นิยายเพลง: ถ้าหากไม่รักTK

ฉันเดินออกจากห้องน้ำหลังล้างหน้าเสร็จ ทั้งที่ฉันรู้ว่าต่อให้ล้างหน้าหรือทำอะไรมันก็ไำม่สามารถลบความเศร้าในใจของฉันออกไปได้ ฉันยอมรับว่าฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากสมหวังในเรื่องของความรักเหมือนกับผู้หญิงทั่วไป
แต่สำหรับฉันแล้วคงไม่มีค่าใดๆสำหรับเขาเลย ฉันมองไปที่สวนของโรงเรียนก่อนจะพบร่างสูง ใช่ เขาไม่ได้อยู่คนเดียว เขาอยู่กับพิม ถ้าเห็นเขาอยู่เฉยๆฉันยังรู้สึกเจ็บเลย แต่นี้ ฉันเห็นพวกเขากำลัง...จูบกัน ฉันทนไม่ได้แล้ว ฉันทนไม่ไหวแล้ว ฉันวิ่งร้องไห้ออกมาจากประตูหลังของโรงเรียน ไม่สนใจใครเลยว่าฉันจะเป้นยังไง 
~ผิดก็ตรงที่เผลอใจไปรักเธอ ผิดแค่คนที่รักเธอ เค้ารักเธอก่อน ข่มใจไปแล้วทุกวัน จนใจเริ่งอ่อนล้า~
ฉันปาดน้ำตาแล้วมองเบอร์ที่โทรเข้ามา แล้วก็พบว่าเป็นเบอร์ของเขา ฉันไม่รู้ว่าควรรับสายเขาหรือตัดสายเขาทิ้งดี ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจรับสายของเขาเพราะฉันคิดว่าฉันไม่มีค่าพอที่จะตัดสายเขา ทำเป็นเล่นตัวเพราะฉันไม่มีค่าพาขนาดนั้น
"......"
(พิมรู้มั้ยพี่รักพิมมากเลย)
(อื้ม รู้สิ)
(อย่าทำให้พี่ชายคนนี้ผิดหวังนะ)
(อื้ม)
ฉันกดตัดสายเขาทิ้ง ฉันรู้ว่าเขาเผลอกดมากกว่า แต่ฉันนะ เจ็บเต็มๆ ฉันไม่รู้เลยว่าฉันจะต้องเจ็บไปถึงไหน ฉันเดินคอตกไปตามทางกลับบ้าน ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ ในหัวสมองกำลังนึกถึงภาพที่เขาทั้งสองคนจูบกัน ใช่สิ เขาทั้งสองดูเหมาะสมกันมาก ไม่เหมือนฉันแม้แต่จะไม่มีวันที่จะเป็นเพื่อนเขาเลย  ทำไมนะกับฉันที่จริงใจกับเขา เขาถึงไม่สนใจ แต่กับเธอคบผู้ชายถึงสองคน กับมอิงว่าเธอจริงใจงั้นหรอ ในขระที่ฉันพยายามทำให้ฉันเห็นเขาในสายตาบ้าง เขากลับผลักผลักไส มันไม่มีความหวังที่ฉันจะทำมันต่อไปเลย 
[tomo's taik]
พลั่ก
ผมผละตัวออกทันทีที่แก้วเดินห่างไป ผมหละสายตาเธอก่อนจะช่วยฉุดพิทขึ้นมา ผมมองไปที่แก้วอีกครั้งหัวใจผมแทบแตกเป็นเสี่ยงๆเมื่อต้องทำอย่างนี้ ต้องจูบให้คนที่ผม....รักดู
"โอเคคราวนี้ให้เขื่อนดูผลที่เกิดขึ้น"
"เธอนี้ก็จริงๆเลย"
"อ้าว แต่ก็ช่วยนายได้ไม่ใช่หรอ อยากสารภาพรักกับหญิงแต่กลัวเขาไม่รัก ผู้ชายอะไรขี้ขลาดจริงๆ"
"เฮ้ ฉันให้เธอมาช่วยพิสูจน์ความรู้สึกที่มีต่อแก้ว ไม่ใช่ให้เธอมาด่าฉันนะ- -*"
"เออๆ ไปไๆด้แล้ว เดี๋ยวไม่ทันดูของดี คริคริ"
"เออ"
 
ฝากติดตามเรื่องสั้นเรื่องนี้ด้วยนะคะเพิ่งฝึกแต่ง