Buddy Boo! บัดดี้ดริ้งค์ บัดดี้เลิฟ!
8.5
fafilmfim
แชร์นิยายฟิคชั่น
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ‘สนุกนักใช่ไหม ที่ทำให้ผู้หญิงอย่างฟางดูโง่?’
“-__- อะไรของเค้านะ” ชายหนุ่มเกาหัวตัวเองอย่างงงๆก่อนนั่งลงกินข้าวให้หมด หญิงสาวยังคงเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง
-----------------------------------------------------------
‘โอ๊ย เซ็ง! คืนนี้กลับไปเยี่ยมที่ทำงานเก่าหน่อยดีกว่า’ หญิงสาวพูดกับตัวเองและรีบจัดแจงอาบน้ำแต่งตัวทันที
หลังจากอาบน้ำจัดการตัวเองเรียบร้อยสวยเด้งพร้อมไปปาร์ตี้คนเดียวก็ค่อยๆเดินลงบันไดบ้านเบาๆ
“แต่งตัวแบบนี้จะไปไหน?” เสียงชายหนุ่มดุเธอพร้อมคว้าตัวเธอไว้
“…” หญิงสาวได้แต่ทำไม่สนใจ และดันตัวเองออก
“จะไปไหน?”
“ฟางจะไปหากิ๊กฟาง!”
“กิ๊ก? กล้ามากนะฟาง” ชายหนุ่มบีบข้อมือหญิงสาวจนเธอเริ่มเจ็บและรำคาญการเกาะกุมของเขา
“ทำไมล่ะ คุณภาณุยังมีได้เลย”
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง! กล้าไปก็ไปสิฟาง”
“ฟางไปแน่” หญิงสาวสะบัดข้อมือออก ก่อนลูบมือตัวเองเบาๆเนื่องจากความเจ็บที่เขามอบให้
“ไปสิ แต่อย่ากลับมาละกัน”
“…!?” หญิงสาวถึงกับอึ้งไปสักพักนึงกับคำพูดของเขา
“ไม่ไปหรือไง”
“ได้…ไป..ก็ได้” หญิงสาวได้แต่ปั้นหน้านิ่งอยู่ ทำเป็นไม่สนใจไม่เจ็บอะไร เธอค่อยๆแบกร่างกายอันหนักอึ้งตอนนี้
ให้ถึงฉันบนให้เร็วที่สุด พยายามนิ่งให้ได้ที่สุด ไม่ให้เขาเห็นว่าเธอ ‘เจ็บ’ แค่ไหน…
“…” ชายหนุ่มเองก็น้อยใจหญิงสาวเหมือนกันที่เป็นอะไรแล้วทำไมไม่บอก แต่ถ้าอยู่ห่างกันบ้างสักพักอาจจะ
ทำให้อะไรดีขึ้นกว่าเดิม
‘ทำไมนะ? เพราะผู้ชายคนนี้อีกแล้ว…’ หญิงสาวได้แต่ปาดน้ำตาไปเก็บของไป ชายหนุ่มที่แอบแง้มประตูดูก็เห็นว่า
อาการที่เธอร้องไห้ไม่ธรรมดาเลย
“เมื่อไหร่คุณภาณุจะแคร์ฟางสักทีคะ?” หญิงสาวได้แต่สบถออกมาหลังจากที่แอลกอฮอล์เข้าปากไปได้ไม่นาน
“ฟางมันเป็นผู้หญิงที่ไม่มีอะไรดีจริงๆสินะ ฮ่าๆๆ ฟางก็ไม่ชอบตัวเอง!”
“ฟางเจ็บทุกครั้งเลยที่ได้ยินคุณภาณุพูดถึงคนอื่น!” หญิงสาวยังคงนั่งกระดกเบียร์ที่ตัวเองเดินไปซื้อมาอย่างไม่
แคร์คนที่นอนอยู่ข้างบนเท่าไหร่
“ฟาง จะเสียงดังทำไม เฮ้ย ยัยบ้า เธอกินทำไมฮะ!?” ชายหนุ่มรีบปัดกระป๋องเบียร์ที่อยู่ในมือออก และเมื่อมอง
ลงไปบนพื้นนี่ก็เป็นกระป๋องที่ 6 แล้ว
“ฮือออออ ร้อนคอเป็นบ้าเลย”
“ไม่ต้องพูดแล้ว ฮึบ” ชายหนุ่มค่อยๆอุ้มหญิงสาวขึ้นไปนอนบนห้องก่อนจะใช้ผ้าเช็ดตัวให้เบาๆ
“คุณภาณุ…”
“หืม?”
“ไม่ได้รักฟางก็อย่าทำอย่างนี้สิคะ ฮึก”
“…”
“ฟางเจ็บนะรู้ไหม ทำไมคุณภาณุต้องให้ความหวังฟางด้วย ฮืออ”
“ไม่ต้องร้อง…”
“ถ้าคุณภาณุรำคานฟางที่เป็นแบบนี้ก็ไล่ฟางเหมือนเมื่อเย็นอีกสิคะ…ฟางจะได้ฟังชัดๆ”
“ไม่ไล่แล้ว ไม่ให้ไปไหนหรอก อยู่ด้วยกันอย่างนี้…จะได้มั้ย?” ชายหนุ่มกุมมือนิ่มที่ไร้เรี่ยวแรงอย่างเบามือ
“…” หญิงสาวได้แต่ยิ้มตอบกลับมาเบาๆ ก่อนหลับไปในที่สุด
“ตื่นได้แล้ว ยัยงี่เง่า -__-” เสียงชายหนุ่มเล็ดลอดเข้ามาในโสตประสาทของเธอแม้เธอจะยังหลับตาอยู่ก็ตาม
“หือออออ? อ้าวคุณภาณุ?”
“ฉันขออะไรเธอหน่อยได้ไหม?” ชายหนุ่มลูบผมที่ยุ่งเหยิงของเธอเบาๆอย่างเอ็นดู
“หืม? อะไรคะ?”
“อย่างี่เง่ากินอะไรแบบไม่คิดอีกนะรู้ไหม?”
“ค่ะ…” หญิงสาวพยักหน้ารับอย่างจำใจ
“แล้วก็เลิกเรียกฉันว่าคุณภาณุสักที มันดูเหมือนคนที่ไม่ใช่แฟนกันยังไงก็ไม่รู้”
“อ๋อ ค่ะ แต่! ฟางไปเป็นแฟนคุณภาณุตั้งแต่เมื่อไหร่ -__-?”
“ก็ตั้งแต่ที่เข้ามาอยู่บ้านฉันนั่นแหละ ตอนนี้เธอก็ใกล้ได้เป็นภรรยาแล้วนะ” ชายหนุ่มพูดพรางลูบแก้มหญิงสาว
เบาๆ
“ฮะ? ฟางก้าวกระโดดขนาดนั้นเลยหรอคะ”
“เอาเป็นว่าพ่อแม่ฉันรับรู้ละกันเคไหม?”
“…ค่ะ” หญิงสาวได้แต่พยักหน้ารับงงๆ
“ฉันไปอาบน้ำก่อนละกัน”
“เดี๋ยว..ฟางก็มีเรื่องจะขอเหมือนกัน”
“หืม?”
“คุณ เอ่อ ป๊อปห้ามเรียกแทนตัวเองว่า ฉัน เข้าใจไหม?”
“ป๊อปจะไปอาบน้ำแล้ว แบบนี้หรอ?”
“อื้ม แบบนั้นแหละ ได้ไหม?”
“ได้สิ จะได้เหมือนแฟนกันจริงๆสักที…เนอะ?”
“ค่า ป๊อปไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวฟางจะอาบต่อ เร็วๆนะ”
“-__- นิดๆหน่อยๆ ทำเป็นร่าเริงใหญ่เลยนะ” ชายหนุ่มบ่นเบาๆ
ตู๊ดดดด ตู๊ดดดดด เสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มดังขึ้น
“หืม? ใครเนี่ย?”
‘Pim calling in…’
6เม้นอัพ เจอกันค่ะ :)
WNF
{ fyflmnj :D
“-__- อะไรของเค้านะ” ชายหนุ่มเกาหัวตัวเองอย่างงงๆก่อนนั่งลงกินข้าวให้หมด หญิงสาวยังคงเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง
-----------------------------------------------------------
‘โอ๊ย เซ็ง! คืนนี้กลับไปเยี่ยมที่ทำงานเก่าหน่อยดีกว่า’ หญิงสาวพูดกับตัวเองและรีบจัดแจงอาบน้ำแต่งตัวทันที
หลังจากอาบน้ำจัดการตัวเองเรียบร้อยสวยเด้งพร้อมไปปาร์ตี้คนเดียวก็ค่อยๆเดินลงบันไดบ้านเบาๆ
“แต่งตัวแบบนี้จะไปไหน?” เสียงชายหนุ่มดุเธอพร้อมคว้าตัวเธอไว้
“…” หญิงสาวได้แต่ทำไม่สนใจ และดันตัวเองออก
“จะไปไหน?”
“ฟางจะไปหากิ๊กฟาง!”
“กิ๊ก? กล้ามากนะฟาง” ชายหนุ่มบีบข้อมือหญิงสาวจนเธอเริ่มเจ็บและรำคาญการเกาะกุมของเขา
“ทำไมล่ะ คุณภาณุยังมีได้เลย”
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง! กล้าไปก็ไปสิฟาง”
“ฟางไปแน่” หญิงสาวสะบัดข้อมือออก ก่อนลูบมือตัวเองเบาๆเนื่องจากความเจ็บที่เขามอบให้
“ไปสิ แต่อย่ากลับมาละกัน”
“…!?” หญิงสาวถึงกับอึ้งไปสักพักนึงกับคำพูดของเขา
“ไม่ไปหรือไง”
“ได้…ไป..ก็ได้” หญิงสาวได้แต่ปั้นหน้านิ่งอยู่ ทำเป็นไม่สนใจไม่เจ็บอะไร เธอค่อยๆแบกร่างกายอันหนักอึ้งตอนนี้
ให้ถึงฉันบนให้เร็วที่สุด พยายามนิ่งให้ได้ที่สุด ไม่ให้เขาเห็นว่าเธอ ‘เจ็บ’ แค่ไหน…
“…” ชายหนุ่มเองก็น้อยใจหญิงสาวเหมือนกันที่เป็นอะไรแล้วทำไมไม่บอก แต่ถ้าอยู่ห่างกันบ้างสักพักอาจจะ
ทำให้อะไรดีขึ้นกว่าเดิม
‘ทำไมนะ? เพราะผู้ชายคนนี้อีกแล้ว…’ หญิงสาวได้แต่ปาดน้ำตาไปเก็บของไป ชายหนุ่มที่แอบแง้มประตูดูก็เห็นว่า
อาการที่เธอร้องไห้ไม่ธรรมดาเลย
“เมื่อไหร่คุณภาณุจะแคร์ฟางสักทีคะ?” หญิงสาวได้แต่สบถออกมาหลังจากที่แอลกอฮอล์เข้าปากไปได้ไม่นาน
“ฟางมันเป็นผู้หญิงที่ไม่มีอะไรดีจริงๆสินะ ฮ่าๆๆ ฟางก็ไม่ชอบตัวเอง!”
“ฟางเจ็บทุกครั้งเลยที่ได้ยินคุณภาณุพูดถึงคนอื่น!” หญิงสาวยังคงนั่งกระดกเบียร์ที่ตัวเองเดินไปซื้อมาอย่างไม่
แคร์คนที่นอนอยู่ข้างบนเท่าไหร่
“ฟาง จะเสียงดังทำไม เฮ้ย ยัยบ้า เธอกินทำไมฮะ!?” ชายหนุ่มรีบปัดกระป๋องเบียร์ที่อยู่ในมือออก และเมื่อมอง
ลงไปบนพื้นนี่ก็เป็นกระป๋องที่ 6 แล้ว
“ฮือออออ ร้อนคอเป็นบ้าเลย”
“ไม่ต้องพูดแล้ว ฮึบ” ชายหนุ่มค่อยๆอุ้มหญิงสาวขึ้นไปนอนบนห้องก่อนจะใช้ผ้าเช็ดตัวให้เบาๆ
“คุณภาณุ…”
“หืม?”
“ไม่ได้รักฟางก็อย่าทำอย่างนี้สิคะ ฮึก”
“…”
“ฟางเจ็บนะรู้ไหม ทำไมคุณภาณุต้องให้ความหวังฟางด้วย ฮืออ”
“ไม่ต้องร้อง…”
“ถ้าคุณภาณุรำคานฟางที่เป็นแบบนี้ก็ไล่ฟางเหมือนเมื่อเย็นอีกสิคะ…ฟางจะได้ฟังชัดๆ”
“ไม่ไล่แล้ว ไม่ให้ไปไหนหรอก อยู่ด้วยกันอย่างนี้…จะได้มั้ย?” ชายหนุ่มกุมมือนิ่มที่ไร้เรี่ยวแรงอย่างเบามือ
“…” หญิงสาวได้แต่ยิ้มตอบกลับมาเบาๆ ก่อนหลับไปในที่สุด
“ตื่นได้แล้ว ยัยงี่เง่า -__-” เสียงชายหนุ่มเล็ดลอดเข้ามาในโสตประสาทของเธอแม้เธอจะยังหลับตาอยู่ก็ตาม
“หือออออ? อ้าวคุณภาณุ?”
“ฉันขออะไรเธอหน่อยได้ไหม?” ชายหนุ่มลูบผมที่ยุ่งเหยิงของเธอเบาๆอย่างเอ็นดู
“หืม? อะไรคะ?”
“อย่างี่เง่ากินอะไรแบบไม่คิดอีกนะรู้ไหม?”
“ค่ะ…” หญิงสาวพยักหน้ารับอย่างจำใจ
“แล้วก็เลิกเรียกฉันว่าคุณภาณุสักที มันดูเหมือนคนที่ไม่ใช่แฟนกันยังไงก็ไม่รู้”
“อ๋อ ค่ะ แต่! ฟางไปเป็นแฟนคุณภาณุตั้งแต่เมื่อไหร่ -__-?”
“ก็ตั้งแต่ที่เข้ามาอยู่บ้านฉันนั่นแหละ ตอนนี้เธอก็ใกล้ได้เป็นภรรยาแล้วนะ” ชายหนุ่มพูดพรางลูบแก้มหญิงสาว
เบาๆ
“ฮะ? ฟางก้าวกระโดดขนาดนั้นเลยหรอคะ”
“เอาเป็นว่าพ่อแม่ฉันรับรู้ละกันเคไหม?”
“…ค่ะ” หญิงสาวได้แต่พยักหน้ารับงงๆ
“ฉันไปอาบน้ำก่อนละกัน”
“เดี๋ยว..ฟางก็มีเรื่องจะขอเหมือนกัน”
“หืม?”
“คุณ เอ่อ ป๊อปห้ามเรียกแทนตัวเองว่า ฉัน เข้าใจไหม?”
“ป๊อปจะไปอาบน้ำแล้ว แบบนี้หรอ?”
“อื้ม แบบนั้นแหละ ได้ไหม?”
“ได้สิ จะได้เหมือนแฟนกันจริงๆสักที…เนอะ?”
“ค่า ป๊อปไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวฟางจะอาบต่อ เร็วๆนะ”
“-__- นิดๆหน่อยๆ ทำเป็นร่าเริงใหญ่เลยนะ” ชายหนุ่มบ่นเบาๆ
ตู๊ดดดด ตู๊ดดดดด เสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มดังขึ้น
“หืม? ใครเนี่ย?”
‘Pim calling in…’
6เม้นอัพ เจอกันค่ะ :)
WNF
{ fyflmnj :D
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
