นิยายเพลง: ถ้าหากไม่รักTK

ผมผลักหัวของเธอทีนึงก่อนที่จะวิ่งหนีไปทำให้แผนของผมสำเร็จ ผมหน่ะ หลงรักแก้วตั้งแต่แรกเจอแล้ว แต่ผมรู้ว่าเธอแค้นผมมาก ผมเลยต้องทำแย่ๆกับเธอเพราะว่าผมไม่อยากต้องมาเจ็บกับคนที่ไม่ได้รักผม ผมอยากให้เธอไปจากชีวิตผม เพราะผมรู้ว่าเธอคงไม่ยกโทาให้ผมแน่ ผมไม่สามารถทนคนที่ผมรักเกลียดตัวเองได้ ถึงจะดูเห้นแก่ตัวไปหน่อย แต่ผมคงทนไม่ได้จริงๆ

"ฉันคิดว่านายต้องได้ข่าวดีแน่ๆ"

"ฮึ นายคิดอย่างงั้นหรอวะป๊อป"

"อ้าว นายไม่เชื่อฉันหรอ"

"ไม่รู้สิ...ฉันไม่มั่นใจหว่ะ"

"เอาน่าเดี่ยวแกก็รู้เอง"

ผมก็หวังว่าคำตอบจะเป็นที่น่าพอใจ เฮ้อ

[End of Tomo's Talk]

[Pim's Talk]

ฉันหันหลังไปมองแก้ว ก่อนที่จะหันหน้ามาหัวเราะกับเขื่อน ฮ่าๆๆ ดูสองคนนี้สิ แอบรักกันแต่อีกฝ่ายไม่เคยรู้ตัวเลย ฉันไม่คิดเลยว่าทั้งโทโมะและแก้วจะไม่มีใครจับพิรุธอีกฝ่ายได้เลย ที่แก้วจับพิรุธโมะไม่ได้ ก็เล่นแสดงซะเนียนเลย แต่ดูแววตามันดีๆ โคตรอยากบอกรักแก้วเลย ส่วนแก้วนะส่อแววพิรุธตั้งหลายอย่าง ทำไมโทโมะมันโง่งี้ ไม่เก็ทจริงๆ

"เธอว่ามันแฮปปี้แอนดิ่งปะ"

"ของมันแน่อยู่แล้ว"

"ฉันว่าเราต้องฉลองกันหน่อยแล้ว เย้!"

ฉันตบหัวเขื่อนทีนึงก่อนจะมองแก้วที่น่าสงสาร นายเลือกวิธีที่ทำร้ายจิตใจผู้หญิงมากเรยนะเนี่ย น่าสงสารแก้วจริงๆ

[End of Pim's Talk]

ฉันหลับตาลง ฉันเพิ่งรู้ข่าวว่าคุณย่าที่รักษาตัวอยู่ที่อเมริกาท่านเพิ่งเสียไป เราเลยต้องไปงานศพท่านประมาณอาทิตย์นึง ฉันนั่งเก็บข้าวของใส่กระเป๋า เพราะฉันไม่แน่ใจว่าจะลองเรียนๆดูที่นั่นรึเปล่าเพราะว่าพ่อแม่อยากให้ฉันไปเหมือนกัน แต่แันติดเพื่อนที่นี่เลยไม่ค่อยอยากไป รวมถึงว่า..จะคิดถึงเขาด้วย ฉันปาดน้ำตาทิ้ง ก่อนจะปิดกระเป๋าแล้ว ฉันพิมเมสเสจแล้วตั้งเวลาส่งให้ส่งไปในตอนเช้า

ใกล้จบแล้วเหลืออีก1ตอน เม้นๆ ไม่เม้นไม่อัพ