FORCE! บีบบังคับมารักเลย

"ฟางไปไหนมาตั้งนาน!"
 
"ไปเจอคนรู้จักน่ะเลยคุยด้วยเพลินเลย"
 
"แล้วพี่ป๊อปล่ะ?"
 
"ไม่รู้สิ พี่โมะล่ะ"
 
"ไปห้องน้ำน่ะ"
 
"ทำไมคอเป็นแดงๆแบบนั้น โดนพวกเมาแล้วมั่วมาหรือเปล่า" แก้วถามเสียงดังพรางปัดปอยผม
ที่ฟางพยายามปิดร่องรอยที่ป๊อปปี้ทำเอาไว้
 
"นิดหน่อยน่ะแก้ว"
 
"มันได้ทำอะไรฟางหรือเปล่า?"
 
"ไม่ๆ พี่ป๊อปไปช่วยไว้ทันน่ะ พี่ป๊อปไล่พวกนั้นให้"
 
"อ๋อ ก็ดีแล้ว มานั่งเถอะ จะได้ดื่มกันเต็มที่ซะที" แก้วพูดพรางยกแก้วขึ้นเป็นสัญญาณว่าเธออยาก
เมาเต็มที่
 
"กินเยอะเดี๋ยวก็กลับไม่ไหวหรอก" ฟางนั่งลงข้างๆพรางส่งสายตาเป็นห่วงทำให้ป๊อปปี้กับโทโมะ
ที่แอบยืนดูห่างๆตาร้อนเป็นไฟกันไม่น้อย
 
 
 
 
 
' ไม่มีทางที่เธอจะมารักพี่เลยสินะ ' ป๊อปปี้คิดก่อนถอนหายใจ เมื่อสังเหตุอาการโทโมะดูดีๆ ไม่ใช่สายตาหวงฟางแต่อย่างใด แต่มันเป็นสายตาห่วงแก้วที่ดื่มเยอะต่างหาก
 
 
 
' ไม่ไหวแล้วมั้งไอ่โมะ มึงแพ้ทางสาวทอมเข้าเต็มๆแล้วล่ะ ' ป๊อปปี้คิดอย่างหงุดหงิด ทำไมใครๆก็หลงยัยแก้วกันนัก แต่คิดดูดีๆแล้ว เขาก็ไม่ต้องมาเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดแย่งฟางกับโทโมะเพ่ือนซี้ของเขาเอง
 
 
 
 
 
"มึงมองแก้ว?" ป๊อปปี้พูดออกมาลอยๆ
 
"เออ"
 
"เฮ้ย ไอ่โมะมึง"
 
"เอ้ย ไม่ใช่เว่ย กูมองทั้งสองคนแหละ" โทโมะพูดแก้ตัว
 
"มึงชอบแก้วกูดูก็รู้ กูรู้มึงยังทำใจเรื่องแก้วไม่ได้"
 
"…"
 
"ที่มึงเข้าหาฟางทุกวันเนี้ย มึงจะเข้าใกล้แก้วใช่ป่ะ"
 
"รู้ทันตลอด..." โทโมะพูดพรางยิ้มให้ป๊อปปี้
 
"ฮ่าๆ งั้นกูจะช่วยมึงจีบแก้ว แล้วมึงต้องช่วยกูจีบฟาง"
 
"เจ้าเล่ห์นะมึง กูก็ว่ายังไงๆอยู่มึงกับฟางน่ะ"
 
"ทำไม?"
 
"กูรู้นะเมื่อกี้มึงไปทำไรน้องเค้ามา"
 
"เฮ้ย รู้ได้ไงวะ" ป๊อปปี้พูดตาโต เขาอุตส่าห์ทำเป็นเนียนๆหายไปเงียบๆ
 
"มึงดูท่าเดินฟาง กูก็พอดูออกนะว่าสองสาวนั้นเคยมาก่อน แต่นั่นมันหญิงหญิงเว่ย แต่มึงเป็น
ผู้ชายไม่เหมือนกัน"
 
"ยังไงวะ"
 
"ก็… สองสาวเค้าไม่มีเหมือนที่เรามีไงวะ" โทโมะพูดป๊อปปี้ถึงบางอ้อกันทันที
 
"อ๋อออ กูเก๊ทและ ก็จริงว่ะ นี่เค้าเรียกว่าของจริงเว่ย"
 
"เออ มึงดูท่าเดิน ฟางคงเจ็บไม่น้อยว่ะเชื่อกู" โทโมะพูดพรางส่งสายตาเย้าหยอกให้ป๊อปปี้
 
"อย่าให้พูด กูก็รู้เรื่องแก้วกับมึงเหมือนกัน ฮ่าๆๆ"
 
"เชี่ย เบาๆดิวะ ตอนนั้นกูไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะเว่ย"
 
"เออๆ สรุปเอาตามนั้นเคป่ะ?"
 
"เออดี มึงช่วยกู กูช่วยมึง" โทโมะยิ้มให้พร้อมกับป๊อปปี้ที่ยื่นมือมาเช็คแฮนด์
 
"กูจะไม่ทิ้งมึง" ป๊อปปี้พูดก่อนตบไหล่เพื่อนซี้
 
 
 
"อ้าว พี่โมะ" ฟางยิ้มให้โทโมะเมื่อทั้งสองหนุ่มเดินมานั่งที่โต๊ะ
 
"มีมาสองคนจะทักไอ่โมะคนเดียวหรือไง?" ป๊อปปี้พูดลอยหน้าลอยตาก่อนนั่งลงฝั่งตรงข้ามฟาง
 
"นี่ พี่โทโมะน่ะ พี่มันไม่ให้เกียรติผู้หญิงเล๊ย หึ" แก้วที่ตอนนี้เมาไม่ได้้สติพูดโพร่งออกมาเสียงดัง
 
"-__-;" โทโมะถึงกับทำหน้าเซ็งทันที
 
"น้อยๆหน่อยแก้ว แก้วไม่ไหวแล้ว กลับกันเถอะ" ฟางรีบดุแก้วและชวนกลับบ้านทันที
 
"ไหว! ทำไมจะไม่ไหวฮะ!" แก้วพูดเสียงดัง
 
"นี่ฟางเตือนนะ" ฟางพูดเสียงแข็ง
 
"พี่ว่าพาแก้วกลับเถอะ" ป๊อปปี้พูด
 
"ค่ะ ฟางก็ว่างั้น อะอื้อออออ" ฟางพยุงแก้วขึ้นแต่แก้วกลับเซแล้วมาจูบปากเธอต่อหน้าชายหนุ่ม
ทั้งสองซะงั้น
 
"แก้ว!!!!!?" โทโมะพูดเสียงดังเดินมาดึงแก้วออกทันที
 
"แฮ่กก... อะเอ่อ ฟางขอตัวนะ" ฟางมองหน้าป๊อปปี้กลัวๆก่อนเดินจูงมือแก้วที่เดินเซไปเซมาไปที่
รถ
 
"เอ่อ พี่โทโมะ ฟางขอโทษแทนแก้วด้วยนะคะ" ฟางยิ้มแหยๆให้ก่อนรีบเผ่นทันที
 
 
 
 
 
 
 
' ยัยแก้วเอ๊ย แก้วเกือบทำฟางโดนทั้งพี่ป๊อปพี่โมะฆ่าทิ้งรู้ไหม ' ฟางคิดก่อนสตาร์ทรถและกลับที่พักทันที
 
 
 
 
 
 
"อืออออ ฟาง… แก้วร้อน" ฟางที่เหวี่ยงแก้วลงเตียงได้สักทีหอบแฮ่กๆ และตามมาด้วยเสียง
บ่นร้อนๆๆของแก้ว
 
"ไม่ร้อนได้ไงฮะ ซัดเข้าไปตั้งกี่แก้ว" ฟางบ่นก่อนเตรียมตัวอาบน้ำ
 
"…" แก้วไม่ตอบอะไร เมื่อบ่นเสร็จก็ท่องโลกนิทราทันที
 
"เหมือนเด็กเลยนะ" ฟางพูดยิ้มๆก่อนจัดการอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จและเข้านอนไปตามๆกัน
 
 
 
 
 
 
 
ย้อนกลับไปโทโมะแก้วที่ผับ :
 
"พี่รู้ว่าแก้วก็ยังชอบพี่" โทโมะพูดหน้านิ่ง แต่มันกลับเป็นหน้าที่กวนประสาทที่สุดสำหรับแก้ว
 
"ฮึ่ย! เออโอเคแก้วยอมแพ้ ยอมรับว่ายังชอบ" แก้วพูดอายๆก่อนหันหน้าหนีทันที
 
"เห็นไหม? ตอนนี้ไอ่ป๊อปก็ชอบฟาง มันก็ชอบฟางมาตั้งแต่ม.4"
 
"แก้วรู้ แก้วพอดูออก"
 
"งั้นแก้วก็กลับมาหาพี่ แล้วให้ฟางไปกับป๊อป"
 
"แล้วทำไมแก้วต้องทำตามด้วย แก้วคบกับฟางแก้วก็สบายใจดี"
 
"เห้อ… หรือต้องให้พี่พูดเรื่องตอนนั้นฮะ เราสองคนมันไม่ใช่ครั้งแรกแล้วนะรู้ไหม?" โทโมะพูด
ส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้
 
"พี่โมะ!! เอ่อคือ..."
 
"เอาไงล่ะ?"
 
"ก็ได้… แก้วจะกลับไปหาพี่ แต่คงไม่ใช่ตอนนี้"
 
"แค่พี่รู้ว่าแก้วจะกลับมาพี่ก็โอเคแล้วล่ะ" โทโมะพูดพรางยกแก้วขึ้นเชียร์แล้วดื่ม
 
 
 
 
 
' แก้วขอโทษนะฟาง ' แก้วคิดในใจอย่างว้าวุ่น เพราะยังไงๆเธอก็เริ่มทนเสียงนินทาหน้าหูเรื่องลักเพศไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
 
 
 
 
 
 
.
.
.
 
"เห้อ…" ฟางที่ลืมตาตื่นก่อนแก้วถอนหายใจทันทีเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืน
 
"ตายล่ะ ต้องไปซื้อยาคุม" ฟางตาโตทันทีเมื่อลืมของสำคัญไปซะได้ ปกติเธอกับแก้วก็หญิงหญิง
ทั้งคู่ เลยไม่ได้คิดอะไรมากมาย นี่ไอ่พี่ป๊อปมันเป็นผู้ชายนี่นา!?
 
"ปล่อยนอนไปก่อนคงไม่เป็นไรมั้ง" ฟางหันมาพูดกับแก้วที่กำลังนอนหลับสบายอยู่บนเตียงก่อน
ปิดประตูแล้วออกไปทันที
 
 
 
 
 
' เรื่องจริงหรอฟาง? เรื่องฟางกับพี่ป๊อป ' แก้วที่เมื่อได้ยินเสียงรองเท้าเดินไปไกลแล้วลืมตาตื่นแล้วพูดขึ้นลอยๆ แววตาปะปนไปด้วยความสับสน เธอยังรักโทโมะอยู่ก็จริง แต่กับฟางเธอก็ผูกพันธ์มากเลยทีเดียว
 
 
 
 
FWN