอนนี้ฉันเรียนปี3อยู่ที่มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในไทยส่วนพี่โทโมะพอจบปี4ก็ไปเป็นผู้บริหารที่บริษัทของคุณน้าหรือก็คือคุณแม่เค้านั่นนเองยัยป๊อปก็ได้ข่าวว่าลงเอยกับเควินแล้วถึงจะไม่ได้เจอกันบ่อยๆแต่ก็เจอที่มหาลัยบ้างเห็นว่ามีความสุขก็ดีใจส่วนเรื่องฉันตอนนี้ก็หมั้นกับพี่โทโมะแล้วหลังจากจบเยียร์13มาแต่เรื่องแต่งงานนั้นก็คงต้องรอให้ฉันเรียนจบก่อนไม่ใช่ว่าพี่โทโมะไม่ดูแลฉันอย่างก่อนนะถึงเราจะห่างๆกันเห็นกลับบ้านค่ำมืดทุกวันวันไหนที่ไม่มีนัดกับลูกค้าเค้าก็จะแวะมารับฉันให้กลับบ้านด้วยเลยไม่ได้ห่างขนาดไม่สนิทกันสักหน่อย
"ไม่รับสายอีกล่ะ:("ฉันนั่งรอเค้ามากะว่าคงจะมารับตามที่สัญญาไว้แต่นี่อะไรรอมาเกือบ2ชั่วโมงล่ะก็ยังไม่มาแถมยังโทรไม่ติดอีกตามไปที่บริษัทดีกว่าอิอิ^^
 
บริษัทไทยานนท์
"เอ่อ...คุณค่ะฉันมาหาพี่โทโมะอ่ะค่ะ"
"ได้นัดไว้รึเปล่าค่ะ"
"มะ...ไม่ได้นัดไว้ค่ะ"ต้องนัดด้วยเหลอะแค่จะมาขอกลับบ้านด้วย
"งั้นก็คงเข้าไปไม่ได้นะคะ"
"เอ่อ...ถ้าลองโทรเข้าไปได้มั้ยค่ะคือฉันโทรเข้าเครื่องเค้าไม่ติดอ่ะค่ะ"
"คงไม่ได้ค่ะเพราะตอนนี้คุณโทโมะมีแขกอยู่"
"งั้นฉันนั่งรอตรงไหนได้บ้างค่ะ"
"นี่เป็นชั้นผู้บริหารถ้าคุณอยากเจอคุณโทโมะคงต้องรอจนกว่าเค้าจะคุยงานเสร็จยังไงเชิญที่ร้านกาแฟด้านล่างดีกว่าค่ะ"
"แล้วพี่โทโมะจะคุยงานเสร็จกี่โมงอ่ะค่ะ"
"เรื่องนี้ฉันไม่ทราบค่ะเพราะเป็นแขกคนสำคัญ"
"อะ...อ้อค่ะ"แล้วฉันก็เดินคอตกลงลิฟต์ไปชั้นล่างแต่ระหว่างทางก็เดินสวนกับพี่ป๊อปเอ๊ะ!พี่็ป๊อป!!!
"พี่ป๊อป!!!!"พอเห็นว่าเป็นพี่ป๊อปจริงๆก็รีบเรียกไว้ทันที
"อ้าวเฟย์มาได้ไงเนี้ย"
"นั่งแท็กซี่มาแล้วนี่พี่จะไปไหน"
"ไปหาไอโมะนะ"
"ก็เมื่อกี้เฟย์ขึ้นไปข้างบนแล้วเลขาเค้าบอกว่าพี่โทโมะติดแขกอยู่อ่า"
"แขก??สงสัยจะเป็นคุณพิมพ์นะ"
"พิมพ์ไหน?"
"ลูกของเพื่อนแม่มันที่ทำธุระกิจด้วยกันอย่าไปสนใจเลยแล้วนี่จะกลับแล้วเหลอะ"
"เปล่าจะไปรอที่ร้านกาแฟ"
"ให้พี่ไปนั่งเป็นเพื่อนมั้ย"
"แล้วพี่ไม่ไปหาพี่โทโมะแล้วเหลอะ?"
"รอเจอพร้อมเฟย์ก็ได้ไปเหอะ"แล้วฉันก็เดินมาร้านกาแฟกับพี่ป๊อปแต่สายตาก็ไปสะดุดกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เพิ่งเดินเข้าบริษัทมา
"พี่ป๊อปๆๆๆนั่นฟางป่ะ"ฉันถามพร้อมชี้ไปที่ผู้หญิงคนเมื่อกี้
"เอ๋??เห้ยฟางงง!"
"ตกใจทำไม"
"ก็พี่บอกว่าจะไปรับนะสิแต่ดันลืม"ซวยแล้วไงพี่ป๊อปแต่ฉันก็เหมือนกันนะพี่โทโมะบอกว่าจะไปรับแต่ก็ลืม:(
"งั้นเดะเฟย์ช่วยเคลียร์เอง ฟางง!"ประโยคแรกฉันพูดกับพี่ป๊อปแต่ประโยคหลังฉันเรียกฟาง
"อ้าวเฟย์:)พี่ป๊อป!!!!!"สงสัยจะเพิ่งเห็นแฮะ
"เอ่อ...ฟางคือพี่..."
"พี่ลืมมารับฟาง!คิดถูกจริงๆที่ตามมาที่นี่!!"
"ฟางใจเย็นๆนะคือพี่ป๊อปมาหาพี่โทโมะเพราะมีเรื่องสำคัญนะเลยลืมไปรับแก"
"เรื่องสำคัญ?แล้วลืมฟางเนี้ยนะพี่มันเป็นคนที่ไว้ใจไม่ได้คอยดูฟางจะงอนๆๆๆๆ"
"แต่ฟางพี่ป๊อปเค้ากะว่าจะเลี้ยงไอติมแกนะ"ไม้ตายขั้นสุดยอดเอาเรื่องกินมาล่อ^^
"ไอติม!!!จริงอ่ะพี่จะเลี้ยงไอติมฟางใช่มั้ย!"ทีงี้ล่ะตาเป็นประกายเชียว
"เอ่อ...ใช่ๆพี่จะเลี้ยงไอติมฟาง"
"โอเคงั้นหายงอนไปกินกันเถอะ"แล้วฟางก็ลากพี่ป๊อปไปหาร้านไอติมกินส่วนฉันก็เดินตามไปด้วยเพราะพี่โทโมะยังไม่ลงมาเลย
กริ๊ง กริ๊ง~
ฉันเดินเข้าไปในร้านไอติมร้านหนึ่งที่อยู่ในบริษัทซึ่งเป็นชั้นอาหารส่วนใหญ่เวลานี้จะไม่มีใครค่อยลงมาทานกันทำให้คนน้อย
"เฟย์กินไร"หลังจากฟางสั่งไอติมเสร็จก็หันมาถามฉัน
"กินกันเถอะฉันไม่กิน"
"อ่าแล้วนี่แกมาทำไมอ่ายังไม่ได้ถามเลย"
"มาหาพี่โทโมะนะ"
"อ้อแล้วพี่ป๊อปไม่ไปหาพี่โทโมะแล้วเหลอะ"
"รอคนแถวนี้กินไอติมก่อน"
"เดี๋ยวเหอะๆ"เฮ้อ...เมื่อไหร่จะลงมานะ
"ถ้าเฟย์กลัวคลาดกับมันไปคอยที่ร้านกาแฟตรงนั้นก็ได้อยู่ตรงกับลิฟต์พอดี"
"ไม่เป็นไรๆถ้าไม่เจอกันจริงๆเดี๋ยวเฟย์ค่อยกลับเอง"
"ตามใจเราล่ะกัน"
กริ๊ง กริ๊ง~
ในขณะที่ฉันกำลังทอดสายตาไปเรื่อยๆอยู่ๆก็ไปสะดุดเข้ากับหญิงชายคู่หนึ่งที่กำลังเดินเข้ามาในร้านและผู้ชายคนนั้นฉันจำได้ดีว่าคือพี่โทโมะ!เย้ๆๆๆไม่ต้องกลับบ้านคนเดียวแล้ว:)
"พี่ป๊อปนั่นพี่โทโมะ^^"
"อ่าจริงๆด้วยเห้ย!ไอโมะทางนี้"เหมือนพี่โทโมะจะเห็นพวกเราแล้วแต่เอ๊ะ!ผู้หญิงคนนั้นคือใครกันหรือว่าจะคือคนเดียวกับที่พี่ป๊อปบอกว่าชื่อพิมพ์อ่าต้องใช่แน่ๆเลยว่าแต่ทำไมสวยจังอายุน่าจะเท่าๆฉันด้วยนะนั่นอ่ะ
"อ้าวมาได้ไงว่ะ"แต่เหมือนเค้าจะไม่ได้เห็นฉันเหมือนที่เห็นพี่ป๊อปประมาณว่านึกว่าพี่ป๊อปมากับฟาง
"ก็นั่งรถมานี่แหละตอนแรกกะว่าจะขึ้นไปหาข้างบนแต่พอดีเจอเฟย์ซะก่อนเห็นว่าเลขาแกไม่ให้เข้าไปเลยมานั่งรอแกด้วยกันเนี้ย"พอพี่ป๊อปพูดจบพี่โทโมะก็หันมาทางฉันก่อนจะมองแวบนึงแล้วก็พูดต่อ
"อือๆช่างเหอะนี่พิมพ์คนที่ฉันเคยเล่าให้ฟังอ่ะส่วนพิมพ์นี่ไอป๊อปเพื่อนพี่เอง"ช่างเหอะ???ช่างเหอะเนี้ยนะเค้าไม่คิดจะขอโทษที่ลืมไปรับฉันเลยรึไงแล้วนี่ยังทำเป็นเหมือนไม่พอใจอีกที่ฉันมาหา
"อ้อน้องพิมพ์สวัสดีครับ^^"
"ค่ะพี่ป๊อป"
"อะแฮ่มๆ"สงสัยฟางจะหึงฮ่าๆ
"อ้อแล้วก็นี่ฟางกับเฟย์รุ่นน้องพี่นะอายุเท่าๆเรานั้นแหละ"รุ่นน้อง??อ้อลืมไปเราไม่ได้หมั้นกันเพราะความรักนี่เนอะหวังอะไรอยู่เฟย์เธอก็แค่รุ่นน้องเค้าเท่านั้นแหละ
"ดีจ๊ะเฟย์ฟาง"
"จ๊ะ^^"แล้วฉันกับฟางก็ยิ้มให้พิมพ์เฮ้อ...วันนี้สงสัยจะต้องกลับบ้านคนเดียวอีกแน่
"พี่โทโมะนั่งก่อนดิกินไอติมกัน"
"ดีเลยพิมพ์อยากกินพอดี"
"ครับๆ"แล้วพวกเราก็สั่งไอติมเพิ่มยกเว้นฉันกับพี่โทโมะที่ไม่ได้สั่งก็คนมันไม่อยากกินนิที่ยอมมาด้วยนี่ก็เพราะฟาง
1ชม.ผ่านไป
"ไปกันเถอะ"หลังจากที่กินเสร็จฟางก็ขอแยกย้ายไปกับพี่ป๊อปตอนนี้เลยเหลือฉันพี่โทโมะแล้วก็พิมพ์แต่พอเห็นว่าเค้าไม่คิดจะชวนฉันกลับด้วยสักนิดทั้งที่ก็ยืนตั้งนานแล้วฉันเลยคิดว่าสงสัยเค้าคงอยากจะกลับกับพิมพ์2คนหรือไม่ก็อายที่จะต้องกลับกับฉันที่เป็นแค่รุ่นน้อง
"เอ่อพี่โทโมะเฟย์ลืมของไว้ที่มหาลัยนะพี่กลับไปก่อนเลยนะ"โกหกชัดๆเดี๋ยวพอแยกกับเค้าค่อยไปบ้านเควินก็ได้อยู่ไปก็ก้างขวางคอ
"..."แต่พี่โทโมะเงียบฉันเลยเดินออกมาเลยแค่คุยยังจะต้องอายใครหรือว่าเป็นเพราะฉันใส่ชุดนักศึกษาดูไม่เหมาะสมกับเค้าที่เป็นถึงผู้บริหารคงจะใช่สินะคิดแล้วก็น่าน้อยใจเนอะ
 
บ้านเควิน
"มาได้ไงเนี้ย"พอเข้ามาในบนอีตาเควินก็ถามทันทีเห็นรถเพิ่งอแกไปเมื่อกี้สงสัยยัยป๊อปเพิงจะกลับ
"นั่งแท็กซี่มา"
"แล้วนึกไงถึงมาบ้านฉันเนี้ย"
"ขี้เกียจกลับบ้านอ่ะแล้วป๊อปไม่มาไงวันนี้??"
"เพิ่งกลับไปเอง"ว่าแล้ว
"แหมๆๆๆมาทุกวันเลยนะ"
"มาทุกวันแต่ไม่ได้หมั้นล่ะกัน"อีนี่มีย้อนเดีญวเหอะๆ
"ชิ!เอ้อฉันนอนบ้านนายได้ป่ะ"
"เห้ย!!!บ้าป่ะเนี้ย"
"เออน่าตอบมาก่อนว่านอนได้มั้ย"
"จะนอนจริง??"
"เออ!"ต้องให้พูดซ้ำซากชิ!
"อ่าๆโอเคนอนก็นอนเดี๋ยวฉันบอกให้คนใช้จัดห้องให้"
"เย้ๆๆๆรักแกที่สุด"
"อย่าลืมโทรไปบอกที่บ้านก่อนละเดี๋ยวหาว่าฉันลักพาตัวแกมาอีก"
"เออๆๆพูดมากจริง"แล้วฉันก็ต่อสายไปหาคุณน้าก่อนจะขอเค้านอนบ้านเควินและคุณน้าก็อนุญาติวันนี้จะได้ไม่ต้องเจอหน้าเย็นชอของพี่โทโมะดีใจจัง><
"แม่เธอว่าไง?"
"ระดับนี้แล้วก็ต้องให้นอนดิ"
"เออยัยคุณหนูว่าแต่แกมีชุดยัง?"
"เออนั่นดิยังไม่มีเลยแกกกกก"
"อ่าๆๆเอาของน้องฉันก่อนก็ได้วันนี้ยัยบูมมันไปไหนไม่รู้"
"เย้ๆๆๆขอบคุณนะ"แล้วฉันก็กระโดโลดเต้นเล่นกับเควินทั้งคืนก่อนจะเข้านอนไปโชคดีนะที่พรุ่งนี้ไม่มีเรียนไม่งั้นคงไม่ได้นอนแน่ๆๆ
 
ทางบ้านไทยายนนท์
Tomo talk
"มดตักอาหาร"
"เอ่อ...คุณแม่ครับแล้ว...เฟย์ล่ะ"เห็นบอกว่าจะไปเอาของที่มหาลัยแล้วนี่ก็ยังไม่มาเลยเป็นอะไรรึเปล่านะ??หรือว่าจะโกรธที่ผมลืมไปรับไอเราก็ไม่ได้ขอโทษด้วยสิมัวแต่ไปรับพิมพ์ที่สนามบินโว๊ะ!
"อ้อวันนี้น้องไปนอนบ้านเพื่อนนะ"
"นอนบ้านเพื่อนเนี้ยนะ??"
"ใช่จ๊ะทำไมล่ะเรา?"
"อ้อเปล่าครับทานเถอะ"ฮึ่ย!ยัยตัวแสบคิดจะหลบหน้าฉันรึไงที่ไม่ชอบตอนไปหาที่บริษัทไม่ใช่เพราะอายใครหรอกนะแต่แค่ไม่ชอบที่นั่งแท็กซี่มาเองอีกอย่างจากมหาลัยมานี่มันไกลมากเกิดโดนฉุดขึ้นมาจะทำไงโทรศัพท์ผมก็แบตหมดเจอดีล่ะจะเอาตัวไม่รอดยัยแสบเอ๊ย!
Tomo talk end
 
 
 
 
 
 
 
กรี๊ดดดดดดเซฮุนถึงไทยแล้ววววววละลายยยยย
ใครสาวกexo-kมาคุยกันเลยในทวิตตตนางหล่อมากก(อยู่โซนหน้าคอม555)
ทำอย่างกับไปหาเอง555แต่แม่งเกลียดการ์ดไทยตะคอกแฟนคลับแต่exoสะดุ้งอ่ะ
ถ้าเซฮุนที่รักฉันเป็นอะไรไปนะแกฟันร่วงแน่ตะคอกอยู่ได้
มาด่าแฟนคลับว่าบ้าดาราอีกขอโทษโอป้าฉันเป็นนักร้อง555อันนี้รีทวิตมา
ตอนนี้เน่น้อยอยู่ไทยเค้าก็อยู่ไทยโอเคเราอยู่ไทยเหมือนกันโอ๊ยปลื้มยิ้มทั้งน้ำตา5555
เมื่อวานตอนนั้นขับรถอยู่แถวสุวรรณภูมิแต่แบบคืออีก5ชั่วโมงกว่าถึงจะถึงตี1
เลยไม่ได้รอแต่ใจนี่คืออยู่ในสนามบินล่ะ5555
ตอนแรกหลับตากะว่า0:30ค่อยตื่นแต่โทโมะเข้าฝันนางทำเคลิ้มตื่นอีกทีตี2:11
โอปป้าขึ้นรถแล้วเฟลลมากกกกหลับตอน23:36มั้งตื่นมาอีกทีเฟลลจร้าา
สงสัยโทโมะจะรู้ว่ามีอาการนอกใจ(เพลงของซีควินล่ะ-*-)555เข้าฝันซะเลย
อยากไปคอนใครไปเอามารูปมาฝากบ้างเน้อออออออ
ปล.เกี่ยวไรกับนิยาย5555เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเรื่องจะยืดยื้ออีกล่ะ
ซารางแฮwelcometothailand
maknae_sehun
เน่น้อยของเค้าาาาาเพลงmamaหาไม่เจอเลยนะะ
ร้องวงที่18โอ้ขอให้แบงถ่ายทอดสดปีนี้ไม่ใช่2012อปป้าาาฉันรักเธอซารางแฮ
Wecometothailand:)