Buddy Boo! บัดดี้ดริ้งค์ บัดดี้เลิฟ!
8.5
fafilmfim
แชร์นิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ค่า คุณภาณุกลับดีๆนะ” หญิงสาวพูดก่อนโบกมือบ๊ายบาย
‘น่ารักจริงๆเลยยัยบ้า’
“อะเออๆ เข้าไปได้แล้ว เร็วๆ” ชายหนุ่มหยิกแก้มหญิงสาวอย่าหยอกล้อ
“งั้น…กลับถึงบ้าน…โทรหาฟางด้วยนะ” หญิงสาวพูดก่อนยิ้มกว้างให้ ก้มหัวบอกลาเพราะติดนิสัยก่อนปิดประตู
เข้าไป
‘โทรหางั้นหรอ? เรากล้าพูดไปได้ไงเนี่ยยัยฟาง’ หญิงสาวกระโดดลงบนเตียงนุ่มอย่างเคอะเขิน
“เมื่อกี้พี่คุยกับใคร?” เฟย์ถามขึ้นเมื่อฟางเดินเข้ามาในห้อง
“…เปล่า แกกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่บอกพี่?”
“ก็เฟย์…อยู่กับลูกค้า” เฟย์พูดและหลบจากสายตาอาฆาตของฟางทันที
“ลูกค้า? แกพอลูกค้ามาที่ห้องเนี่ยนะ อย่าบอกนะว่าแก…ขายตัวให้เขาน่ะ?”
“เขาจะพาเฟย์ไปอยู่ด้วย ถ้าเฟย์ยอมเขา เขาจะพาเฟย์ไปมีชีวิตที่ดีกว่า”
“อะไรของแกฮะ พวกนั้นมันก็พวกรักจอมปลอมทั้งนั้นแหละ!” ฟางตะคอกใส่ก่อนปัดหมอนอย่างหงุดหงิด
“ใจเย็นๆน่าฟาง” แก้วพูดขึ้น
“พวกแกกลับกันมาแล้ว?”
“ใช่…”
“แกก็เหมือนกันสินะ” ฟางมองสาวทั้งสองอย่างปวดหัว
“เหลือแกคนเดียวที่ต้องทำงานอยู่ที่นั่น แกโอเคไหม?” แก้วถามขึ้นพรางตบไหล่เบาๆ
“ให้ฉันทำไงได้ล่ะ ช่างเถอะ เอาเป็นว่าฉันเอาตัวรอดได้แล้วกันนะ” ฟางพูดก่อนเดินไปอาบน้ำ
‘คุณภาณุ ฟางต้องไปทำงานที่ร้านคนเดียวแล้ว เพื่อนๆฟางเค้าออกกันหมดแล้วT^T ฟางง่วงนอนมาก ไม่ไหว
แล้ว ฝันดีนะคะ :) ถ้าคุณภาณุเห็นข้อความแล้วส่งกลับมาหาฟางด้วยน้า’ หญิงสาวส่งข้อความไปหาชายหนุ่มก่อน
นอน
‘งี่เง่าอีกแล้ว ฉันชวนให้มาอยู่แต่แรกไม่เอา แล้วจะเอายังไง? จะมาอยู่กับฉัน…ไหม?’
‘พรุ่งนี้ฟางจะลองไปคุยกับที่ร้านดูนะ :D’
“เอ่อ เจ๊คะ ฟางจะมาลาออกค่ะ”
“อะไรของแก คนอย่างแกถ้าออกไปจะทำอะไรได้ มีแต่หน้าตาสวยๆหุ่นดีๆก็ได้แต่ขายตัว!”
“อึก..คือฟางจะขอออกค่ะ” หญิงสาวไม่โต้ตอบในถ้อยคำดูถูกยังยืนยังคำเดิม
“ถ้าแกจะออก คุณเมศน์เค้าจะซื้อตัวแกให้ไปนอนกับเขาคืนนึง แกเอาไปไหม?”
“ไปนอนด้วย!? มีทางอื่นไหมคะ? สัญญาหมดเดือนหน้าฟางรอเดือนหน้าก็ได้ค่ะ” หญิงสาวพูดอย่างถอดใจ
“สัญญาหรอ ฉันไม่สนใจหรอกนะ ถ้าฉันอยากได้ตัวเธอฉันก็จะเอาไว้ ฮ่าๆๆๆ”
“ผมจะซื้อตัวเธอเองครับ” เสียงชายหนุ่มคนนึงดังขึ้น
“คุณภาณุ!?” หญิงสาวเผลอเรียกออกมาอย่างตกใจ
“อ้าว คุณภาณุนี่เอง ทำไมถึงอยากได้ตัว..นังนี่! นักล่ะคะ?”
“ผมกับเธอคุยๆกันได้สักพักแล้วน่ะครับ ถ้าเจ๊ไม่ว่าอะไร ผมก็จะขอซื้อตัวเธอไปละกันครับ”
“แหม คุณภาณุมาเองก็ต้องให้อยู่แล้วแหละค่ะ แต่นังนี่มันเป็นผู้หญิงขายตัวนะคะ”
“…!” ชายหนุ่มหน้าเปลี่ยนสี จากหน้าที่ดูอบอุ่น กลับกลายเป็นนิ่งๆแข็งๆ… เขาหันมามองเธอด้วยหางตา
“หน้าอย่างนี้คุณภาณุยังไม่รู้สินะคะ นังนี่มันได้คนมาไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแล้วค่ะ!”
“จริงหรอฟาง?”
“ไม่ใช่นะคะ คุณภาณุ มะ…” หญิงสาวพูดน้ำตาคลอ อะไรกันทำไมเธอต้องมาโดนใส่ร้ายด้วย?
“แก้ตัวไปก็เท่านั้นแหละ!” เจ๊ตัวใหญ่ตะโกนแว้ดใส่หญิงสาวทันที
“ไม่ใช่นะคุณภาณุ” หญิงสาวเกาะแขนชายหนุ่มที่มีท่าทีว่าจะเดินจากไปไว้
“ปล่อย ฉัน” ชายหนุ่มย้ำคำด้วยเสียงเรียบๆ
“คะคุณภาณุ..” หญิงสาวได้แต่เรียกชื่อชายหนุ่มเบาๆ เมื่อเขาได้เดินจากเธอไปแล้ว. ..
“ฉันบอกแกแล้ว แกหนีฉันไม่พ้น!” เจ๊คนเดิมพูดขึ้นใส่หน้าฟาง แต่ชายหนุ่มยังคงได้ยิน เขาไม่เชื่อที่ฟางเป็นผู้
หญิงเหมือนที่เจ๊คนนั้นพูดแต่เขาแค่ไม่มั่นใจเฉยๆ. . .
“เมื่อไหร่ฉันจะพ้นจากงานบ้าบอนี่สักที…” หญิงสาวเฝ้าทวนคำถามเดิมซ้ำๆ จู่ๆก็มีขวดน้ำขวดนึงโยนมา
ปั่ก!
“โอ๊ย” หญิงสาวร้องเสียงหลงหันขวับมองตาขวางตามทิศทางของขวดน้ำ
“เมื่อกี้เธอเถียงเยอะพูดมาก กินน้ำมั่งหรือยัง?”
“คุณภาณุ…”
“อะไร?”
“ขอบคุณนะคะ”
“อืม นี่หลอด” ชายหนุ่มพูดและยื่นหลอดให้
“ค่ะ…เอ่อ คุณภาณุเชื่อหรือเปล่าว่าฟางเป็นผู้หญิงขายตัว”
“เชื่อสิ ดูก็รู้แล้ว” ชายหนุ่มพูดตัดพ้อก่อนลุกเดินหนีไป
‘เหอะ ผู้หญิงขายตัวสินะ เอาล่ะ ฉันจะเป็นผู้หญิงขายตัวให้ได้เหมือนที่คุณภาณุคิดละกัน’
6เม้นอัพ ขอบคุณที่ติดตามค่า :)
WNF
{ fyflmnj :D
‘น่ารักจริงๆเลยยัยบ้า’
“อะเออๆ เข้าไปได้แล้ว เร็วๆ” ชายหนุ่มหยิกแก้มหญิงสาวอย่าหยอกล้อ
“งั้น…กลับถึงบ้าน…โทรหาฟางด้วยนะ” หญิงสาวพูดก่อนยิ้มกว้างให้ ก้มหัวบอกลาเพราะติดนิสัยก่อนปิดประตู
เข้าไป
‘โทรหางั้นหรอ? เรากล้าพูดไปได้ไงเนี่ยยัยฟาง’ หญิงสาวกระโดดลงบนเตียงนุ่มอย่างเคอะเขิน
“เมื่อกี้พี่คุยกับใคร?” เฟย์ถามขึ้นเมื่อฟางเดินเข้ามาในห้อง
“…เปล่า แกกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่บอกพี่?”
“ก็เฟย์…อยู่กับลูกค้า” เฟย์พูดและหลบจากสายตาอาฆาตของฟางทันที
“ลูกค้า? แกพอลูกค้ามาที่ห้องเนี่ยนะ อย่าบอกนะว่าแก…ขายตัวให้เขาน่ะ?”
“เขาจะพาเฟย์ไปอยู่ด้วย ถ้าเฟย์ยอมเขา เขาจะพาเฟย์ไปมีชีวิตที่ดีกว่า”
“อะไรของแกฮะ พวกนั้นมันก็พวกรักจอมปลอมทั้งนั้นแหละ!” ฟางตะคอกใส่ก่อนปัดหมอนอย่างหงุดหงิด
“ใจเย็นๆน่าฟาง” แก้วพูดขึ้น
“พวกแกกลับกันมาแล้ว?”
“ใช่…”
“แกก็เหมือนกันสินะ” ฟางมองสาวทั้งสองอย่างปวดหัว
“เหลือแกคนเดียวที่ต้องทำงานอยู่ที่นั่น แกโอเคไหม?” แก้วถามขึ้นพรางตบไหล่เบาๆ
“ให้ฉันทำไงได้ล่ะ ช่างเถอะ เอาเป็นว่าฉันเอาตัวรอดได้แล้วกันนะ” ฟางพูดก่อนเดินไปอาบน้ำ
‘คุณภาณุ ฟางต้องไปทำงานที่ร้านคนเดียวแล้ว เพื่อนๆฟางเค้าออกกันหมดแล้วT^T ฟางง่วงนอนมาก ไม่ไหว
แล้ว ฝันดีนะคะ :) ถ้าคุณภาณุเห็นข้อความแล้วส่งกลับมาหาฟางด้วยน้า’ หญิงสาวส่งข้อความไปหาชายหนุ่มก่อน
นอน
‘งี่เง่าอีกแล้ว ฉันชวนให้มาอยู่แต่แรกไม่เอา แล้วจะเอายังไง? จะมาอยู่กับฉัน…ไหม?’
‘พรุ่งนี้ฟางจะลองไปคุยกับที่ร้านดูนะ :D’
“เอ่อ เจ๊คะ ฟางจะมาลาออกค่ะ”
“อะไรของแก คนอย่างแกถ้าออกไปจะทำอะไรได้ มีแต่หน้าตาสวยๆหุ่นดีๆก็ได้แต่ขายตัว!”
“อึก..คือฟางจะขอออกค่ะ” หญิงสาวไม่โต้ตอบในถ้อยคำดูถูกยังยืนยังคำเดิม
“ถ้าแกจะออก คุณเมศน์เค้าจะซื้อตัวแกให้ไปนอนกับเขาคืนนึง แกเอาไปไหม?”
“ไปนอนด้วย!? มีทางอื่นไหมคะ? สัญญาหมดเดือนหน้าฟางรอเดือนหน้าก็ได้ค่ะ” หญิงสาวพูดอย่างถอดใจ
“สัญญาหรอ ฉันไม่สนใจหรอกนะ ถ้าฉันอยากได้ตัวเธอฉันก็จะเอาไว้ ฮ่าๆๆๆ”
“ผมจะซื้อตัวเธอเองครับ” เสียงชายหนุ่มคนนึงดังขึ้น
“คุณภาณุ!?” หญิงสาวเผลอเรียกออกมาอย่างตกใจ
“อ้าว คุณภาณุนี่เอง ทำไมถึงอยากได้ตัว..นังนี่! นักล่ะคะ?”
“ผมกับเธอคุยๆกันได้สักพักแล้วน่ะครับ ถ้าเจ๊ไม่ว่าอะไร ผมก็จะขอซื้อตัวเธอไปละกันครับ”
“แหม คุณภาณุมาเองก็ต้องให้อยู่แล้วแหละค่ะ แต่นังนี่มันเป็นผู้หญิงขายตัวนะคะ”
“…!” ชายหนุ่มหน้าเปลี่ยนสี จากหน้าที่ดูอบอุ่น กลับกลายเป็นนิ่งๆแข็งๆ… เขาหันมามองเธอด้วยหางตา
“หน้าอย่างนี้คุณภาณุยังไม่รู้สินะคะ นังนี่มันได้คนมาไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแล้วค่ะ!”
“จริงหรอฟาง?”
“ไม่ใช่นะคะ คุณภาณุ มะ…” หญิงสาวพูดน้ำตาคลอ อะไรกันทำไมเธอต้องมาโดนใส่ร้ายด้วย?
“แก้ตัวไปก็เท่านั้นแหละ!” เจ๊ตัวใหญ่ตะโกนแว้ดใส่หญิงสาวทันที
“ไม่ใช่นะคุณภาณุ” หญิงสาวเกาะแขนชายหนุ่มที่มีท่าทีว่าจะเดินจากไปไว้
“ปล่อย ฉัน” ชายหนุ่มย้ำคำด้วยเสียงเรียบๆ
“คะคุณภาณุ..” หญิงสาวได้แต่เรียกชื่อชายหนุ่มเบาๆ เมื่อเขาได้เดินจากเธอไปแล้ว. ..
“ฉันบอกแกแล้ว แกหนีฉันไม่พ้น!” เจ๊คนเดิมพูดขึ้นใส่หน้าฟาง แต่ชายหนุ่มยังคงได้ยิน เขาไม่เชื่อที่ฟางเป็นผู้
หญิงเหมือนที่เจ๊คนนั้นพูดแต่เขาแค่ไม่มั่นใจเฉยๆ. . .
“เมื่อไหร่ฉันจะพ้นจากงานบ้าบอนี่สักที…” หญิงสาวเฝ้าทวนคำถามเดิมซ้ำๆ จู่ๆก็มีขวดน้ำขวดนึงโยนมา
ปั่ก!
“โอ๊ย” หญิงสาวร้องเสียงหลงหันขวับมองตาขวางตามทิศทางของขวดน้ำ
“เมื่อกี้เธอเถียงเยอะพูดมาก กินน้ำมั่งหรือยัง?”
“คุณภาณุ…”
“อะไร?”
“ขอบคุณนะคะ”
“อืม นี่หลอด” ชายหนุ่มพูดและยื่นหลอดให้
“ค่ะ…เอ่อ คุณภาณุเชื่อหรือเปล่าว่าฟางเป็นผู้หญิงขายตัว”
“เชื่อสิ ดูก็รู้แล้ว” ชายหนุ่มพูดตัดพ้อก่อนลุกเดินหนีไป
‘เหอะ ผู้หญิงขายตัวสินะ เอาล่ะ ฉันจะเป็นผู้หญิงขายตัวให้ได้เหมือนที่คุณภาณุคิดละกัน’
6เม้นอัพ ขอบคุณที่ติดตามค่า :)
WNF
{ fyflmnj :D
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
