Buddy Boo! บัดดี้ดริ้งค์ บัดดี้เลิฟ!
fafilmfim
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา
“พี่กี้…”
“หืม? ว่าไง”
“พี่เคยรู้สึกแบบนี้มั้ย คืออยากไปกวนอยากอยู่ใกล้แต่ไม่ชอบให้ใครมายุ่ง เอ่อ ประมาณนั้นแหละ” ชายหนุ่มพูด
ติดๆขัดๆ
“ฮันแน่ ไปปิ๊งสาวที่ไหนอีกล่ะ หืม?”
“ไม่ได้ชอบน่ะพี่”
“โอ๊ย ป๊อป นี่ไม่ได้ชอบก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วนะ หึๆ บอกพี่มาซะดีๆเลย”
“เอ่อ…เอาไว้ป๊อปมั่นใจก่อนแล้วป๊อปจะบอกนะพี่” ชายหนุ่มพูดก่อนเดินขึ้นห้องไป
‘ป่านนี้ยัยนั่นจะตื่นหรือยังนะ เมื่อคืนคงทำงานดึกล่ะสิ’ ชายหนุ่มคิดและยีผมตัวเอง
“แล้วทำไมเราต้องไปอะไรยัยนั่นด้วย บ้าไปแล้ว” ชายหนุ่มคิดขำๆก่อนจะเซ็ทผมเล่นๆเพื่อคืนนี้จะได้ไปกวนประ
สาทยัยผู้หญิงตัวเล็กที่ทำให้เขาความรู้สึกปั่นป่วนได้
“เฮ้ย ไอ่ป๊อป เย็นนี้มาดูบอลป่าว”
“ไม่ไปๆ มึงดูกับไอ่โมะไปเหอะ”
“อะไรว้า ดูกันเยอะๆดิ ถึงจะสนุก หรือว่า…มึงไปนัดสาวที่ไหน?”
“เชี่ย! นัดเนิดอะไรของมึง ไม่มี! แค่นี้แหละ” ชายหนุ่มพูดตะกุกตะกักก่อนตัดสายทิ้งไปในทันที
ณ สถานบันเทิงที่เดิม ผู้คนมากหน้าหลายตายังคงหลั่งใหลวนเวียนเข้ามากันต่อเนื่อง
“นี่สาวน้อย มานั่งด้วยกันหน่อยสิ” เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นข้างหลังหญิงสาว เป็นเสียงที่คุ้นหู…
“คือคุณลูกค้าต้องจองตัวนะ คะคุณภาณุ!?” หญิงสาวพูดแต่เมื่อหันไปเห็นชายหนุ่มตรงหน้าก็ตกใจ
“ทำไม? อย่างฉันต้องจองหรือไง”
“คุณมันก็แค่มีเงินมากกว่าคนอื่น แต่ยังไงๆก็คนเหมือนกันนั่นแหละ” หญิงสาวพูดหยิ่งๆ
“โอ้โห เหมือนเมื่อวานที่เจอกันเลยนะ”
“คุณก็ด้วย”
“นี่ ฟาง ทำไมเธอไม่ไปนั่งรอคุณเมศน์ เขาจองตัวเธอทั้งคืนนะรู้ไหม ไปได้แล้ว” เสียงเจ๊คนหนึ่งตะโกนขึ้น
“ฉันต้องไปก่อนนะ”
“อืม…อย่าไปให้เขาจับตัวลวนลามอะไรละกัน” ชายหนุ่มพูดเสียงแผ่ว
“หืม? อะไรนะ?”
“รีบไปรีบกลับ ถึงบ้านแล้ว…”
“หืม? ถึงบ้านทำไม?”
“ถึงบ้านแล้วโทรมาด้วย” ชายหนุ่มพูดเสียงแข็งก่อนวางธนบัตรสีเทาทิ้งไว้สองใบ หยิบเสื้อสูทและเดินจากไป
‘ฉันก็หวั่นไหวเป็นนะรู้ไหม!’ หญิงสาวคิดในใจพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“ฟาง! คุณเมศน์เค้ารอเธออยู่!”
“ค่าๆ” หญิงสาวหน้าเจื่อนลงทันทีที่ได้ยินเสียง
ก๊อก ก๊อก
“เฟย์…”
“…”
“แก้ว..”
“…”
“ยังไม่กลับกันมาหรือไงนะ เห้อ” หญิงสาวพูดกับตัวเองพรางถอนหายใจเฮือกใหญ่
“เมื่อไหร่จะหมดสัญญาสักทีนะ ฉันจะได้ไปอยู่กับ…คุณภาณุ สักที” หญิงสาวพูดอย่างเขินๆ ก่อนพยายามไข
กุญแจต่อไป
หมับ!
“คิดถึงฉันหรอ?” ชายหนุ่มคนเดิมที่แอบตามเธอมาอย่างเงียบๆผลักเธอเข้ากับกำแพงและล็อคเธอไว้
“คะคุณภาณุ? มาได้ยังไง”
“ตามมาสิ -__- ฉันจะไปตรัสรู้บ้านเธอได้ด้วยความคิดฉันหรือไง”
“แล้วคุณภาณุจะตามฟางมาทำไม?” หญิงสาวถามพรางหลับหน้า
“เห้อ ให้ตายสิ เอาเหอะ ดึกแล้ว เข้าห้องนอนได้แล้ว”
“แล้วคุณภาณุกลับยังไงคะ ดึกแล้วนะคะ”
“ฉันกลับได้ เธอไปได้แล้ว”
“…ค่ะ”
“นี่..”
“คะ?”
“อย่าให้คนอื่นที่ไม่ใช่ฉันมาส่งที่ห้อง อย่าไปอ่อยคนอื่น อย่าไปยั่วใคร นอกจากฉัน” ชายหนุ่มพูดก่อนมองหน้าส่ง
สายตาจริงจัง
“..เอ่อ ค่ะ…” หญิงสาวงงกับคำสั่งที่ไม่คิดว่าจะได้ยินจากเขา
“แล้วเพื่อนๆเธอล่ะ” ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องก่อนมองไปรอบๆ
“ยังไม่กลับน่ะค่ะ”
“เธออยู่คนเดียวระวังตัวด้วยนะรู้เปล่า ล็อคห้องด้วย”
“เป็นห่วงฟางหรอ?”
“เฮ้ย ยะยัยบ้า! ใครเค้าเป็นห่วงเธอกัน ไปนอนได้แล้วไป”
“ฮ่าๆ คุณภาณุเขินน่ารักนะคะ”
“เขินอะไรของเธอฮะ! เข้าห้องไปได้แล้ว ไปๆอาบน้ำนอน” ชายหนุ่มตอบตะกุกตะกัก
“ค่า คุณภาณุกลับดีๆนะ” หญิงสาวพูดก่อนโบกมือบ๊ายบาย
‘น่ารักจริงๆเลยยัยบ้า’ ชายหนุ่มเผลอยิ้มออกมากับความน่ารักของผู้หญิงตัวเล็กตรงหน้า
ตัดฉับๆ ไม่ครบ 6 เ้ม้นไม่อัพค่า!
WNF
{ fyflmnj :D
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
